Öncelikle bu günleri Ankara da yaşamış biri olarak yazıyorum okul ve işimden dolayı her gün kızılaya gelip gidiyorum sürekli bunun ne önemi var diyen arkadaşlar çıkıyor ..
Bombanın camları titreten sesinden sonra insanların birbirlerini arayıp iyi misin diye sorması, sevdiğiniz insanlar aklınıza gelip de bu gün bir şey olurmu acaba dediğiniz o berbat tedirginlik...
Ölümün her gün önünden geçiyorsunuz o günler hala oralarda, kazınmış bize bakıyor..

Sonrası içinde kendi çevresi ve sosyal medya da serbest sallayan ülkücü, ırkçı arkadaşları doğuya bekliyoruz.. kendi kendilerine yok korkmayın derken evinden çıkmayan bu arkadaşlar aynı zamanda davranışları ve söylemleriyle otekilestirirken kürt leri bu savaşı daha kötü bir noktaya taşıyorlar.

Tanıdığım, gördüğüm yakın arkadaş olanlarının olduğu bu 18.yy Dan kalma arkadaşların en yakın zamanda toplasip doğuya gitmesini ve bir savaş vermek istiyorlarsa orada vermesini bekliyoruz..