beyler anlatmak zor olsada sizinle paylaşmak istediğim yaz başı yaşadığım şu an beni anti depresan vb. ilaçlar kullanmak zorunda bırakan olayı anlatıyorum. unutamadığım olaylar zinciri beni ve birkaç kişiyi etkileyip ölümle sonuçlanan bu olayda ibretlik olması ve halimi anlamanız için başlıyorum..

beyler ben istanbulda oturuyorum. sıradan bi günde iş çıkısı arkadaşlarla cafede otururken telefon çaldı. arayan halim abiydi yani bizim şükrünün babası. şükrü benim hem köylüm hem istanbulda koca üç yılı yanyana geçirdiğim can dostum. kırklareli babaeskiliyiz biz. 2 yıldır gidemediğim köye geri dönen şükrü. 3 yıl burda çalışıp para biriktirip evlenecekti kardeşim. halim abinin sesi o kadar kötü geliyoduki şen şakrak bi adamdır aynı zamanda lk defa böyle duyuyodum. koray şükrü kötü gelemezmisin köye. çocuk kafayı yiycek dayanamıyorum bi yolunu bul gel nolursun dedi. duramadım yerimde hemen ortağı aradım. mağazam var benim küçükçekmecede. ortak durum bu gitmem lazım uyarmı sana dedim. bizim ortak çocukluk arkadaşım hiç kırmaz beni olur dedi. direk eve gidip bizimkilere durumu anlattım onlarda şükrüyü severler olur git dediler. valizi hazırlayıp doğru otogara yola cıktım. babaeski ye bilet alıcağım sırada içime büyük bi sıkıntı düştü ama sanki göğüs kafesim çatlıcak gibi oldum resmen. toparlanmaya çalışıp bileti alıp bi sigara yakıp beklemeye başladım. otobüs 22:00 da hareket edecekti.

neyse bindik gittik babaeskide beni halim abi aldı adam bana öyle bi sarıldıki çaresizce duygulandım anasını satayım. hoşgeldin kızanım şükrünün sana ihtiyacı var iyiki geldin gel gidelim yengen bişeyler hazırladı yemek yersin şükrü seni görünce yüzü güler de ben de biraz ferahlarım dedi. halim abi ne oluyo bi anlat meraktan ölücem dememle beraber adamın yüzü yine düştü. arabada anlatıcam korayım.

arabada halim abi anlattıkça ben adi kuyayım büle işe bizim şükrü cıngılları uynattı heral derken kendimi yakaladım.bi anda şivemde değişti iç sesimde anasını satayım. demek 2 yıldır telefon kullanmıyorum yalanı halim abiyi aradığımda işi varlar kısa konuşmalar bundanmış. bi yanım şükrüyü iyi etmek lazım diyo bi yanımda direk bileti al geri dön aq diyo.

sonunda kardeşlik bağları ağır geldi kaldım. şükrünün gece bağırarak uyanışları gördüğü şeyler anlattıkları odadan dışarı çıkmaması ve kendi kendine söylediği anlamsız sözleri duydukça halim abiden beyler adamın ayaklarına baktım tersmi diye tufaya mı düştük korkusuna. normal olduğunu görünce kendine gel şükrünün durum pgibolojiktir diyip kendimi sakinleştirdim

eve geldik ama ayaklarım arabadan inmiyo resmen. halim abi
- koray hadi in kızanım daldın herale
- geldim abi geldim
arabadan inip valizi alıp içeri girdik.az sonra herşey başlıcaktı. hemde uyur uyumaz ama önce şükrüyle konuşmak lazımdı

Devammi beyler

içeri girdiğimizde istemsizce hanife ablaya selam vermeden ayaklarına baktım. gerçi doğrusu ters çıksa ne yaparım sanki biliyomuşum gibi. zaten bakarken kalp ritmine uyarak gözlerim aşagı iniyodu resmen. neyse ayak kontrolü yapıldıktan sonra içeri girdik şükrü bildiği halde odadan çıkmamıştı ki bu olacak iş deilki. tabi bu dahada geriyodu beni.o odaya ben girmek zorunda kalıcaktım. içeri girip valizi bıraktım kapıdan girişe.

hanife abla gel bişiler hazırladım karnın acıkmıştır dedi. bense şükrüye bakayım gelirim abla diyip kapıya yöneldim.bir süre sonra ben napıyorum ulan dedim tam geri döndüm ki halim abi

