üniversiteye gelene kadar hiç kitap okumadım

La 27sinde hayata zamana umutsuz bakmak kadar mantıksızı yok. Bak herşeyden kitaptan köpekten meslekten paradan önce insan çare olur insana. insanlardan ümit kesme onu boşverip diğerlerine tamamen yönelme. insanlara giblemiyomuş gibi değil hissettiğin şekil yaklaş bi dost bile olsa yeter gerçekten sen de biliyosundur da söyliyim istedim

çok iyi konuştun hayir mi la kardeş. çok iyi. şu an öyleyim. çevrem de öyle. ama biz başka deriz, hormonlar başka diyo. yapacak bi şey yok. bu olacak.

mastürbasyon çekerek uyanık kalıyorum kankalar. yani boşalmıyorum. boşalırsam uyurum. tam zirvede geri çekip bi daha başlıyorum. uyumaktan korktuğum kadar hiç bi şeyden korkmuyorum şu an. kimse yok gibi geliyo etrafta. ama gidersem de ümitlerim kaybolacak gibi. tek bir anı tüketmeyi göze alamıyorum. bunlar birilerine değiyor. değmeli ulan değmeli. yar değmeli değmeli *

neyse çok olur böyle gibtiri taktan geyik yazıların içinde zaten üç-beş kafiye ile bir kaç yeni sözcükten oluşan süstü senin sevgin de.

desem. desem de ne olacak. lan ben çok korkağım ya. o gün orda o dayağı yeseydim de sincanlılığım tutmasaydı. mal mal konuşmasaydım. kadına hak vermeseydim. hak gözetmeseydim ne vardı. ben erkeğim giberim ulan diye gitseydim üzerine, orda söküp alsaydım. bir ciğer yiyemedik amk, bir yüreklenemedik. bir masaya yumruk vuramadık. döndük zütümüzü gittik. olmayan akıl ve tembellikle, üşengeçlikle de kaybettik işte.

şimdi kendimce ona buna abilik taslıyom. şu halime bak. kimseye kızmadım kötülemedim. ha olur mu olur. yapar mıyım yaparım. bakarız.

gösteriş içindir her şey. ilgi merakıdır. herkes ilgiyi kendi üzerinde ister. herkes ötekini kıskanır. merkezde olmak ister. ben bu yazıyı niye yazıyorum. çok dertlendiğim için mi? evet hayır... ben bu yazıyı göze batmak öne çıkmak için yazıyorum. ben de varım demek için. bu her zaman böyledir. sen cümlelerinin içinde "ben" sözcüsünü kullanmıyorsun diye benim algım sana nazaran değişmiyor. içgüdülerle öyle bütünleşti ki bu zamana kadar görüp yaşadıklarımız, öyle ömrüm falan yetmez çözmeye. bi yandan çözersin bi yandan dolaşır. bi yandan onu yaşamak durumundasın. ha yaşamak durumundasın ya. aksi halde nasıl.

ya benim sevdiğim kadın, bugün evli olma düşleri kurduğum ve yıllarca sınıftan çıkmadan, sırf ona layık olabilmek adına kitap okuduğum kadın bana bi gün döndü dedi ki; "bu hayatta her şey para!" o zaman nası kızdım bilemezsiniz. şimdi aynısını ben diyosam hem haklı çıkması, hem onun anısı, hem de işte içimdeki acıdır. az bi dersime de çalışaymışım demi keşke. ama öyle değil.

dürüst olayım eğer üniye şimdi başlasam hayatta gidip bi siyasi partiye üye olmam. kendi başıma duyarlı olurum. elimden geleni yaparım. örgütlülük öyle içi boş bi şey ki. yani bir iki ay önce yaşadıklarım olmasa bunu diyene söverdim. içi anında öyle bi boşalıyo ki örgütlüğün şaşarsınız lan yeminle. ha yine bi istek kalıyo. yine onlardan yana bi gönlün kalıyo, tam kopamıyosun. ama ben hiç bulaşmazdım. okulumu okur bitirirdim. sevdiğim kadın olmasa da bi diplomam olurdu şimdi.

