ılıklar hakkında yanlış bilinen

@82 yazını görmemiştim panpa kusura bakma

1-hayır pana anlatamadım sanırım, eğer sevgilim hastanede yatıyorken ben çalıştığım yerden yasal bir refakatçi izni alamazsam işe gitmemem gerekir. işe gitmezsem işten atılırım. bundan sonra yaşanacak şeyler malum... bunun ötesinde kim için refakatçi izni istediğim sorulursa eğer memursam durumu anlatamayacağımdan dolayı, malum genelde işe son vermeyi seçiyorlar.

3- birçok çalışma var; olmaya da devam ediyor, şu anda bulabildiğim birkaçına örnek vermem gerekirse;
http://people.virginia.edu/~cjp/articles/ffp10b.pdf
http://www.ca9.uscourts.g...l/2010/10/27/amicus29.pdf
http://www.apa.org/pi/lgb...ources/parenting-full.pdf

biraz araştırmayla ulaşılabilecek makaleler bunlar, ancak final haftasında olduğum için çok fazla ilgilenemiyorum kusura bakma.

buralardan araştırabilirsin;
http://search.who.int/sea...ut=xml_no_dtd&oe=utf8
http://search.apa.org/search?query=same-sex
http://search0.ama-assn.o...&sort=&pagination =
http://www.apsa.org/Searc...ault.aspx?Search=same-sex
http://www.aap.org/en-us/...n=ERROR%3a+No+local+token

4- çocuk sahibi olmanın heterociksüellerin hakkı olduğunu kim söyleyebilir? buna kimsenin hakkı yok. birçok eğitimsiz heterociksüel çiftin onlarca çocuğu açlık, sefalet ve cehalet içinde büyüyorken en azından (elbette o durumda gayler de var ama mesele o değil) daha iyi durumda ve çocuk yetiştirebilecek bir homociksüel çift eminim ki daha iyi şartlarda ve daha iyi bir ruh halinde yetiştirebilecektir bu çocuğu. Herkesin çocuk sahibi olmaması gerektiği fikrine ben de katılıyorum, ancak bu insanların cinsiyetine bağlı değil gerek maddi gerekse sosyal yeterliliklerine bağlı olmalı. taşıyıcı annelik neden gereksin? evlat edinmek oldukça yerinde bir uygulama olacaktır. Bunlar bahane değil kesinlikle, istenirse gayet güzel yürürlüğe koyulabilir.

2- evet, hapisane ziyareti için gözümden kaçan bir nokta olmuş sanırım... keşke bununla birlikte her şey halledilebilse tabi... örneğin bu kişi öldürülse ve ailesi davaya müdahil olmak istemese (istese bile fark etmez) her ne kadar davası yine de görülecek bile olsa, davada taraf olmak gibi bir hak bana verilmeyecek resmi bir sıfatım olmadığı için onunla, bu gibi şeyler her ne kadar ayrıntı gibi dursalar da oldukça çoklar ve insanın elini kolunu bağlayan durumlar ve gerçekten çok rahatsız edici.

@80 devlet memurlarının tedavi yardımı ve cenaze giderleri yönetmeliği tedavi yardımından kimlerin yararlanacağını ve tedavinin usul ve esaslarını belirlemiştir. adı geçen yönetmelikte de, "bakmakla yükümlü oldukları" kavramı yer almaktadır. Yönetmeliğin "tedavi ve yol giderlerinden yararlanacak olanlar" başlıklı 3 üncü maddesinin (c) bendinde "Devlet Memurunun bakmakla yükümlü olduğu ve herhangi bir şekilde sağlık yardımından yararlanamayan ana, babası," hükmü yer almaktadır. Maddede "ve" bağlacı kullanılmış olup, bakmakla yükümlü olunanların herhangi bir şekilde sağlık yardımından yararlanmaması gerektiği düzenlenmiştir.

refakat izni olarak bahsedilen düzenleme ise "eşlik etme zorunluğu" başlıklı 27 ici maddede yer almaktadır. Bu maddede şu hüküm yer almaktadır.

