Güzel gidiyo la rez

içimizde ulan böyle garip şeymi olur diye geçirirken adam çayları doldurmak için ayağa kalktı.az ilerde bardakları doldururken şükrü adama sordu;
- nezaman gelcek bu hoca

adam cevap vermedi. şükrü tekrarladıkça adam hiç tepki vermiyordu. şükrü sinirlenmeye başladı. ikimzde ayağa kalkıp adama yaklaştık.

Adam bardakların üzerinde parmaklarını aşırı hızla hareket ettirerek bişeyler fısıldıyodu.

şükrü cabuk felak ve nası oku dedimki çok yüksek bi sesle bize dönüp bağırdı.

duyar duymaz uğultuya dayanamayarak bayılmışız.

çaresizce aşağı indik. aklımda keçiçi muhabbeti. şükrüyle aşağı inene kadar bunu düşündük aq.keçiçi nedemek?

aşağı indik. bizim oralarda köyün merkezi yerinde açık köy kahvesi olur. oraya geçtik. adam çaydanlıkla geldi. çaylar doldu hemen konuya girdim.

- dayı bu keçiçi olayı ne?

- kızanım bir hafta önce bi olay oldu. bizim ersan diye bi adam var. gece merkezden dönerken geçikmiş. gece saat 2 gibi gelmiş.
eve keçi diye bağırarak girmiş. Babasının anlattığına göre gece bağırarak eve girmiş nefes nefese baba gelirken bi keçi gördüm.

sahipsiz. aldım yolda gelirken kucağıma aldığım için elim taştaşlarına değdi. ulan erkekmiş bu dememle keçi konuşup tabi erkeğim diye konuştu demiş.tam o sırada bi keçi sesi duyulmuş.

ersan gözlerini dışarı dikip çıkıp gitmiş bi haftadır yok. hoca onu bulmaya gitti.

Beklemekten sıkılıp volta atmaya başladım. evin sağ tarafında baya baya ufak bi uçurum vardı.Tam sınırına kadar ilerledim. Manzarayı seyrederken dalmışım.

Aşağıdan bi adam bize seslenerek;

- heyy kızanlar ne yaparsız urda

- hucayı bekliyoz beya

- gelmez o keçiçiyi bulmaya gitti

- keçiçi ne lan şükrü

- ne bilim lan şükrü

adam tekrar seslendi ;

- kızanlar gelin siz u geç gelir çay dimleteyim.

Hocanın evi bulduğumuzda yorgunluktan bitkin düştük. kardeşim bu evi nasıl buraya yapmışlar. Tahta kapının önüne geldiğimizde kapıdaki işaretler dikkatimizi çekti.

Bilmediğimiz semboller içimde bi sıkıntı yarattı. Aynı bileti alırken olduğu gibi kalbim göğüs kafesimin içinde durmak istemiyordu sanki.

Şükrüye baktım o kapının üstündeki bir simgeye gözlerini dikmiş kırpmadan bakıyordu.Ben bunu olaylar başlamadan odamın kapısında gördüm ama ertesi gün silindi dedi.

Bize olanlarla bu adamın bi ilgisi olabilrmiydi. bunu düşünmek içimdeki sıkıntıyı arttırdı.

insanoğlu köşeye sıkışmış gibi hissettiğinde daha cesur olabiliyomuş. hemen kapıya vurdum. Açan olmadı. Biraz bekleyip tekrar vurdum yine acan olmadı.

ulan bu kadar yokuşu boşuna çıkmış olamazdık. Korkudan küfür de edemiyoruz.Bi sigara yakıp beklemeye koyulduk.

unutmadan hocanın muhabbeti anlatıyım kardeşlerim.bu adam zamanında bizim amcanın sadece eline bakarak 2 kızı 1 oğlu olucağını söylemiş. yeğenlerim aynı bu sırayla doğdu. define falan mevzularına çağırıyorlarmış bu adamı bi de bu tarz olaylara. söylenene göre bide kitap varmış bu adam sadece amcamın gördüğü.
Köye geldiğimizde önce ilhan abilere uğradık. adam şükrüye garip bir şekilde baktı.Ama uzatmadı sarıldı şükrüye. Çay demlettirdi içtik.
Ben ilhan abiyi kenara çekip hocanın evi sordum.oda tarif etti. ulan ne gamsız adam niye soruyosun bile demedi. Gerçi direk göstermesi de beni hafif ürkütmedi değil.
Az sonra bizim için ikinci şok dalgası başlıcaktı.

Hemen ilhan abiyi aradım geliceğimizi söyledim.Şükrüye durumu anlattım.Zar zor olur dedi.

Halim abiye biz gezicez arabayı alabilirmiyiz dediğimde adam sevinçten anahtarı resmen kafama attı.

o köye gitmeden babaeski köprüsünün oraya gittik.Şükrünün nişanlısı vardı ona ne olmuştu bunca zaman dertleşmek lazımdı.