- anife bırak çucugu girsin baksın şükrüye u yuzden geldi

Beyler gecikme icin ozur dilerim decam ediyorum

ulan bunu duyup geri de dönemiyorum.o an aklımdan bütün izlediğim 3 harfli filmleri geçiyodu resmen. işin kötüsü halim abiyle hanife abla mutfağa gitti salonda tek başıma kaldım. bizim köyde evler öyledir. ortada kocaman bi salon vardır salonun her yanında odalar. şükrünün oda mutfağın yanındaydı. mutfağa giren halim abi ve hanife abla fısıltıyla konuşuyor buda iyiden iyiye beni korkutuyordu. korkunun ecele faydası yok diyip odanın kapı koluna uzandım. boynumdaki damarların atışını bile hissedebiliyodum resmen.tam o sırada salonda yükselen ses kaynar su etkisi yarattı. çünkü ses normal insan sesi değil cızırtıyla çıkan bi bağırış gibiydi. insan ikilimde kalır anasını satayım ben resmen çelişkide kalıp civi gibi çakılı kaldım.

beyler düşünün o an dönüp arkayamı baksam yoksa kaç dakkadır kendimle çeliştiğim odayamı kaçsam yoksa hiç biryere bakmadan kapıya mı koşsam bilemedim.ses tekrarlayarak ismimi söylüyo yanına gelmemi istiyor ama ben olduğum yerde kıpırmadan duruyordum ulan kıpırdayamıyodum. sonra daha yüksek bi ses bu sesi bastırdı.

- baba bırak cucugu şükrüyü görcek gelcek yanına.

ses aynı şekilde tamam dedi. hemen dönüp baktım rüstem amca. boğazına yaklaştırdığı cihazla bana bakarak sırıtıyodu. sonra öğrendim adam konuşmak için cihaza ihtiyaç duyuyomuş. güzel küfür yedi benden ama bi yandan da sinirlerimi altüst ettiği için şükrünün odaya dalmamı sağladı. direk girdim odaya. ulan o da boş çıkmasınmı baya baya sesli küfür ettim. hemen mutfağa geçtim.

- halim abi şükrü yok odada

- eminmisin uyuyodur bi daha bak

itiraz etmeden odaya geri döndüm içimden he aq körüm göz ya benim gibi iğrenç bi espri yaparak odaya tekrar girdim. sonra oluşan sessizlikte fısıltıyla kısa bi gelme sakın gelme diye bi ses duydum. sese yöneldim iki kanepe arasında yere oturup kollarını dizlerine kapamış sallanan şükrüyü gördüm. ağlıcak gibi oldum dağ gibi adam ulan kaç kavgaya girdik bilmiyorum hiç geri vitesi olmayan zorluklarda yılmayan kardeşim ne haldeydi. şükrü kalk ne oldu sana dedim. bütün korkular yerini korumaya bıraktı. yüzünü bir türlü kaldırmıyordu. gerilen sinirler birazda onu kendine getirmek için nakşettim silleyi kafasına. birden bana bakıp birden bana sakın bir daha vurma dedi. elimi tekrar kaldırdım vurmak için elim havada kaldı. şükrü belliki tırnaklarıyla kendi yüzüne zarar vermiş yüzü kanıyordu yeryer. sonra konuşmaya başladı aynı anda ağlıyarak?

- herkes gitti koray sende gideceksin niye geldin kardeşim niye
- dur lan şükrü ağlama lan burdayım kardeşim seni yalnız bırakmam merak etme düzelicez beraber kardeşim omuz omuza yine kavga edicez merak etme..

ben söyledikçe ağlıyordu şükrü. değer verdiğiniz insanları böyle görmek çok acı beyler inanın. işin garibi ben tam olarak durumun ne olduğunu bilmiyodum. halim abi çok üstün körü geçmiş o bile bana yetmişti.bu arada şükrü bi anda uyuya kalmıştı. kanepeye zar zor yatırdık bizim şükrüyü. hemen halim abi anlat bu cocuga ne oldu anlat abi hemen dedim. halim abi

- korayım sabret sabah konuşuruz sakinleş şimdi. şükrünün odada uyurmusun?

