gelin dıbına koduklarım. gençler bu sene üniversitede 3. senesini doldurmuş bi panpanız olarak sizlere elimden geldiğince yardımcı olmak istiyorum. çünkü ne yaşadığızı biliyorum kafa karışıklığı, aile baskısı, gelecek korkusu, puan durumları vs. hepsini biliyorum, yeterki gençlere bi yararımız olsun. amk bize zamanında kimse yardım etmedi tırnaklarımızla kazıya kazıya geldik buralara.
gençler şimdi ara sıra görüyorum şu şu bölümler var hangisini yazayım diye vs. beyler hangisine ilginiz yeteneğiniz varsa hangisinde işe başlayınca mutlu olacağınızı düşünüyorsanız o bölüme/mesleğe yönelin. para var diye ya da aldığım puan yüksek, heba olmasın diye ilginiz olmayan bi bölüme yerleşirseniz ileride saçınızı başınızı yolarsınız. şimdi ortalama bi üniversitenin iktisadi bi bölümünde okuyorum ve çok az sürede olsa şirketlerde çalıştım inanın iş hayatı kariyer ilanlarındaki gibi değil. dayanması, sabretmesi zor hiç bi iş sevilmeden ilgi duyulmadan yapılamıyor. ikincisi üniversite adına hiç ama hiç takılmayın. itü ile dumlupınar üniversitesi arasında tabiki fark var ama ailelerinizin abarttığı gibi değil inanın. tüm olay sadece sizde bitiyor. kendinizi ve yeteneklerinizi geliştirmekte. bi adam gider atıyorum hacettepe ye gider işletme okur ama 4 yıl boyunca başını kızlardan pc oyunlarından kaldırmaz eline 2 tane makale veya kitap almaz ama sonunda hacettepe mezunu olur, diğer adam gider topluma göre gibindirik bi anadolu üniversitesinde 4 yılını kendini geliştirmeye adar işte o zaman her şeyi hakeden birisi olur. yani olay sende bitiyor. ha ama iş verenler okula bakıyor diyarsanız o iş verenler benim yarraaaamı yesin amk. okul ismine takılan iş yerleri günü kurtarmaya çalışan küçük yerlerdir. siz kendinizi kurumsal firmalara, çalışanların yeteneklerini en üst seviyede kullanmak isteyen firmalar için hazırlayın. amk adam benim üniversitemin kaliteli olmasını istiyor o zaman gideyim koç üniversitesine tam burslu okuyup bitireyim. diplomamı vereyim sana 3000 dolar maaş ver bana ben de yatayım bütün gün şirkette okulum kaliteli nasıl olsa. olur mu amk öyle şey. diplomaya değil kişiliğe yeteneğe bakan firmalar her zaman başarılı olur.
ancak kendini geliştirme konusu yanlış anlaşılmasın. sürekli meslekle alakalı şeyleri hatmedin demiyorum. dünyadan haberiniz olsun beyler lise bitti artık alın bi siyaset kitabı okuyun sorgulayın koyun olmayın gidin bi yabancı dil öğrenin gibik türk medyasının yalanlarına kanmayın yabancı ülkerlerden de takip edin dünya gündemini. hocalarınıza soru sorun tırmalayın yani biraz. size şunu söyleyeyim üniversite çok bariz meslekler dışında ( tıp, diş hekimliği, mühendislik vs. ) özeliikle iktisadi bilimler içinde size bi meslek bilgisi kazandırmaz. hepsi teorik dersler ki 2-3 gün sonra bilgilerin hepsi uçup gidiyor. önemli olan sizin merak duyduğunuz alanlarla ilgili genel seviyeniz. hiç bi şirket size gelipte adam smith ile ilgili sorular sormayacak gibtir edin onları. dersleri genel hatlarıyla bilin yeter. insan ilişkilerini konuşmasını bilin davranışlarınıza bi standart getirin.
son olarak bölüm değilde üniversite seçim sıralaması hakkında konuşmak istiyorum şimdi. beyler olduğunuz sıralamaya göre istediğiniz bölümden başlayarak sıralayın. yani, işte en çok maliyeyi istiyorum o zaman size uygun olan bi üniversitenin maliye bölümünü en üste yazın ( tutacakları yazın amk 320 puanla marmara gelmez
* ) isteme ve öncelik sırasına göre listeyi hazırlayın. ilgi ve alakınız olmayan bi bölümü gibtir et nasıl olsa gelmez diye üstlere sakın ama sakın yazmayın gelir züt olursunuz.
yani diyeceğim o ki beyler 4 yıl çabuk geçer ama mezun olduğunuzda sevmediğiniz bi meslekle hayat geçmez. dikkat edin. üniversite artık balkan savaşının tarihinin ezberlendiği bi yer değildir kendinizi tanıyın kendinizi donanımlandırın. insanları tanıyın, hayatı tanıyın.
yarımcı olabileceğim kafası karışık panpam varsa istediği soruyu sorabilir.