tabi sevdiğim kadın da bu hayatta her şey para dedi ya, benim diplomayla birlikte karakterim ve yaptıklarım da tuz biber olup peşimden gelecekti demi.

hayır.

hiç öyle şey olur mu lan? bana gülen talihi gibiyolarmış.

sevdiğim kadının kankası benim o sınıftan çıkmayıp bi sırada oturur tek başıma kitap okur sessiz gizemli halime aşık oldu ya la!!!

kavga ettik bitti gitti. o sevdiğim kadının kankası da bizim kavga etmek zorunda olduğumuzu bile anlamadı. ah ben işte yaksaydım gemileri, giberim kankanı da bilmen neleri de diyip kapıp kızı kolundan çekseydim. olmadı amk. geçmişten gelen eziklik, gurur, korku, onur, bi dolu değer...

sevdiğin kadın için çiğneyeceksin ulan. madem top olana oynuyosun, o zaman her şeye sen hakim olacaksın. oyunu sen kuracaksın. değerleri sen belirleyeceksin. göstereceksin günlerini. kazanan sen olacaksın. kim ne derse desin. o an gerekirse tüm eli rest çekeceksin. tam batacaksın, tam çıkacaksın o an. işte ben bazı kısımları kurtarayım bari diye bocaladım da ne oldu görüyonuz. kalanlar da sonradan onunla beraber gitti. şimdi bu karamsar ruh halinde her gün bi hedef seçip gibiyoruz. yarın düzelecek mi? yok. ben değişecem mi? yok. ama ben cesur olmak zorundayım. cesur olmak zorundasınız. korkmayın amk iki dişiniz, bi kolunuz bi bacağınız kırılsın lan. bi gözünüz mor gezin bi hafta ne olur.

kime diyom. siz öylesinizdir de zaten. ben bakalım... hadi bi gün ışığı ha gayret biri beni görsün de gelsin alsın burdan diye yazdığımı da kendime itiraf etmezsem sahtekar huur çocuğuyum demektir.ben buyum arkadaş. giberim artık ne. 3-5 yasa, 3-5 kamu düzeni sizden yana diye bi şey mi oldunuz. bi şey mi oldular. bi şey mi olduk!

bunları yazıyorum ya, yan sekmelerde komple xvideos açık amk. işte ben bu kadarım : ). yeni bi şey var mı az sağa sola bakınayım. dursun şunlar şurda.

siz de az küfür müfür bi şey edin amk ne yaz yaz

okuyun.

takibe aldım okurum bugün söz verdik bi kere

he lan bende sıkıntıdan hep kıtap okudum amk

yarısını okudum da intihar düşüncesi artık uygulama yolunda olduğundan ne desem boş

üniversitede de okudum çok ama hiç birini anlamadım. mesela şiirlere çok özendim lan şiirlere. biri bana şiir okusun isterdim. ben de okumasam da yazabileyim isterdim. yani ankara şivesiyle ben şiir okursam giberim o romantizmi orda atarım olmaz. geldik 27 yaşına, bi kaç ay evvel komünist partiye üyeydim, onu da bıraktım, üni de tak gibi gidiyo, aile ile de çevre ile de arayı açtık iyice boşlukta hissediyorum lan kendimi.

size şunu diyim kankalar. bu hayatta, başka kimseye sarılamaayacak, kimseye dokunamayacak, kimseyle konuşamayacak, kimseyi görmeyecek yani canlı canlı hissetmeyecek olmanın bilinci kadar kötü bi şey yok. o haldeyseniz ölümden gayri kurtuluş yok bak. insanlar niye intihar ediyo. kısa zaman içinde kavuşacakları, sevip gülüp oyanayacakları kimseyi o an yanında bulamayacakları fikrinden hissiyatından ötürü yani.

