Galatasaray:
en çok taraftara sahiptir. uefa kupası sebebi ile çoğunluğu liselidir, Futboldan anlamayan ama sırf ortamda muhabbet olsun diye takım tutan bütün kaşarlar cimbomludur (renk çekimi). Ayrıca Fethullah gülen dolayısıyla cemaatçilerin çoğunluğu galatasaraylıdır. Fenerin son yıllardaki çıkışı münesebeti ile müthiş bir aşağılık kompleksine sahiptirler. takıma değil başarıya aşık oldukları için en küçük tökezlemede yeri göğü inletirler. bütün futbol tartışmalarında tek savunmaları uefa kupasıdır, genelininin eğitim seviyesi düşüktür, ama istanbul merkezli aristokrat bir taraftar kesimi de vardır...
Fenerbahçe:
ikinci büyük taraftar kitlesine sahiptirler, eğitim ve ekonomik seviyeleri yüksektir. Fakat bir sonradan görmelik hakimdir hepsine, şu an itibari ile taraftarı birarada tutan tek bağ aziz yıldırımın uydurduğu
tek büyük, herkes bize karşı edebiyatıdır. Hayatta başarılı olamamış kepaze tipler ego tatmini için taraftarın alt kitlesini oluşturur. Tartışmalarda büyüklük edebiyatlarına kanıt olarak gösterebilecekleri bi sportif başarı olmadığı için genelde ekonomik ve tesisleşme alanlarındaki başarıya odaklanırlar. hepsinde anlamsız ve sacma bir özgüven vardır, bu temelsiz özgüven kendilerini bütün dünyaya rezil edebilme potansiyelini sağlar.
Beşiktaş:
Üç büyüklerin içinde en az ve en ateşli taraftar kitlesine sahiptir. Aşırı fanatikler ve
futbolu sevmiyorum ama beşiktaşlıyım lar olarak iki gruba ayrılırlar. Sosyal katman içinde orta sınıfı temsil ederler. ekonomik olarak zayıftırlar genelde korsan ürün alırlar. Takıma bağlılıkları mallık seviyesine ulaşmıştır (bkz:
livırpul). sportif başarısızlığı trübün şovlarıyla dengelemeye çalışırlar, Fenerbahçe düşmanlığı kapsamında galatasary ile kardeş takım hikayesine boyun eğerek içlerindeki ezikliğin ortaya çıkmasına izin vermişlerdir. Duygusallık ve yaratıcılık en önemli özelllikleri olarak önplana çıkar. Galatasaray ve Fenerin gölgesinde kalmışlığın isyanını hep içlerinde taşırlar
