ürpertici gerçek hayat hikayem

reserved alayım

hadı amk

bu haftaya kadar hacı hoca, büyü işlerine merağım vardı fakat tabiki insan görmeden bilmeden , yaşamadan tamamen inanamıyor. öyle şüphelerim vardı . daha doğrusu pek inanamıyodum. hikayenin sonunu beklerseniz , bu hafta duyduklarımı anlatınca çoğu şeyi kavrayacaksınız.

neyse , anlatmaya başlayım.

belkide , yaşadıklarım doğduğum ilk güne kadar dayanıyor bilemiyorum. çünkü , yeni doğduğumda sarılık hastalığı geçirmişim ve bi kaç gün küvesin içinde kalmak zorunda kalmışım. bu olayın yaşadıklarımla alakası var mı bilemiyorum ama yaşanan olayların bundan öncesine dayandığına eminim.

öncelikle çocukluğumdan biraz bahsedeyim. küçükken herkes tarafından sevilen , tatlı bir çocuktum. en azından çevredikiler öyle bahsediyor. ve inanılmaz derecede saf ve iyi ve uslu bir çocuktum. bunuda ailemden aldığım terbiyeye bağlıyorum. bunun içinde onlara minnettarım. çünkü yaşadıklarımdan en az hasarla atlatmamı sağlayan belkide buydu.

aslında pek hoşlanmıyorum kendimle iyi şeyleri anlatmaktan. egoist gibi hissediyorum . ama gerçekten o amaçlı yazmıyorum. hiç bir arkadaşıma ve tanıdığımada bu yüzden bahsetmedim bunları. anlattığımda büyük ihtimal egoist biri olarak görecekler çünkü * . burda da ifşa olmadığım için rahatlıkla anlatıyorum. kendimle ilgili bi kaç hikaye anlatım asıl olaya geçicem.

küçüklüğümüzde mahallemiz çocuk bakımından çok kalabalıktı bu yüzdende şanslı olduğumu söylebilirim. güzel geçmişti zamanlarımız. yada şimdiki gibi sanal,bir çocukluk olmadığı , çocukların çocukluğunu yaşayabildiği günler olduğu içinde bana öyle geliyor olabilir.bi ayrıydı o zamanlar . 15-20 çocuk sabahtan dışarı bi çıktığında o çocuk gürültüsü kadar mahalleye tat veren bişey yoktur heralde ne kadar iyi olduğumu düşünüyosam bi o kadar farklı garip bir çocukluk geçirdiğimi düşünüyorum. neden böyle düşündüğümü hikaye sonunda anlıcaksınız. mahallede 2 tane 70 yaş üstü tek başına yaşayan bir amca , birde çocuklarının evinde yaşayan teyze vardı. bunlar nedense beni pek sevmezlerdi.

ama içeri bakmaya kısacası zütüm yememişti. ama o gün evin önünde aylık oynarken topu kaçırmış olmasaydım belkide hiç göremeciktim içersini. atan alır mantığıyla girmek zorunda kaldım tabiki * önce çok terettüd etmiştim çünkü arkadaşlarda hiç girmemişti içeri. sadece kapıyı açabilmişlerdi. içerisi çok karanlıktı. sadece giriş gözüküyordu biraz.o kapı evin içerisine açılyordu.

uppupupuppuup

devam et panpa

sonra birden toparlanıp korkudan yorganın altına girip , bacaklarımı karnıma çekerek , tek bildiğim dua olan rabbiyesiri okumaya başladım. okuduktan sonra uykuya daldım heralde . çünkü , duayı okurken yarısında , hani narkoz aldığında birden gidersin ya o şekilde olduğunu hatırlıyorum. kalktığımda bu olay aklımda yoktu yada kimseye anlatmadım ! nedenini bilmiyorum . ama anlatmadım . bu olay hiç bi zaman aklımdan çıkmadı.bi gün babama anlatmaya karar verdim. ama inanmadı. bi daha da teee orta okul zamanında böyle cinli perili muhabbet dönerken bir kaç aarkadaşa anlattığımı biliyorum

önlerden alayım reserve. bir kişide demiyorki anlattığım hikayelerin yüzde 90 ı doğru diye. hepinizinmi yüzde 100 doğru!

