Anlamıştım sanırım.. Salı akşamı, kordon'da, bu akşam için, "o akşam demeliyim" demişti kendi kendisine.. eğer Teleri tam anlamıyla bitecekse, o da bu akşam olacaktı belli ki.. bana da yazık değil mi?

o yanıma gelene kadar, binlerce düşünce geçti aklımdan,

"nefret ediyor benden"
"onu bunalttım galiba"
"gidecek mi?"
"sevdiği birisi olabilir mi?"
"yapamadım işte, her şey bitti Teleri.." ve daha yüzlercesi.

Geldi yanıma, kıpırdayamadım bile, baktım sadece.. kızamadım da.. çatamadım da kaşlarımı.. çok güzeldi lan, yine prensesler gibiydi..

Sarıldı, karşılık vermeyince, "veremeyince", çekti hafif kendini,

"Teleri? sarılmıyor muyuz?" dedi gülerek.

Dudaklarımdan tek bir kelime çıkabildi,

"neden?"

"ne neden?" dedi.

"neden böyle giyindin?"

Baktı yüzüme, soğuk bir şekilde,

"bilmem.. canım istedi" dedi.

Bunu duyunca gerisin geri döndüm, kafeye doğru yürümeye başladım.. tabi ya, tabi..

"Teleri dur yaa" diye seslendi arkamdan. Ellerimi cebime atıp yürümeye devam ettim.

Salak yerine konulduğumu hissediyordum, hem de bu Hazal tarafından olunca hissettiğim acı bambaşkaydı..

Yetişmiş arkamdan, o topuklularla, koştu sanırım. Koluma girdi.. zorla.. ne kadar kızsam da, ne kadar bu gece ağır trajedi yaşayacağımı düşünsem de savunmasızdım Hazal'a karşı.

"niye durmuyorsun ya koştum senin yüzünden" dedi aynı soğuk tavırla.

Bir kelime etmedim, eğer edecek olsaydım sözlerimle ağlatırdım Hazal'ı, eminim. istemedim ağlamasını..

Tek taraflı olmanın kötü yanlarından biri işte.. o seni üzer, umrunda olmazsın.. ama her şeye rağmen onun üzülmesine dayanamazsın..

Cimcik attı hafiften,

"çocuk musun Teleri ya? trip mi atıyorsun bide?" dedi. Sustum..

Kolunu iyice bağladı koluma. Yapma diyemedim, esintiyle gelen bu gece hatrına..

"uff hiç çekilmiyorsun tripli Teleri, hadi gülümse bakıyım" dedi. Çevirdim kafamı,

"konuşma Hazal" dedim. Yüzü bozuldu, önüne döndü.

Kafeye geldik, gibik moralimle tabi ki, erken de gelmişiz, kimse yok bizden başka, garson kız vardı, o da tanıdıktı artık, Yaren ismi, birinci sınıfta daha, o kafede çalışıyor akşamları. Gittim yanına, kurabiye tabaklarını falan hazırlıyordu,

"Yaren naber?" dedim. Kaldırdı kafasını tezgahvari yerden,

"iyii, senden?" dedi.

"iyidir, yardım edilecek bir şey var mı? boş boş durmayayım" dedim. Aslında Hazal'dan kaçmaya çalışıyordum.. işe bak.. Teleri, Hazal'ından kaçmak istiyordu.. aslında korkuyordu.. gitmesinden..

Gülümsedi,

"yok ya sağol, hallediyorum ben"

"peki, söyle ama bir şey lazım olursa" dedim gülerek. O da güldü. Ardından içeri, mutfağa gitti. Bende yapılacak bir şey olmayınca bir masada oturan Hazal'ın yanına gittim, gülüyordu,

"neye gülüyorsunuz?" dedi.

"seni ilgilendirir mi?" dedim.

"belki ilgilendirir, belki ilgilendirmez" dedi.

"ne anlamda?" dedim biraz şaşırmış şekilde.

"seni ilgilendirmez" dedi gülerek.

Neydi şimdi bu? yine ne demek istemişti?
Derin bir nefes çektim, soğuk bir şekilde,

"anlamıyorum seni Hazal, gerçekten anlamıyorum.. ne düşündüğünü, ne hissettiğini, nasıl davranacağını anlamıyorum" dedim. O da,

"bende anlamıyorum kii" dedi. Tutamadım kendimi güldüm.

"ahaha güldün işte, Teleri döndüü" dedi gülerek.

O ara 5 kişi geldi, bizim sınıftakiler, hepsi de hatun.. isimleri gibtir et önemli değiller. Karşıladım, hepsine sarıldım inadına aq.

