+Nolmuş lan bilgi versene bekletme beni böyle.
-Bende tam olarak bilmiyorum 2 gündür başı dönüyomuş ateşi fln varmış.
+Hastane nerede?
-Gidecek misin?
+Tabi gitcem sonuçta sevdim onu bişey olursa çok kötü olurum...
Hastaneye doğru giderken Ümit'e haber verdim böyle böyle diye o da Leia'nın evde olduğunu ve yola koyulduğunu söyledi.
Hastaneye vardığımızda Pierre ve Heather çökmüş haldelerdi. Beni gördüklerinde hemen Juliette çok kötü rammman deyip anlatmaya başladılar. Olaylar Juliette'in kusması ve başının dönesi ile başlamış. Sonbaharda olduğumuz için başta grip sanıp okula göndermemişler 2 gün sonra yemek yememeye ve özellikle su içmemeye başlayınca hastaneye getirmişler. Bizden 5 dakika sonra da Ümit geldi ona da ben anlattım olanları. Hemen interneti açıp semptomları yazmış bu da sonra grip panpa dedi. Ben de bir müddet rahatlamış olarak o zaman kalkalım biz dedim Heather'a ve 3 hafta kadar evvel değiştirdiğim telefonumun numarasını verdim ona. Belki de Juliette beni aramıştı eski numaramdan ama artık kullanımda olmadığından ulaşamamıştı. Eve gittiğimizde Leia yemek hazırlıyordu. Geldiğimizi görünce hemen ne olduğunu sordu ve geçmiş olsun gibi dileklerini iletti. Ben grip heralde dedikten sonra oh iyi bare deyip geri mutfağa döndü. Ben o zamanlar gerçekten Leia'yı anlayamıyordum çünkü sabah/akşam karakter değiştirir gibi bir hali vardı. 10-15 gün kadar pek birşey olmamıştı ama ben Juliette için meraklandığımdan bir cuma günü hastaneye gittim. Bu arada Catlyn ile muhabbetimiz bayağı ilerlemişti her dakika konuşuyorduk.O da Juliette'in durumundan haberdardı ve bir bakıma üzülmüştü. O cuma hastaneye gittiğimde ne Heather'ın ne de Pierre'in koridorda olmadıklarını gördüm. Hastane danışmasına sorup nerede olduklarını sordum. Hastaneden çıktıklarını söyledi ve ben de geeçmiş olsun demek için evlerine doğru yola koyuldum. Kısa bir yürüyüşten sonra evlerinin önündeydim ve ne arabalarını ne de içerde birisini görüyordum. Yan komşuları olan bay seeley dışarıda bahçeyi sulamaktaydı. Ben bunu görünce hemen yanına gidip selam verdikten sonra nerede olduklarını sordum
+Juliette nerede bir bilginiz var mı?
-Aa, sen bilmiyor musun evlat? Onlar alberta'ya gittiler.
+Ne? Ne zaman? Neden bana haber ver-..
-Juliette'e doktorlar rabies tehşisi koydular rammman. Pierre de bunu duyunca hemen tedavi görmesi için alberta'ya zütürdü Juliette'i.
+Peki bayım. Iyi günler
deyip eve doğru yürürken biraz araştırma yaptım. Rabies sıcak kanlı canlılarda bulunan ve salya yoluyla bulaşan bir hastalıkmış. Belirti göstermesi 3 ila 4 hafta kadar sürüyormuş. Ben doğru düzgün bir açıklama bulamadım makalelerde. Hep doktorların kullandığı latince terimler vardı. Annem doktor olduğu için eve daha da hızlı yürüyüp orada soracaktım.

O ders boyunca kafamda ne olacağını düşündüm; ilk defa dersler gibimde değildi. Geçen sene ağzımın suyu aka aka baktığım kız beni dışarıya çağırıyordu. Ayrıca ben onu o kadar terslemişken. Ders zaten matematikti o yüzden fonksiyonlar falan pek de zor değildi. Dersin sonunda Leia beni beklemeden çıkarken Catlyn ise hadi gidelim diyordu. Ben de Catlyn'e bekle deyip hemen Leia'nın yanına koştum?
