Robinson sen ölmedin mi amk

Dedim bu dıbına kodumun gemisi ne güne duruyo.. Nasıl olsa ada bizim.. ingiltereye geri dönme kararı aldık.. En fazla ne olabilirdi ki lan ?

Kararı bizimkilere açıkladım.. Sebo önce kem küm etti ama sonra kabul etti.. Maria zaten dünden razıydı

Atladık gemiye düştük ingiltere yollarına.. 4 günün sonunda 2 kez korsanlar tarafından taciz edilip sardlyalar tarafından önümüz kesildikten sonra ingiltereye vardık..

Günler bu şekilde birbirini kovalarken yine bir akşam üstü günü gün ediyorduk.. Keyfimiz top sesleriyle bölündü.. Amk adasında bile rahat yoktu.. Savaşı denize taşımıştı pekekentler yaklaşık 1.5 saat birbirlerini topa tutup suya gömdükten sonra yatma kararı aldık.. Sabah sahile inip ne var ne yok bakardık

Kırılmıştım.. Haklıydı çünkü.

Ertesi sabah erkenden uyandım.. Seboyla ağaç eve sicimlerle köprü yaptık.. Agacımızıın altına ocak kurduk.. Çit çektik.. Aslında sebo da ben de halimizden memnunduk.. Ama maria'nın sözleri hala aklımdaydı.. Benimle hiç konuşmuyordu
itliğim ve uğursuzluğum heryerde karşıma çıkıyor ve beni hayattan soyutlamayı başarıyordu

Sabah uyanıp martı yumurtalarımızı yedikten sonra seboyla sahile indik.. Sahil kasa kasa barut, top, ve kuruyemişle doluydu.. Kışa büyük stok ayarlamıştık.. Sebo sevinçten altına sıçmıştı.. Umursamayarak kasaları kucakladım..
benim sevindiğim tek nokta kasalarda iç çamaşırının bulunuyor oluşuydu.. bu adam bu şekilde sıçmaya devam ederse..

şukular nerde beyler

Aradan 2-3 gün geçtikten sonra hayatımız rayına oturmaya başlamıştı.. Sebo adada bulduğu bazı bitkilerin yetiştiriciliğine soyundu.. Kışın stoklarız diye.. Ulan adaya kış mı gelir diyemedim.. Duyguları incinsin istemiyordum

günler bu şekilde geçip gidiyordu.. kah madenlerde zenci kırbaçlıyor kah petrol için züt gibtiriyorduk derken bi gece nöbette kıyıdan geçen bi tekne gördüm dedim olum şeraffetin işte fırsat at kapağı şu gemiye.. kimse görmeden sahile büyük bi ateş yakıp gemiye el ettim.. sağolsunlar görüp karaya doğru yöneldiler.. bu kutlu anda gözümden iki damla yaş eşliğinde geminin sancağını bakıp ağır aksak tempoda alkış tuta tuta 31 çektim.
gemi sahile iyide yaklaştığında gelenlerin fransızlar olduğunu gördüğüm gibi koşmaya başladım.. gibim karnıma çarpa çarpa fransızlar geliyo gaçıııııııın diye bağırdım.. gelenler de donu sıyırıyor paçaları sıvıyordu belli ki çok çetin bi çatışma bizi bekliyordu

Maria'nın biraz olsun yüzü gülmüştü.. istikbalimiz belli olmuştu sonuçta.. Ama yinede babasına olan özlemi için yapabileceğim pek bişey yoktu.. Bazen tom amcanın bıyıklarını düşünüp asılmıyo değildim.. Ama herifi ingiltereden buraya getirecek halim yoktu.. Hem savaş eninde sonunda biterdi

