rezerved

Üniversitedeki ilk günüm heyecanlı olmamın aksine biraz durağın geçti. Kızları saymazsak tek bir arkadaş edinmiştim. Ve zaten bundan sonraki dönemlerde de çok fazla kişiyle arkadaşlığım olmayacaktı. Elifi merak ediyorsanız onunla ve Özgeyle de kısaca tanışmamız dışında pek bir konuşmadık veya konuşamadık diyelim ona. Ders bittikten sonra Erhanla bahçeye çıktık. Sabah tanıştığımız banka geçip oturduk. Camel sigaram hemen peşinden yandı oturmamızın.

- Çok içiyorsun şu zehiri.
+ Çünkü seviyorum.

Erhan anlamsız bir baş sallamasıyla çok uzatmadı konuşmayı. Ama bana yeterki böyle bir konu açılsın başlarım hemen dökülmeye;

- içmeye değecek ne çok acı var. Sigaranın tiryakiliğinden daha öte bir şey bu. Belki bir hasret, belki bir özlem, belki daha çok acı, belki bir adam, belki bir kadın, belki bir anne, belki bir baba..

aralarda şarkı linkleri vermek istiyorum. nasıl yapacağımı bilmiyorum. bilen özelden kısaca anlatabilir mi?

Reserved

Sigaramın dumanı göğü sararken yükselen buğulu dumanın ardında yaklaşmakta olan Elif ile Özgeyi gördüm. Bize doğru gelmediklerini düşünmeye çalışsam da yanıldım. Elifin elindeki Camel paketini görünce anlamsız bir duygu yoğunluğu çöktü üzerime. Müthiş gözleriyle karşımda bana yaklaşan annemdi sanki. Bir an ona benzettim. Saçlarının beyazı kaybolmuş ve eski fotoğraflarda gördüğüm o güzelliğine geri kavuşmuş. Ağlamaktan ve hüzünden çökmüş bakışları tekrardan canlanmış. Bir an düşündüm kendi kendime Elifi anneme benzetirken; babam bu kadına sevdalanmakta haksız değilmiş. Bu kadın babamın yokluğunda kendini tüketmiş.

Elifi gözlerinden yakalamaya çalışıyordum hep. O bana her baktığında ben babam oluyordum, o annem oluyordu. Ben sevdasına yakalanıyordum, o yokluğumda tüketmeye hazırlıyordu sanki hayatını.

devam panpa

- Merhaba çakmağınız var mıydı acaba?

Ben hala hayalhanemde kendimce geziniyordum. Bu sesi duyunca içimde bir buz dağının erimeye yüz tuttuğunu gördüm. O sıcaklığıyla belki eritip o buz dağını sellere sebep olacaktı gönlümde. Göğü delen dumanlar arasından bir kez daha gözlerini yakalayıp çakmağımı uzattım. Bir an elimdeki Camel sigarasına baktığını gördüm. Aynı tütünü kullanan insanların birbirine yakınlık duyup duyamayacağı gibi saçma bir konuyu bile düşündüm o an. Çakmağımı uzatırken eline dokundum istemsiz. Hiç bırakmak istemez gibi. Parmak uçlarında yaşamı tercih edebilecekmişim gibi.

- Mocha’ydı değil mi?
+ Evet sen de Eliftin.

Hiç sormadan yanımıza gelip oturdu Elif. Özge biraz huysuzlanmışsa da bizim aldırış etmediğimizi görünce bi çare oturdu. Normalde çok sessiz bir insan değilimdir. Ama Elif geldiği andan itibaren ağzımı bıçak açmadı deyim yerindeyse. Erhan üniversiteye gelirkenki heyecanından konu açıp konuşmaya başladı. Biz dinliyorduk. Ben Erhandan daha çok Elifin kalbinin sesini duymaya çalışıyordum. Sonra onlarda konuşmaya başladılar. Özge geride bıraktığı ailesinden filan bahsetmeye başladı. Ne bileyim işte babasının ona çok düşkün olduğundan filan. Benim yabancı olduğum konular yani.

Elif yurda yerleşme sıkıntısını paylaşıyordu bizimle. Ben hayranlıkla onu izliyordum. O da sanki benim onun bakışlarındaki sırrı keşfettiğimi anlamış gibi kaçırıyordu sürekli bakışlarını. Sigaram bitti. Hepsi benim bir şeyler söyleyeceğimi beklerken ben ayağa kalktım.

- Annem evde yalnız, benim gitmem lazım.

Elifin burada bana bakışını görmeniz lazımdı beyler. Babasızlığımı anlamışçasına, bir anne şefkatiyle bakıyordu bana. Annem gibi bakıyordu.

Hep beraber kalktık. Çıkışa doğru yürüyüp dolmuşa binecektik. Elif durağanlaşmıştı. Bana yakın yürüyordu. Kalp hizamda onun kalbini hissedebiliyordum. Dolmuş durağına geldiğimizde Erhan ile Özge ayrıldılar. Erhan daha önce de belirttiğim gibi yakında oturuyordu. Özgede okulun karşısındaki özel yurtta kalıyormuş. Elif benimle beraber çarşıya gelecekti. Onun yurdu ise çarşıdaymış. Tabi bizim evde öyle. Onlar gittikten sonra oturduk durakta. Güneş sessizliğimizin seyrinde batacağı ufuğa yol alıyordu ağır ağır. Ben ağır ağır içimde eriyen buz kütlesini hissetmeye çalışıyordum.

- Babanı mı kaybettin?

