Neyse kardeşim ben odama geçiyorum diyip vedalaştıktan sonra ikimizde aynı yöne doğru yürümeye başlamıştık, hatta işi abartıp aynı odaya girmiştik. çok malca dakikalar yaşadıktan sonra Aynı bölümde olduğumuzu gören yurt görevlilerinin bizi mithatla aynı odaya verdiklerini çaktım.bu duruma ikimizde çok sevinmiştik. ertesi gün okulun ilk günü olduğunu bilmemize rağmen konu konu açıyordu gece saat 3’e kadar konuştuk. artık yatalım yarın saat 08:30’da ders var dedikten sonra yataklarımızı yapmaya başladık. yataklar hazırdı, ışığı kapatıp direkt uyku moduna geçmiştik. benim için ibretlik dakikalar artık başlamaya hazırdı..

Lise 4 nasıl geçti anlamamıştım.ev-okul-dershane arasında gibko bir hayatım vardı. okuldan sonra etüte gider en son eve gelip 10 gibi koltukta uyuyakalırdım.bir yıl böyle geçip gitmişti,en son üniversite sınavlarına gir çık derken hayatımda yeni bir sayfa açılıyordu. daha önce gitmediğim Karadeniz taraflarına üniversite vasıtasıyla gidecek olmak beni mutlu etmişti. sağdan soldan duyduğum ‘oraların insanı yobazdır, sevmezler üniversite öğrencisini’ laflarına itibar etmiyordum. bunu diyen gavatların çoğu da hiç bulunmamışlardı gideceğim yerde.

yaşadığım gülünç ve absürt olaylardan bazıları bu şekildeydi beyler.bir kısım özel olan hoş anılarım var onlar da müsaadenizle bana kalsın. aşırı atmasyona geçip daha fazla uzatmak istemiyorum olayları. beni burada takip edip, benimle beraber gülümseyen panpalarıma ilgileri için teşekkürler ediyorum. mithat 3. sınıfın başında yatay geçiş yaptı, erdal ile takılmaya devam ettik biz. tabii mithatla da en az haftada bir telefon veya skyple ile muhakkak görüşüyoruz. sistem işinin varlığından haberdar olan erdalım ise iddaaya daha sımsıkı bağlandı. bense okul ve ev dışında uzun süre asansördeydim beyler, belki tekrar zeynep ile denk geliriz diye inip inip çıkıyordum, bozarsam kapıcı giberdi belamı onun da farkındaydım. velhasıl kelam üniversite hayatını kendinize hoş etmekte, zindan etmekte sizin elinizde. kendinize küçük hesaplar peşinde olmayan, samimi arkadaşlar bulursanız beyler çok güzel bir şekilde tamamlarsınız üniversite hayatınızı. sonra görüşmek dileğiyle, sağlıcakla kalın panpalar.

olayları çözüme kavuşturmuştuk, artık hiç bir problem yoktu.o zaman yeni problemler gelebilirdi.

mithat'ın gece konuşmasına alışmıştım. çoğu zaman sempatik bile geliyordu, tabi böğüre böğüre konuşmaları hariç. adamla odamı değiştirmiştim fakat hala geceleri sesi kulaklarımda çınlıyordu. erdalın durumu ise herşeyeden daha beterdi. erdal uyurgezermiş panpalar. bunu öğrenmem çok acı bir tecrübe ile olmuştu beyler. herkesin yatmak için odasına çekildiği zaman gelmişti. yatağımı yapmış, pijamamı giymiş uyumaya hazırdım. uyanmışım bi ara saate baktım 2 idi. salondan tıkırtılar geliyordu. hemen fırladım koridorun ışığını açtım salona doğru yürümeye başladım. kapıyı açar açmaz gözleri kapalı manda yavrum erdalı iddaa taburelerimizin etrafında dönerken yakaladım. uyku halindeki bu genç adam kah tabureleri yıkarak kah masalara vurarak salonda dört dönüyordu. beni bir gülme almıştı deli gibi gülüyordum. adam ise hala uykudaydı.hep duymuşuzdur ya pencereyi açtı atladı uyurgezer adam diye. beklemeye başladım bakalım pencereyi bulabilecek miydi.mal gibi geziyordu, belli bulamayacaktı.tam o esnada modemin takılı olduğu prizi eliyle yokladı erdal. lotr serisini full extended bulmuş indiriyordum hemde saniyede 300 kb ile. modemin fişini kavrayan erdalın üzerine atlayıverdim çekemeden fişi. gibtiğimin zırtosu beni çok korkutmuştu. üstüne atlamanın verdiği şokla erdal uyanmıştı. noldu la burda ne işim var sorusuna ebenin amı var müptezel pekekent yanıtını alan erdal yatağına doğru yol almıştı. bende gece download'larının canavarı olma potansiyeli olan erdaldan korkarak modemi söküp kendi odama alma kararı almıştım bu olaydan sonra.