"yatakta tedavi edilenlerin, hastalıkları gereği yanlarında bir kimsenin bulundurulmasının zorunlu olduğu tedaviyi yapan sağlık kurumunun raporu ile belgelendiği takdirde, hastaya biri eşlik ettirilir. Bu takdirde ödenmesi gereken yatak ücreti, sağlık kurumunca düzenlenecek faturada gösterilmek ve belge eklenmek suretiyle, ilgili kurumca ödenir. hasta özel sağlık kurumunda tedavi edilir ve giderler hasta tarafından bu sağlık kurumuna ödenirse, alınacak fatura ve belge ilgili kuruma verilerek bedeli kurumdan alınır.
hastanın tedavi edilmek üzere başka bir yere gönderilmesi sırasında yanında bir kimsenin bulundurulmasının zorunlu olduğu hastayı gönderen sağlık kurumu veya kuruluşunun raporunda belirtildiği takdirde, hastaya biri eşlik ettirilir. Eşlik eden kimseye de, memurun bağlı olduğu kurumca, "harcırah kanunu" hükümleri dairesinde yolluk ve gündelik verilir. hasta bu yönetmeliğin 26 ncı maddesi gereğince belirli bir araç ile gönderiliyorsa, eşlik edenin yollukları da aynı madde hükümleri uyarınca ödenir. "

yukarıdaki hüküm tümüyle devlet memurunun veya bakmakla yükümlü olduğu aile bireylerinin tedeavi edilmesine ilişkindir. Bu husus yönetmeliğin 40'ncı maddesinde her devlet memuru, tedavi yardımından yararlanabilecek eşi, bakmakla yükümlü olduğu ana, baba ve aile yardımı ödeneğine müstehak çocuklarını gösterir bir beyanname vermekle yükümlüdür. şeklinde kayıt altına alınmıştır.

haliyle eşcinsel eşlerden birisi bu durumda "çalıştığı kurumdan" refakatçi izni alamamakta ve hastaya refakat edememekte...

miras konusunda ise son değişiklerler sonra bir alıntı yapmam gerekirse;

http://www.hurriyetaile.c...miras-paylasimi_4552.html

özellikle son düzenlemelerden sonra miras hak arayışında sadece vasiyetname'nin yeterli olmadığını hatırlatırım. yasal mirasçılar talep ettiği takdirde bunu alabilirler.

hükümlü ve tutukluların ziyaret edilmeleri hakkındaki yönetmeliği 9. maddesi ise şunu der;

Madde 9 — Hükümlü ve tutuklular; eşi, anne, babası, büyükanne ve büyükbabası, çocuğu, torunu, kardeşi, gelini, damadı, kayınbiraderi, baldızı, yengesi, eniştesi, görümcesi, kayınvalidesi, kayınpederi, kayınvalidesinin annesi ve babası, kayınpederinin anne ve babası, eşinin başkasından olma çocuğu, büyükanne ve büyük babasının anne ve babaları, torun çocuğu, kardeş çocuğu, eşi, amcası, halası, dayısı, teyzesi ve bunların eşleri ile vasisi ve kayyımıyla görüşebilir.

Hükümlü ve tutuklular, birinci fıkrada sayılanlar dışında kalan üç ziyaretçisinin açık kimlik ve adresini ceza infaz kurumuna bildirir. Bu ziyaretçiler, ölüm, ağır hastalık, doğal afet, hükümlü ve tutuklunun nakli ya da ziyaretçinin ziyaret olanağını ortadan kaldıracak yerleşim yeri değişikliği gibi zorunlu haller dışında değiştirilemez.
Aynı ceza infaz kurumu içinde bulunan hükümlü ve tutuklular, birinci fıkrada sayılan kişilerden olmaları şartıyla bu Yönetmelik hükümleri kapsamında birbirleri ile görüşebilir.

Birinci ve ikinci fıkrada gösterilen ziyaretçilerin, belirlenen ziyaret günü ve saatleri dışındaki ziyaretleri ile birinci ve ikinci fıkrada sayılanlar dışında kalan kişilerin ziyaretlerine, makul sebep bulunması halinde Cumhuriyet başsavcılığı tarafından yazılı olarak izin verilebilir. Bu hüküm, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına hükümlüler hakkında uygulanmaz.

yani tek sorun nikahlı olmamak değil, kanun önünde hiçbirşeyi olmak. eğer olur da hapianeden, hastaneen, iş yerinden izin çıksa bile bu kanun önünde bir haksızlık olduğu gerçeğini değiştirmez kesinlikle.

bu işten vazgeçmem, 50 yıl öncesinde tüm dünyada eşcinsellik ters geliyordu. avrupada genel olarak çözülmüş sayılsa bile amerikanin birçok eyaleti hala hararetli tartışmalar yapıyor. işin garibi I.dünya savaşından önce eşcinsellik çok ters bir şey değildi, osmanlıda bile. ancak sanırım erkek evin direğidir anlayışının ortaya çıkmasından kaynaklanıyor bu durum... biz bu konuları ortaya dökmedikçe insanlar yabancı kalmaya devam edecekler.

bunun haricinde bu ülkede memurluk bile yapılamıyor açık eşcinsel olarak malum, onu geçtim hakem bile olamıyoruz ne alakaysa... yapılması gereken çok şey var...

