ürpertici gerçek hayat hikayem

hadı amk

bu haftaya kadar hacı hoca, büyü işlerine merağım vardı fakat tabiki insan görmeden bilmeden , yaşamadan tamamen inanamıyor. öyle şüphelerim vardı . daha doğrusu pek inanamıyodum. hikayenin sonunu beklerseniz , bu hafta duyduklarımı anlatınca çoğu şeyi kavrayacaksınız.

neyse , anlatmaya başlayım.

belkide , yaşadıklarım doğduğum ilk güne kadar dayanıyor bilemiyorum. çünkü , yeni doğduğumda sarılık hastalığı geçirmişim ve bi kaç gün küvesin içinde kalmak zorunda kalmışım. bu olayın yaşadıklarımla alakası var mı bilemiyorum ama yaşanan olayların bundan öncesine dayandığına eminim.

öncelikle çocukluğumdan biraz bahsedeyim. küçükken herkes tarafından sevilen , tatlı bir çocuktum. en azından çevredikiler öyle bahsediyor. ve inanılmaz derecede saf ve iyi ve uslu bir çocuktum. bunuda ailemden aldığım terbiyeye bağlıyorum. bunun içinde onlara minnettarım. çünkü yaşadıklarımdan en az hasarla atlatmamı sağlayan belkide buydu.

aslında pek hoşlanmıyorum kendimle iyi şeyleri anlatmaktan. egoist gibi hissediyorum . ama gerçekten o amaçlı yazmıyorum. hiç bir arkadaşıma ve tanıdığımada bu yüzden bahsetmedim bunları. anlattığımda büyük ihtimal egoist biri olarak görecekler çünkü * . burda da ifşa olmadığım için rahatlıkla anlatıyorum. kendimle ilgili bi kaç hikaye anlatım asıl olaya geçicem.

bide karışık bi kaç şey yazdığını hatırlıyorum.(arapça olabilir) çok garipti o zamanlar benim için. daha çocukken bu olaylara alışmıştım bile. daha garibi ise içine girip çıktığımız evin ve boş olan evin ışığının geceleyin yanmasıydı. bunu sonralardan farkettik. geceleyin bakkala ekmek, sigara vs almaya gittiğimizde önünden geçerken farkmişti bir arkadaş. bende defalarca şahit olmuştum. büyüklerimize , söylediğimizde onlar bile şaşırmıştı. bi gün sokağa çıktığımda evin hiç açıldığını görmediğim diğer dış kapısı sandığım kapıyı arkadaşların kilidini kırarak açtığını gördüm.

ama içeri bakmaya kısacası zütüm yememişti. ama o gün evin önünde aylık oynarken topu kaçırmış olmasaydım belkide hiç göremeciktim içersini. atan alır mantığıyla girmek zorunda kaldım tabiki * önce çok terettüd etmiştim çünkü arkadaşlarda hiç girmemişti içeri. sadece kapıyı açabilmişlerdi. içerisi çok karanlıktı. sadece giriş gözüküyordu biraz.o kapı evin içerisine açılyordu.

uppupupuppuup

reserved.

sonra birden toparlanıp korkudan yorganın altına girip , bacaklarımı karnıma çekerek , tek bildiğim dua olan rabbiyesiri okumaya başladım. okuduktan sonra uykuya daldım heralde . çünkü , duayı okurken yarısında , hani narkoz aldığında birden gidersin ya o şekilde olduğunu hatırlıyorum. kalktığımda bu olay aklımda yoktu yada kimseye anlatmadım ! nedenini bilmiyorum . ama anlatmadım . bu olay hiç bi zaman aklımdan çıkmadı.bi gün babama anlatmaya karar verdim. ama inanmadı. bi daha da teee orta okul zamanında böyle cinli perili muhabbet dönerken bir kaç aarkadaşa anlattığımı biliyorum

önlerden alayım reserve. bir kişide demiyorki anlattığım hikayelerin yüzde 90 ı doğru diye. hepinizinmi yüzde 100 doğru!