40-45 dakika sonra falan neredeyse herkes geldi, Beyza'ları bekleme başladık, ışıklar söndürüldü, cafenin kapısına "kapalı" denen meret asıldı. Pasta ortaya getirildi. Tek bir şey kaldı..

Beyza hanımda teşrif ettiler sonunda Fatih'le. Dışarıda biraz konuştular, sonra Fatih elinden tutup kafeye girdi.

Işıklar yandı, bir anda herkes bağırdı,

"iyi ki doğdun Beyza... ... ... " gibi gibi.

Çok mutlu oldu lan, gözleri doldu canımın. Direk Fatih'in boynuna atladı, sıkı sıkı sarıldılar. Yanımda onları izleyen Hazal'a baktım, gülümsüyordu. Teker teker herkesle sarıldı Beyza, en son bana geldi artist..

"pisliksinn" dedi hafif sulu gözlerlerle.

"rica ederim tatlım" dedim gülerek. O da güldü, ardından sımsıkı sarıldı, kafası omzumdayken,

"teşekkür ederim canım, özür dilerim ayrıca" dedi.

Çektim kendimi,

"niye ki?" dedim.

"bugün çok sinirlendim size, çok laf ettim"

Unuttuğumu sanmış.. benim haa?

"Unuturmuyuz hiç, hele ki Fatih" dedim

Pasta kesildi, Beyza büyük mutluluğuyla kesti, herkese kendi ikram etti, çocuk gibiydi o gün.. tatlı bir kız çocuğu.

Yaren müzik açtı, eğlenmeye başladı herkes yavaştan, muhabbetler, tanışmamış olanların tanışmaları, kurabiyeler, içecekler.. eğlenmeye başladılar da hala içimi kemiriyordu, Hazal ne diyecekti? neden öyle giyinmişti..

Boş bir masaya geçtim, oturdum. Uzaktan izlemeye başladım, Hazal, Beyza ve diğer kızlar konuşuyorlar, gülüyorlar hep.
Fatih Selimlerin yanında muhabbet ediyor onlarla..

Bir anlığına "umursanmadığımı" düşündüm, gerçi niye umursanıyım ki, herkes birbirleriyle konuşuyor, ben ise düşüncelerimle..

Müzik değişti, romantik bir müzik. ilk o an duymuştum o şarkıyı, "Lonestar-Amazed", yabancı olmasına rağmen harbi dans müziğiydi.

Sevgili ya da kanka olanlar dans etmeye başladı, Hazal'ı kaldırsam mı diye düşündüm ama vazgeçtim sonra.

Vazgeçtim ama, yinede yanıma geldi, oturdu yan sandalyeye,

"dansa kaldırmıycak mısın?"

Baktım gözlerine, sahte geldiler bir an..

"boşver" dedim, kestirip atarak.

"Teleri niye böyle davranıyorsun?" dedi, yüzü hafif düşerek.

"bilmiyorum" dedim. Ama biliyordum, korkuyordum..

Masada olan elimi kendi eliyle tuttu, ayağa kalktı,

"dans edicez kalk" dedi çekiştirerek.

Çok tatlı gözüküyordu, kalktım zorlamadan, gülümsemiyordum ama hayır da diyemezdim.

Elim elinde, önümde koşturuyordu neredeyse. Dans etmeye başlamadan bir an dans eden Beyza'yla Fatih'e gitti gözüm, sevginin tarifini yapıyorlardı danslarıyla..

Elimi beline attım, o da omuzlarıma attı, hiç bir şey umrumda değildi o an, bu gecenin sonu kötü mü bitecekti? bitsin.. sevdiğimle kızla dans ediyorum, o bile yeterdi benim için.

Belinden hafif kendime doğru çektim, iyice yakınlaştığımızı hissetmiştim, kokusu burnuma çalıyordu, elleri göğüslerimiz arasında sıkışıp kalmıştı sanki..

Biraz saçlarında kaybolduktan sonra çekti yüzünü, gözlerime baktı.. baktı ama ne baktı.. bende kaldığı gün içimi titretecek şekilde bakmıştı ilk defa, bu da aynı şekildeydi.. gözlerimi yana çevirdim, dayanamadım öyle masum bakışlarına, utandığımı anlayınca kıkırdadı.

Sağ elini göğsümden kurtarıp sol yanağımı kavradı, çevirdi yüzüne doğru, uzandı yanağımı öptü..