Bu olaylar başladığından beri adının deliye çıktığını esmanında bu sözler yüzünden nişanı attığını söyledi

çok kötü hissettim işte o an kardeşlerim. çok seviyodu lan bu kızı. neyse iyi haber kimseyle görüşmemiş esmada.ama öncelik bu durumdan kurtulmaktı. konuşma bitince köye doğru yola çıktık. arabayı ben kullanıyordum.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra bu işe bi çözüm bulmak lazım diye düşünmeye başladım. aklıma amcam geldi. aradım hemen;

- amca sana bir şey sorucam senin bu efsane hoca yaşıyomu?
- yaşıyo koray da ne oldu?
- amca boşver şimdi sen ona nasıl ulaşırım onu söyle bana.
- ilhan abinlerin köyü biliyosun o köyde

Çay hazır olana kadar muhabbet ettik. Gün doğdu şükrüye bahçeye çıkalım dedim. Oda biraz sesi titreyerek tamam dedi.

Sebebini sonra sormaya karar verdim.

halim abi uyanmış inekleri otlatmaya zütürmek için dışarı çıktığında adamın ağzı açık kalmıştı. sonra kendini toparlayıp bağırmaya başladı;
- anifeeeee kuş gel bak çucuklara

hanife abla geldi gelmesine ama kadın ağlıcak gibi oldu. meğerse şükrü o odadan hiç çıkmıyomuş uzun zamandır. halim abi hemen bişiler hazırla inekler beklesin kahvaltı etcez dışarda dedi.

- nasıl gittiler ilk defa yataktan düşmedim.her sabah camın kenarında uyanıyorum koray. kardeşim suan ilk defa hislerim geri gelmiş gibi. düşünemiyodum kaç aydır. nasıl gittiler anlat.
- Bilmiyorum şükrü sure okudum ondan galiba.
-ben okuyamıyorum bana neler yaptıklarını gördünmü.
-evet kardeşim
- babam da benle aynı odada uyudu aynı olay oldu.Ama o görmemiş sen nasıl olduda gördün.
- Gördüğüm iyi oldu deli değilsin belliki
gülümsedi lan bizim şükrü gülümsedi ulan korktuk falan ama fena halde. Değerdi kardeşim için. Zamanında oda benim bıçaklanmıştı istanbul'da.Hemde bana vurulmasını engelleyerek.
- şükrü kalk bi çay koyalım. yanımdan ayrılma gibertirim toynağını
- tamam koray. kardeşim iyiki geldin.
- dur daha gökhanıda çağırıcam. biz böyleyken o muallak rahat mı yatcak.

şükrüye baktığımda suratı kanıyordu. kendine zarar vermişti bense vucudumun kasılmasından zor hareket ediyodum.

Artık uyku mu imkanı yoktu öyle birşeyin. şükrü tavana gözlerini dikmiş dişleri sıkıyordu. aklımdan geçen ben sureleri okuyunca gittiler şükrü gibi adam bunu yapmamış olamazdı.

Ama dişleri ağzı sanki kenetlenmiş gibiydi. okuyamamıştı demekki bir şekilde. beyler ben varlıklarına hep inandım ama yaşayınca insan daki korku ona yetiyor. hemen salona geçip ışığı yaktım. kültablası bulup sigara yaktım. şükrü yanıma kendisi gelip sigara istedi.

Rez amk fena sardı

Devammi beyler istek olursa devam edicem

iyice gözlerimi kilitlemiş pencereye bakıyordum. birden sesler kesildi ve sayıları artmaya başladı. sanki pencerenin önünde onlarcası duruyordu. sesler tekrar geri geldi büyük bi uğultuyla beraber. attıkları kahkahalar iğrenç bir ses tonuylaydı. içimden çekin gidin diye düşünürken sustular. bütün diğer gölgeler ilk gelen iki tanesinde birleşiyor bu gölgeler büyüdükçe pencereyi tamamen kaplıyorlardı.

kahkaha atarak pencerenin önünden çekildiler yukarı doğru.2-3 dakika sonra gittiler diye düşünürken ben hala yataktan kalkamıyordum. biran sonra büyük bi uğultu kulaklarımı doldurdu.bu gölgeler camın kenarından odanın duvarına geçiyorlardı. uğultu hic durmuyor sesleri daha da yükseliyordu. odanın bütün duvarlarını dolaştı gölgeler. sonra tavanda durdular.bir kaç saniye içinde tüm gölgeler üzerime doğru hızla gelmişti.

sanki bütün vucudumda oluşan kasılma yüzünden parçalanıcak gibiydim.son anda kafamı şükrünün olduğu tarafa çevirmiştim. şükrü yataktan biraz yukarda debeleniyor.bir eliyle kendi yüzüne zarar veriyordu.