kıymet veriyom size yazıyom bakın kıymet verin okumadık falan diyin amk gece gece kolum koptu lan

kimse atlamasın zıplamasın bi yerden. karşınızdakinin ne kadar boş biri olduğu gözünüzden kaçmasın. unutmayın ben yaşken değil, biraz eğilip odunlaşmaya başlayınca hayatına bi dolu yenilik sokan biriyim. nazım hikmet'le üniversitede tanıştım. atatürkçü düşünce derneği'ne üye olma fikri aklıma bir anda düştü. öyle hoşlandığımbi kadın vardı üniye yeni başladığımızda, onun olduğu ortamda bi çocuk bundan bahsetti, hoşlandığım kadın da çok ilgi gösterince, ben de 18 yaşındayım hala ergen sayılırım, ki ben çok geç girdim ergenliğe, çıkmak üzeredir normal giren biri o yaşlarda atladım hemen. sağda solda bahsediyodum, ben add'ye üye olacam falan diye. bi gün kalkıp anıtkabir'e bile gitmiştik. ben hep o kadınla gezmiştim. nası mutluydum anlatamam. tabi çıkamadık onunla. benden daha kültürlü olan kankamla çıktı. ses edemedim. sınıf falan değişmek istedim. sonra kankam bunu aldattı etti. ta ünideki ilk aşk. saçımın yarısından çoğu 1 ayda dökülmüştü bu yüzden. yani yanlar komple açıldı. nası katlandım o yılları hatırlamak bile istemem. ünide de iki kez aşık oldum. biri o. diğeri de işte hala aklımdan çıkmayan, bu gün bile ayrılalı 2 yıl dolmak üzere olmasına rağmen nerde bi çift bi şey bi olay, bi hareket görsem ona yorduğum, başta da marx, engels falanla birlikte andığım kadın. hey gidi.

sen hiç unutulmayacak mısın ya? ben hep senin acını mı çekicem. yerin dolmayacak mı? başkasıyla seni unutamıyorum. seni başkasıyla unutmaya kalksam da olmuyor. senden de koparsam ya. hayaletinden. ne biliyim. gece kabusuma girmezsen, o acıyı da duymazsam ne olacak?

tabi bu ikinci aşık olduğum kadınla da kavuşamadık hiç.

tamam

neyse alnmayın. okuyorum yazılanları. güçlü olup kalkacağım ayağa, hala gencim ama kalktığımda beni karşılayacak kimsenin yine olmayacak oluşutüm iştahımı söndürüyo. bugün dirilmeye başlasam mezun olunca anca yeniden doğarım. o da en erken 2 sene. yani seneye bu zamanlar finali yapıyo olurum. bu yazı da tarihe not olur.

yani tam 28 yaşında. 30'a iki yıl varken ve kapalı kapılar ardından çürümüş bir ömür varken, onca yaşanmamışlık dururken, benim gibi birini o vakit kim tutup yeniden her şeye bağlasın, kim bu hayvanı alsın kamçılasın hazza boğsun kudurtsun ulan. kim yapar. yaşıtlarım çocuk yapıyo çocuk. ben ne yapıyom burda. anca ünide makarna sırasına giriyom 18 yaşındaki bebelerle birlikte

@4 ve @5 giblemiş. yani iki kişi yazmayı bırakabilirim ve am züt taşak trollemeye devam edebilirm demektir bu. hehehehe. hadi iyi geceler o hal : )

tek bildiğim şey kitap okumakmış gibi geliyo. sanki ben hiç makine mühendisi olamayacakmışım. babam hep benim için okuyup çürüyecekmiş. ben bilgisayar başında gece gündüz mastürbasyon yapıp yılların cinselliğiyle geleceğimi de mahvedecekmişim gibi hissediyorum şuan. tam bir buçuk gündür uyanığım dile kolay. yarım saat de geçiyor belki. önümüzdeki hafta sınavlar, bu hafta bir kaç güne kalmaz quizler var ve ben bir çok ödevi deneyi sınavı ve devam puanını şimdiden kaçırdım. büyük geçmiş oluyo işte bana her seferinde. öyle büyük geçiyo ki hem de. en son bu cuma günü albert camus veba romanına başladım bi oturuşta boğayım diye e kitap. bi günde bitecekti iki yapayım dedim. yapamadım. o kitap bitmezse yine sıkıntı. özümseyemiyorum artık. süzgeç oldum koca delikli aradan akıp gidiyor her şey. zaman benim için çoktan yıkıcı dönemine girdi.