- olur abi olur

- hanife ablan karşı çekyatı açsın hemen uyu sabah erken kalkıp konuşuruz

-tamam abi tamam

elimi yüzümü yıkadım. köyük buz gibi suyu beni biraz kendime getirdi. eşofmanları giyip odaya geçtim şükrü hala uyuyodu. uzandım jeton düştü. ulan arabada halim abinin anlattıkları aklıma geldi tabi

Yatakta düşüncüler beynimde yankılanıyor şükrünün çıkardığı her seste olay iyice ürkütücü hal alıyodu aq.pgibolojik bişey olsa korkmam ama halim abi üç harfliler vesaire diyince şartel attı tabi bende. taktım kulaklığı müzik sakinleştirir dedim son care. ulan dua okucağıma açmış bi güzellik yapsana bu gece benle kalsana diye dinliyorum aq sanki çağırır gibi.iki şarkı dinledim sanırım bı uyku çöktü çıkardım kulaklığı uyuya kalmışım.

işte bu noktadan sonra herşey başlıcaktı. şimdi olsa asla uyumazdım.

Gece bir huzursuzlukla gözlerimi açtım. nedense izlendiğim hissi düştü. şükrüye kafamı bi cevirdim. gözleri faltaşı gibi açık bana bakıyodu kısık bi sesle

Geliyorlar...

- kim geliyo lan şükrü!!!

lafı söylemesine söyledim ama bir türlü kalkamıyordum olduğum yerden. Sanki ne kadar kuvvet harcasam bi kuvvet beniim kalkmamı engelliyor gibiydi.

sonra bi anda müthiş bi sessizlik oldu. sanki çıt çıkmıyo rüzgarın sesi bile duyulmuyodu. odadaki pencere ayak ucu tarafımızdaydı. birden anldıbını bilmediğimiz dilde konuşmalar duymaya başladım. şükrü yeter artık diyodu. onun sesi çıkıyo ben napsam sesimi duyuramıyodum. yada onu bi tek ben duyuyodum. gözlerimi oencereden ayırmıyor neoldugunu anlamaya çalışıyodum.

duyduğum sesler kadın sesiydi. nedense beynimde dedikodu yapıyorlar gibi bi his oluştu.bu saatte bizim camın önünde neden yapıyolar diye kızıyodum. pencerenin önünde iki siyah ama sanki çarşaf giymişler gibi hissettiğim iki silüet belirdi. sesleri yükselmiş arada kahkaha sesleri duyulur olmuştu. korkunun en üst evresi hiç hareket edemeyip düşünememek iliklerine kadar korkmakmış galiba

iyice gözlerimi kilitlemiş pencereye bakıyordum. birden sesler kesildi ve sayıları artmaya başladı. sanki pencerenin önünde onlarcası duruyordu. sesler tekrar geri geldi büyük bi uğultuyla beraber. attıkları kahkahalar iğrenç bir ses tonuylaydı. içimden çekin gidin diye düşünürken sustular. bütün diğer gölgeler ilk gelen iki tanesinde birleşiyor bu gölgeler büyüdükçe pencereyi tamamen kaplıyorlardı.

kahkaha atarak pencerenin önünden çekildiler yukarı doğru.2-3 dakika sonra gittiler diye düşünürken ben hala yataktan kalkamıyordum. biran sonra büyük bi uğultu kulaklarımı doldurdu.bu gölgeler camın kenarından odanın duvarına geçiyorlardı. uğultu hic durmuyor sesleri daha da yükseliyordu. odanın bütün duvarlarını dolaştı gölgeler. sonra tavanda durdular.bir kaç saniye içinde tüm gölgeler üzerime doğru hızla gelmişti.

sanki bütün vucudumda oluşan kasılma yüzünden parçalanıcak gibiydim.son anda kafamı şükrünün olduğu tarafa çevirmiştim. şükrü yataktan biraz yukarda debeleniyor.bir eliyle kendi yüzüne zarar veriyordu.

bi anda dua etmek doğdu yüreğime. Felak Nas Ayetel kürs-i okumaya başladım içimden. yavaşca dilim çözülüyodu Nas süresinden sonra tamamen açıldı. Ayetel kürs-i okurken sesim çok fazla gür çıkıyodu. yada ben öyle hissediyodum. Sure bitmiş gölgeler camın kenarından gitmişti artık rahatca hareket edebiliyordum. hemen şükrüye bakmak için yöneldim...

Devammi beyler istek olursa devam edicem

şükrüye baktığımda suratı kanıyordu. kendine zarar vermişti bense vucudumun kasılmasından zor hareket ediyodum.

