Ben biraz başlayayım, hiç başlamadan zor olacak. ilginizi çekerse devam ederim

2001 yılında güzel karım Sevil ile hayatlarımızı birleştirdik. Zaten liseden beri aşıktık birbirimize. Zaman zaman ayrıldık zaman zaman barıştık ama hiç uzaklaşmadık. Kendisi biraz fazla kıskanç olduğundan başka bir kızla en ufak sohbetimde delirir mutlaka kavga çıkartırdı. Ben de “bununla hayat geçmez” der küser sonra özleyince yine barışırdım. Yaşımız ilerledikçe de bu kıskançlık krizleri daha da azalmaya başladı. Sonunda sıcak bir temmuz günü hayatlarımızı birleştirdik. ikimizin de kararı çok uzatmadan bir bebeğimizin olması yönündeydi. Evimiz Antalya’ daydı ve sık sık Konyaaltı plajına gidip yüzmeyi çok severdik.

Evliliğimizin birinci yılında bebek için çalışmalarımız da sürerken yine bir gün konyaaltına yüzmeye gittik. Ben sahilde biramı yudumlarken Sevil de hafif açılmış yüzüyordu. O sırada bir teknenin Sevil’ in üzerine doğru son sürat geldiğini gördüm. Donakalmıştım. Acaba gerçekten gördüğüm gibi çarpmak üzere miydi yoksa bu bir illuzyon muydu? Ne teknenin sürücüsü onun farkındaydı ne de o teknenin. Elim ayağıma dolandı, ne yapacağımı bilemedim.

Ben durumu anlayıp çığlık attığımda artık herşey için çok geçti. Zaten beni duymalarına da imkan yoktu. Tekne hızla oradan geçtiğinde Sevilimin cansız bedeni su üzerinde yüzüyordu. Çığlıklar atarak yüzüyor, yetişmeye çalışıyordum ama Sevil' i kaybettiğimi adım gibi biliyordum. Cansız bedenine yetiştiğimde o an orada ben de ölmek istedim.

Devam :(

neyse o günü fazla uzatmayayım ben uzunca bir süre kendime gelemedim. Bomtak bir hayatım vardı. Sabahları zar zor kalkıp işe gidiyor sevilin hayaliyle akşamı zor ediyor akşam da gece yarısına kadar içip sızıyordum. Ta ki 2007 yılında Ezgi'yle tanışana kadar.

Ezgi Sevil' in resmen tam tersiydi. Sevil uzun boyluydu ezgi kısa, sevil kıskançtı ezgi rahat, sevil denizi çok severdi ezgi hiç. her konuda tezatlardı anlayacağınız. 2008 yazında sade bir nikahla evlendik ezgiyle.

Evimi Lara'ya taşıdım. Konyaaltının her bir yanı Sevil ile anılarımızla doluydu çünkü orada yaşamak istemedim.

şans bu kez bana güldü ve daha evliliğimizin ilk ayında ezgi hamile kaldı.

dünya tatlısı bir kızımız oldu beyler, adını da tahmin etmişsinizdir herhalde.

şaka lan şaka edemezsiniz ismini Kardem koyduk. Sevil koymayı hiç düşünmedim bile, çünkü inanın hatırlamak bile acı veriyodu.

Sevil' in hatırasını hiç unutmadan yıllarca mutlu evliliğime devam ettim. Birlikte minik kızımızı büyütüyorduk. Pek emmedi zaten anne sütünü mamaya geçmek zorunda kaldık. Hemen her gece uyanır ağlayarak geceleri bana zindan ederek büyüdü beyler. Annesi kucağına aldığında asla susmaz illa benim kucağımı isterdi. Kız bildiğin bana düşman anlayacağınız. valla 2 yıl mahvoldum beyler bu gece uykusuzluklarından

kız çocuk babaya erkek çocuk anaya bağlı olur derler hakikaten de öyle oldu kız baba diyor başka birşey demiyor. o kadar iyi anlaşıyorduk ki size anlatamam. kreşe yazdırdık sadece benimle giderdi, parka çıkarırdık benim elimi tutar annesininkini tutmazdı. yemeklerini hep bana yedirtirdi. tabi tüm bunlar ezginin ona sevgisinden hiç eksiltmez o da bizi ilgiyle izler mutlu olurdu

yaş ilerledikçe bizim kız iyice isyankar oldu annesine. acaba bir pgibologa mı zütürsek demeye başladı ezgi. kız kesinlikle annesine sevgi beslemiyordu çünkü. yaşı ilerledikçe saçma sapan hareketler, şımarıklıklar yapmaya başladı annesine. ben eve geldiğimde kuzu olan kız ben çıktığım anda canavara dönüşüyordu. sonunda pgiboloğa gitmeye karar verdik.

