Burdayım olum

Burdayım ben devam pnp

Anlat bro

BAĞIRIN ULAN FENERBAHÇE

Reservation

Yok bro devammm

anlatttt ölücem anlattttt

Uyudu mu herkes ?

Sabah dersten çok önce gitmiştim okula. Elifi bekliyordum. Elimde Camel sigaram, gözlerimde hüznün everesti. Elif erken geleceğimi biliyordu ama gecikmişti. Belkide korkutmuştum kızı. Her zaman ki banka geçip oturdum. Elif geldiğinde bu kaçıncı sigaramdı biten bilmiyorum. Sessiz sedasız sokuldu yanıma.

- Mocha ne oldu böyle sana?
+ Sözümü tutamadım özür dilerim
- Ne sözü Mocha ne diyorsun sen?
+ Hani erken kalkmayacaktım bir daha. Bunu işte.
- Neden bahsediyorsun sen Mocha.
+ Biz taşınıyoruz Elif.

Okuyorum rez

- işte geldik.
+ Bu olay çokta hikaye değilmiş bayım. Gerçeģi gözünde görmek belki de bu demekmiş.
- Bak aslında sen daha gevezeymişsin.
+ Biraz sus da güneşin batışını izleyelim.

Gözlerini göremiyordum ama eminim ki yine muazzam bakışlarla izliyordu güneşi Yasemin. Görebildiğim kadarıyla gülüşü hiç eksilmemişti yüzünden. Başını omzuma dayadı az sonra. Kıpırdamadım, hareketsiz kaldım öylece. Acıyor muydum bu kıza? Yoksa Elifin dediği gibi içimde gizli kalmış bir ikilik mi vardı? Ben sevdiğimi söylediğim kız dururken, nasıl oluyor da başkasının bahsettiği hikayede gelip başrolü oynamaya meylediyordum?

+ Bak sadece bir kaç dakika kaldı. Hikayemin sonu burası.
- Kalkalım mı?
+ Evet sona daha çok var hem. Omzunu esirgemediğin için teşekkür ederim.
- Çok konuşma ya, atla sırtıma gidelim.

Rezz 58

+ Anne sen ciddi misjn ya?
- Bu kadar ciddi olmak istemezdim ama malesef böyle.
+ Anne gitmeyelim kalalım böyle. Burada mutluyuz hem. O evin bize hayri olacak mı zannediyorsun?

Yıllardır görmediğim, ne bizi bir güne birgün arayıp soran, ne de bizim herhangi bir şekilde irtibatlı olduğumuz. Bizi her şeyimizle hayatından silen dedem vefat etmişti. Yaklaşık bir kaç gün olmuştu ama bizim yeni haberimiz oluyordu. Ve yolda bile görsem tanıyamayacağım dayılarım ve bize dedemden miraslar kalmıştı. Anneme anlattıklarına göre Marmaristeki evi bize vereceklerdi. Bunca yıldır hayatlarının hiçbir yerinde bile olmadığımız dayılarım dedemin ani ölümünden sonra bize pay vermek zorunda kalmışlardı. Ve annem oraya taşınmamız gerektiğini söylüyordu. Ben ne kadar istemesem bile bu kez de ben annemin ardından gidecektim.

Şahane gidiyo sen yazarken okuyucu yasiyo emin ol

Beyler ben daha fazla devam edemiyeceğim herkese iyi akşamlar

Annem her ne kadar bizi bırakmamaya kararlı olsa da güç bela izin alıp çıktık evden. Bir bacağından zaten aksıyor, diğer bileğini ise bükmüş yürümekte zorlanıyordu. Ben koluna girmiştim.

- iyi ki sevmemişsin beni. Yoksa ömür boyu böyle taşımak zorunda kalacaktın. Zeki adammışsın.
+ Tabi canım. Bir ömür tanışırmısın sen? Hele bu ağırlıkla.
- Çok konuşma ya iyice geveze oldun sen. Hadi geç kalıyoruz, güneş batacak.
+ O zaman daha hızlı yürümen gerekecek.

Yasemin gülmeye başladıktan sonra susturamadim bir türlü. Acı çektiğini düşündüm. Yüreğim el vermedi. Sırtıma aldım ve kilisenin duvarına doğru koşmaya başladık.

+ Dur ya ne yapıyosun ?
- Hikayene yetişmeye çalışıyoruz işte.

Lan bayadir gelmiyorum selâmün Aleyküm

Yasemin annemle tanışmış, annem Yasemini bize gelirken diğer ayağı burkulmuş bir şekilde görmüş kaldırımda. Kan ter içinde kalan annemin sırtından indirdim Yasemini. Bir koluna ben girdim, diğer koluna ise annem. Eve çıktık hep beraber.

- Bize neye geliyordun peki ?
+ Seni görmeye tabi ki. Mesajına gelip burada cevap vermek istedim.
- Düşünce arasaydın ya beni. Gelirdim seni almaya.
+ Sana gelirken başıma gelen her şey mübah. Her çektiğim müstahak. Bırak kendim yaşayayım. Cevabımı merak etmiyorsun herhalde.
- Banane ya senin cevabından?
+ O zaman benim güneşi kimin gözlerinden izlemek istediğime karışma hakkın yok. Bundan da sanane.
- Mektubunu okudum.
+ Kiliseye zütürür müsün beni ?

Beyler az sonra başlıyorum. Biraz beklettim kusura bakmayın. Sabaha kadar burdayım.

Rezerved