Bu konuşmalarıma bakmayın beyler. Elif bana darılmadı, gücenmedi de. Çünkü iç dünyamı çok iyi görebiliyordu. Beni içimden tanıyabiliyordu. Sadece tıkanıp kaldığı yerleri sormak istiyordu bana. Karanlıkta kalsın istemiyordu. Zaten o yüzden biz en çok sessiz kalıyorduk. Konuşulacak herşeyi zaten önceden anlatmış oluyorduk gözler yordamıyla.

Bir ağacın gölgesine oturduk. Çimlerin kokusu sessizliğimize biraz anlam katmak peşindeydi sanki. Ben onu seviyordum. O bunu biliyordu. Yüreğimin atışları bunun her zaman habercisiydi zaten. Benden hoşlanıyordu. Bunu biliyordum. Ama söylemedim, söylemedi. Camel sigarasını çıkardı. Yaktı. Biraz geçmişti somurtması. Bana baktı. Çakmağımı verdi. Çekmedi elini.

iyi gidiyor devam

Gözlerim gözlerinde asılı kalmıştı. Hala çakmağı bırakmamış elini çekmemişti. Elimin soğuğuna ne kadar iyi geldiğini farkettim elinin. Omuzlarından dökülen simsiyah düz saçları annemin kokusunu getiriyordu bana. Elini avucumun içine aldım. Gözlerinden aldığım enerji bana daha fazla inanma gücü veriyordu.

- Annem gibisin.

Sessizliği bozmama rağmen konuşmadı. Gözlerini hiç ayırmadı benden. Elini de. Sigarası diğer elinde boşluğu yakmaya devam ediyordu. istemsiz bir şekilde daha fazla yakınlaşmaya başladık, omzu omzuma değiyordu ve kalbimin hizasındaydı yine kalbi. Donuk gözlerle dudaklarımı süzdü. Daha sonra dudaklarımda hissettim dudaklarını. Kuru bir öpücük sonrası kapalı olan gözlerini açtı.

- Bu kadar erken uyanma bir daha.

Rez panpa

okuyucam pnp ama simdi degil

Hacı kitap yaz okuyalım kullandığın dil güzel devam

Rez seri plz

Dudaklarımız birkaç kez daha birleşti. Ne kadar içten olduğunu anlayabiliyordum gözlerinden. Daha ilk andan itibaren içimi okuyan bu kız kendi içini de bana sunmuştu. Biraz da korkuyordum açıkçası. Onu kendimden uzaklaştırırım diye. Aşkın farklı bir halini tadıyordum onda çünkü.

- En erken uyanmam sana olsun. Son uykum seninle.
+ Dur bir tahminde bulunayım. Cameli benden çok seviyorsun?
- Seni sevdiğimi nerden çıkardın?
+ Gözlerinden.

Elifin somurtkan halinden eser kalmamıştı. Gülüşmeler içinde bu kaçıncı sigaraydı yanan bilmiyorum. içimde erimeye başlamış buz kütlesi yoğunluğunu gittikçe arttırıyordu. Soğuk sular serinletiyordu içimi. En çok bu halini seviyordum Elifin sanırım. Bana iyi gelmesini.

- Gevreğin ne olduğunu öğrendiniz mi bayım?
+ Ne oldu Yasemin yine?
- Aa çok kaba oldun sen ama. Merak etmekte mi suç? Nerdesin çabuk söyle?
+ Çarşıya geldim yeni. Okuldaydım.
- Marketin önüne gel hemen çabuk.
+ Ne olduğunu söyler misin?
- Gel dedim ya. Ne çok soru soruyorsun.

Gidip gitmemekte kararsız olsam da yine aynı merak beni oraya zütürecekti. Eliften az önce ayrılmıştım. Aslında gidersem yine anlayacak mı kaygısı oluşmamış değildi hani. Marketin önüne gittiğimde Yasemin yine aynı muazzam gülmesiyle kapının önünde dikilmişti. Tüm hüzne inat bakışlarla ve tüm kedere karşı duran gözlerle beni bekliyordu.

- Gözlerinin hüznü azalmış bugün?