+Noldu kızım sana neden böylesin bugün?
-Bişi yok iyi eğlenceler size.
Nerden biliyordu ki bunları? Nasıl,kim söylemişti bunu ona. Zatenolay daha 1 saat evvel olmuştu derken Catlyn gelip hadi rammman dedi ve onunla ilk buluştuğumuz yere giderken okulun hemen önünde Ümit'i gördüm. Gerizekalı beni fark etmişti zaten dışarıda ahhh ohhh diye gibişme sesi çıkarıyordu yanında David Michael falan da gülüyorlardı. Amk malları diyip elimi "siz görürsünüz" şeklinde sallayıp devam ettim. O masa yine boştu ve oturduktan 2 dakika sonra garson gelip ne istediğimizi sordu. Ben de Catlyn'e de sorup 2 tane şuruplu krep istedim(biliyorsunuz meşhurdur). Beklerken konuya girdi Catlyn:
-Rammman, Leia'ya değer veriyorsun değil mi?
+Tabiiki de.
-Bak, kız seni çok seviyor. Bana bunu en son buluştuğumuzda söyledi ve benim de sana karşı aynı hisleri besle-...
+Sen beni mi seviyorsun Catlyn?
-Evet rammman neden bu kadar şaşırdın ki? Geçen sene neden seninle o kadar konuşup buluşayım ki?
+Nereden bileyim, beni arkadaş olarak görüyorsun sanmıştım.(burda ağır yalan söyledim zaten belliydi benden hoşlandığı)
-Herneyse konumuz bu değil sadece Leia'nın artık benden o kadar hoşlandığını sanmıyorum o kadar. Şimdi Juliette'e gelince.. Senenin başında biliyorsun aramız çok iyiydi. Sonra aramıza Juliette girdi. Şimdi sana her şeyi anlatacağım.
Beyler özet olarak Michael ve Catlyn çıkarken Juliette Michael'den hoşlanıyormuş ve bunları ayırmaya çalışmak için aralarına David'i sokmuş ardından Catlyn'in Micheal'i David ile aldattığı yalanını tüm okula yaymış. Sonradan da Micheal intikam alabilmek için birkaç ay boyunca Juliette ile çıkmış. Yani olay buymuş. Ardından Catlyn herşei anlatmış Michael'e ama inanmamış ta ki bu sene olanlara kadar.
-Ya rammman, böyle işte. Sana da aynı şeyi yaptı gördüğün gibi.
+Bak Catlyn, geçen sene olanlar için gerçektan çok üzgünüm. Sana çok sert davrandım.
-Önemli değil demiştim rammman. Rahatla artık. Deyip yanağıma öpücük kondurdu ve kalkıp gitti. Ben yine sap gibi kalmıştım. Mest olmuştum da diyebiliriz. Artık okulun en güzel kızı ile sevgili olmama ramak kalmıştı. Bu sessizliği telefonumun çalması bozdu. Arayan Michael'di. Hemen hesabı bıraktıktan sonra açtım:
+Alo naber kanka?
-Çok kötü şeyler oldu rammman. Hemen Wm'nin önüne gel.
Deyip kapattı. Ulan şu 2 gün içinde başıma neler gelmişti be. Walmart zaten 2 km kadar uzaklıktaydı. koşar adım oraya 10 dakikada gittim ve Michael'in yüzünden düşen 1000 parça olduğunu gördüm.
+Abi noldu ki şimdi?
-Juliette'i hastaneye kaldırmışlar.

Leia başını eğmişti ve bize bakamıyordu bile. Ümit zaten o hareketimi gördükten sonra direk koşmuştu kapıya.
-Merhaba, arkadaşınızı alkol almaya kalkışırken yakaladık. Daha yaşı 16 olduğundan ve ebeveynleri burada olmadıklarından evinizi tarif etti. Bir daha olmamak koşulu ile bir uyarı ile size bırakıyoruz.
+Teşekkürler bayım, onun adına da sizden özür diliyoruz.
