gib gibi kaldık, kızı yanlış anlamışım, çocuğu seviyormuş senden huur diye bahsetti demedim tabii, o işler bana göre değildi... neyse giberim mutlu olsunlar dedim içimden ve
tekrar salona gidip kum torbası üzerinde tüm sinir stresi attım...

akşam bzim çocuklarla buluştum.

ben; bitti lan?
taha; başlamış mıydı ki?
tufan; kız hoşlanıyor gibiydi lan ama?
oğuzhan; hacı fıstığı uzatsana.
ben; ulan hoşlanmıyormuş işte dıbına koyim.
tufan; sen elmayı seviyorsun diye...
taha; bir sus amk tufan ne elması kafa açma.
tufan; iyi sözdür ama...
oğuzhan; şu fıstığı uzatın dıbına koyim.
ben; size anlatanda kabahat dıbına koyim.

taha; senin kaşına ne oldu lan?

o gün de çok keyfim yoktu, sonraki gün okula gittim tekrar.

okula gittiğimde iyice kötü hissettim bu eylül adındaki güzel kumral çıtı pıtı kız sadece hırstan ibaret değilmiş anlaşılan, bildiğin çocukla yan yana görünce içim acıdı...
kafamı öne eğip omzumdaki çanta askısına tutarak hızlı adımlarla önünden geçip kahve almaya gidiyordum ki,

umut; geceden kalma gibisin lan?
ben; bu halimle yarışa daha uygunsun.
umut; olm sen neyin kafasındasın eylül benimle anlıyor musun?
ben; görüyorum yanında oturuyor, neyi uzatıyorsun?
eylül; yeter uzatma alan...
ben; peki, iyi günler size.

tam arkamı döndüm, umut bininden 'ense traşı dedikleri bu oluyor heralde ehehe' lafını duydum...
çantayı yere atıp öyle bir dönüp üstüne yürüdüm ki çocuğun gözündeki korkuyu gördüm
eylül aynı anda yerinden fırlayıp 'defol git ya' dedi.
o an taktan hisettim, ellerini gögüsüme koyup hafif iterek demişti bunu...
yerdeki çantamı aldım, kahvemi aldım gibitr olup gittim derse.

sınıfta bir tane arkadaşım vardı adı sami, samiden bahsetmem gerekirse
anadolu çocuğu harbi bir çocuk ama aşırı saf bir arkadaş... sınıfa kick box yaptığımı falan söylemiş... barda çıkacağımı söylemiş, eylül'Ü söylemiş, ulan bir annemin kızlık soy adını söylemmiş aq, onu da bilmiyor, bilse söyler...

sınıfta bir ufak popülerlik durumum oluştu...
ulan ben hiç kendimi anlatmadım kafamı gibiyim, 180 boy iyi bir vücut spordan dolayı... kumral bir adamım, görünüşüm iyi sayılır...
neyse o bir iki gün daha çok sınıfla beraberdim, biraz daha kaynaştık, bir çoğu iyiydi...

daha sonra sahne günü geldi çattı...

telefon çalıyor beyler devam edeceğim

sahne gün geldi çattı, grupça buluştuk bir ekgible oğuzhan yok.
oğuzhan nerede diyorum, milletten ses seda yok, ulaşlamıyor, sinirden her an
yol kenarındaki siyah kaldırım koruması demirlerini birine sokabilirim...
lan oğuzhan nerede? oğuzhan yok...

yarım saat kala bara gittik gitarları yüklenip, oğuzhan barda, demleniyor, yüzü
yine kıpkırmızı binin, ayağa kalktı sendeliyor, bar sahibi haydar abi 'beyler daha ilk günden bu ne rezillik' tarzında söylenmeye başladı, bunu alıp zütürdük elini yüzünü yıkoyoruz ayağına dövdük, dövdük dediğim suyu yüzüne öyle bir çarpıyorum ki sinirden bildiğin tokat atıyorum, neyse gitti bir işedi, geldi, ben tamamım hacılar dedi. fermuar açık aq.
taha gitti kapattı...

sistemi kurduk, pedalları falan çıkardık, tufan baterinin başında biraz ısındı, taha ses açma yaptı, oğuz'un elinde gitar var ama sanki o gitarı değil de gitar onu gönyede tutuyormuş gibi... dedim yannanı kökünden yedik...

programa başlamak üzereyiz ama şöyle bir sorun var, biz grup olarak 4 kişiyiz, barda bizi dinleyecek 3 kişi var... beklediğimiz hayalini kurduğumuz bu değildi...

ilk parçamız muse'den time is running out'du...

sonra olan oldu.

