Sıradan bir gün ve yine sıkıcı bir ders. Sınıfta sıkıntıdan ayakkabı bağcıklarımı çözüp bağlıyorum. Hoca daha girmemiş. Çözdüm bağcıkları bu sefer masanın üstüne koyup bağlıyorum bağcıkları ön taraflardayım. Hoca içeri girmiş haberim yok birden sınıfın susmasıyla anladım hocanın girdiğini aniden kapıya baktım göz göze geldik. Bana bakarak hayvan diye bağırdı milletin içinde. indirdim ayağımı ama çok sinirlendim. Benimde boyum uzundur hocada tanır beni. Geldi yanıma tekrar bağırarak boy uzadıkça akıl kısalıyomuş demekki dedi. Millet gülmeye başladı. Peki ben yüce marko bu lafın altında kalır mıyım? Yapıştırdım hemen cevabı: hocam ondan mı ayağınızda topuklu ayakkabı var? diye. Ortam bi sessiz oldu. Hocanın gözünden damlayan yaşların sesleri yankılandı amfide. Ardından koşarak sınıftan çıktı. Ben ise cuma çıkışındaki selamlaşma gibi masanın başına geçmiş tebrikleri kabul ediyordum. Geçen öğrendim hocada sessiz sedasız istifa etmiş.