allah vergisi birşey de var ama kardem ezginden kızım ama gözleri sevilinki gibi ela. bakışları aynı sevildi. bu da bana hayatım boyunca onu unutmamam için verilmiş bir şey diye düşünürdüm hep.

sanırım kardemin yaşını hikaynin sonunda söyliyeceksin anladım panpa geçmiş olsun diliyelim rezerve aldım ben buraya

ben de denize girdim kızımla biraz yüzdük. sona bana yaklaştı ve gözlerini gözlerime dikti.

- ezgiyle mutlu musun dedi
- kızım annenle tabiki mutluyum neden olmayayım dedim
- onu seviyor musun dedi
- tabiki seviyorum
- benden çok mu seviyorsun
- olur mu kızım öyle birşey seni ikimiz de çok seviyoruz
- sevilden çok mu seviyorsun

kızımın sevilden hiç bir zaman haberi olmadı beyler. allahım kim söyledi bunu ona, nereden duydu, bu nasıl soru. offf off

kardem 6 yaşında panpa

- onu asla sevilden çok sevemezsin dedi. ben ne yapacağımı ne diyeceğimi şaşırmış halde gözlerine bakıyorum sadece. hadi şimdi evimize gidelim sana bir süprizim var dedi. hiç konuşmadan hatta giyinmeden sadece üzerime bir tşört giyerek arabaya geçtim. o yol bitmedi panpalar o yol bitmedi. evin yolu asırlar sürdü sanki. yolda hiç konuşmadı kardem sadece elimi tuttu ve hiç bırakmadı.

eve girer girmez ezgiye seslendim ama duymadı. tekrar daha yüksek sesle bağırdım yine duymadı. Hala banyoda mıydı acaba. yatak odası üst katta olduğundan belki dedim duymamıştır. merdivenlere doğru yürümeye başladım ama bir yandan da korkmuyor değilim. ilk merdivene geldiğimde yerdeki kırmızı kan lekelerini gördüğümde kötü birşeylerin olacağını anladım artık. her basamakta biraz biraz kan vardı.

yukarı çıktığımda yatak odasında gördüğüm manzarayı size anlatamam. ezgi sırtında bir bıçakla yatağa yaslanmış duruyordu dizlerinin üzerinde. yanına koştum hemen ama çoktan kaybetmiştik ezgiyi. bunun nasıl olduğunu anlamaya çalışıyordum. kim evime sessizce girip karımı öldürmüş olabilirdi ki. hiç bir yer incin da değildi belli ki hırsızlık değildi bu.

arkamı döndüğümde birden sıçradım çünkü kardem de arkamdan gelmişti. bu sahneyi görmemesi gerekiyordu ama artık çok geçti. hemen gözlerini kapatıp dışarı çıkartmaya çalıştım onu. allahım kızım bu yaşta annesinin ölümünü görmüştü. yaşadığım travmayı bir an unutup ona odaklanmıştım. "kızım annen biraz hasta" gibi saçma sapan bir laf çıkabilmişti ağzımdan panikle

"ben öldürdüm o huuryu" dedi. "seninle yatıp kalkması, sevişmeleriniz, sana aşkım demesi. hiç birisine tahammülüm kalmadı. bunu bana, bir tanecik seviline nasıl yaparsın" dedi.

- kardemcim ne diyorsun ne sevili
- kardem değilim ben, sevilim. o gün o tekne canımı almasa şimdi bizim bir kızımız olacaktı ama neyseki kızının vücudunda ruhum geri geldi. seni kimseye kaptırmadım bu sayede aşkım. sen hep benimsin ve her zaman benim olacaksın. başka bir kadına baktığını görürsem sonu aynı bu ezgi huursu gibi olur

bittim ben beyler bittim. o ana kadar reankarnasyona inanmazdım. hala da inanasım gelmiyor ama benim kıskanç sevilim öldükten sonra kızımın vücudunda dünyaya geri gelmiş, karımı öldürmüş ve bana ilanı aşk ediyordu.

sakinleştikten sonra polisi arayabildim. Şimdi kızım (ya da eski karım mı demeliyim) çocuk cezaevinde karım da mezarda. ben de geçen hafta işime ve eski boş hayatıma geri döndüm beyler.

Bu nasıl bi hikaye la pgibolojimi bozdun inanayım mı ?

:( panpaaaa

hasgibtir ak ya bende mal gibi okudum

Hasgibtir lan yalancı

bu benim senaryom panpalar, yapımcı bulursam filmini çekeceğim

Güzel senaryo kanka boşaldım