Deyip kapıyı kapattım ve bağırmaya başladım:
+Sen ne yaptığını sanıyorsun? Zaten küçüksün ve bu yaşında alkol içmeye mi başladın? Seni bize emanet ettiler. Buradan ayrılmak istiyorsan söyle, annenlerle konuşup kaydını türkiyedeki okula adırırlar. Bunu mu istiyorsun ha??
Devam edecekken ağladığını gördüm ve hemen Ümit'e su getirmesini söyledim ve içeri oturttum onu.
+Neden ayrıldın yanımdan? Neden böyle hareketler yapıyorsun? Biz sana ne yaptık bu tepkini haketmek için? Görevimiz sana abilik yap-..
-Ne abiliği ya? Ben sana o kadar söyledim senden hoşlandığımı sen hala burda mısın? Sen ne kadar düşüncesiz, aşağılık bir bir insansın ha?
Deyip odasına kapandı.
Hemen arkasından gittim Ümit de takip etmek istedi ama ben gelmemesini söyledim ve girdim odasına. Ağlıyordu. Beyler o anda neden her şeyin Montreal'de olması gerektiğini düşündüm. Leia ile 3 senedir çok iyi arkadaştık. Aramızda asla öyle bir şey olmamıştı ama şimdi? Ağlıyordu. Bu şoku anıyor musunuz? Herneyse, hikayeye devam ediyorum. Yanına oturup konuştum:
+Leia, böyle şeyler ne söyle ne de yap. Biz seninle çok iyi arkadaşız (ağzını açtı ama elimi ağzına zütürüp susmasını sağladım) ve öyle de kalmalıyız. Ayrıca sen benden 2 yaş daha küçüksün, lisede bu iyi bir şekilde gözükmez. Bana istediğin kadar kız ama aramızda bir şey olamaz. sınıfta michael gibi çok iyi çocuklar da var. Eğer istersen onunla seni tanıştırabilirim.
-Rammman, birisine aşık olmak ne demek sen de iyi biliyorsun. Ben sana aşığım. Hep de böyle kalacak. etrafımdakiler umurumda değil. Sadece seni sevidğimi bil ve bir daha bana böyle şeyler söyleme. Ben seni ne bir abi ne de bir arkadaş gibi görüyorum. Şimdi, odamdan çıkar mısın?
O gece yatağımda dönüp durdum. Leia'nın alışacağını düşünüyordum. Bu nedenle çok üstünde durmama kanaatine vardım ve uykuya daldım. Sabah 5.30 da alarmın çalışı ile uyandım ve saat 6 daa okula gitmeye hazırdım. Her gün böyle geçiyordu. 5.30 kalkış 6 kahvaltı 7 çıkış. Okulda Leia'nın yanında oturuyordum zaten ama bunun değişip değişmeyeceğini bilmiyordum o sabah. Leia ise sabahtan beri çok iyi davranıyordu bana. Akşam o kadar kötü davranan bir işimdi nasıl bu kadar neşeli ve iyi davranabilirdi ki? Hatta, o sabah derslerde benim yanıma oturmuştu ve konuşabileceği zaman konuşmuştu. Çok garip geliyordu bu davranışları. Öğle arasında Ümit ile yemek yadikten sonra okula tekrar girdiğimizde, Leia derste yanıma oturmadı ve kalan tüm gün boyunca bak pis pis baktı. Her ders çıkışında ne olduğunu sormama rağmen, her seferinde ise bana bir şey olmadığını söyleyip uzaklaşıyordu. Ben de bunları gördükçe daha da bir şaşırıp sonraki derse koşturuyordum. Son dersin sonunda Catyln yanıma oturduğunda Leia'nın bakışlarını üzerimde hisettim.
-Ramman okul çıkışı buluşalım mı?
+Neden ki?
-Hani şu evde konuşamadığımız konu var ya..
+Ha.. Tabiiki çok sevinirim.
-Rammman(gözümün dibinde el sallayıp çenemi yukarıya kaldırdıktan sonra), burdayım ben.
+(bin gülüşü ile) Ha evet özür dilerim sadece çok güzel giyindiğini söyleyecektim.
-Öyle mi? Bu iltifatlarını okuldan sonrası için kullanırsın canım.

