Varsa birkaç kişi başlayım

Geçtiğimiz yıl liseden mezun oldum, 1200 liraya yazıldığım saçma dersaneden aldığım eğitimle bundan daha iyi bir bölüm kazanamazdım. Gittik gördük ailecek kazandıgım sehri, okulu vs. Kalacak yerler falan ayarlandı artık hazırdım. Okulun ilk günü tanişmalar vs. Birkac kafa dengi çocukla tanistim okuldan sonra çay içmeye merkeze indik.

Bunlar okuldaki kızlardan falan konu açiyor ben pek ilgilenmiyorum, eski playboylardan kim kaldı... Bu binler anadolunun bağrindan kopmuş gelmis kari kiza hasret, tabi ben büyük sehirden gelmişim doymuşum lise hayatim boyunca. istanbulda çok hızlı bir lise hayatı geçirdikten sonra pek bir hevesi kalmiyor insanin kari kiza

Gel zaman git zaman ilk 1 ay8 geride bıraktık, şehre, arkadaşlara, ortama çabuk adapte olmuştum. 2. Öğretim oldugum için öğleden sonra kalkip okula, okuldan sonra da merkeze takılmaya gidiyorduk. Kızlı erkekli sınıftakilerle kaynasmistik bayaği, liseli binler bilmez. Üniversitede ilk birkaç ay 20 şer kişilik lonca halinde dolaşilir sonradan gruplasmalar ve samimi arkadasliklar baslar

Bizde bu sürec biraz daha erken gerçeklesti, takildiğim tipler belliydi 2 kiz vardi ev arkadasimin sinifindan ayni evde kalan, ben ev arkadasim bir de bizim bölümden samimi arkadasim mert. Gece gündüz birlikteydik.

Mertin bir kuzeni vardi 2. Sinif onunla kaliyorlardi, pek bizimle takilmazdi ama sohbetimiz vardi az çok. Sonuçta evine girip cikiyorduk. Dediğim gibi yaşayacağimi geçtiğimiz 4 sene doya doya yasamisim öyle kari kiza karsi büyük bir istek yoktu içimde, anlayacağiniz ailesinin yaninda bunalip bunalip. Üniversiteye gidince zütü basi oynayan kendini bozan tiplerden değildim. Çevremdeki kizlara av olarak değil siradan insanlar olarak bakabiliyordum.

Bir gece ev arkadasimla kavga ettik, ev bu muallaknin ya ben kiraciyim yavsak yol verdi bana. Biz de delikanliyiz dedik laf ağizdan bir kere çikar gidiyorum ben. Gidiyosun ama nereye gidiyorsun delikanli? Aldim valizimi ciktim oturdum bir bankta ee şimdi dedim. Şimdi ne olacak. Pederi arasam ağzima siçar. Çocuğun anasini gibtim daha eve de dönemem.

Dedim tabana kuvvet quheylannn merte gidiyosun. Eşşek değil ya alir evine bu saatte sokakta kalmişiz. Geldim kapinin önüne, dedim önce bi arayim direkt zile basmayim bu saatte. Aradim uyumamislar daha açti kapiyi ve içeri girdim. Ama nereden bilirdim ki o gece o eve girmekle, geleceğimi karartacağımı...

Anlattim durumu mert sağolsun "istediğin kadar kalabilirsin" dedi, elif ayni düsüncede değil gibiydi ama mertin lafinin üzerine konuşmadi bile. (Elif anlayacağiniz üzere baslikta bahsettigim kiz) Aradan birkaç gün geçti iyice yerlestim eve zaten 2 oda 1 salon ev, bir odasinda elif bir odasinda mertle ben kaliyorduk. Elifle de baya samini olmaya baslamistik. Oturup ciddi ciddi kira konustum bunlarla ve artik ben de o evin bir parçasiydim

Vize zamanlari geldi, elif bizi ders çalistiriyor biz sinavlara giriyorduk, evde çok eğlenceli bir ortam vardi. Artik 3 kafa dengi arkadastik. Elif mert ve quheylannn 1 aydir ayni evde kalmalarina rağmen sanki kardes gibiydiler. Filmler izleniyor, alkoller içiliyor, disariysa beraber, eveyse beraber...

Vizelerden sonra mert memlekete gitmeye karar verdi birkaç günlügüne, takti çantasini sirtina mert yolcu... Burdaki binler gibi "ooo kaldik kizla basbasa" diye düşünmesem de olaylar malesef öyle gelişti... Aldik 70 lik raki oturdu elif karsima sabaha kadar dertlestik, sarkilar söyledik, kahkahalar artik, göz yaşlari döktük. Şisenin dibi gelmisti, alkol kullanan arkadaslar bilir o 70 lik rakinin dibini görene kadar anlattiklarinla, karsindaki senin tüm hayatini öğrenebilir.