dinleyen var mı?

pgiboloğa gittiğimizde bunların gayet normal olduğunu, zamanla düzeleceğini, endişelenmememiz gerektiğini söyleyip bizi gönderdi.

kardem her gece gelip aramızda yatar, asla odasında yatmazdı. Mutlaka bana sarılır öyle uyurdu. ben de kızımın bu bana bağlılığından mutluluk duyardım açıkçası.

sonra bir olay oldu...

geçtiğimiz ay bir gün eve geldiğimde ezgi hüngür hüngür ağlıyordu. ne olduğunu sorduğumda kardeme tokat attığını ve sonrasında çok üzüldüğünü söyledi. ezgi böyle bir insan değildir anlam veremedim tabi başta. olay şöyle olmuş.

kardem yatak odasına giriyor ve ezginin ne kadar güzellik malzemesi varsa hepsini kırıyor, bozuyor. rujları ojeleri ne varsa çöpe atmış. hiç birşey bırakmamış. Ezgi şok içerisinde olanları görünce buna bağırmış ne yapıyorsun sen diye. bu da annesine "senin huurluk yapmanı engelliyorum" diyince dayanamamış, basmış tokadı.

neyse beyler o gun de öyle kapandı gitti olay. bizim kız resmen annesin küstü konuşmuyor. bundan 2 hafta önce yine bir gün işten geldim kapıda kardem karşıladı beni. elinde plaj çantası beni bekliyor. "saat 6 kızım akşam oldu" dememe rağmen ısrarla hadi denize gidelim diyor. "annen nerede" dediğimde, "onun da haberi var duşa girdi şimdi siz gidin benim işlerim var" dediğini söyledi.

vay be dewam panpa

neyse beyler kıramadım ben de çıktık yola. Her zamanki Lara plajına gidiyoruz. "Ben buraya gitmek istemiyorum baba" dedi.

- nereye gideyim kızım başka
- konyaaltına gidelim
- kızım sen nereden biliyorsun konyaaltını
- biliyorum işte gidelim
okulda arkadaşları anlattı herhalde diye düşünüyorum ben de.

konyaaltına istmeye istemeye de olsa kırdım direksiyonu. trafik de var, bizim gitmemiz saat 7 yi buldu. ben yavaş yavaş gidip denize girmek için uygun bir yer bakınırken birden durmamı söyledi. burada yüzelim dedi. şok oldum beyler o an. söylediği yer sevilimin öldüğü yerdi. tesadüfün böylesi beni çok şaşırttı. ellerim titredi, tüylerim ürperdi

arabayı hemen yol kenarına çekip indik. denize doğru gidiyoruz beyler ama ayaklarım geri geri gidiyor. o lanet gün gözümün önünden gitmiyor. geri dönmek istiyorum ama kızım elimi öyle sıkı tutuyor ki onu da bırakamıyorum. içimde fırtınalar kopuyor, nefes almakta bile zorlanıyorum. şimdi anlatırken de çok fena oldum

kaç yaşında kızın şuan panpa birde sevilden doğma senden olma çoçuk olmadımı ? o vahim kazadamı öldü

kızım hemen önden koştu suya girdi ben de havluyu falan seriyorum. sonra kızım bana seslendi ama ben yanlış mı duydum acaba diye düşündüm.

- hadi aşkım su çok güzel dedi gibi geldi bana.

kızımın bana aşırı sevgisini biliyordum ama aşkım sözü biraz değişik geldi. bir de beyler ben kızımı çok öperim ama çocukların dudaktan öpülmesine karşıyım. fakat kızımı ne zaman öpsem mutlaka son anda kafasını çevirir dudaklarını dudaklarıma değdirirdi. ben de kazara olduğunu düşünür umursamazdım.

evet panpa diğer çocuğumuz annesiyle birlikte öldü maalesef. kardem ezgiden olma kızım.