uğur; annem babamdan nefret eder, ben de adam akıllı hiç görüşemedim onla, aslında konuşmuyordum ama bu benim değil annemin kararıydı...

ben; anlıyorum, bilge bir baban var zamanın tadını çıkart...
ihtiyar gözlerime baktı, kanser olduğunu çocuk bilmiyordu, ben de açık etmedim...

ihtiyarın o ahşap iki katlı kitaplarla dolu evinde anlayamadığım bir huzur vardı,
kurtarılmış bölge gibiydi, benim tatilim gibiydi orası, eski kokuyordu her şeyiyle, yaşanmışlık ve geçmiş, kitapları bilgeliği kaybetmediği neşesi... ihtiyarı çok sevmiştim, yol göstericim ışığım olmuştu...

--spoiler--
beyler çok sayıda mesaj geliyor, işin sonunda oturup konuşalım, bir yandan yanıtlıyorum ama yazı gecikiyor bu sefer, alınmayın lütfen, en son teker teker konuşuruz detaylı söz
--spoiler--

Ihtiyar boynuma dola

6 ay sonra diye ileri attığı partta ölen ihtiyarmış amk gözlerim doldu mını gibeyim,
adamın o hasta haliyle çocuğuna açmısın falan demeside gibti attı pgibolojimi
gülecez diye geldik niye ağlatıyorsun oç...

devam panpa

uğur; babamı benden fazla tanıyorsundur belki de,
ben; sanmıyorum... ama özel bir adam.
ihtiyar; özel değilim evlat...
ben; bilgesin, farklısın, artık deli olduğunu düşünmüyorum merak etme dedim gülümsedim.

ihtiyar da gülümsedi uğur'a dönerek özel insan nedir evlat? diye sordu.
uğur; ben olmadığım kesin dedi gülümseyerek, babası gibi alçakgönüllüydü...

ihtiyar; özel insan ne güzel insandır, ne zeki, ne zengin, ne kazanan, özel insan sadece mutlu insandır, insan hayatı boyunca mutlu olmak için uğraşır durur, okuma yazma bilmeyen biri benden mutluysa benden özeldir dedi

uğur; ben mutlu olacağıma özel olacağıma inanmıyorum dedi.
ihtiyar devam etti konuşmasına, william shakespeare'in dediği gibi, düşünceler bizim olaylar bizim değiller, sen yine bir daha evlenmeyeceğine inan, inancın değişir kocan öldüğü zaman!

uğur; bu mısralarda ne anlatıyor.
ben; kararların, düşüncelerin her an değişebileceği.
ihtiyar; umudunu kaybetme evlat mutlu olacaksın, olmalısın ( dedi uğur'a)

ardından baba oğulu yalnız bıraktım ve kadıköy'e bizim çocukalrın yanına geldim.

31 burdayiz her daim bekliyoruz panpa

yarım saat sonra kadıköy'deydim, artık bar yalan olmuştu haydar abi net şekilde belli etmişti istemediğini, hep birlikte başka bir mekana oturduk ve sohbet eşliğinde içmeye başladık,
eylül de sonra aramıza katıldı, güzel bir akşam oluyordu, eylül ailesinden izin aldığını bu gece de sabahlayabileceğini söyledi, en son bozuk çıkmıştı bana ama akşam iyiydik...

bir süre sonra benim odaya geçtik, para suyunu tamamen çekmişti bu son günümdü otelde... eylül yatağa uzandı, ben de bir duşa girip geldim yanına uzandım...

Ulan hayatımda okuduğum güzel hikayelerden birisi oldu bir an pgibolojim gibti helal panpa

tema; https://youtu.be/iGSADotysZs?t=28

ben; uyuyalım kapat ışığını.
eylül; hayır uyumayalım.
ben; neden.
eylül; seviyor musun beni (çenemden tuttu kafamı kendisine çevirdi küçük bir öptü alt dudağımdan)
ben; seviyorum ama (dememe kalmadan bacağını üstüme attıp çıktı, kollarını boynuma sardı vücudunla ileri geri yaparak dudağımı acıtırcasına öpmeye başladı)

çok zorlansam da üstümden kenara ittim çıktım yataktan, arkamı döndüm bakıyorum...
o da ayağa kalktı elbisesini çıkardı, bir hayli ciksi gözüküyordu, iç çamaşırlarıyla kalmıştı...

ardından kendime daha fazla engel olamadan tuttum ve kavradım, kucağıma aldım,
öpüşürken o kadar bastırıyorduk ki, dudaklarımız acıyordu, alt dudağını ısırdım iç çamaşırlarını çıkardım, boxerımı çıkardım ve beyaz çarşafın altına girdik, artık tamamen çırıl çıplaktık...

bir süre daha öpüştük, ilki olacağı için bir hayli sertti, kolayca olmadı bu işi yapmak...
sonunda yumuşadı ve içerideydim, canı yanmasına rağmen beni daha da şehvetle öpmeye başladı, nefes nefeseydik, büyük haz alıyorduk, uzun zamandır istediğimiz şey oluyordu,
bacaklarını belime doladım ve onun inlemeleri benim nefes vermelerimle kucaklaşıyordu,
daha da hızlandım, daha ve daha kasıklarımızın çarpışmasından çıkan ses odada yankılanıyordu ve sonunda ikimiz de tatmin olmuştuk...

kalkıp yanına uzandım, o da çarşafın altındaki kana bakıp yüz ekşitti...
sarılıp öptüm ve duşa girdik.

küvete uzandım, o da kucağıma doğru oturup sırtını gögüsüme koydu, kafası omzuma dayanıyordu, suyun içinde sarılır halde bir süre kaldık o şekilde...

ben; pişman mısın?
eylül; hayır çok güzeldi...
ben; ileride de olabilirdi bu...
eylül; senle olması güzeldi...

saçlarını elimle geriye doğru atıp burnunu sıktım yanağından ısırdım...
tabi kendisi çığlık atıyor gülerek, suyun içinde çocuk gibi oynuyoruz...
sonra kalkıp yatağa geçtik ve yine çıplak şekilde kanlı çarşafı çıkarıp uyuduk...

sabah kalktığımda eylül yoktu, not bırakıp çıkmıştı, ailesiyle bir nişana gidiyormuş...
gülümsedim aldım notu kalktım, yüzümü yıkadım...

artık ailesiyle tanışmamın zamanı gelmişti...
biraz fevri olmakta yarar gördüm.

--spoiler--
yemeğe çıkıyorum geleceğim 40 dakikaya
--spoiler--

beyler acayip detaylar var cidden, kurgu yazım dili falan efsane ama detaylara dikkat edin, adam cidden çok başka kafada...

ihtiyarın elindeki dövmesini ilk gördüğünde sormuştu, sonra ecemle beraber evinde ecem sormuştu, ihtiyr söylmedi ecem fotoğrafını çekmişti o dövmenin hala ses yok, araştıracaktı...

6 ay sınra deyip dövmesinden öptüm ölmüştü ihtiyar falan dedi... uğur falan dedi oraları bağladı ama dövme duruyor, anldıbını daha öğrenemedik...

bu arada ihtiyarın ölmüş olduğunu bilerek öncesini okumakta tüylerimi diken diken ediyor... sadece hikaye için giriş yapıyorum amk

helal lan.

Inşallah sonu kötü bitmez amina koyim

Abi roman yaz ilk nen gidip almazsam gibsinler

entry 617 rez

Garip bişey

Hadi yaz artık f5i kıracam

--spoiler--
:şimdi geldim yemekten devam ediyorum 5 dakikaya
--spoiler--

Rezz aksam aksam okunur.

Bekliyorum