ürpertici gerçek hayat hikayem

iyi gidiyo da olaya gel artık amk

hadi la devam

sallıyo muhtemelen ondan yavaşladı

küçükken metafizik olaylara merağım çoktu. aynı zamanda da çokta korkardım. böyle büyüklerime çok hikayeler anlattırdıklarım oldu. (akraba ve aile çevresinde yakın hissetiklerime sık sık sorardım ) ilerleyen zamanlarda araştırmayada başlayınca dahada ilgimi ve içine çekti tabi.

evet orta okul sondu sanırım. babam akciğerden ameliyat oldu.ve ölümden döndü. gerçekten güçlü adam bu babam. zamanında doktorların bu göz iyileşmez diyip ameliyatla kanserli gözü alıp , yerine başka bir göz(koyun gözü , görmüyor ama görüntü bakımından koyuluyormuş) koyulacağı gün . doktorların ameliyat masasında şok olup , iyileşme belirtisi var denip . beklemeye alınıp , bi kaç ay sona gözünün turp gibi olduğu bir adam. annemlerin anlattıklarına göre o sıralar ben daha annemin karnındaymışım ve maddi sıkıntılarımız var. hatta annem çok üzüldüğü yüzünden sarılık geçirmişim. ve o gün sarılacak tek şeyler duaymış. bu göz iyileşmez dedikleri gün 4444 tevhid diye bir dua var bilen bilir. yakın akrabalar filan birleşip bu duayı okumuşlar ve anlattıklarına göre o sayede iyileşmeye başlamış göz. tabi bunlar sadece onların anlattıkları . belkide bir tesadüften ibaret .

babam güçlü bi adam. mesleği gereği çok iş kazaları geçirdi. bu göz olayıda o şekilde. göz kanseri diye bahsettim az önceki entrymde . kanserden kasıt göze çapak kaçma olayından kaynaklanıyor. belirtmiş olayım. neyse o yıl yine mesleği ve sigara yüzünden veyahutta şimdilerde anlam ve ihtimal verebildiğim bi olay yüzünden akciğerden ameliyat olmak zorunda kaldı. annem yanın refakatçi olarak gitti. bense abimle evde süresini hatırlamıyorum ama 1 ay veya 1 kaç haftalık süre kaldık. hayat bu yıllarda fiskesini indirmeye başlıyordu.

babam hastaneden taburcu oldu ve eve geldi. fakat gün geçtikçe daha kötü oluyordu. bunu kendide belirtiyordu. biz ameliyat sonrası iyileşmeye başlıyacağını günü beklerken o gün hiç gelmiyordu. ayrıca evde maddi sıkıntılar boy göstermeye başlamıştı. o sıralar abim çalışıyordu ama oda daha 17 yaşlarındaydı. aldığı miktar belliydi. her gün hazırdan yiyorduk.

beyler önceden daha hızlı yazabiliyodum çünkü wordde hazırdı yazdıklarım. başlık önceden ilgi almadığı için öyle kalmıştı. o yüzden. şimdi canlı olarak yazmaya çalışıyorum hak verin.

ev kiraydı. ben bunları bilmeme ve anlamama rağmen kendimden taviz vermiyor. kimseye bir şey belli etmiyordum. hayat normalmiş gibi davranmaya devam edebiliyodum. bir sabah 04:00 sıraları uyurken aniden uyandım ve babamların odasının ışığının açıldığını gördüm. ve telaşlı sesler geliyordu. içeri girdim ve .babamın dikişlerinin patlamış olduğunu gördüm. bildiğiniz gövdesinden kanlar dökülüyordu , abim o sırada işteydi. vardiyesi öyledi.