Dondum kaldım lan.. kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.. pembe rujunun izi çıkmıştı belli ki yanağımda.. Hazal öpmüştü tekrar. Ama neden? dalga mı geçiyordu benimle? birden değişen yüz ifadem güldürüyor muydu onu?

biraz afalladıktan sonra, irkildim.. bana gülümseyen kıza baktım, gözlerine..

"Hazal, canımı yakıyorsun.. neden yapıyorsun bunu?"

Baktı gözlerime, bir şey demedi. Gözlerini indirdi aşağıya, hafif gülümsedi kendi kendine, sonra kaldırdı gözlerini, buluştu gözlerimiz, derin bir nefes aldı,

"çünkü.. şey.. seni seviyorum Teleri"

Dedi bu sefer.. Hazal dedi lan.. bana seni seviyorum dedi..

nefesim zorlandı, daldım gittim gözlerine, duymadım hiçbir şeyi, duymak istemedim.. son dediği kalsın istedim hep zihnimde.

doldu gözlerim, derin bir nefes aldım,

"n..nasıl yani?" dedim, heyecandan kalbim parçalanırcasına.

elini yanağıma getirdi tekrardan, en içten gülümsemesini yerleştirdi yanaklarına,

"aşığım sana" dedi.

Bir iki yaş süzüldü gözlerimden, bir anda tuttum elinden kafenin çıkışına doğru yürümeye başladım hızlı adımlarla, bir şey demiyordu, bana uyuyordu o da bana.
Kafeden çıktık hızlıca, nefes nefese, biraz ağlar şekilde,

"Hazal emin misin? gerçekten aşık mısın?" dedim. Gözyaşlarıma dayanamamış olacak ki onunda doldu gözleri,

"çook seviyorum senii"

Sulu gözlerle gülmeye çalışıyordu Hazal'ım.

Çektim kendime sarıldım, ağladım lan omzunda.. çocuklar gibi ağladım.. aylarca koştum peşinden, hep mutlu etmeye çalıştım onu.. sevmedi beni, pes etmedim.. şimdi de "seni seviyorum" diyordu..

Kaldırmamıştı vücudum bu kadar mutluluğu, o da sarıldı sımsıkı.. saçlarımdan öptü, ağlıyordu o da artık.. birbirimize sarılır şekilde ağlıyorduk.. ağlamanın en güzel, en mutlu anıydı..

Çektik birbirimizi, gülümsüyorduk yaşlı gözlerle, elimi tuttu, aldı minik ellerinin içine,

"her şey çok güzel olucak" dedi.

"seni çok seviyorum be Hazal" dedim. Bende ellerini tuttum.

"bende Teleri.. bende çok seviyorum seni" dedi..

Olmuştu sonunda.. aylarca dur durak bilmeden sevgimi paylaştım Hazal'ım ile.. tek taraflı olsa da.. o da sevmişti, dayanamamıştı bitanesine..

"biz şimdi..?" diyebildim zorlukla.

"sevgiliyiz sanırım ^^" dedi şımarmış bir şekilde.

"sevgilim" dedim, alnını öptüm.

Utanmıştı yine, pembelikler içinde olan bu kızın yanakları da pembeleşmişti..

Kızıl saçlarına zütürdüm ellerimi, yüzünü izlemeye başladım. Sevgilimin yüzünü..

"yaa Telerii" dedi utanarak.

"tamam tamam (:"

Bu sefer o baktı yüzüme, elini uzattı, sakallarımda gezdirdi ellerini, ben de onu izliyordum. Elimi yandan sırtına doğru attım, kendime çektim iyice, güldü.

"rujun çok güzelmiş" dedim gülümseyerek.

Baktı baktı, "sen var ya sen" tarzı güldü,

"anladım ben senii" dedi. Diğer yanağımdan da öptü.

"hadi girelim içeri, Beyzalar merak eder" dedi.

"girmeyelim, lütfen.. baş başa kalalım biraz" dedim. Hemen elini kalbime zütürdüm, hissetti kalbimin nasıl da heyecanlı olduğunu.

Gülümsedi, o zütürdü bu sefer elimi kalbine. Onun da öyleydi lan.. minik kalbi hızlıca atıyordu..

"peki" dedi tatlılıkla.

Yürümeye başladık yan yana.. iki sevgili..

o uzattı elini elime. Buluştu ellerimiz..