Bir an dondu gözlerim. Bakacağım yeri bilemedim açıkçası. Elimin üzerinde elini hissedince Elife döndüm. Hala annem gibi bakıyordu. Bir gariplik vardı bu kızda. Sanki benimle beraber büyümüş gibi bir gariplik. Sanki acılarımı kendine pay etmiş gibi bir gariplik. Evet der gibi başımı salladım. Konuşmaya yetmedi takatim.

- Başın sağolsun.

Rezzz 20 çabuk yaz kanka

Ömrümün en kısa, ömrümün en ani yolculuğunu yaşadım dolmuşta. O kadar fazla ihtimal geçmişti ki aklımdan çarşıya geldiğimizi farkedememiştim bile. Dolmuşa bindiğimizden sonra ikimiz de tek kelime dahi etmemiştik. Sanki henüz iki yabancı değil yılların getirdiği ortak birikmişi olan iki insandık. O kadar etkilenmiştim ki Elife cevap bile verememiştim. Oysa annemi de ima edip ' güzel bakan kadınlar sağolsun' diyecektim belki. Belki bende babam gibi güzel bakan bir kadının ince bakışları arasında ' ben orda seni bekleyeceğim' deyip ölecektim. Ölecektim de arkamda kalan kadını yokluğuma esir edip göçecektim. Ama kendim için değil belki ama en çok annem için yaşamalıydım.

Elif karşımda durup. Ben burdan yurda geçeyim artık dedi usulca. Peki dedim. Ayrıldık. Bin yıllık bir rüyadan ayılmış gibi, bir kadının gönlünde intihara meyleder gibi ayrıldık.

Devam panpa

Eve geldiğimde hala gelememiştim kendime. içeri girer girmez annemin bana seslenmesini işittim. Sonra gelip yıllardır ayrı kalmışız gibi sarılması takip etti bunu. Ve uzun zaman sonra ilk kez bu kadar içten gülümsediğini farkettim annemin.

- Nasıl geçti bakalım ilk günün?
+ Durağandı işte. Okulu gezdim biraz. Birkaç kişiyle tanıştım. Bir kızın gözleri çok güzeldi. Aynı seninkiler gibi.
- Baya beğenmişsin herhalde.

Normalde annemle böyle konuşamam ama tebessümünün devam etmesini istiyordum. Belki bu anlattıklarım onun dikkatini çekecekti ve devam edecekti tebessümü.

+ Evet, sayılabilir. dedim şakayla karışık.

Bir yandan muhabbetimize devam edip diğer yandan sofrayı hazırlayan anneme yardım ediyordum. Soframıza yine babam için bir tabak konulmuştu. Ve annemin tabağının yanında yer alıyordu. Ona hasret bir karın tokluğuyla.

Devam panpa

Yemeğin sonuna doğru yavaş yavaş hüzün çökmüştü yine hanemize. Annemin hasret kaldığım gülüşü yerini kedere bırakmaya başlıyordu tekrar. Babasız her yemeğimizde yaşadığımız bir şeydi gerçi bu. Sofrayı annemle beraber kaldırdık.

Annem biraz farklı bir kadındır. Çok fazla tv izleme merakı yoktur. Dizileri takip etmez. Eğer izleyecek olursa da o an ne denk geldiyse onu izler. Kadın programlarını takip etmez. izdivaç programları vs programlardan nefret eder hep. Ben de öyle alıştım çocukluğumdan beri. Oturur kitap okuruz mesela geç vakitlere kadar. Ben ona okuduğum kitaplarda beğendiğim yerleri anlatırım. O beğendiği yerlerin altını çizer ve belli başlı notlar alır. Belki aylar belki yıllar sonra bir genç kızın çeyizine merakı gibi açar o kitapları ve altı çizili yerleri tekrardan okur. Eski zamana geri döner bir nevi. Eskiden hiç kopmamış olsa da. Ayrıca müthiş bir hafızası vardır.

Sofrayı topladıktan sonra ben birkaç eksiğimizi almak için markete çıktım. Market eve yakın zaten. içeri girip alışverişi yaptıktan sonra kasaya döndüm. Kasada minyon tipli hani eşşek gözlü derler ya işte öyle bir kız oturuyordu.

Yaz amk yaz yaz yaz. :'(

Rez panpa
Begendim devam

Kızın bembeyaz bir teni vardı. Yuvarlak bir yüzü. Dedim ya hani eşşek gözleri. Hem de kapkara. Neden bu kadar dikkatimi çekti bilmiyorum. Kasanın hemen önüne gelince kız yabancı olduğumu anladı herhalde. Tatlı bir şekilde Hoşgeldiniz dedi. Eşyaları okuttuktan sonra indirim kartımın olup olmadığını sordu. Olmadığını söyledim. Ama kız garip bir şekilde telaşlıydı.

- isterseniz size bir kart çıkaralım.
+ Tamam olur. Ne gerekiyor.
- isim soyisminiz ve telefon numaranız.

Aslında bu ani gelişen bir şeydi. Ama kızdaki garipliği biraz daha çözebilme adına kartı almayı kabul ettim. istediği bilgileri verdikten sonra parayı ödeyip kartı alıp çıktım. Kız onu garipsediğimi anlamış olacak ki mahçup bir şekilde başını önüne eğdi ben çıkarken. Sonraları bu kızla ilgili gelişmeler olacaktı elbet.

Eve geldiğimde annemi kitap okurken gördüm. Beni görünce kalkıp yanıma geldi ve getirdiğim eşyaları yerlerine yerleştirdik beraber. Demliği su doldururken bana döndü birden.

- Neydi bu kızın adı?
+ Hangisi anne?
- Gözleri bana benzeyen hani. dedi derin bir ifadeyle
+ Elif. dedim.

Rez
Beğendim kardeş devam

güzel gidiyosun bi sigara yaktırdın kardom