Artık uyku mu imkanı yoktu öyle birşeyin. şükrü tavana gözlerini dikmiş dişleri sıkıyordu. aklımdan geçen ben sureleri okuyunca gittiler şükrü gibi adam bunu yapmamış olamazdı.

Ama dişleri ağzı sanki kenetlenmiş gibiydi. okuyamamıştı demekki bir şekilde. beyler ben varlıklarına hep inandım ama yaşayınca insan daki korku ona yetiyor. hemen salona geçip ışığı yaktım. kültablası bulup sigara yaktım. şükrü yanıma kendisi gelip sigara istedi.

- nasıl gittiler ilk defa yataktan düşmedim.her sabah camın kenarında uyanıyorum koray. kardeşim suan ilk defa hislerim geri gelmiş gibi. düşünemiyodum kaç aydır. nasıl gittiler anlat.
- Bilmiyorum şükrü sure okudum ondan galiba.
-ben okuyamıyorum bana neler yaptıklarını gördünmü.
-evet kardeşim
- babam da benle aynı odada uyudu aynı olay oldu.Ama o görmemiş sen nasıl olduda gördün.
- Gördüğüm iyi oldu deli değilsin belliki
gülümsedi lan bizim şükrü gülümsedi ulan korktuk falan ama fena halde. Değerdi kardeşim için. Zamanında oda benim bıçaklanmıştı istanbul'da.Hemde bana vurulmasını engelleyerek.
- şükrü kalk bi çay koyalım. yanımdan ayrılma gibertirim toynağını
- tamam koray. kardeşim iyiki geldin.
- dur daha gökhanıda çağırıcam. biz böyleyken o muallak rahat mı yatcak.

Çay hazır olana kadar muhabbet ettik. Gün doğdu şükrüye bahçeye çıkalım dedim. Oda biraz sesi titreyerek tamam dedi.

Sebebini sonra sormaya karar verdim.

halim abi uyanmış inekleri otlatmaya zütürmek için dışarı çıktığında adamın ağzı açık kalmıştı. sonra kendini toparlayıp bağırmaya başladı;
- anifeeeee kuş gel bak çucuklara

hanife abla geldi gelmesine ama kadın ağlıcak gibi oldu. meğerse şükrü o odadan hiç çıkmıyomuş uzun zamandır. halim abi hemen bişiler hazırla inekler beklesin kahvaltı etcez dışarda dedi.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra bu işe bi çözüm bulmak lazım diye düşünmeye başladım. aklıma amcam geldi. aradım hemen;

- amca sana bir şey sorucam senin bu efsane hoca yaşıyomu?
- yaşıyo koray da ne oldu?
- amca boşver şimdi sen ona nasıl ulaşırım onu söyle bana.
- ilhan abinlerin köyü biliyosun o köyde

Hemen ilhan abiyi aradım geliceğimizi söyledim.Şükrüye durumu anlattım.Zar zor olur dedi.

Halim abiye biz gezicez arabayı alabilirmiyiz dediğimde adam sevinçten anahtarı resmen kafama attı.

o köye gitmeden babaeski köprüsünün oraya gittik.Şükrünün nişanlısı vardı ona ne olmuştu bunca zaman dertleşmek lazımdı.

Bu olaylar başladığından beri adının deliye çıktığını esmanında bu sözler yüzünden nişanı attığını söyledi

çok kötü hissettim işte o an kardeşlerim. çok seviyodu lan bu kızı. neyse iyi haber kimseyle görüşmemiş esmada.ama öncelik bu durumdan kurtulmaktı. konuşma bitince köye doğru yola çıktık. arabayı ben kullanıyordum.

unutmadan hocanın muhabbeti anlatıyım kardeşlerim.bu adam zamanında bizim amcanın sadece eline bakarak 2 kızı 1 oğlu olucağını söylemiş. yeğenlerim aynı bu sırayla doğdu. define falan mevzularına çağırıyorlarmış bu adamı bi de bu tarz olaylara. söylenene göre bide kitap varmış bu adam sadece amcamın gördüğü.
Köye geldiğimizde önce ilhan abilere uğradık. adam şükrüye garip bir şekilde baktı.Ama uzatmadı sarıldı şükrüye. Çay demlettirdi içtik.
Ben ilhan abiyi kenara çekip hocanın evi sordum.oda tarif etti. ulan ne gamsız adam niye soruyosun bile demedi. Gerçi direk göstermesi de beni hafif ürkütmedi değil.
Az sonra bizim için ikinci şok dalgası başlıcaktı.