Beyler o hafta Catlyn'in evine gittik Leia ile, kapıda bizi görünce önce şaşırdı ardından bizi içeriye davet etti. Babanlar evde değil mi diye sorduğumda ise bana evde olmadıklarını, komuşulara yemeğe gittiklerini söyledi. Biz leia ile otururken Catlyn ise içeride bize birşeyler hazırlıyor gibiydi. Ben ona çok büyük bir özür borçluydum ve hala nasıl özür dileyeceğimi düşünüyordum. Kız bunu görmüş olacak ki kulağıma merak etme Catlyn e herşeyi anlattım ve o da başından beri senin kötü biri olmadığını söyledi diye fısıldadı ve Catlyn odaya girerken yerin geçti.
+Catlyn, öncelikle senden özür diliyorum. Sana geçen sene yaptıklarım, daha önemlisi yapmadıklarım için. Seni tanımadan böyle uzaklaşmamalıydım. Umarım bu hataldarımı af edebilirsin
-Rammman, böyşe şeyler söylemek zorunda değilsin. Juliette'in nasıl bir kız oladuğunu ben biliyorum. 4 senedir tanışıyoruz kendisiyle.
+Catlyn, neden ilk buluştuğumuzda söylemedin bunları, ayrıca hala aklıma almıyor neden Michael'in senin hakkında kötü şeyler söylesin ki?
-Rammman, bunları konuşmanın ne zamanı ne de yeri(gözleri ile Leia'yı göstererek). Babamlar her an gelebilir. Bir ara bunu buluşup konuşuruz uzun uzun. Eğer konuşmak istediğiniz başka bir şey yoksa gidin babamlar gelmeden.
Noluyordu şimdi? Aniden Catlyn Leia'ya garip davranmaya başlamıştı. Bunlar geçen gün birlikte geceleyen kızlar değiller miydi? Ben Leia'ya kafa işareti yapıp kalktım. Kalkerken de Leia'nın bakmadığı sırada Catlyn'e ara beni işareti yaptım. Evden çıktığımızda, yolda şunları konuştuk:
+Leia, Catlyn neden garipti? Sen benden daha iyi tanırsın kızı, ne olduğu hakkında bir fikrin var mı?
-Bende bilmiyorum ki. Birkaç gündür böyle
+Anlıyorum. Uzun süredir sende benimle konuşmuyordun. Neler yapıyorsun bizle değilken? Hoşlandığın bi çocuk var mı? (koluna hafifçe vurarak)
-Ne diyosun be? Dokunma bana!
Diye bağırıp yolun karşısına geçip gözden kayboldu. Sap gibi kalmıştım ortada. Eve yürürken ne yaptım ki şimdi diye düşünüyordum. Bi andan da kafamda ona kızıyordum. Kendini ne kadar büyük görüuordu bu kız? Ne hakla beni rezil etme hakkı vardı (orda türkçe konuşuyorduk ama sonuçta bağırmıştı ve millet bana bakmıştı direk.)? Eve gittiğimde Ümit'in odasından garip sesler geldiğini duydum. Sanki acı çekiyor gibiydi. Ulan knedini mi kasıyor bu salak diyip hemen ayakkabıları bile çıkarmadan daldım odasına. pekekent ne yapıyordu dersiniz? Bilgisayarı kucağına almış 31 çekiyordu. Beni görünce eli yorganın altındayken gülüş attı bende anında kapıyı kapatıp ya sabır çektim. Açık kalan dış kapıyı kapatmaya giderken içerden güldüğünü duyuyordum. O akşam boyunca gözüme bakıp güldü ta ki kapı çalana kadar. Biz de birbirimize bakıp kimin olduğunu kestirmeye çalıştık. Leia'nın anahtarı vardı. Juliette buraya gelmeye cürret edemezdi artık. Catlyn evin adresini bile bilmiyordu. Ben de dur deyip kapının gözünden dışarıya baktım. Kim olduğunu gördüğümde ise 2-3 adım geriye adım attım ve bu sefer kapıya vurmaları ile hemen açtım kapıyı. Karşımda Leia'yı kolundan tutan bir polis vardı.