ilk gün hocaları tanımakla geçti. çoğu egosu olmayan hoş insanlara benziyorlardı. sınıfta hoşuma gitmişti. kılkuyruk tip yok gibiydi.40 kişilik sınıfta 12 erkek 28 kız vardı. erkekler olarak hemen kaynaşmıştık. hatta kantinte çay içerken ‘beyler herkese 2,33 kız düşüyor. kusuratları birleştirip bir tam kız çıkarmak isteyen arkadaşlarla seve seve işbirliği içine girerim ehehe’ gibi malca bir şey söyledikten sonra herkesi gülmekten yıkıp geçmiş ve daha ilk günden içtiğim çayı bedavaya getirmeyi başarmıştım.bu arada daha ilk günden üniversitedeki ilk çayımı bana ısmarlayan afyon’lu kardeşimi tekrardan saygıyla anıyorum

inş mitatla yokluktan yiyişmesseiniz

böyle daha güzel olmuştu hayat hepimiz için. maddi zorluk çeken olursa diğerleri hemen ona destek oluyor,bir derdi sıkıntısı olana da anında motivasyon desteği geliyordu diğerlerinden. birbirini tamamlayan bir puzzledık adeta. üniversite ortamında arkadaşlık yok,her şey çıkara dayalı diyenlere inat mutlu mesut takılıyorduk. dışarıda yediği dönerden dolayı zehirlenen erdalı gece saat 2'de hastaneye getirip sabaha kadar başında refakat mi etmedik, hastalanan bana becerememelerine rağmen 1 saat uğraşıp tarhana çorbası mı yapmadı dostlarım, ailesi zor duruma düşüp 2 ay kadar kirayı veremeyen mithatın yerine biz pederlerden iki katı para mi almadık o 2 ay boyunca.. daha neler neler. ikinci senenin ilk döneminin sonuna kadar her şey 10 numara devam etti bu şekilde.ta ki mithatla erdalın arasına girene kadar o huur.

okul monoton halde devam ededursun, yurt ortamı da artık mithatı ve beni baymaya başlamıştı. erken kalkan ben bile arada mayışıp kahvaltıyı kaçırıyordum. vicdansız muallakler 08:31 olduğu zaman zırnık vermezlerdi. çoğu zaman aç halde okula gidiyorduk. dışarıda kahvaltı yapmak bize ateş pahası geliyordu o zamanlar. kaşımızı martı kaş yapıp insanlardan simit umar hale gelmiştik kahvaltı noktasında. neyse ki öğlen çabucak geliyordu, okulda tıkınıyorduk. mithatın da benimde mutabık olduğumuz bir şey vardı artık. erdalın yanına taşınmalıydık. erdal bunu zaten sürekli teklif ederdi,biz ise ailemiz izin vermez vs. diyerek geçiştiriyorduk.hem ev daha hesaplıydı,bu da bizi etkileyen bir faktördü.

