Merhaba dostlar...

Hikayem üniversitenin ilk hızlı yılı temasını barındıracak. Neden bizimle paylaşıyorsun derseniz;kendi kendime bile söyleyemeyeceğim şeyleri siz kardeşlerimle yazarak paylaşmak içimde ki sıkıntıyı bir nebzede olsa gider mi düşüncesine soktu. Bir kardeşimin ilgisini çekerse yazmaya başlayacağım.

Başlık bir kaç kardeşimin ilgisini çektiğine göre hikayeme başlıyorum. Yaşanmış bir olaya hikaye demek ne kadar doğru bilmiyorum ama neyse.
Bir önce ki sene okuduğum bölüm ilgimi çekmediği için sözde tekrar hazırlanmak için okuldan ayrıldım babam itiraz etsede baskıma dayanamayıp beni kendi halime bıraktı. Hiç çalışmadığım halde sınavlara girip çıkmıştım. Beklemediğim kadar iyi geçince heyecanla sınav sonuç sayfasını yenileyip dururken uyuyakaldığım günlerimi hala unutamam.

Sonunda sınav sonuçları açıklanmış ben beklediğim puanın üstünde aldığımı gördüm. Hayatımın en mutlu günlerinden biriydi. Böyle işte beyler sistemin azizliği burada işte dışarıda mutlu olacak milyonlarca neden varken ben taktan bir sınavın sonucuna aklımı yitirecek kadar sevinmiş ve mutlu olmuştum. Evdekilere bunu söyleyince hem şaşırmış hemde çok mutlu olmuşlardı. Şaşırmışlardı çünkü hiç çalışmadığım halde tatmin olacakları bölümlere girecek puanları almıştım mutlulardı çünkü ben mutluydum. Tabi ne kadar taktan bir hayata giriş kapısına sevindiğimi bilmiyordum. Salondan ayrılıp odama gelince gururla gülen yüzümü gördüm aynada, buydu işte hayatımın dönüm noktasına gelmiştim artık benim zamanımdı bir sene önce ki okuduğum bölümde televizyonda gördüğümn ünversite hayatının binde birini yaşayamadığım için böyle düşünüyordum. Hemen telefonu aldım saygılı veda ettiğim kız arkadaşıma sonuç sayfasının ss sini alıp attım o mesajı görünce aradım...

Telefon ahizesi benim tarafımdan çalarken hasgibtir dedim niye attım ki ben bunu şimdi niye arıyorum ayrıldın kreatus ayrıldın sen ondan aq demeye kalmadan her zaman ki gibi cıvıldayan sesiyle açtı telefonu tebrik etti mutluluğumu paylaştı o paylaştıkça ben iyice mutlu oldum. Sonra tak yermiş gibi hem iftar için hem tercihleri şimdiden taslak halinde belirleyelim diye eve davet etmiştim. Biz zaten bunun için ayrılmamış mıydık? Her evde oluşumuzda yakınlaşıyorduk işler iyice taka sarmıyor muydu? Evdekiler iftara babamlara gideceklerdi. Bu arada bu nasıl oluyor diye soracaksınız tabi ben dedemlerle yaşıyorum doğduğumdan beri annem vefat edince ben dedemlerle kalmışım babam evlenip başka şehire gitmiş ve tekrar buraya gelmişti. Neyse kız arkadaşımın adı (nur) olsun. Nur kabul etmişti gelmeyi. Annem(babannem) yemekleri hazır edip masayı kurup evden çıkmışlardı. Onlar çıkınca Nura haber verdim o da otobüse binip bizim semtte ki durağa gelmişti...

Beyler okuyorsanız bi ses verin birşey yapın deli gibi kendi kendime konuşuyormuşum gibi hissediyorum aq.