Ümit ben Leia eve geçtiğimizde saat 4.30 gibi oluyordu hep. Bu sefer daha da erken gelmiştik, 4.15 gibi ve yolda Leia Ümite neden Catlyn'e gittiğni falan anlatmıştı. Ümit Leia'yı dinlerken bende ilerden Juliette ile mesajlaşıyodum. O da okuldan yeni çıktığını ve eve 30 dakika içinde varacağını söylemişti. Eve gelidğimizde Juliette'in gelmesine daha 25 dakika kadar vardı ve Tükiyedeki okulumuz 3.30 gibi bittiği için Berke Düşün ve bütün eksi arkadaşları arayıp onlanarı anlatmayı düşündük. Düşün dışında herkes çağrıya cevap vermişti ve herkese olanları anlatmıştık. Berke çok şaşırırken kızlar hiç de şaşırmışa benzemiyorlardı aksine ona küfür ediyorları oruspu işte seninle yatıp ardından seninle evlenmek istiyor falan diyorlardı. Ben evlenme sözünü duyunca zaten 2 gün içinde 3. afallamamı yaşadım o yaşta evlenmek, çocuk sahibi falan olmak. Ayrıca hala tam emin olmasam da Heather ve Pierre gibi ebeveynlerden böyle bir kız çıktığını kafam almıyordu. Biz konuşurken ben aniden saattin farkına vardım ve kapıdaki sesi duymamla bilgisayarın fişini çekip koltuğa atlamam bir oldu. Amk matrix gibiydim. Umit ve Leia da anlamış olacaklar ki onlar da hemen muftağa geçtiler. Ümit hemen yavşaklığını gösterip Juliette'e merhaba!! deyip kollarını açmıştı. Juliette önce ne yapıyo bu mal gibisinden bitr bakış atıp sonra sarıldı el mecbur. Ama böyle hayvan gibi değil hani erkekler selam falan verirken tek elle birbirlerini çekip diğeri ile de sırlarına vururlar ya, hah işte öyle. Ardından Juliette çantasını bırakıp yanıma uzandı. Bende hemen telefonumda yaptığım şeyi bırakırmış gibi yapıp Juliette'e
+(öperek) naber aşkım
-iyi işte senden
+Ben o kadar iyi değilim maalesef. deyip Ümit ve Leia'ya kafa işareti yapıp içeri geçin pnplar dedim. Onlar da anlayıp hemen içeri ders çalışmaya geçtiler.
+Catlyn sana ne yaptı Julette?
-Ne mi yaptı? Hala bu soruyu soruyor musun?
+Evet, hala da cevap vermediğinin farkındayım
-O kız önce Miche-...
+Micheal'e değil, SANA ne yaptı?
-Işte saçma sapan şeyler söyledi benim hakkımda böyle ben şunu seviyomuşum falan
+Kime demiş bunu
-Malcolm'a Derek'e Lizzie'e falan yani.
+Hmm peki neden onlar böyle şeylerden bahsetmiyolar bana?(aslında hiç konuşmamıştım bile onlarla sadece high risk high reward oyununu oynuyodum)
-EE, sen beni sorguya mı çekmek istiyosun? Güvenmiyor musun bana? diye bağırdı aniden
+Tabiiki güveniyorum, bu konuda açıklık getiremezsen orası başka tabii. Leia da sormuş zaten Catly-..
-Herşey o kızın başının altındaan çıktı değilmi? Onu anasından doğduğuna pişman edeceğim deyip çantasını da alıp çıktı evden. Ben bile tutamadım onu. Hemen ardından Ümit ve Leia odalarından çıkıp noldu gitti mi gibi sorular soruyorlardı. Bende olanları anlatınca Leia artık bana inanıyor musun dedi ve bin bin güldü. Bende evet deyip Ümitle televizyonun karşısında yayıldım. Hala aklım Juliette'in acaba benimle ilişkiye girmesindeydi. Acaba gerçekten benimle evlenmeyi mi düşünüyordu?