Elifin miğdesi bulandi kostu banyoya, ne var ne yok çikardi. Ben de yardimci olmaya çalisiyorum falan. Ağzini yüzünü sildim, yatagina yatirdim bunu. Dedi yine kusucam ben bir kova kaptim geldim dedim ben burdayim fenalasirsan haber ver. Yaktim bir sigara yatagin ucunda oturuyorum.

Gözlerimi bir açtim, hasgibtir ulan sızmışım kizin yataginda. Elif yatakta yok. Lan kimbilir ne dusüncek şimdi... Kendime söve söve kalktim yataktan elif çikti karsima aşağidaki saçma diyalogun aynisi gerceklesti.
-günaydin, ne söyleniyosun bakiyim
+dün gece...
-ne oldu dün gece
+birsey olmadi
- o zaman sorun yok, yüzünü yika gel kahvalti hazir.

Kahvalti boyunca, kafamdan bin türlü sey geçiyor, acaba ne düsünüyor hakkimda, acaba yanlis anladi mi, acaba benden hoslaniyor mu, ulan öyle birsey olursa merte nasil söylerim...
Kahvaltidan sonra bir dus alip disari ciktim. Bir iki tur atip bir alisveris yapip eve döndüm. Mertin gelmesine bir gün var.

Aksam yemegi falan derken, oturduk film izliyoruz elifle. Filmin ilerleyen dakikalarinda elifin bana baktiğini farkettim. Döndüm buna doğru olan oldu saniyeler içinde. Dudaklarini dudaklarimda hissettim. Bunu yapmam yanlisti, ama umurumda değildi. O kadar güzel göründü ki gözüme 2 aydir ayni evde yasadiğim kiz. Sanki 2 aydir giç dikkatli bakmamişim gibi. 2 aydir körmüşüm gibi. Öyle bir öptü ki beni sanki daha önce kimseyi öpmemiş gibi...

(Daha fazla betimlemek istemiyorum, bu bir sex hikayesi değildir.)
O gece ne o ne ben bir kelime dahi etmedik. Sadece anı yaşiyorduk, o gece bizim gecemizdi...
Ertesi sabah kapi çaldi açtim gözümü elifin yatağindayiz. Hemen toparlandim ve kapiyi açtim. Mert gelmiş. Yaptiğim seyin ne kadar yanlis olduğunu merte baktikça daha da anliyordum. Ama ne yalan söyleyim hiç pişman değildim lan.

Gel zaman git zaman aradan bir ay geçmisti, o geceyi aklimdan çikaramiyordum. ikimiz de tek kelime etmiyorduk o geceyle ilgili. Ama öyle bir bakiyorduk ki birbirimize o an aramizdaki tek engel mert olduğunu ikimiz de biliyorduk. Merte bunu yapamazdim, adam beni zor gününde evine almis. Ben onun kuzenine mi kerkinecem. Yakişmazdi. Ama bu kizda öyle bir sey vardi ki durduramiyordum kendimi. Aşk değildi bu, hoşlanti yada abazalik. Düpedüz şehvetti bu. O geceye olan özlemdi...

Final zamanlari geldi, dersleri umursamiyorum. Sadece girip çikiyorum sinavlara. Hiçbir beklentim hiçbir kaygim yok. Hep aklimda elif. Evde geçirdiğim her dakika eziyet geliyor bana. Ona bu kadar yakinken dokunamamak çok zor geliyor. Merti düsünüp kendimle kavga etmeyi kaldiramiyorum artik. Her gece barda içiyorum, tek tabanca... Hiç kimseyi istemiyorum yanimda, herkes gitsin diyorum. Herkes gitsin, bir quheylannn kalsin. Yalnizliğa birkaç sorum olacak.

Bu triplerden çıkmanın tek yolunun yüzleşmek olduğunu biliyordum. Artik bir seçim yapmam gerektiğini biliyordum. Ya o şehvetli geceyi seçip karakterimi ayaklar altina alacak, konuşacaktim mertle. Yada suskunluğumu yanima alip efendiliğimi bozmadan gidecektim ve mertin gözünde hep iyi bir dost olarak kalacaktim.

Derslerin durumu ortada ilk dönemi bir sürü sıkıntılı notla tamamladik, ff ler havada uçuşuyor. Bütlere girsem gibsen kurtaramam. Zaten istediğim bölüm de bu değildi. Yani gidersem kaybedeceğim tek sey elif olduğunu biliyordum. Ama kalirsam da elife asla sahip olamayacağimi da biliyordum. Merte daha fazla ihanet edeceğime, helallik istemeyi tercih ettim. Aslinda bir kiz yüzünden değil. Bir gece yüzünden okulu biraktim. Evet okulu biraktim ve istanbula döndüm bundan 1 ay önce. Mertle arada telefonla konusuyoruz sağolsun ariyor soruyor kardesim. Şuan tekrar hazirlaniyorum bu sene de giricem sinava, geçen seneden kalan kaynaklar denemeler falan var, bu sene kazanicam insallah istediğim bölümü. Elifi soracak olursaniz, elif benim için hayatim boyunca unutamayacağim bir geceydi... Teşekkürler dostlar. iyi geceler...