önceki görüşmemizden barda çıkacağımızı bilen eylül içeri bir kız arkadaşıya beraber girmesin mi? ulan dondum kaldım, her an çaldığım parçada hata yaptım yapacağım derken geçip oturdular... ne yapmaya çalışıyor bu kız, sevgilisiyle barıştı, beni arkadaş larak görüyor aramız en son limoniydi ne yapmaya çalışıyor...

belki de yol üzeriydi anlam yükleme olm dedim kendi kendime...
taha ve tufan kendi arkadaş gruplarına söylemiş, biraz geç olmakla birlikte onlar da gelince 35 40 kişiyi bulduk, keyfimiz yerine gelmişti...

arada eylül'Le bakışıyorum, bir yandan oğuzhan'I kesip düştü düşecek tavrını kontrol ediyorum, herif yığılıp kalacak diye parçalara konsantre olamıyorum... derken 30 dakika sonra sahne arası verdik, seyirci mutluydu, iyi bir performans çıkarttık maça as olarak.

sahneden indik ara için, eylül'Ün yanına gidip,

+en son aramız kötüydü beklemiyordum
-gideyim istersen? *
+yok be, iyi ki geldin...
taha; merhaba hanfendi kim?
eylül; eda yakın arkadaşım.
taha; memnun oldum nasıldık?
eda; iyiydiniz gerçekten beklemiyordum.
tufan; ekgib olmayın ya.
eda; barın orada şarabı kafaya diken basscınız değil mi?
ben; ne? (arkamı dönüp oğuz'a koştum elinden şarabı aldım)

ben; lan napıyorsun elini ayağını giberim... barmen'e dönerek abi kadehle çalışmıyor musunuz siz, şişe niye veriyorsun?
barmen; olm çok tatlı adam ya, kendi payından fiyatı düşecektik zaten.
ben; abi saçmalama bu adam sahneye çıkıyor. oğuzhan abi sen de takunu çıkartma.
ben; oğuzhan?

bizim kızların masaya gitmiş herif.

eda oğuzhan'a hasta olmuş bu arada, ragnar var ya vikings'te ona benziyor bin.
bayağı bir sakalı var, yanaklar ve gözler her daim kıpkırmızı, sarışın bir herif, tatlı bir tipi var aslında muallaknin...

tekrar sahneye çıktık, kendi seyircimiz değildi, eş dosttu nihayetinde ama hatır için geldikleri
barda eğleniyorlardı, nirvana'dan rape me, ve smells like teen spirit'le devam ettik programa, sonlara doğru oğuzhan bayağı hata yaptı ama bass diye çok sırıtmadı,

iyi geçmişti, eda oğuzhan'ın numarasını aldı ayrı bir masaya geçtiler, taha ve tufan kendi arkadaşlarının yanına gitti ben ve eylül yalnız kaldık masada.

akşam devam edeceğim beyler... sağlıcakla

dışarı çıkmam gerek.

--spoiler--
40 dakikaya devam edeceğim beyler.
--spoiler--

edit:maçtan sonra...

--spoiler--
geldim bir sigara içip devam ediyorum.
--spoiler--

tema https://www.youtube.com/watch?v=MOqm0qGJhpw

eylül'le yalnız kalınca çıkıp dolaşalım dedik, bizden sonra matmazel sahne aldı (ana grup) bilenler bilir hala orada çıkarlar...

uzun uzun yolları arşınladık, yer yer sokak lambalarının aydınlattığı kaldırımlara çıkıyor,
araç trafiği son bulunca tekrar yola iniyorduk, kafalarımız hafiften de güzeldi... dönüp dedim;

+eylül gerçekten senin için tamamıyla arkadaş mıyım ben?
-niye soruyorsun.
+hayır ona göre yavşıcam.
-ya sen ne kadar rahat bir adamsın.
+sen romantik misin?
-ne alaka?
+soruma cevap vermedin?
-evet sadece arkadaşız...

kolundan tuttum, 'seni böyle tutsam'
duvara doğru hafiften iterek üstüne adımladım 'böyle sıkıştırsam'
ensesiyle kulağının arasındaki o bölümü avucumun içiyle kavradım 'böyle dokunsam'
dudağına bakarak yaklaştım 'böyle yakınlaşsam' dedim bu hareketler ve sözler bütünüyle.

nefes alış verişleri hızlandı tepkisiz kaldı... sadece 'sonra' diyebildi.
'sonra... hala arkadaş mıyız sence' dedim...
bir şey demedi, sonra 'yüzüm kızardı sanırım' dedi...
'bilmiyorum bu mesafeden belli olmuyor' dedim... yaklaşıyordum ki öpmek üzere, çekti kolumu kurtuldu...

+eylül n'oldu?
-bir daha görüşmeyelim, ben sadakatsizlik yapamam...
+zaten yaptın.
-hayır.