Tütünden sonra şarap damıtma işine odaklanan sebo mariayla benim için büyük bir fırsat sunmuştu.. Ben de fırsattan istifade maria'ya yakınlaşıyordum.. Beraber adada gezip martılara yuva yapıyor.. Akşam da ya sahilde dalgaları seyre dalıyor ya da ateşin başında şarkı söylüyorduk

herkes silah başına sesleri edasıyla büyük bi çatışmaya girdik.. şafak sökene kadar büyük kan döküldü.. fransızları savuştursak da geriye kala kala bi avuç adam kalmıştık..bu yüzden ana vatana geri dönme kararı alındı.. akşama kadar ölüleri gömdükten sonra aşağı kabilenin yolunu tuttum.. gitmeden önce geviş getiren zürafaları izleyip bi yorgunluk 31'i eda ettim.. gece sularında da kabile şefi kankam çükübik reyizin yanına gidip 2 küp yerli içkisi içtim sonradan öğrendim ki bunlar içkiyi dölleriyle mayalıyormuş.. o son kadehi içmeyecektim

Yerlilerden henüz ses seda çıkmıyordu.. Sanırım henüz medeniyete erişecek kapasitede değillerdi.. Gerçi altına sıçan adam vardı yanımızda.. Hangi medeniyetse artık..
Ama sebonun hakkını yememek lazımdı.. Herif tropik adada tütün yetiştirmeyi başarmıştı

4 saniyede güzel hızmis harbi

Maria eve çeki düzen verip.. sebo da bi köşeye çekilince genelevde hayatta kalan var mı bakmak üzere kendimi sokağa attım.. duvarda krala yazılan güzel dilekleri ve iltifatları okuya okuya ilerlerken askerleri gördüm.. görür görmez zütüme bi yarak girdi.
beni görür görmez koluma girip apar topar birliklerine zütürdüler. üniforma ve tüfeği elime sıkıştırıp beni direk afrika'daki sömürge topraklarına gönderdiler.. tam 3 ay boyunca afrikada ne sebodan ne de mariadan tek kelime haber alamadım.. her gece nöbetlerde yalnız kaldığımda gökyüzünü seyredip acaba şimdi o da gökyüzünü seyrediyor mu diye ağlayarak 31 çektim.

Afrika 31 malzemesi açısından çok yoksuldu geldiğim ilk 2 hafta sadece palmiyelere bakıp asılıyordum.. gün geçtikçe herşey yerine oturmuştu ama sabahları kahvaltıdan sonra flamingoları dikizleyip 31 çekiyor.. öğlen vakti kumar masasında yeni yetmeleri tokatlıyor.. akşam ise nehir kenarındaki kabileye inip 1-2 kadeh yerli içkisi içip geri dönüyordum.. kabile reyizi kankam olduğundan yerlilerle sıkıntım yoktu.. keşke diğer ingiliz askerleri için de aynısını söyleyebilsem.. geçen hafta zavallı jacop'ın sıçarken zütünü yılan sokturmuşlardı.. poposundan zehir emilirken dikizleyip 31 çekmiştim

sabah bizi almaya gelen ingiliz zırhlısıyla ingiltereye geri dönüp bizim evi bulduğumda kalbimdeki heyecanın tarifi yoktu.. uzun uzun çaldım kapıyı.. önceleri açılmasa da kapının kilidinin sürgü sesiyle kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. kapıyı sebo açtı.
halini görmeniz lazımdı.. saç sakal uzamış.. birbirine karışmış. eee 6-7 ay olmuştu ben gideli
mariayı sordum.. yoktu.. dediğine göre babası tom emmi gelip zütürmüş nereye diye sordum bilmiyordu.. hayat bu işte
vurdum kafayı yattım uyudum

Şom ağzımı gibeyim ki bitmedi.. Daha üstünde diğer devletler de alevlenip işi cihan cengine çevirdiler.. giben gibene.. iş osmanlıyı bile vurduysa belli ki bu harp uzun sürecekti.. Adada vakit de geçmez olmuştu..

Ana karadan ayrılalı 1 ay olmuştu..

Bizim eski eve yerleştik gece için sebo da maria da çok durgundu.. ingiltere'yi açlık da vurmuştu.. Acaba ne halt edecektik.. Durumu evin tuvaletinde duvar kaplamalarına bakıp asılarak değerlendirdim.. Ama bi sonuca varamadım

ne sacma aq

beyler ayrıca
(bkz: septembre ve kayda değer başlıkları)
burdan diğer yazılarıma da ulaşabilirsiniz

Septembre yi gibtim