ananı gibe gibe öldürdüm

günaydın. zor bir geceydi. zaten her gece zor değil mi. her gün, her öğlen, her ikindi, her akşamüstü, her an bir zorlukla mücadele halindeyiz. her an kaybediyoruz. ve sonra bir anda kaybettiğimizi fark ediyoruz. farkındalığımız yeterince büyükse kazanmaya başlıyoruz.

ben çok kazandım. çok kaybettim. çok sevindim. çok üzüldüm. şimdi sadece kanıyorum. zamanı yaralarımdan tanıyorum. ama yine de umutluyum gelecekten. kendim için değil. düşünebilen ve bir öncü bekleyen nesil için umutluyum. adam smith yanıldı. keynees yanıldı. herkes yanıldı. evet biz doğruyuz.

konuşamadıklarımızla, anlatamadıklarımızla hatta sustuklarımızla haklıyız biz. suskunluğun haklılık ilüzyonu yarattığını öğrendim. siz de öğreneceksiniz. sabredin. konuştuğunuz kızdan yanıt mı alamıyorsunuz? yanıt vermeyin. bir süre sonra yanıt alan ve yanıt vermeyen taraf siz olacaksınız. kendinize inanın. sabredin. burası sabırsızların sabırlılara değer transferi yaptığı bir yer. beklemeyi öğrenin.

size hikayemi anlatmayacağımdan bahsetmiştim. bunda kararlıyım. çünkü her hikaye birbirinden farklıdır. hikayem size bir şey katmaz, sizi üzmekten başka bir işe de yaramaz.

ben her yerde sizinleyim. sınıfta, metroda, otobüste, sokakta.. kendinizi düşünürken bulduğunuz her an tutunabilirsiniz bana. ben onların hepsini düşündüm. hepsinde yanıldım. ama hepsini çözdüm. tek bir soruya cevap bulamadım. ölüm. çünkü ölmek sadece bir daha görünmemek aslında. bundan ötesi değil.

şimdi bu ölü toprak nasıl silkelenir, bir mezardan nasıl kaçılır bundan bahsedelim. okulunu ciddiye al. öğrendiğin her şeyi pratiğe dökebileceğin bir alan var. muhasebe derslerin boş değil, şirket bilançolarını inceleyip doğru yatırıma yönelebilirsin. davranış bilimleri dersin de boş değildi, teoride insanları tanıdın. hele pazarlama dersleri. nefret ederdin onlardan. sana kendini pazarlamayı öğretti. zaten insan ruhunu şeytana satmak için değerinin yükseleceği anı bekleyen bir huurdur. benim alanım buydu. belki seninki farklı. ama hepsini kullanacaksın. söz veriyorum.

okumalısın. yarın ölecekmiş gibi bugün bütün kitapları okumalısın. ben bugün olduğum yerdeysem, ki ben şu an sürünün çakalıyım, aslanlık iddiam yok, okuyarak geldim. okursan konuşabilirsin. doğru zamanlarda konuşursan yaratıcı kadar kudretlenirsin. bak allah bile en son 1400 yıl önce konuşmuş. yani sadece susmak değil, konuşmak da. ama doğru zamanlarda. öğreneceksin. sabret.

Bu niye trendde amk

Sen ne diyon yarram?

Dostum lütfen hikayeni de anlat. Acayip merak ettim anlatımın da mükemmel; devdıbını bekliyoruz rez

akşam dokuz on gibi devam etmeyi planlıyorum. okuyanlar ses versin. duvara anlatır gibi hissediyorum böyle.

yaz sen okuyoruz buralardayız

size sizi anlatıyorum. kendinizi tanıdıkça aslında ne olup ne olmadığınızı anlayacaksınız. elinizde olmayan şeylere üzülmeyi bırakacaksınız. yarına umutla bakamasanız bile en azından yarının ne getireceğini bilip ona göre kuracaksınız elinizi. kazanamasanız da kaybetmeyeceksiniz.

neden yaratıldığını düşündün mü hiç? ben çok sık düşünüyorum. hayatımın uzunca bir dönemi beni yaratıcıdan uzaklaştırdı bu düşünce. bir tanrı neden beni yaratmış olsundu ki. neye yarıyordum ben. ne gibi bir amaca hizmet ediyor olabilirdim. diğerlerinin yokluğunu kabul ettirebiliyorum kendime. bunu eskiden de yapardım. ama kendimi reddedemezdim hiç. yaşanan her şeyin zihnimim bir yanılsaması olması durumunda dahi ben bir bilinç olarak var bulunuyordum. yani kendimi reddedemezdim. yani vardım. varsam bir amaca hizmet etmem gerektiğini düşündüm yıllarca fakat o amacı bir türlü bulamadım.

sonra ölüm. işte ölüm. arsız ölüm. ansız ölüm. ani ölüm. korkunç bir şey ölüm. var olan yokluğa geçiyor. siliniyor her şeyiyle. büsbütün boşluk işte. katlanamazdım. kaldıramazdım yani böylesi bir yükü. bu taşın altına elimi ben sokamazdım. başkaları soksundu. hep başkalarının başkaları ölüyordu. öyle değilmiş. bunu uzatmak istemiyorum. ben öldüm. benim içim öldü. benim çocukluğum, gençliğim, yaşlılığım benim ömrüm öldü. ben öldüm. bildiğiniz bütün gerçekleri unutun. tek gerçek ölüm. ben ondan başka her şeyi unuttum.

ve işte yalnızca böylesi bir gerçeğin buldurabileceği bir sonuca varmıştım. bir allah vardı. var olan böylece geçemezdi boşluğa. ölebiliyorsak yaratılmıştık. yaratıcımız vardı. o zaman yaratılmamızın bir sebebi de vardı.

küçükken hep bir abim olsun isterdim. beni anlayan, dinleyen, benim diğerleri gibi olmadığımı bilen bir abim. hiç anlaşılamadım ben. önce hep anlattım. dinlerler sandım. güldüler. çünkü ne sanat ne edebiyat ne de dünyevi olmayan herhangi bir şey ilgisini çekiyordu insanların. onlar burdaydılar. işleri, maaşları, aşkları, patronları ve tanımadıkları allahları vardı. merak etmiyorlardı. göremiyorlardı. istedikleri kadınlara hayatım boyunca kolayca ulaşabildim. yakışıklı bir adam olduğumu söyledi herkes. beni istediler. istediklerini verdim. sanırım size önce kadınları anlatmalıyım. kadınları asla anlayamayacağız. zaten bir kadını elde etmek için ihtiyacınız olan son şey onu anlamaktır.

Rezerve okunur

Devam et panpa. Seni hatirladim. Sevindim seni görünce. Okuyorum devam et ölü adam.

rez
devam panpa

Ne saçmalıyorsun amk şişko sivilceli asosyal muallaksi seni

Am züt meme

bune amk malı sona gelene kadar kanser ettin okumayın

rezereveduar