Beyler bir çoğunuzun aklında şehir dışına gideyim mis gibi hayat yaşarım rahat olurum tarzı düşünceler vardır. Rahat oluyorsunuz ama bir yere kadar. Paranız olmazsa hiçbir yerde rahat edemiyorsunuz. Her ay bu ay sonu ne yaparım tarzı düşünmekten, kalan gün sayısına elinizdeki parayı bölmekten sıkılıyorsunuz ve gına geliyor. işin kötüsü ikinci öğretimseniz daha da belli oluyor. Cafeler, mağazalar akşama çalışan aradığından iş de bulamıyor üstüne harç ödüyorsunuz. Anlayacağınız gibi ya paranız olacak ya paranız olacak. Her şey toz pembe görünür herkese. Ama hayat bize toz pembe olmuyor hiçbir zaman. Her zaman simsiyah ve kaskatı...

Ben 1.5 yıl eskişehirde okudum kemer sıkmaktan ölüyodum. Karşı komşu bayat poğça getiriyoduda bi şekilde yemek işini hallediyodum.

Ulan o kadar milyonlarca para suriyelilere, salak salak şehirdeki süs sandıkları şeylere harcayacaklarına öğrencilere hibe etseler ya

Yaşadigim izdirabi gozler onune tekrar serdigin icin tesekkur ediyorum yurtta aclik oyunlarinin yeni filmini cekecegiz yakinda

Aynen öyle özelllikle ikinci öğretimlerin çalışma şansı da düşük

Ama şehir dışında üniversite okumanın insana kattığı tecrübe de göz ardı edilemez

3gün hiç bi şey yemeden yaşadığımı bilirim.

Bulaşık duruyo sabaha ne yiycem belli değil para desen öyle böyle allaha emanet yaşıyoz amkb