annem ben ve babam şaşkınlık içinde izliyor ve bişeyler yapmaya çalışıyoduk. babam kan aktıkça rahatlamışa benziyordu. bunu kendide belirtti zaten. hatta bana güldüğü o anı unutamıyorum. gerçekten çok güçlü bi adamdı. annem tülbent ve elbiselerle , dikişlerin patladığı yere tampon yapmaya çalışıyodu. sonra gidip komşumuzu aradık ve arabalarıyla ameliyat olduğu hastanenin aciline zütürdüler. bense çaresiz evde kalıp yine aynı sakinliğimi koruyordum. o yıllarda bile sadece beni anlayan ve sığınabilceğim tek kişi Allahtı. dertlerimi onunla paylaşıyodum. sanırım soğukkanlı ve güçlü olabilmem burdan kaynaklanıyordu. ve ben o günün sabahı okula gittim.

tamam beğenmedik gibtir git yat

olum göz iyileşemez amk bölünme yeteneği yok

sonradan öğrendim ki . eğer babam hastaneye 4-5 saat daha gecikse ölecekmiş. yada dikişler patlamasa ! Bunu doktor söylüyor tabi. vücuttaki kan miktarı 3500 müydü neydi sallıyorum ama baya yüksek bir seviyeye çıkmış. bu dikişteki patlamalarda o yüzden gerçekleşmiş. hatta babam bu ameliyattan 1-2 ay önce bacağından bir iş kazası geçirmiş 10 civarında dikiş atılmıştı. o dikişlerin izi bile açılmaya başladığını söylüyordu. burada rabbimin babamı bize bağışladığını düşünüyorum. gerçekten bu olaylarla sınıyordu sanırım rabbim bizi. aynı zamanda koruyor olmalıydı . bazı aklını dengesini gibtimini bazı insalardan ! ve şerlerden.

bin 2 dk içinde bişey yazmazsan nick altına girecem

@69'da kaldım bu bin hızlı yazmadığımda daha sonra bakacağım, son entrylerde bu entryyi görünce hikayenin devdıbını okuyayım çünkü geri bulamıyorum. rizörv

rezerve

küçükken , aklıma sen peygambersin gibi saçma sapan şeylerin gelmesi çok oluyordu. ama hiç bi zaman böyle düşünmedim. belki bu düşünceler kafamı o yaşta biraz daha kemirseydi , kafayı yiyebilirdim . ama delirmekten , aile terbiyesi ve yakın zamanda bi yerde bir hocanın bunların cinlerin akıl çelme ile ilgili bir oyunu olduğunu görmeme borçluyum.

neyse çocukluğumla ilgili aklıma gelenler şimdilik bu kadar. aklıma geldikçe ekliyebilirim. yavaş yavaş asıl olaylara gelelim.

yine şizofrene bağlamışım galiba. ordamısınız len ?

dostum şimdi ben senin bu yazdığın olayları ciddiye alarak seni rahatlatacak bişey söylemek istiyorum. bu tarz olayların pgibolojik, bilinçaltına bağlı olarak gerçekleşen şeylerden ibaret olduğuna inanırım örneğin küçükken anlatılan korkunç hikayelerden etkilenmiş olduğun için olabilir. ben herhangi metafizik bir olgunun varlığına inanmadığım için, böyle şeylerin başıma hiç gelmediğini düşünüyorum. hikayeyi ilk okuduğumda yine o saçma cin hikayelerinden olduğunu düşündüm ki bunlara kesinlikle inanmam. bunlara inanmamama sebep olarak küresel düşünmeyi gösterebilirim. mesela yabancı ülkelerde, başka dine mensup ülkelerde cin hikayeleri duyamazsınız. onlar da buna benzer korkunç şeyler anlatırlar fakat gulyabani, peri vb şeklinde farklı şeyler anlatırlar. ters ayaklı varlıklar gördüğünü anlatan bir yabancıya rastlarsanız bana da haber verin * . kısacası bunların gerçek olduğuna kendini inandırmanın işleri daha kötü yapacağını düşünüyorum, hayatın her alanında rasyonel düşünmelisin. bu konunun da bilinçaltının sana oynadığı bir oyun olduğunun farkına varırsan bu tarz şeyleri tekrar yaşama olasılığın düşük.