Umut'a Catlyn'den neden nefret ettiğimizi söyledikten sonra mal dalalım içeri falan dedi. Biz de kaale bile almayıp eve döndük o ta tabii bizi takip etti. Evde neden böyle birşey yaptığını düşünürken hayatının ilk akıllı cümlesini söyleyip gardelaine'i arayalım dedi. Ben de hay taşş-... aklını öpeyim deyip oturdum bilgisayarın başına. Gardelaine online değildi ama biz mesaj attıktan 10-15 dakika kadar sonra geri döndü bize. Biz de tam konuşmaya başlayacaktık ki aniden blokladığını gördük bizi. Ne mesaj yazabiliyorduk nede ona başka bir hesabından ulaşabiliyorduk. Lakin konuşmamız gayet sakin ve arkadaşça gidiyordu. Ümitle ben çılgına dönerken Juliette ise televizyonu açıp dizilere bakıyordu.
+Ne yapıyosun aşkım?

-Burn Notice'in başlamasını bekliyorum.

+Yanlız burda ciddi bir iş yapıyoruz. Hiç mi açıklama bulmak istemiyorsun???

(televizyonun sesini kısıp)-Anlamıyor musunuz? Leia artık bizim düşmanımız. Neden Vatlyn ile takılıyor sanıyorsunuz ki? Seni yine benden uzaklaştırmaya çalışavcaklar ama ben buna izin vermeyeceğim.

-Haklısın sanırım.(Ümite daha bitmedi şeklinde göz kırparken)
Evet beyler. Biz kaç yıllık arkadaşımızı neden böyle yaptığını bulmadan bırakamazdık bu işin peşini. Ayrıca Gardelaine'in de bizi tüm hesaplarından bloklaması farklı bir gizemdi. Ben de gel Ümit ödevlere yardım edeyim o zaman senin deyip bilgisayarla içeri geçtik. Ne olduysa o akşam oldu zaten. Benim aklımda yeni bir hesap açmak vardı ama Gardelaine'in bunun bizim olduğumuzu anlamaması gerekiyordu. Yani çok ince bir plan yapmamız gerekiyordu. Ümit bununla başta çok ilgilenmese de sonradan planı anlattığımda işe yaracağını anlayıp kabul etti. Plan şöyleydi: Gardelaine'in yıllardır unutamadığı lakin bir zamanlar çıktığı bir çocuk vardı, Maximilien Belattro (Soy adını yakın bir şey yaptım ama çocuğun adı harbi Maximilien). Gardelaine bu çocukla italya'da tanışmıştı ve bildiğim kadarı ile 1 seneye yakın çıkmıştı. Ardından Türkiye'de uzak mesafede yapamayacağını söyleyen çocuk, ilişkiden vaz geçmişti. Gardelaine hala bu çocuğa aşıktı. En son gittiğimizde olan durumdu ve şansımıza, çocuğun hiçbir sosyal hesbı yoktu. Yani Facebook'tan arkadaşlık isteği gönerirsek hem kabul edecekti hemde herşeyi anlatıcaktı... Diye düşünüyorduk. Biz bunları yaprken saat geç olmuştu. Hemen isteği gönderip beklemeye başladık ve 3 dakika içinde kabul etti. Biz hiç uzatmak istemedğimiz için direk kim olduğumuzu söyledik başta bize küfür ettiyse de sonra özür dileyip neden bizmle konuşamadığını fln bilmediğini söyledik. Biz de olanları anlatınca o da korktu acaba hackelndim mi gibisnden şeyler söyledi. Saadete gelmek isteyen biz, bugün leia nın şöyle şöyle yaptığını ve bunu neden yatığı konusunda bir bilgi sahibi olup olmadığını sorduk ve aldığımız cevap bizi şaşırttı. Catlyn Leia'ya Juliette'in çok kötü bir kız olduğunu ve beni kullandığını söylemiş. Leia da buna kanmış heralde nedeni belli olan olaylardan dolayı ve sonunda bunlar benim Juliette'ten kutulmam için planlar falan yapacaklarmış. Ben tabii ki bunu duyduğumda afalladım ve Ümit'e bön bön baktım ama sonunda Gardelaine' teşekkür edip yattım. Ümit biraz kıskanmış olacak ki vay pekekent adamın uğraştığı şeye bak biz hala eliz deyip gitti. Benim zaten uykum gelmişti ve ne olduğunu anlayamıyordum. Eğer Juliette kötü bir kız ise neden benimle yatsın ki? Veya beni kullansın okuldakı yüzlerce erkek içinde? Bunları düşünerek uykuya dalmışım.