üstüne gitmedim, çekip gitti.

ben hep böyle duygusuz değildim beyler, hani derler ya her sorunlu erkeğin arkasında
bir dengesiz türk kızı vardır diye, aynen öyle...

(bkz: flashback 2 yıl öncesi)

annem; oğlum bırak şu gitarı yeni aldın diye 4-5 saay kafa ütülenmez ki?
ben; anne grup kurma hayalim var biliyorsun, öyle kıssadan hisse olmuyor.
annem; bugün eve getirdiğin çocukları nereden buldun?
ben; ortak arkadaş tanıştırdı...
annem; ömer'Le tufan iyi de oğuzhan'ı gözüm tutmadı, bu yaşta alkole sarmış...
ben; ömer kalıcı değil bakalım...

telefonuma baktım ecem mesaj atmıştı, ettiğim çıkma teklifini düşünmek istediğinden beri
ilk mesajıydı, belki de kabul edecekti? aşık değildim ama çok seviyordum, hani birini
saç ucundan tırnağına kadar seversiniz ya öyle...

bildiğin çıkma teklifimi kabul ettiğini söyledi o gün, havalara uçuyordum...

(bkz: 2 yıl sonrası anlattığım yer)

tüm bu düşünceler beni hep onun dengesiz tavırlarına karşı ayakta tutuyordu
tamam eylül'ün belli ki ilgisi vardı ama ben bir daha kremsiz gibilemezdim...

kadınlar 2'ye ayrılır...

1-parayı seven kadınlar.
2-parayı çok seven kadınlar.

yani eylül'e kadar böyle zannediyordum... hayat dediğin sürrealist safsatalarla
bezeli realist bir form değil mi? istediğin kadar büyü istediğin kadar plan yap
istediğin kadar zeki veyahut cevval ol, hayat seni yenmek istediyse yener...

eylül benim zihnimden çıkmayan bir şeydi artık, hayata karşı mağlubietim mi?
tüm o tatlılığı güzelliği, sesi kokusu beni büyülüyordu...

2.sahne günümüz gelmişti.

sahnede kendimizden geçiyoruz, spot ışıkları altında büyük hayallere dalıp şarkılarımızı söylüyoruz, o an gibmişim aşkı hayat bu diyorum, taa ki duygusal bir parçaya geçinceye kadar, eylül yazıyor büyük harflerle gözlerimin önünde... o iri kahverengi gözleri, çıtı pıtılığı kokusu...

aşk değişik bir şey, önce aşık mıyım onu bilmeliyim, elektroda çaldığım parçayı duymuyorum,
ben çalıyorum kafa başka yerde, parmaklarım akorlara basıyor ama kafa alice in wonderland'da mını gibyim...

aşk nedir? onsuz yaşayamamak mı? onsuz da yaşarım ama berbat olur demek mi?
bu kişiden kişiye değişse de bir şey değişmez, ben hemen o akşam o gece, eylül'e deli gibi sarılmak istiyordum, öpmek sevişmek vs değil, sarılmak...

o arada oğuzhan sahneye kustu, ben de hayal aleminden uyandım...

--spoiler--
bir sigara içip geliyorum.
--spoiler--

ara verdik oğuzhan insanlıktan çıkınca, bar sahibi haydar abi şu millet dağılsın gibicem tarağınızı der gibi bakıyor...

oğuz'U alıp barın kapısına çıktık, içeriden 3 kız da sigara ayağına dıiarı çıktı, barın arka bölümünde içiliyor ama farkındayız yavaştan grup oturmaya başlıyordu...

ben; oğuzhan abi böyle olmaz, iş yapıyoruz burada yapamayacaksan başka basscı bulalım.
taha; böyle rezillik olmaz aq.
tufan; kanki iyi misin? (oğuz'a)

yanımıza gelen 3 kız da üst düzey değildi, hani çirkin denmez ama güzel de denmez.
ilki lafa girdi 'nerede kalıyorsunuz'
taha; kalacak yer mi lazım (bin bir ifade)
kız; bilmem olabilir *
ben; oğuzhan nedir durum abi millet bekliyor?
oğuzhan; iyiyim ya eda yüzünden oldu?
ben; eda? eylül'Ün arkadaşı...
oğuzhan; hacı böyle bir gibiş yok...
ben; gibicem belanı düzgün konuş eylül'Ün arkadaşı o.
taha; ahah gibtin mi lan kızı bu kafayla.
ben; gibicem ama hepinizi düzgün konuşun.
(kızlar güldü zaten bayağı.)

neyse bu malları da alıp içeri geçtim, 30 dakika daha sahnede kaldık, millet çok memnun değildi, biraz homurdanmalar da duyuldu şarkı aralarında, biz bu 3 kızı da alarak oğuzhan'In eve gittik... ailesi şehir dışında bunların evi boştu.

