ütopya

Acur medyanın son model saçmalığı. Güya belirli bir format çekip gâvur ellerden alıyorsunuz ve ülkedeki tüm taktanlıkla harmanlıyorsunuz. Olacak iş mi? Senin, benim gibi adamlar var, yahu ütopyamızı yaşasak ne güzel olurdu lan diye düşünen, gelip onların da hayaline sıçıyorsun.
Işin aslı bu programdan haberim bile yoktu. Evinde tv bulunduran bir insan değilim. Ailemi bir ziyaret edeyim dedim upuzun bir aradan sonra, bir de ne göreyim. Sabah uyandıkları andan, akşam yatana kadar canlı yayın açık. Efendim bu yarışma aşina olduğumuz BBG tadında bir şey. Toplamışlar bir grup elemanı, atmışlar bir boş araziye. "Hadi burada hayat kurun" demişler. Her şey sıfırdan. Bi hevesle "vay be" dedim, "e benim aradığım şey bu?" Düşünsenize, fikirlerin ucu bucağı yok, sıfırdan medeniyet kuracak, bir toplum yaşantısı oluşumuna dahil olacaksınız. Teknolojiden, günlük kullandığımız her kolaylıktan uzak, bir yaşam oluşturacaksınız. Hatta toplumsal Kuralları siz koyabilecek, gerekirse var olanı yıkacaksınız. Hemen oturdum tv başına tabii. Bir de ne göreyim, tanıdık bir sima, Abidin The Popstar. "Bu ne LAN?!" diye afalladım tabii başta. Neyse dedim onun da hepimiz gibi ütopyasını yaşamaya hakkı var.
Size yemin ederim bir haftadır, çok gizli bir deneye tanıklık ediyormuşumcasına gözlemleyip, izledim ailemle. Ve acı çekiyorum. Gözümün gördüğü, beynimin algıladığı her şey Yüzünden baya stres bastı.
Bir kere tamamen kurgu. Ah be kardeşim, madem hile hurda karıştırıyorsunuz, yapın şunu the Truman Show edasında, kalkmayalım başından. Ama Nuh'un gemisi gibi her Türden alıp, bu platforma sıkıştırmışlar. Küçük bir Türkiye yaratmışlar. Yarı-cahil ve cahil insanlar topluluğu, tüm gün yaratıcılıktan uzak, az çabayla çok iş yapmaya çalışıp beceremeyip, avare avare takılıyorlar. Iki eleman da güya aşk yaşıyor. Bu aşıklardan biri küçük bir narsist diktatör. Abidin falan cool cool takılıp gitar falan Çalıyor. Rastalı bir tip sürekli okuyor. Bir teyze inek falan sağıyor, milletin yumurtalarını Çalıyor. Bir Gothic abla var, sürekli dedikodu yapıp, geri kalan zamanında da Amerikan kültürü gençliğini sembolize ediyor. Bir Türk kızı var sürekli ona buna sataşıp, laf sokmalı ve karşı tarafı dinlemeden car car konuşmalı Şekil şekil triplere giriyor. Diğer bir Türk kızı da sözde sevgilisinin yanında tüm gün mal mal Gülüyor. (Hem de her şeye). Bir kaslı var bütün gün yemek yiyor. Diğer kaslı sürekli poz kesiyor. Bir herif var adam Yandaş olmak için doğmuş. Bir baba var herkese işine geldiği gibi davranıyor.
Bu kadar izledim tespit Yaptım falan, elime ne geçti?
-hiçbir şey.
Türkiye'de birilerinin yaratacağı ütopya, o onu Demiş bu da bunu demişin ötesine geçememiş. Zaten çok belli hepsine şunu yap bunu yap falan diyorlar. Bir de ne Biçim yeni dünya Lan bura, kız yurdu gibi gece 12'de ışıklar sönüyor, azıcık cozutan 'odaya çağırılıyor'. Ha en Güzeli de bu yeni medeniyete dışardan sipariş yemek, erzak falan getirilebiliyor.
"Telefon titreşimi duydum" deyince canlı yayın gidiyor. (NEDENSE)
"124 onu göndermez" deniyor. Yani dışarıdan manipüle ediliyor yarışma.
Bir de bu yarışmaya başvurmak için sigara içmemek Lazım herhalde, Ölür insan diye düşünmüştüm ki. Meğer sigaraya pırasa diyerek, püfür püfür içiyorlarmış elemanlar.
Şimdi ben bu Yazıyı niye yazdım?
1 haftamı, ailemin 90 Gününü, benim beynimin yarısını zütüren bir şeye tak atmadan duramazdım. Haydin iyi seyirler.
Özet: ütopya diye bir yarışma var, kurgu olduğu gibi kurgusu da tak gibi. Kimse kimseyle sevişmiyor, gerisi sövüş.