10 dakika önce bi tanıdığımızın evinden çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Elimdeki poşette bi ütü vardı.Çünkü annemin ütüsü bozuktu ve o tanıdığımızın ütüsünü kullanıcağı için hazır ben ordayken ihaleyi üzerime yıkmışlardı. Takdir edersiniz ki sokaklar karanlık ve ben ne zaman böyle karanlıkta bi yere yürürken eğer birisi yolumu kesip benden bi şey ister ve sorun çıkarırsa diye hep kafamda taktikler kurarım şöyle yaparım böyle yaparım diye. Yine böyle düşünüyodum ve tabii ki aklıma gelen ilk şey kendimi aşırı özgüvenli hissetmeme neden oldu. Evet.Onu elimdeki ütüyle tehtid edicek ve hatta şansım yaver giderse birinin kafasına ütü geçirme zevkine ulaşıcaktım.Bu yüzden sokakta yürürken hem aşırı özgüven patlamasıyla (hafif de yarı deri montun etkisiyle) etrafta bana sataşabilecek biri var mı diye arıyor hem de planımı iyice kuruyodum. Derken bizim sokağa her zamanki gibi olaysız ulaştım.Ve evet o ütüyle birine vurmayı çok istemiştim ama öyle şanslıyım ki bi kişi dönüp yan yan bakmadı bile bana.Şimdi içimde kalmış ütü hayallerimle bu entryi yazıyorum.(Şansıma tüküreyim cidden bunu yapmak istemiştim)

Son ütücü

kafa ütüleme

Son ütü bükücü