"size şunu diyim kankalar. bu hayatta, başka kimseye sarılamaayacak, kimseye dokunamayacak, kimseyle konuşamayacak, kimseyi görmeyecek yani canlı canlı hissetmeyecek olmanın bilinci kadar kötü bi şey yok. o haldeyseniz ölümden gayri kurtuluş yok bak. insanlar niye intihar ediyo. kısa zaman içinde kavuşacakları, sevip gülüp oyanayacakları kimseyi o an yanında bulamayacakları fikrinden hissiyatından ötürü yani. "

teşvik etme beni.

okuyan varsa özet geçsin.

sonra mesela karl marks. üniversite hayatım bu adamın fikirlerinin doğruluğunu ona buna ispat etmeye çalışmakla geçti lan. yani üzülüyorum. şöyle çünkü o kafayla ben sadece o adam ve o adamın fikirlerini kabul edenlerin gerçek doğruyu bilen ayrıcalıklı kimseler olduğunu hissederdik. neden mi? çünkü aşıktık olm. sevdiğimiz ve erişmekte güçlük çektiğimiz kadınlar vardı. yani herkes için değildi de bizim gibi sonradan görmeler için öyleydi. ya da sırf benim için bilemedim şimdi ortak yön bulacak biri çıkar mı... üniversite hayatım ben, o kadın ve karl marks, sosyalistlik, komünistlk, engels, lenin fikirleri arasında geçti. aslında ben o kadına karşı savunuyodum bu adamları herkesten. o kadın çekti gitti başkasıyla nihayet de yıllar sonra anca itiraf edebiliyorum bunları kendime. siz de görün ders alın kankalar.

kimseyi sahiplenemedim lan mesela. o hissi de doyasıya yaşamak isterdim. ama işte seçic oluyosunuz. 1 kişiyi seçiyorum. o da genelde herkesin istediğin en top kışi oluyo, o kişiyle de olmayınca gerisiyle olmuyo bende. ben de vasat altı bi insanım sonuçta. yani ayarlayamıyorum kendimi. o top kişiye ilgi duymamış gibi yaparsam, çıkarcılık edip başta o kadar istemediklerime yönelirsem bu yalanla nasıl sahiplenebilirim. o duygu yine tatmin olmayacak. zaten onu tatmin etmeyi beceren insanlar bu dünyadaki hem en mutlu insanlardır, hem de en yaşaması hakkaten bi şeye benzeyen insanlardır. öyle olmak isterdim.

Bak çocuk eger yaptiklarinin bir kisminin bile dogru oldugunu dusunuyosan gibmisim getirilerini, goturulerini. Dogruysa yaptiklarin iyiki yapmisim ben buyum arkadas diyeceksin.
Yanlissa da dersini cikarip gibtirolup gideceksin. Cok takilmacayaksin. Yoksa zaman gercer ve sen arkasindan angut gibi bakarsin. Bugun oldugu gibi. Bari bundan oncekileri saglam bi degerlendirmeye al da bundan sonrasi icin dogru yoldan yurumeye calis. Intihar felan. Ölüp napacan ? Ölüm sıkıcıdir. Inaniyorsan intihar direk cehenneme, inanmiyorsan e soktugum dunyaya bir kere geldin , ölünce yok olup gidecen daha ne intihari.

Özet: Dogrularindan cekinme, yanlislarina takilma sadece ders cikart. Yasamana bak, ölüm sıkıcıdir. Simdi sktrgit amk sincanlisi