ütopyamı anlatıyorum beyler

evet panpalar öncelikle hepiniz hoş geldiniz burda bahsedeceklerim taşşak geçme gibi bir maksat içermemekte sadece siz panpalarıma nerede, nasıl yaşmak gerektiğini kendi ütopik düşüncelerimle siz değerli incilere anlatmak.

belki yanlış bi şeyler var hayatta, ama her zaman olacak diye bi kaide yok... buna inanmak denir. yanlışı olmayan bir hayat yaşmak. bu mümkün mü?

belki hiç değil belki de çok saçma ama kesinlikle imkansız değil. hayat çeşitli parametrelerin bulunduğu çeşitli denklemlerin çözümleriyle işlemektedir. bu başta insana acayip gelebilir. ama durumun ana hatları bunlar. çok mu basit geldi. o zaman giblemeyin çekip gidin ama şunu da unutmayın. hayatınızda bazı büyük sorunların çözümlerini burada bulabileceksiniz... sadece sabredin ve okuyun.

şimdi hayal edin kendi ütopik dünyamızı yaratacaz. içinde ne olsun? ağaçlar olsun mu? dağlar, tepeler, denizler olsun mu?
kuşlar, böcekler, balıklar olsun mu ?

evet bence bunların hepsi olsun.

peki ya insan olsun mu?

durun bakalım hemen insana evet o da olsun dememek lazım. şimdi denklemlerimizi ve parametrelerimizi inceleyelim.
denklemlerimiz devinimlerdir parametrelerimiz ise balıklar, kuşlar, ağaçlar vs. e peki burda yanlış giden bi şey var mı?

bunlar birlikte neslini devam edebiliyor mu? amaç nesil devam etmek değil mi? düşünme yetisi olmayan canlılar için evet. yaşama amacı neslini devam etmektir. sahi amaç demişken biz insanların amacı ne? acaba bu son soru olmadı mı? olaya şöyle mi bakmak gerekir. birincisi doğasal baktığımızda neslin devam zorunluluğu. sadece bu mu peki işin ruhani kısmı yok mu? tabi ki var ikincisi ruh tatmini. bunu için insanlık tarihine bakmak yeterli olacaktır. şu bir gerçek insan denen varlık düşünmeye başladığından beri tanrı var olmuştur. ben zannetmiyorum Neandertalin bir tanrısı bir dini olsun neyse.

tamam sakin olalım ve olayın basitliğini kaçırmayalım. sabit bir merkez noktamız ve çevresinde döndükçe oluşan bi çemberimiz olsun. merkezimize düşünen varlığı; insanı koyalım.

hadi şimdi çemberimizi oluşturalım. insan ne ister. insan basit bir sistem parametresi değildir. insanın düşüncesi yanında duyguları olan bir varlıktır değil mi? e peki nasıl duygular?? karma karışık duygular çözülemeyen denklemler(?), sonsuz olasılıklar... tamam da ne yapacaz. denklerin çözümü aslında var. peki ben bu ütopyanın mimarı bu denklerimi çözebilir miyim.
hiç zannetmiyorum. o zaman ne yapmam lazım tabi ki sadeleştirmeye gitmem lazım. nasıl bi sadeleştirme gitmeliyim. olayı karışık hale getiren duygular yönünden sadeleştirmeye gitmeliyim en iyisi. daha da somutlaştıracak olursam matıklı düşünme lineer bir denklem ise duygu etkili düşünme non lineer bir denklemdir. işte çözümü zor olan bu non lineer denleri çözmek için bazı değiken parametreleri sabit almalıyım. sonuçta yanlışı olmayan kolaylıkla insanın ırkının üreyebileceği bir sistem oluşturmalıyım.

neyse panpalar bu günlük bu kadar. kısaca ütopyamın matematiksel analinizini yaptım... başta yazımı kısa tutup direk dalacaktım fakat ütopyamı ana hatlarıyla anlatmazsam kendimi ekgib hissedecektim. acayip uykum geldi ilgi görürse devdıbını yazarım. hadi öptüm sol taşşağınızdan.

özet: bir delini hatıra defteri.