Sıra bana gelmişti sonunda, memurun verdiği evrağı doldurmak için arkadaki sandalyelerden birine geçmiştim. taktan püsürden her çeşit soru ve bilgi isteği vardı evrakta. doldurmak için kalem aramaya başlamıştım. baya bir arandıktan sonra aniden biri önüme kalem yuvarlayıverdi. kafamı kaldırmadan teşekkür etmiştim.’asıl sen sağol bu kadar kızın arasında bir erkek görmesem yumuşamaya başlayacaktım biladerim yavaştan,ben Mithat(gerçek adını kullanmıyorum)’ güldüm uzattığı elini sıktım. sevinmiştim koca salonda daha ilk günümde konuşacak adam yok diye patlayacaktım az kalsın. mithat 1.80 boylarında zayıf esmer kuru bir oğlandı. insanlara kolay kolay ısınamayan ben ilk görüşte ısınmıştım mithat’a.ayak üstü biraz konuştuktan sonra aynı bölümde olduğumuzu öğrendim, işlemlerim tamamlanınca mithat’a veda edip nihayet am kokan salondan ayrıldım.

mithat bu bini gibiyor

diğer bir olay ise okuldan eve gelirken bindiğim otobüste başıma geldi. zaten yorgun olduğum için biner binmez cam kenarına geçip uyuma numarası yapmaya başlamıştım. böyle yapınca yerlerse arabadaki ihtiyar heyeti bazen yol boyunca oturup gidebiliyorsunuz beyler, valla ha.neyse yanıma bizim fakülteden bir kız oturmuştu. okulda çok görüyordum ama bölümünü vs. bilmiyordum. ineceğim durağa yaklaşmıştık. inmek için hareketlenip ayağa kalktığımda kızın inecek misiniz sorusuna 'yok donumu düzeltmeye kalktım geri oturacağım' cevabını vermiştim. zaten sessiz olan otobüste sesim yankılanmıştı herkes bana bakıyordu. yanımdakini bir mithat bir erdal zannetmem bana pahalıya mal olmuştu.'ehehe şaka tabi evet ineceğim hanfendi müsaadenizle' dedikten sonra otobüsün arkasına doğru yol aldım. daha durağa varmamıştık ki kapı açılmış şoför dikiz aynasından inmem için beni gözlüyordu adeta çakma rayban gözlüklerinin altından. gibtir git artık mükabilindeki bu hareketten sonra inip 2,5 dakika kadar daha yürüdükten sonra eve varmıştım.

bavulumu yine hazırlamaya başlamıştım, yolculuk tekrardan başlayacaktı. biletimi de almıştım. günlerden perşembeydi biletim cumartesi gününeydi. lanet metnini de kestikten sonra içim huzur dolu bir şekilde uyumaya hazırdım. uyumaya olan korkum yavaş yavaş düzelmeye başlamıştı, kendimi iyi yönde telkin edip duruyordum. yatağa girdim, gözlerimi kapadım. uyandığımda yani zihnen uyandığımda, beden kitli her zamanki gibi sudan çıkmış balık gibiydim. sesim soluğum yine çıkmıyordu, vücudumu her zaman ki gibi hareket ettiremiyordum. alışılmış bu tablo beni ürkütmemişti, uyumaya devam etmeye çalıştım.ama bu sefer farklı olan bir şeyler vardı. garip garip sesler duyuyordum amk. fısır fısır böyle ne idüğü belirsiz sesler. onlarca farklı insan sesi sanki birbirine karışmış gibiydi. rüyada mıydım hala çözmüş değildim. geceleri mithat'ın grammer derslerine alışkın olan ben bu metafizik sesi duyunca içe doğru sıçışa geçmiştim.40 45 sn devam eden ama bana günler gibi gelen bu durum karşısında okuduğum sureler sonunda işe yaramıştı, sıçrayarak uyanmıştım.

o geceyi zor geçirmiştim. sabah ilk iş anneme durumu anlattım. annemden okumam için sure vs. vermesini bekliyordum ki 'oğlum uyku felci geçirmişsin sırtüstü yatmak, düzensiz uyuma saatleri, fazla stres,ani çevre değişiklikleri, uyku öncesi açlık buna neden olabilir' cevabını aldım. şok olmuştum o an annem gözümde marie curie'den daha evlaydı. nutkum tutulmuş vaziyette odama çekilmiştim.2 ay boyunca uyumaya korkak halde yatağa giriyordum. artık neredeyse her gün olan bu olay 'felç' diyelim madem öyleyse beni çileden çıkarıyordu. sanki bir tek bu ekgibmiş gibi bunu da tecrübe ediyordum. fakat bünyem alışmıştı, gece kitlenince aman koy züte sabaha açılır diyordum.her şeyi kontrol altına aldığımı düşüyordum artık, zaten herkesin başına gelen bir şeydi bu.tatili bitirip, okula doğru yolculuğuma 2 gün kala yaşadığım olaya kadar bu düşüncem hiç değişmemişti.