Oldukça iyi yazıyorsun pnpa

Yasemin içime dokunmaya devam ediyordu konuşmalarıyla. Gizemli bir kızdı vesselam. Ama beyler şunu belirteyim; çok fena ikilemde kalıyordum sürekli. Elif onu, Yasemin ise Elifi tahmin ediyordu her seferinde. Bu beni bazen korkutuyor, bazen de bu kadar saf mıyım diye sordurtuyordu aslında. Beni alıp hiç bilmediğim bir yere getirdi. Eski bir kilise. Yüksekçe bir yerde bulunuyordu ve yaklaşık yarım saat yürümüştük. Bir yandan sağ bacağından aksıyordu diğer yandan bana laf yetiştirmeye çalışıyordu. Neredeyse akşam saatleriydi. Çok eski yapı olan bu kilisenin yine yüksek duvarlarını dolanıp bahçesine girdik. Tepenin aşağısını gören duvarın üzerine gelip oturduk.

- Ne için geldik buraya ?
+ Güneşin batışını izlemek için.
- Canın her sıkıldığında beni mi arayacaksın?
+ Canım sıkıldığı için gelmedik ki. Birazdan güneş batacak. Ve hayattan göçenler olacak bu süre içinde. Eskiden göçenlerin yanına gidecekler belki. Bir kadın kocasına kavuşacak belki. Bir anne oğluna, bir adam sevgilisine, bir çocuk babasına...

iyisin iyi

Çevren çok geniş olmadığı için hikaye kısıtlı kalıyor ama güzel devam reserve 8

Rezervuar köpeği

https://www.youtube.com/watch?v=LqVa_79u3A4

Bu şarkıyı buraya bırakıyorum. Sıradaki entry'e gelsin.

Güneş kendi istikametinde batmaya yürüyordu adım adım. Kayboluşunun doruk noktasındayken Yaseminin elinde bir kağıt parçasının olduğunu gördüm. Saklamaya çalışsa da gözümden kaçmamıştı. Bana döndü. Beni hareketsiz bırakacak kadar güzel bakıyordu. Kalakalmıştım.

- Bu ne diye soracaksın şimdi. Sen sormadan ben söyleyeyim. Bu sana. Ben çok zaman güneşin batışını izledim zaten tek başıma burda. Hepsinde ayrı bir hikaye kuruyordum düşümde. Şimdiki bir hikaye değil. Olabildiğince gerçek. Ben gidiyorum. Şimdi de sen izle tek başına. Bu kağıtta senin hikayen olsun.

Rezzzzzzzz

Bakışları hüzünlü bayım;

Karmaşık konuşmamı sevmedin. O yüzden karmaşık olmayan bir şekilde yazıyorum. Gerçi beni de sevmedin sen. Şimdi içine oturmasın bu. Gözlerinden anlaşılıyor zaten. Bir adamın bu kadar hüzünlü bakabilmesiydi aslında benim hikayem. Sen benim gerçeğime ne kadar da benziyormuşsun öyle? ilk gördüğümde farkettim bunu. Ve o gün anlam veremediğin telaşım bu yüzdendi. Bayım;

Ne kadar karmaşık konuşmayacaksam olayım, sana bayım demekten geri durmamamın sebebini anlamışsındır. Sevdim seni bayım. Ya da ben hikayeme aşık oldum. Sen kalkıp geldin. Şimdi sen söyle bana, haksızsam söyle? Ama gözlerinde başka bir kız gördüm bayım. Sinende onun kokusunu duydum. Ellerinde onun sıcaklığını işittim. Bakışında onu aramana şahit oldum.

Hiçbir hikaye bitmez. Bir yerlerde devdıbını getirir her biri. Belkide biz çok habersiziz. Şimdi az çok beni tanıdın. Bunu neden yazdın diye soracak olursun belki? Bunları söyleyebilirdim yanındayken pek tabi. Sen sormadan ben söyleyeyim yine. Gözlerinde başka bir kız görürken bunları söyleyemezdim sana. Hikayemden bu kadar erken çıkmana dayanamazdım. Şimdi hala hikayemin kahramanısınız. Bu yüzden güneşi izleyeceğim adamsınız bayım.

Devam pnpa

Amk içim acıdı yasemine