bu ayyaşın bazen ne yapacağı belli olmuyor. geçen bir günah çıkartalım dedim her neyse geçtik bununla arada delikli paravan olan mekana. şaraplarımızı da aldık bir o itiraf ediyor bir ben itiraf ediyorum, falan bu bir ara baya efkarlandı herhalde iç cebinden sarma tütün cigurayı yaktı, dumanını havaya üfledi. öhöööö öhööö hocut naptın didim ya, günah çıkarma yerinde günaha girmek gibi olmasın ama ciğerlerimizin anasını gibtin yani ayıptır söylemesi dedim. alışırsın alışırsın diyor, dedim sen bir dahakine görürsün duvara yapıştırayım da kapalı alanda sigara içmenin cezası 35 euro diye, bak bakalım içebiliyor musun.

elimden geldiğince her sabah uğrayıp mum üflemeye dikkat ederim. bir sabah işe giderken bakkal nurinin önünden geçiyordum, o an dur lan atsiz şuradan bir tane mum al da yakar yakar üflersin dedim kendi kendime. daldım içeriye bir hışımla, nuri amca nuri amca bana bir tane mum uzatsana şuradan dedim, orta kalite ossun. hayırdır evladım dedi napacaksın mumu? hayır, sanane dıbına koyim. kilisede üfür üfür üfleyeceğim desem küreknen kovalayacak beni biliyorum ve hemen sabahın ilk günahını yalan söyleyerek işledim: "akşam kız arkadaşıma yemek hazırlayacağım da, ormantik bir ortam olsun diye mum lazım dedim" şöyle sağ gözümü hafiften hani anlarsın ya fan fini fin fon olayı diyerek kırptım. sonra hayırlı işler, bol gibişiler diyip çıktım ama içimden dedim, ikinci kısmı.

akşama devam ederiz papaz efendi, diple de bir bardak daha çakalım...

hayır yani bazı günler gerçekten zıvanadan çıkıyor ama genel olarak iyi bir insan sonuçta papaz amq. ona bir gün iddia oynamasını öğreteceğim belki bir şeylerle bağlantısı vardır şikeli maç verir. ama daha zamanı var.

gececi tayfaya güveniyorum papaz efendi, onlar da bir duble alır gelir yanımıza

gece gece güldürdün reyiz eline sağlık.

uplattırmayın amujuklar

peynir sanmış

Hallelujah kardeş ruhani bir olay.

bir gün bize, bu ayyaş kilisenin yeraltındaki mekanlarında mezarları gösteriyor, işte isimlerini tanıtıp, icraatlerini söylüyor derken bir anda boşluğuma geldi lokma döktürdünüz mü diye sordum. bi an afalladı, varoluşsal boşluğa düştü. bunu anlayınca hemen konuyu değiştirdim, çünkü insanları zor durumda bırakıp, kıskacıma almış gibi hissettiğim zaman sevmiyorum., özellikle yeraltı gibi basık mekanlarda.

ama kararlıydım bunlara lokmaydı, helvaydı göstereceğim hep, cahil kalmasınlar yani, bunlar önemli şeyler. ardından üst kata çıktık tekrar, derin bir nefes çektikten sonra ben her zamanki yerim olan sol en ön tarafa oturdum, şarabımı da yanıma alarak. çantamdan çıkardığım bir dilim kepekli eppeği şarabıma batırırken papazla göz göze geldik ve o anda sanki bana "kırıntıları yere dökme oç" bakışı attı. bende "sen mi temizliyorsun yarram" der gibi baktıktan sonra önüme döndüm ve duama devam ettim. hayır yani dökülse nolur yani hizmetlilere boşuna mı para veriyorsunuz...

devam edecenmi

upperintermediate