@50 panpacım ister inanırsın ister inanmazsın ama tüm samimiyetimle anlatıyorum emin ol. çevremde sadece bu olayları benle yaşayan bi kaç kişi biliyor. onlarda sadece şahit oldukları kadarıyla. burada bir şeyleri paylaşmak dürtüsü yüzünden yazıyorum. reelde çevreme anlatsam ya giblemez ya deli der.

dinleyen varsa özelden veya burdan takip ettiğini belirtirse sevinirim. kendi kendime anlatıyor gibi hissediyorum

takip ediyorum panpa

reserved

1-2 hafta öncesine kadar bunların gerçekci bir rüya olduğuna kendimi inandırmak istiyordum. ve öyle düşünüyordum. bilemiyorum belki şuanki yaşadığım olaylarla belki bir alakası yoktur. buna hikaye sonunda siz karar verirsiniz artık. emin olmadığım bişeyi , burda olmuş gibi göstermek istemiyorum

ve gözümle gördüğüm(yada öyle sandığım) beni etkileyen 2.olay ve şuanlık son olay.

sanıyorum o zamanlar ortaokula gidiyorum. neyse , bayram sebebiyle ailecek ananemlere gitmiştik. biz bulunduğumuz ilin merkezinde , ananemse şehir dışına yakın bi yerde yaşıyor. bayram vesilesiyle , anne tarafı (teyzeler, dayılar 5 aile) ananemlerde toplanırdık . bir iki gün kalır eve dönerdik. tabi böyle olunca ev cümbür cemaat oluyo.ev düğün evi gibi oluyodu. ama anne tarafında bizim aile hariç herkes erken yatar , erken kalkar . bi bizimkiler geç yatardı onlarda saat 1 i geçmez uyurlardı. zaten beni biliyonuz uyku problemi var sabaha kadar uyuyamıyorum kolay kolay. millette alıştığı için bi şey demiyolardı.

reserved
edit: hızlı yaz bin

neyse , gittiğimiz ilk gün yine sıradan bi bayram günü gibi geçti. gece olunca , herkes yattı . sonra bunlardan 1-2 saat sonra bizimkilerde yattı . bende açtım tvyi izliyorum. saat 3 gibi tuvaletim geldi . odanın kapısını sesizce açtım. tuvalette salonun sonunda . salonda baya büyük yani. 5 aile rahatça sığdığı bi evin salonunu düşünün. neyse , o kadar kişi var rahatsız etmeyim diyerek ışıkları açmadan , yürüdüm tuvalete kadar. işimi hallettim çıktım. yine aynı şekilde döndüm odaya. içersi hava alsın diye penceriyi açim dedim. demez olaydım amk. perdeyi çektim , dışarsını öyle bi göz gezdireyim dedim . amk nasıl anlatsam kocaman kafalı , kocaman kulaklı , kocaman gözlü , küçücük çeneli , ince bacakları olan , buruşuk derili dört ayağının üzerinde durmuş bişey dikmiş gözlerini bana bakıyor. o korkuyla perdeyi çekmemle kendimi yere atmam bir oldu. direk kendimi yatağa attıp , ağlaya ağlaya dua ettiğimi biliyorum. babamlara niye söylemediğimi bilmiyorum. bu olayı halada anlatmadım onlara. ama o pencereden aynı yere baktıkça hala içim ürpertir.

şimdilik şizofren , kötü bir çocukluk geçirmiş gibi teşhisler koyabilirsiniz. bende öyle düşünüyodum. bunu tekrar tekrar söylüyorum ki . hikayenin sonunda yorumlarınızı , düşüncelerinizi almak için.

reserved.