@77 gay yaşam biçimi harikadır, müthiş ve rüyalarında bile göremeyeceğin kadar güzeldir demedim panpa. değil de... sen bir kızı sevdiğinde ne kadar mutlu oluyorsan ben de bir çocuğu sevdiğimde o kadar mutlu oluyorum ve aynı şeyleri hissediyorum. marjinal falan değiliz, bizi marjinal ilan edenler gayleri ayrı bir dünyadan geldi zannedenler :/ hatta çoğu gay birçok heterociksüelden daha alelade yaşar... öyle tüm gayler modadan anlayan, alışveiş hastası, dünya yakışıklısı cool tipler değiller.

evlenme hakkı için çabalıyoruz çünkü evlilik her ne kadar taktar bir şey olsa da bu dünya şartlarında gerekli. evlilik gerekli olmasa daha iyi, ancak buna mecbur bırakıyor bu ortam niye mi? çok basit

- sevdiğimiz adam olur da hasta olup hastaneye kaldırılırsa yanında refakatçi olarak bile kalamıyoruz. ağır durumlarda ziyaret bile edemiyoruz çünkü 1. derece yakını sayılmıyoruz, çünkü hiçbir şeyi sayılmıyoruz

- olur da bu kişi ölürse, sen bu adamla 30 yıl beraber yaşasan da yasal mirasçısı olmadığın için onca sürece çalıp didinip beraber kurduğunuz hayatı, evinizi, birikinizi belki de onu reddeden ailesine bırakıyorlar...

- dünya hali, olur da sevdiğin adam hapse girse, ziyaret edemiyorsun...

bunlar işleri en çok zorlaştıran durumlardan bazıları, hiçkimse bir çifti bu şekilde bir hayat yaşamaya zorlayamamalı...

Küçük çocukların dünyasının yıkıcılığı buna bir bahane olamaz, hiçbir çocuk başka birine göre ideal değil... kimi şişman, kimi engelli, kimi genetik olarak oldukça çirkin, kiminin babası yok, kiminin annesi... kimi yoksulluğu dolayısıyla fakir bir durumda ve mahcup kalıyor, kimi ise zaten "gay"

önemli olan çocuklara doğru eğitimi vermek, bunun çözümü budur. başkalarının hayatlarından çalmak değil... insanların sürekli olarak aralarında çevirdikleri gay muhabbetlerinin gay çocukları üzmediğini mi sanıyorsunuz? ya da din kültürü derslerinde eşcinsellerin yanacaklarını duymanın bu çocukları etkilemediğini mi düşünüyorsunuz? insanların üzülmemesinin yolu, hayatlarını kısıtlamaktan değil, doğru bir yönlendirmeyle iyi eğitimden geçer... bunu bir bahane olarak göremeyiz.

araştırmalar var; daha detaylı bir veri sunacağım size umarım ancak şimdilik şunu yolluyorum: http://www.youtube.com/watch?v=IvWsVJQpxqQ

bu son kısım oldukça moral bozucu aslına bakarsanız, bu söylediğiniz gayet yanlış. homociksüel anne ya da babaya sahip bir kişi homociksüel olmaz. aynı şekilde benim heterociksüel bir anne babaya sahip olup heterociksüel olmadığım gibi. zaten hiçkimse bir gay toplumu oluşturmaktan bahsetmiyor, ama eşcinseller sürekli olarak var olmaya devam edecekler, tarihte birçok yönetici de eşcinseldi; bir kaçı için (bkz: asil gayler) ancak toplumları homociksüel bir toplum değildi.

hiçkimsenin homociksüel bir toplum oluşturmaya çalıştığı yok... sodom elbette ki %100 eşcinsel bir yer değildi, semitik kültürde o zaman da eşcinsellik hoş karşılanmadığı için bir yerde toplanmıştılar büyük ihtimalle işte sorun da burada çıkıyor. biz ayrı bir yerde yalıtılmış olarak değil, herkesle beraber normal bir hayat yaşamak istiyoruz. eşcinsellerden oluşan bir toplum istediğimiz yargısına nasıl kapıldınız?

pgibolojik yönlendirme tek başına bir etken değil hiçbir zaman için; genetik faktörler de bu durumda etkili. şu temel bilgilendirme videosu fikir verecektir; http://www.youtube.com/wa...;index=9&feature=plcp

bu arada eşcinsel bir toplum istediğimiz fikrine nasıl ulaştınız çok merak ediyorum...