bi anda dua etmek doğdu yüreğime. Felak Nas Ayetel kürs-i okumaya başladım içimden. yavaşca dilim çözülüyodu Nas süresinden sonra tamamen açıldı. Ayetel kürs-i okurken sesim çok fazla gür çıkıyodu. yada ben öyle hissediyodum. Sure bitmiş gölgeler camın kenarından gitmişti artık rahatca hareket edebiliyordum. hemen şükrüye bakmak için yöneldim...

lafı söylemesine söyledim ama bir türlü kalkamıyordum olduğum yerden. Sanki ne kadar kuvvet harcasam bi kuvvet beniim kalkmamı engelliyor gibiydi.

sonra bi anda müthiş bi sessizlik oldu. sanki çıt çıkmıyo rüzgarın sesi bile duyulmuyodu. odadaki pencere ayak ucu tarafımızdaydı. birden anldıbını bilmediğimiz dilde konuşmalar duymaya başladım. şükrü yeter artık diyodu. onun sesi çıkıyo ben napsam sesimi duyuramıyodum. yada onu bi tek ben duyuyodum. gözlerimi oencereden ayırmıyor neoldugunu anlamaya çalışıyodum.

duyduğum sesler kadın sesiydi. nedense beynimde dedikodu yapıyorlar gibi bi his oluştu.bu saatte bizim camın önünde neden yapıyolar diye kızıyodum. pencerenin önünde iki siyah ama sanki çarşaf giymişler gibi hissettiğim iki silüet belirdi. sesleri yükselmiş arada kahkaha sesleri duyulur olmuştu. korkunun en üst evresi hiç hareket edemeyip düşünememek iliklerine kadar korkmakmış galiba

Yatakta düşüncüler beynimde yankılanıyor şükrünün çıkardığı her seste olay iyice ürkütücü hal alıyodu aq.pgibolojik bişey olsa korkmam ama halim abi üç harfliler vesaire diyince şartel attı tabi bende. taktım kulaklığı müzik sakinleştirir dedim son care. ulan dua okucağıma açmış bi güzellik yapsana bu gece benle kalsana diye dinliyorum aq sanki çağırır gibi.iki şarkı dinledim sanırım bı uyku çöktü çıkardım kulaklığı uyuya kalmışım.

işte bu noktadan sonra herşey başlıcaktı. şimdi olsa asla uyumazdım.

Gece bir huzursuzlukla gözlerimi açtım. nedense izlendiğim hissi düştü. şükrüye kafamı bi cevirdim. gözleri faltaşı gibi açık bana bakıyodu kısık bi sesle

Geliyorlar...

- kim geliyo lan şükrü!!!

hadi amk devam et

rezercasybd

ben söyledikçe ağlıyordu şükrü. değer verdiğiniz insanları böyle görmek çok acı beyler inanın. işin garibi ben tam olarak durumun ne olduğunu bilmiyodum. halim abi çok üstün körü geçmiş o bile bana yetmişti.bu arada şükrü bi anda uyuya kalmıştı. kanepeye zar zor yatırdık bizim şükrüyü. hemen halim abi anlat bu cocuga ne oldu anlat abi hemen dedim. halim abi

- korayım sabret sabah konuşuruz sakinleş şimdi. şükrünün odada uyurmusun?

- olur abi olur

- hanife ablan karşı çekyatı açsın hemen uyu sabah erken kalkıp konuşuruz

-tamam abi tamam

elimi yüzümü yıkadım. köyük buz gibi suyu beni biraz kendime getirdi. eşofmanları giyip odaya geçtim şükrü hala uyuyodu. uzandım jeton düştü. ulan arabada halim abinin anlattıkları aklıma geldi tabi

itiraz etmeden odaya geri döndüm içimden he aq körüm göz ya benim gibi iğrenç bi espri yaparak odaya tekrar girdim. sonra oluşan sessizlikte fısıltıyla kısa bi gelme sakın gelme diye bi ses duydum. sese yöneldim iki kanepe arasında yere oturup kollarını dizlerine kapamış sallanan şükrüyü gördüm. ağlıcak gibi oldum dağ gibi adam ulan kaç kavgaya girdik bilmiyorum hiç geri vitesi olmayan zorluklarda yılmayan kardeşim ne haldeydi. şükrü kalk ne oldu sana dedim. bütün korkular yerini korumaya bıraktı. yüzünü bir türlü kaldırmıyordu. gerilen sinirler birazda onu kendine getirmek için nakşettim silleyi kafasına. birden bana bakıp birden bana sakın bir daha vurma dedi. elimi tekrar kaldırdım vurmak için elim havada kaldı. şükrü belliki tırnaklarıyla kendi yüzüne zarar vermiş yüzü kanıyordu yeryer. sonra konuşmaya başladı aynı anda ağlıyarak?

- herkes gitti koray sende gideceksin niye geldin kardeşim niye
- dur lan şükrü ağlama lan burdayım kardeşim seni yalnız bırakmam merak etme düzelicez beraber kardeşim omuz omuza yine kavga edicez merak etme..