üniversitede öğrenciyken yaşadığım açlık

@8 alüminyum tencereden bahsediyorum.

hiç kullanmadınız mı

@1 adamsın

gibtir lan yarrağamın kafası

panpa gurbet eldeyim ev arkadaşımla. dolapta sadece yarısı bozulmuş domates ve yarım küflü ekmek var. ekmeği suda yumuşattık domatezin bozuk kısmını yemeye niyetlendik ki ekmek poşetinden 5 lira çıktı. dedik napalım amk bu parayla? arkadaş diyo gidelim 1'er liralık lahmacunlardan yaptıralım 5 tane köpek gibi doyarız.bir haftadır da harçlıklar gecikmiş kapı kapı dolaşıyoruz ev arkadaşlarının evini. dedim yürü dıbına koyayım iddaya gidiyoruz.bu para olmasada açız olsada.ya herru ya merru amk.
5 liralık kuponla o günün maçlarının yarısına oynadık.1'ler 0'lar handikaplı 2'ler falan.5 liraya gelecek kupon 500 kagıt. yatırdık dıbınakoyım. kıbrısta iddia bayiilerinde büfeler var. orda doyuruyorz karnımızı bi yandan da maçlara bakıyorz. kupon tuttu dıbına koyım.tak 500'ü çekersin en kralından 2 tane karı çıkartırsın gece klübünden. kalan parayla (ki alkol ucuzdu)alkol yemek sigara ıvır zıvır.1 saatte ezdik parayı. sonra 4 gün bekledik tekrar harçlıkların gelmesinni.bu da benim böyle bi anımdır panpa. saygılar..

duygulandım yala

duygulandım lann

arkadaslarını arayıp borc ıstemeyecek kadar yalnızmıydın panpa

poşet mi deliyon amk, çiviyle tencere mi delinirmiş yarraam

papaz her zaman pilav yemez

duygu somurusu yapma lan.

up up up up

helal olsun panpa.

okuyak mı la

adamsın panpa

son sınıfın bitmesine 3 ay kalmıştı.
cepte beş kuruş yok. ekmek alacak param dahi yok düşünsenize.
yol param da olmadığından perşembe ve cuma günü okula da gidememiştim.
evde ekmek poşetindeki kırıntılar bile bitmişti.
elimle sarıp içtiğim tütünüm de yoktu. sigarasızlık ayrı bir dertti.
beni böyle bir hayata yaşamaya mecbur eden rejim anasını avradını gibmeye and içmiştim.

dolapları karıştırınca bir yemeklik pirinç buldum.
hiç yoktan yumuşatıp yiyebilirdim.
alüminyum tencereye su koyup ocağa koyacaktım ama gaz da bitmişti.

bahçeli bir evde olduğum için topladığım çalı çırpıyı 3 taşın arasına alıp tencereyi bu taşların üzerine koydum.

güzelce pirinç pilavımı pişirdim.

iyice yumuşasın diye tencerenin kapağını iyice sıkıştırmıştım.

15 dakkalık dinlemeden sonra kapağı açmaya çalışıyorum açılmıyor.

o kadar sıkışmış ki açılmıyor kapak.

bir yandan açlık bir yandan agresiflikten tencereyi alıp yere çarptım pilav yere dökülse bile yiyecek durumdaydım.

yine açılmadı.

çevreden bulduğum bir inşaat çivisiyle tencereyi deldim. hemencecik açıldı.

elimle afiyetle yiyerek 3 günlük açlığımı sonlandırmıştım.

aradan yıllar geçti kazandığım onca paraya rağmen o pilavın tadını arıyorum.

buda böyle bir anımdır.