Iyi akşamlar beyler sanırım depresyona girdim. Hani şu zenginlerin havuzlarının altında ağladıkları, sinirden direksiyonlarına vurdukları, arabayı şarampolden aşşağıya attıkları o anasını gibtiğim sorunu geldi başıma.
Bir insana acayip kıl olup gidip gibeyim şunun kafasını diyorum sonra vazgeçiyorum bir müzik açıyorum sözleri girmeden kapatıyorum.Şu karıyı tutup indiriyim diyorum sonra diyorum gibtir et şu huuryu. Geceleri uyuyamıyorum gerçi çaresini buldum onun açıyorum bir aksiyon filmi daha başlarında uyuyorum.Ülkenin girdiği durumlara da kıl oluyorum biraz, insanların duyarsız olmasını anlamıyorum. Duyarlı gibi davranan huur çocuklarının anasını gibesim geliyor ya o ayrı. Kendime çok kızıyorum, mesela beynim vücudum terkedip gitmek istiyor. Kendi kendime konuşuyorum geceleri. Kısacası yannan gibiyim şuan bazen istemsizce kalkıyorum yerimden bazense istediğin kadar ovala kıpırdamıyorum.