Ben başta neden böyle şeyler söylediğini kestiremedim. O öyle şeyler yapmaz falan dedim ama sonunda anlamaya başlamıştım. Kanada'ya bu kadar gelmek istemeler, başta Juliette ile ilgilenmeler, arkadaşım olduğunu sanarak ardından kaydını buraya aldırması. Aklımda bir şeyler vardı ama bunun olmasını istemiyordum. O benim arkadaşımdı. Zaten Juliette'ten, ilk deneyimimden, bu kadar kolay vaz geçemezdim. Bunları düşünürken dalmış olacaktım ki bana rammman!! dedi ve ben kendime geldim. Hiçbirşey söylemeden evden dışarı çıktım. Dışarısı gece 10-11 olmasına rağmen sabah gibiydi. Dışarıda dolaşmaya ihtiyacım vardı. Bende adından çok bahsedilen ve ilk defa yürüyerek gideceğim Mont-Royal parkına doğru yürüyüşe geçtim. Yavaş yavaş yürürken arkamdan bana doğru koşar adım gelen biri olduğunu duyup arkamı döndüm. Bu, tahmin edeceğiniz gibi Ümit'ti.
+Nerdeydin lan? Eve gittim yoktun Leia bana çıktığını gelmediğini söyledi.
-Evet ya evde değildim. Okula baktım bi de biraz gezdim etrafı. Tam geri döner-
+Bu saatte mi lan? Naptın tüm gün herşeyi anlat.
Beyler bu bara falan girmeye çalışmış almamışlar malı. Bu da dövmeye kalkışmış barmeni dışarı atılmış. Tabi özet geçiyorum. Bu orda anlatırken gülmekten yarılıyorum. Sonra da bilmediği bi markete gitmiş bira almak için ordan da izin vermemişler. Iyice sinirlenip başıboş yürümeye başlamış. UdeM'e yaklaşmış bakmış dolu oralar. Girmiş bi kız grubunun yanına ordan da kovulmuş napıyosun falan diye. Ardından uzaktan buna gülen erkekler görüp bunların yanına gitmiş problem mi var diye. Bunlar da napıyodun oğlum orda diye muhabette başlamışlar. Ümit bunlara olanları anlatmış bunlarda başlamışlar gülmeye (bu arada o kadar kısa sürmedi anlatması. buralarda zaten Mont-Royal'e varmıştık.). Sonra gel biz sana bi kutu alalım diyip 5 dakka sonra bi tanesi 8 tane birayla çıkagelmiş (açtı çantasının cebini 2 tane kalmıştı zaten gerisini orda zütürmüşlerdi heralde). Ordan sonrada numaralarını alıp eve döndüğünde Leia'yı görmüş üzgünmüş zaten ordan da beni srmuş falan derken burdayız dedi. Ben de çıkar lan biraları deyip aldım bi tane.
-Noldu olum sen içmezsin
+Sorma be olum. Şu Leia'dan şüpheleniyorum.
-Neden ki?
+Sanırım beni seviyo.
-Sevsin be abim nolcak ki. Sende açıklarsın biter.
+(büyük bi yudum alıp)O kadar kolay değil ki be olum. Kaç yıllık arkadaşız. Onun benim için Juliette'ten daha önemli olduğunu anladım.
-Haklısın be kardeşim. Sen ne istersen, nasıl uygun görüyosan onu yaparsın.
O andan sonra 2 dakika kadar kimse bişey söylemedi ve Montreal'i izledik.
+Kanka.
-Söyle.
+Hep arkamda durcansın, benim sağ kolum olcaksın demi?
-O nasıl söz öyle. Her zama-..
Arkamızdan gelen bi sesle irkildik. Bir fener ve ardından durun diye bir ses duyunca ikimizde korktuk ve koşmaya başladık. Ardından durun ben polisim diye bir bağırış gelince daha da heyecanlanıp gülerek, düdük sesleri arasında kaçmaya başladık.