tema; https://www.youtube.com/watch?v=rfC54heL6kA

4 kişiyiz 3 kız var, herkes kendini pazarlama derdinde, benim hakikaten gibimde değildi,
yok lan casanova değilim kızlar güzel değildi amk... ama benim giblemez tavrım tufan'In romeo hallerine üstün geldi, hatunlar seçimini yapmıştı, tufan dışarıda kaldı, bunun peder de
rahatsızlanınca çok da savaşmadan gitti...

ben taha oğuzhan, karşımızda bu üçü var, herkes biliyor gece bir hayli uzun olacak ama
bir muhabbet açma eğilimi var ayıp olmasın diye...

taha; ee okul için geldiniz demek istanbul'a?
kız no 1; evet öyle... (gülümsüyor zaten sürekli)
ben; çocukluk arkadaşı mısınız?
kız no 2; evet benimle selin öyle, ılgın'I bu yıl tanıdık...
taha; iyi iyi, anlaşıyorsanız güzel.
oğuzhan; hacilar? (yannanı yedik konuya böyle girince hiç iyi bir yere çıkmıyor)
...
...
oğuzhan; ee gibiş yok mu dıbına kodum yerinde, batak atmaya mı geldik?
ortalık buz kesti, tamam kızlar o amaçla gelmiş olabilir ama kimse bu denli açıklığa hazır değildi... kızlardan biri kalkıp gitmeye yeltendi taha vazgeçirdi arka odaya alıp bir şey konuştular... daha da çıkmadılar zaten...

oğuzhan sonuç odaklı adam, o çıkışı olmasa epey can çekişecektik, sonra odalara dağıldık mutlu bitti o gece...

sabah kalktığımda eylül'den mesaj vardı, aldatmış gibi hissediyordum amk.
kötü hissettim.

neyse telefonu aldım 'nasılsın' yazmıştı sadece... sonra cevap veririm dedim...
herkes gitmişti, sadece oğuzhan'In telefonla konuştuğunu duyuyordum...
odaya bir girdim önünde efes fıçı yanında peynir domates var, cidden hasta olduğuna o gün karar verdim...

telefonda birine hararetli hararetli şöyle gibtim böyle bağırttım diye anlatıyor...
ben de güldüm amk sinirim bozuldu, neyse bunların amerikan mutfak arkamı bir döndüm bunun kız da orada hala... betim benzim attı...

oğuz'a eğilerek fısıldadım 'ayıp amk kız buradayken böyle anlatma bari'
herif giblemedi beni 'yok yok içine boşalmadım' diye devam ediyor...
kızın yanına gittim ekmek arası hazırlıyor kendine, 'pişmansın değil mi bu adamla olduğun için' dedim... 'hiç de bile' dedi... aa bildiğin arızalar dıbına koyim...

neyse eylül'ü aramak üzere dışarı çıktım.

--spoiler--
bir ufak yemek arası...
--spoiler--

(bkz: flashback 2 yıl öncesi)

ecem'i seviyorum ama bir şekilde ne oluyorsa terk edilmeyi bekliyorum.
bir gün birini adam akıllı severseniz şunu unutmayın, o sizin celladınız da olabilir meleğiniz de
birinden ötekine ne zaman isterse geçer ama ne zaman isteyeceğini bilemezsiniz...
birini çok sevdiğinizde o istediği kadar yanlış olsun yine kendinizi suçlu bulursunuz.
birini çok sevdiğinizde istediğiniz kadar kendinizi geliştirin, iyi güzel, özel olun, o'na yetişemezsiniz, bilmezsiniz ki aslolan onunla aynı seviye olmak değil de onunla aynı seviye görememenizdir kendinizi...

ecem'le arayı düzeltmek için görüşmek istedim...
yaş da küçük o aralar, gururu ezdik geçtik... kendisiyle beşiktaş sahilde görüştük...

+özür dilerim ecem.
-benim bir şey konuşmam gerek seninle.
+tabii nedir?
-ben ayrılmak istiyorum ama gerçekten seni kırmak istemiyorum.
+sebep? neden, ne yaptım?
-sen bir şey yapmadın ben aşık oldum...
+kime?
-kimesini boşver...

o gün terk etti, güneşli bir istanbul gününü cıvıl cıvıl bir sahili zindan etti bana...
burada bitmemişti, gruptan biriyleydi üstelik, ömer'le...
bunu da sonradan öğrendim...

buralar çok anlatmak istemediğim yerler ama buraları bilmeniz önemliydi anlamanız açısından... daha sonra ömer'Le takıştık gibtir olup gitti, yerine taha geldi...
ben spora başlayıp vücut yaptım, kick box'a yazıldım hrs yapıp ders çalıştım ve üniversite kazandım...