böyle monoton bir şekilde aylar birbirini kovaladı beyler. sonunda ilk dönemin sonuna gelmiştik.12 erkek var demiştim ya 10 tanesi manita yaptı daha ilk dönem sonunda. tahmin edin bakalım kalan 2 kişi kimdi ? Allah'a şükür derslerimde problem yoktu, hepsini vermiştim. mithat ise sadece zorunlu yabancı dilden kalmıştı. uykusunda shakespeare eserlerini çevirebilecek kapasitedeki bu kara oğlan am/is/are olayını bir türlü kavrayamamıştı. yurtta muhabbetimiz iyiydi. daimi dostum mithat ile 7/24 zaten beraberdik. diğer iki elemanda kendi hallerinde olduğu için bir problem olmuyordu aramızda. memlekete gitme zamanı gelmişti bi 10 gün, topladım valizi bastım gittim bizimkilerin yanına sonunda.

bu rezil olayı kısaca özet geçmek gerekirse beyler şöyle diyebilirim. sınıfımızın mimli huurlarından teki önce gelip mithata yazmış bir kaç gün sonrasında da erdala yazmış. kız bildiğin oyuncak niyetine seçmiş bunları kendine adeta. mithat saf garibim kıza inceden aşık olmuştu, erdal ise bildiğinden ne mal olduğunu kızın takılıyordu aklınca sadece. tabii o esnada benim de olaylardan haberim yok. sadece mithat gelip aşkını anlattıydı, dediğim gibi erdal umursamadığından anlatmaya lüzum görmemişti. neyse 1 ay gibi bir müddet sonra mithat bu huuryla erdalı çarşıda sarmaş dolaş görmesin mi.ufak çaplı bir şok yaşadıktan sonra gitmiş oraya ağlamaklı şekilde huurya da erdala da lanetler etmiş, üstlerine saldırmış.bir hışımla eve gelip eşyalarını toplarken anlattı bana da bu olayları. erdalda mithatın peşinden 10 dk sonra eve gelmişti. erdal kızın mithatla alakasını bilmediğini söylüyor, yalvarıyor,özür diliyordu. bense bu gibimsonik olayın ortasında eblek eblek bir sağa bir sola bakıyordum. mithat o gün ağlamaklı şekilde basıp gitmişti, erdal ise nifak tohumu olan kızı arayıp akşama kadar sövmüştü. mithat o gün ne yaptı nereye takıldı hala bilmeyiz.

olur yanıtını verdikten sonra zeyneple kırtasiyeye gitmek için sınıftan tam çıkmak üzereydik.bu esnada sınıfa geri gelen hoca 'arkadaşlar bu dönemki konular biraz ezbere dayalı, söylemeyi unutmuştum ders esnasında takip edeceğimiz ders notlarını x kırtasiyesine bıraktım oradan temin edebilirsiniz. derse benim söylediklerimi düzgünce dinleseniz yeterli' dedi.ne olduğunu tam anlamamışken zeynep 'yine de sağol' diyerek yanımdan ışık hızıyla uzaklaştı.az önceki sevincim yerini 1 saat boyunca boşa yazmış olmanın verdiği el ağrısına bırakmıştı. bunlar olurken çoktan sınıftan çıkmış olan mithat bir anda sınıfa girivermişti.'kanka kızla beraber bende çektirsem olur mu ' dedi. hocaya sinirimden kıpkırmızı olan bense mithatın gözlerinin içine içine bakaraktan notları ona uzatıp 'al kanka senin olsun çektirdikten sonra zütüne de sokarsın' dedikten sonra hızlı adımlarla okuldan çıkıp yurdun yolunu tuttum.