@50 panpacım ister inanırsın ister inanmazsın ama tüm samimiyetimle anlatıyorum emin ol. çevremde sadece bu olayları benle yaşayan bi kaç kişi biliyor. onlarda sadece şahit oldukları kadarıyla. burada bir şeyleri paylaşmak dürtüsü yüzünden yazıyorum. reelde çevreme anlatsam ya giblemez ya deli der.

dinleyen varsa özelden veya burdan takip ettiğini belirtirse sevinirim. kendi kendime anlatıyor gibi hissediyorum

takip ediyorum panpa

reserved

1-2 hafta öncesine kadar bunların gerçekci bir rüya olduğuna kendimi inandırmak istiyordum. ve öyle düşünüyordum. bilemiyorum belki şuanki yaşadığım olaylarla belki bir alakası yoktur. buna hikaye sonunda siz karar verirsiniz artık. emin olmadığım bişeyi , burda olmuş gibi göstermek istemiyorum

şimdi 3-7 yaşlarındaki yaşadıklarını nasıl hatırlıyosun diceksiniz . beyler gerçekten 6 aylıkken bile yaşadığım olayları küçük küçük şekilde hatırlayabiliyorum.(yada öyle sanıyorum) nasıl oluyor anlamıyorum ama. beynim sanki 2-3 saniyelik videolara çekmiş ve bunları izliyebiliyorum. küçükken yaşadıklarımı evdekilere ilk anlattığımda ağızları açık kalmıştı. hatta çoğunu hatırlamıyorlar bile.

edit : bazen , belki hayal gücümün bi yansımasımıdır acaba diye düşünüyorum . ama o hatırladıklarımı küçüklüğümden bu yana hep hatırlıyorum . aklıma geliyor durduk yere. yaşadığımıda eminim .bi açıklama bulamadığım için de acaba mı diye bi tereddütte yok hani.

ve gözümle gördüğüm(yada öyle sandığım) beni etkileyen 2.olay ve şuanlık son olay.

sanıyorum o zamanlar ortaokula gidiyorum. neyse , bayram sebebiyle ailecek ananemlere gitmiştik. biz bulunduğumuz ilin merkezinde , ananemse şehir dışına yakın bi yerde yaşıyor. bayram vesilesiyle , anne tarafı (teyzeler, dayılar 5 aile) ananemlerde toplanırdık . bir iki gün kalır eve dönerdik. tabi böyle olunca ev cümbür cemaat oluyo.ev düğün evi gibi oluyodu. ama anne tarafında bizim aile hariç herkes erken yatar , erken kalkar . bi bizimkiler geç yatardı onlarda saat 1 i geçmez uyurlardı. zaten beni biliyonuz uyku problemi var sabaha kadar uyuyamıyorum kolay kolay. millette alıştığı için bi şey demiyolardı.

reserved
edit: hızlı yaz bin

ateşten olan kafa , perdenin bir kısmı yanıyor gibi dumansız , korkutucu gözleri ve ağzı olan bişeydi. diğeri ise şelale akar ya o şekilde durmadan akan bi kafa düşünün berrak temiz . bununda gözleri ve ağzı vardı ama korkutucu değildi. beyler öyle korkmuştum ki sadece donuk bi şekilde onlara baktığımı hatırlıyorum. kafamı çeviremiyodum.bu ateşten olan kafa bana bişeyler söylediğini hatırlıyorum. çok gariptir ki dediklerini o anlık anlıyordum ve birden içimi müthiş bi korku kaplamıştı. o dedikleri duyduktan sonra hüngür hüngür ağlayama başlamıştım .bu olay geçtikten sonra ne dediğiyle ilgili hiç bir fikrim yoktu.ama bana bişeyler dediğini ve müthiş bir korkuyla hüngür hüngür ağladığımı biliyorum.

ilk gördüğüm bizimkilerin hala uyduğu oldu. sonra kafamı perde tarafına bi çevirdim. perdenin üstüne ateşten bi kafa var , bana göre sağındada sudan mı, ışıktan mı artık nurdan mı anlayamadığım bi kafa daha var .gördüğüm şeyler gerçekten çok acayipti . ne kadar abartarak anlatsam da anlatmak mümkün değil. hani anlatılmaz yaşanır diye bi laf vardır ya tam o şekilde.

aniden bi uyku bastırdı . gözler kapanmaya başladı. duvara yaslandığım şekilde oturarak içim geçmiş , uyuya kalmışım. sanıyorum ki güneş daha yeni doğarken , 5-6 gibi cam olan taraftan yüzüme bi ışık vurdu. nasıl anlatsam böyle bembeyaz kamaştırıyo gözleri. hafif ayıldım.