- Bu sefer de geç uyumuşsun?
+ Evet denebilir
- Erkenden uyanmaktan daha mı iyidir bilinmez? Gerçi sebep ayniyken farketmez ki. Mocha, gözlerinden anladığım kadarıyla bir ikilem var içinde. Bunu diline dök. Kalmasın içinde. Bu seni daha mutlu eder. Daha ne kadar içinde yaşayacaksın acılarını?
+ Sessizlikten sıkılacağını hiç sanmazdim oysa. Sahi o kadar mı tak etti. Ben senin bu kadar sessizliğini sevmişken?
- Bunu bana mı diyorsun? Gözlerin bu kadar haykırıyorken hangi sessizlikten bahsediyorsun?

Gözlerimin haykırdığı Elife olan duygularımdan başka bir şey değildi. Haklıydı pek tabi ama neredeyse benden bir tercih yapmamı isteyecekti. Buna gönlü yeter miydi acaba? Yetseydi eğer benim istikametim ne üzre olacaktı? Hiç yapmadığım bir şey yaptım sonra. Kendimde hiç şahit olmadığım bir şey. Hep gözlerle anlatmak istediğim bir şey. Sanki diğer türlüsünün büyüyü bozacağını sandığım bir şey.

'Seni seviyorum.'

Elif boynuma sarıldı. içimden keşkeler sağa sola uçuşuyordu. Allahım ne olur aynı şeyi o da bana söylemesin. Söylese her şey biterdi. Söylese kalkıp giderdim. Böyle saçma bir yanım var malesef. Kadının bakmaktan caydığı bir yerde yurt tutamazdım. Dile döktüğünü gözlerinde görememe korkusu beni ucu bucağı olmayan diyarlara savururdu.

Şimdi diyeceksiniz ki, neden söylemesin ki kardeşim? Hep gözlerine değindim insanların. Özellikle kadınların. Bir kadının, bir adamın gözüne siner aşk önce. Bakmakta şekil bulur, bakmakta bir sıfatı yer edindirir sinesinde. insan ne kadar konuşursa kendisini o denli açık eder. Ve bilirim ki bir adamı sevmek, bir kadını sevmek açık etmeye gelmez. Kutsallığına şık durmaz, hem fıtratında yoktur.

Bakışlarımda ki korkumu anlamasını ümit ediyordum Elifin. Korktuğum olmadı. Sarıldı sadece. Bırakmayacak gibi hiç. Benimsin der gibi. Ve en çok annem gibi.

Ulan seni seviyorum diye yasemine dedin sandim aq senin :d

Annemi evde bulamayınca çok endişe ettim. Arıyordum ama cevap vermiyordu. Bu sekilde evdé bekleyemezdim. Kapının önüne çıktım ama nereye gideceğimi ne yapacağımı bilmiyordum. Çıkarıp bir sigara yaktım, oturdum binanın önünde.

Elifin boynuma sarılı kalması hala eritiyordu içimi. Bana en iyi gelen yanına değiyordu şimdi esen rüzgar. Duymamıştım ama daha net görmüştüm gözlerinden beni sevdiğini. ilk bahar gibi sevdiğini hem de. Yeşil ve yağmurlu.

Sigaramın bitmesi gözlerimin önünde izlediğim herhangi bir filmin son sahnesi gibiydi. Hüzünlü veya mutlu. Anneme hala ulaşamamış olmamın telaşı vardı içimde. Ve gittikçe artıyordu. Kalktım olduğum yerden. Karşı sokaktan annemin geldiğini gördüm uzaktan. Yasemini sırtlamıştı ve ikisi de muazzam gülüyordu.

Beyler bugün için kusura kalmayın beklemediğim bir misafirdi. Yarın iş var yine ve bugünlük de burada bırakalım. Yarın gece çok çok uzun olacak. Belki sabaha kadar.

Rezervasyon

Rez devam pnp

Devam pnpa

Bekliyoruz pnpa

Rezerve 11 devam

Rezerve

Rezerved

Beyler az sonra başlıyorum. Biraz beklettim kusura bakmayın. Sabaha kadar burdayım.

Yasemin annemle tanışmış, annem Yasemini bize gelirken diğer ayağı burkulmuş bir şekilde görmüş kaldırımda. Kan ter içinde kalan annemin sırtından indirdim Yasemini. Bir koluna ben girdim, diğer koluna ise annem. Eve çıktık hep beraber.

- Bize neye geliyordun peki ?
+ Seni görmeye tabi ki. Mesajına gelip burada cevap vermek istedim.
- Düşünce arasaydın ya beni. Gelirdim seni almaya.
+ Sana gelirken başıma gelen her şey mübah. Her çektiğim müstahak. Bırak kendim yaşayayım. Cevabımı merak etmiyorsun herhalde.
- Banane ya senin cevabından?
+ O zaman benim güneşi kimin gözlerinden izlemek istediğime karışma hakkın yok. Bundan da sanane.
- Mektubunu okudum.
+ Kiliseye zütürür müsün beni ?

Lan bayadir gelmiyorum selâmün Aleyküm

Annem her ne kadar bizi bırakmamaya kararlı olsa da güç bela izin alıp çıktık evden. Bir bacağından zaten aksıyor, diğer bileğini ise bükmüş yürümekte zorlanıyordu. Ben koluna girmiştim.

- iyi ki sevmemişsin beni. Yoksa ömür boyu böyle taşımak zorunda kalacaktın. Zeki adammışsın.
+ Tabi canım. Bir ömür tanışırmısın sen? Hele bu ağırlıkla.
- Çok konuşma ya iyice geveze oldun sen. Hadi geç kalıyoruz, güneş batacak.
+ O zaman daha hızlı yürümen gerekecek.

Yasemin gülmeye başladıktan sonra susturamadim bir türlü. Acı çektiğini düşündüm. Yüreğim el vermedi. Sırtıma aldım ve kilisenin duvarına doğru koşmaya başladık.

+ Dur ya ne yapıyosun ?
- Hikayene yetişmeye çalışıyoruz işte.

Beyler ben daha fazla devam edemiyeceğim herkese iyi akşamlar

Şahane gidiyo sen yazarken okuyucu yasiyo emin ol

+ Anne sen ciddi misjn ya?
- Bu kadar ciddi olmak istemezdim ama malesef böyle.
+ Anne gitmeyelim kalalım böyle. Burada mutluyuz hem. O evin bize hayri olacak mı zannediyorsun?

Yıllardır görmediğim, ne bizi bir güne birgün arayıp soran, ne de bizim herhangi bir şekilde irtibatlı olduğumuz. Bizi her şeyimizle hayatından silen dedem vefat etmişti. Yaklaşık bir kaç gün olmuştu ama bizim yeni haberimiz oluyordu. Ve yolda bile görsem tanıyamayacağım dayılarım ve bize dedemden miraslar kalmıştı. Anneme anlattıklarına göre Marmaristeki evi bize vereceklerdi. Bunca yıldır hayatlarının hiçbir yerinde bile olmadığımız dayılarım dedemin ani ölümünden sonra bize pay vermek zorunda kalmışlardı. Ve annem oraya taşınmamız gerektiğini söylüyordu. Ben ne kadar istemesem bile bu kez de ben annemin ardından gidecektim.

Rezz 58