1 ay nasıl geçti anlamadan geçmişti. babam beni bir işe daha sokmaya çalışıyordu, fakat nazmi abi nasıl anlattıysa esnaflara giremedim bir yere. tuvaletten çıkıp elini yıkamadan hamur yapımına başlayan bu zütoş 2 susam atmadım diye Allah bilir nasıl lanse etmişti beni mahalleye. neyse beyler bilgisayar başında saatler geçirilen günlerden birinin sonunda kendimi yatağa zor atmıştım yorgunluktan. yatağa girer girmez mithat'ın ingilizce solo performanslarını özlediğimi hatırladım, yüzüme bir tebessüm geldi. duyduğum tek şey ise annemin komşularla yaptığı dedikodu dolu dakikalardı. o gece başıma ilk defa bir şey geldi. belki sizin çoğunuzun bildiği, karabasan.tam uyudum derken, sağa dönmeye çalıştım olmuyordu, sola dönmeye çalışıyordum olmuyordu. bilincim açıktı amk ama sesim dahi çıkmıyordu. ödüm takuma karışmıştı, daha önce böyle bir şey yaşamamıştım. abartısız 10 dakika debelenmişimdir, sonra hafif bir çığlık eşliğinde kan ter içinde yataktan zıpladım.

erdalla evde baş başa kalmıştık. olayın aslını sordum,her şeyi anlattı. dünyada başka karı mı kalmadı be yavşak erdal ana fikriyle saatlerce tartıştık erdalla. fakat erdalın ciddi anlamda olaylardan habersiz olduğuna inanmıştım çocukta kahrolmuştu. mithatın durumunu bilse kızla ondan habersiz tek kelime dahi etmeyecek karakterde bir insandı.
mithat ile 2 gün sonra irtibat kurabildim. bizim sınıftaki elemanlardan birinin evinde olduğunu söyledi. yanına gidip mithat ile uzun uzun konuştum, erdalın hiç bir şeyden haberi olmadığını anlattım. mithat her ne kadar ikna olsa da erdalla artık 7/24 yüzyüze bakamayacaklarını söyleyip duruyordu .üçümüz üçlü bir zirve yaptıktan sonra olayı tatlıya bağladık.zor bir mevzuydu ama elemanların ikisi de alttan alınca kolayca çözülmüştü beyler. mithat eve geri taşınmıştı.
günah tohumu tabiri caizse carrie olan hanımkızımız ise eseriyle gurur duyarcasına bizim saf oğlanları nasıl idare ettiğini anlatıyordu sağda solda. bizim elemanlar kızın sıfatına dahi bakmadılar olaylardan sonra. sınıfın çoğu bu olaydan sonra zaten sevilmeyen huuryu iyice dışladı.ama tabi beyler huurlar bitmez, kendince bir arkadaş çevresi hep vardı, olmaya da devam ediyordur muhtemelen.

Kurgu dediysek zütümüzden hikaye uydurmuyoruz arkadaşlar. sadece olaylara şimdi yazarken daha fazla mizah katarak aktarıyorum. yani birazcık mizahi bir kurgu söz konusu.

Neyse gece devam edeceğim inşallah yukarıdaki gibi troller yatınca.

hastaneden sonra yorgun argın eve geldiğimde direkt yatağa uzanıp uyumuşum beyler. acaba uyusam bişi olur mu lan muhabbetine dahi girecek dermanım kalmamıştı. uzun süreden sonra rahat bir uyku çekmiştim. ondan sonra da bir daha karabasan durumunu yaşamadım beyler. sanırım pgibologun yaptığı gibko espri işe yaramıştı. velhasıl kelam bir anda geldi,bir anda gitti nedenini hala çözmüş değilim. fakat duyduğum o sesler hala aklımda fırdönüp durur.

her neyse bu sefer harbiden de gitmeye hazırdım, mithatı da arayıp yarın sabaha geliyorum biladerim dedikten sonra ailemle vedalaşıp yola çıktım. yurt odasına girdiğimde yayılan kesif ter+osuruk+taşak kokusu beni yerle yeksan etmişti. oracıkta düşüp bayılabilirdim,ama dayandım. gözlerim kapanmak üzereydi, zaten odada da herkes uyuyordu hala.son bir gayret bilgisayara bakayım dedim,bir de ne göreyim max payne 3 inmiş masaüstünde aslanlar gibi simgesi duruyor. mithatım crack işini de halletmişti.ben de acayip mutlu bir şekilde osura osura uyuyanlar kervanına katılmıştım.