+1
ben (üni ismi vermeyecem) 2. sınıf elektrik elektronik mühendisliği öğrencisiyim.
şimdi gelin sizle üniversite hayatını konuşalım biraz.
öncelikle beyler lise çağında yaşadığınız o güzel günleri anıları unutun. yeni bir şehire geliyorsunuz tek başınasınız. ilk hafta bebek gibi zırlıyorsunuz aile hasretiyle. demeyin "yok yeaağğ ben ana kuzusu değilimm" öyle abicim öyle. gidiyorsunuz üniversiteye binbir çeşit insan ilk başlarda diyorsunuz ki nerden geldik dıbına koduğumun yerine, kimseyi tanımıyorum, nerde benim lise arkadaşlarım diyorsunuz. evet aynen öyle. lisedeki arkadaşlarınızın yarısı kadar samimi olacağınız iki üç çevre ediniyorsunuz. lisede arkadaşına her türlü şakayı yap sesi çıkmaz çünkü 14-15 yaşında çıkarsız menfaatsiz arkadaş olmuşsunuzdur birbirinizi seviyorsunuzdur. burada ise mecburi arkadaşlıklar kuruyorsun birine lan desen hayırdır bilader modunda.
lisedeki gibi son gün çalışıp kopya çekerek geçme yok. sınav kağıtlarınızı bile okumuyorlar bile burda.
herşey bitti yurt odana veya evine geldin. annen hazırlayıp önüne koymuyor yada ailenle akşam yemeği yemiyorsun. ya dışardan kıytırık bi döner (zengin arkadaşlar hariç) veya evde tost makinesinde hazırlanmış hazır bim nuggetları. eve kaç ayda bir meyve sebze giriyor kimse bilmez bile. yemeği bitti haftada bir temizlik yapacaksın kendi memleketinde kuş tüyü yatakta yatmak gibi değil.
ee aranızdan bazıları diyecek "ben eskişehirdeyim, izmirdeyim. ordan oraya kızlarla bara gidiyoruz içiyoruz sıçıyoruz eğlencenin dibi"
haklısınız kardeşim bende standartlara göre yobaz bi kentte okumuyorum sahil kenti bar, pub desen kamyonla önüne döksünler ama lise çağında barlara publara gidip içmiş sıçmış biri için fazla eğlenceli gelmiyor artık bunlar. şahsen ben artık zevk almıyorum hadi bi puba gidelim kızlarla shot a fat oynayalım kendimizden geçelim diye.
kısaca üniversite o kadar hayal ettğiniz kadar toz pembe güzel bir yer değil hayatınızın en dolu güzel anıları yaşadığınız liseden çıkıp hayatınızı taka sapladığınız dönem her ne kadar bazıları parlak geçirsede.
bu kadar