Gülümsüyorduk birbirimize. Konuşmuyorduk ama daha fazlasını yaptığımızdan ikimiz de emindik.. sürekli sırıtan yüzlerimiz.. arada hafifçe buluşan gözlerimiz.. ve sınırlarını aşan kalplerimiz..

yine bir taksi.. yine o park.. yine o bank.. aylar öncesi tek taraflı sevgimle oturmuştuk o banka.. şimdi ise ikimizin sevgisiyle..

anlıyordu ne hissettiğimi, bir şey demedim, yaslandım geriye doğru.. yanaştı yanıma, sarıldı, kafasını omzuma koydu Hazal'ım..

bende sarıldım.. tüm hasretimle.. evet hasrettim Hazal'a.. hep yanımda olmasına rağmen hasrettim.. ve sonunda o da beni sevince kavuştuk aylar sonra..

Biraz hiç konuşmayıp birbirimize sarılı kaldıktan sonra, çenesinden hafifçe kaldırdım kafasını omzumdan, bakıyordu güzel yüzüyle, gülümsüyordu.. gözlerine baktım,

"hayat çok ilginç.. iki ay öncesine kadar mahvolmuş bir şekilde oturduğum bankta, şimdi sevgilimle oturuyorum"

Ben öyle diyince yüzü düştü, o günki üzüntüm aklına gelmişti, baktı gözlerime, elini göğsüme koydu,

"benim hayatım sensin Teleri, ilginç evet.. çok ilginçsin gerçekten" dedi gülümsemeye çalışarak.

Diyecek bir şey bırakmamıştı bana o konuda, noktayı basmıştı.. "hayatım sensin" demişti.

elini tutup öptüm,

"her şeyimsin benim Hazal, bilmiyorum sana abartıyorum gelebilir ama, senden başka hiç bir şey görmüyor gözüm.. çok fena aşığım kızım sana"

"canım sevgilim" dedi şımararak. Bu sefer ben öptüm yanağından. kafasını omzuma koydu kıkırdadı.

Çok doğaldı Hazal'ım, hiç yapmacık olmazdı, aklından nasıl eserse öyle davranırdı, benim de çok hoşuma giderdi o halleri.

Tabi aklımda başka bir iki konu daha vardı, unutmadığım..

"şimdi anlat bakıyım, neden o gün ki gibi giyindin?"

Hafif derin bir nefes aldı,

"biliyorsun.. öğrenmiş oldun daha doğrusu" dedi.

Bugün söylemek istemişti belli ki, önceden karar vermiş.

"öğrendim bitanem.."

Güldü, omzuma kafasını koydu tekrardan, sardım kollarımla narin bedenini.

Taksi çevirdim bir tane daha, 100.yıl'a geçtik. Saat epey geç olmuştu, Beyza'yı da unutmuştuk.. sözde onun günü olacaktı, ama bizimdi.. kimseye vermezdim o günü..

Yurdunun önüne geldik, sarıldık.. sarıldık ama bırakmadık birbirimizi, ne kadar sürdü bilmiyorum, onun yumuşak tenini kollarımda, yüzümde hissettikçe bırakamadım. Bir yere kadardı tabi.. çektim birbirimizi,

"görüşürüz bitanem" dedi gülümseyerek.

Yüzünü avuçlarım içine aldım, yüzüne baktım, hafif salladı başını ürkekçe, yanağına ufak bir öpücük bıraktım. Çektim kendimi, utanmıştı yine güzelim.. daha da utandırmak istemedim,

"görüşürüz sevgilim" dedim.

Ellerimiz de ayrıldılar birbirlerinden, ve yurduna gitti..
içimde tarifi olmayan bir sevinçle, eve döndüm. Misafirimiz vardı, Beyza.. beni bekliyorlarmış..

Anahtarı çevirip girdim içeri, salonda bekliyordu ikisi de. Beni görünce hemen kalktılar, meraklı meraklı bakıyorlar, Beyza,

"Teleri?" dedi, bir şey duymak ister gibi.

Demedim.. bir kelimeyle anlatacak kadar değersiz olamazdı benim için bu gece.. sadece şapşal şapşal sırıttım. ikisi de çığlık attılar sevinçten. Hemen sarıldılar aynı anda.. çektik kendimizi, Beyza,

"sonunda yaa ama ben biliyordum zateen" dedi gülerek.
Ben de,

"cadısın sen kızım" dedim gülerek.

"melek lan o melek.. ne cadısı" dedi Fatih. Ufak bir öpücük kaptı Beyza'dan.

Odaya geçtim, saat gecenin bir vakti.. o gece gerçek mi hala şüphelerim vardı, mesaj attım Hazal'ıma,

"iyi geceler Hazal.."

"tatlı rüyalar aşkım"

gerçekmiş..

ilk defa sevgiliyken buluşacaktım Hazal'ımla..

Saat 6 gibi yurtlarının önüne geldim, indi aşağı.. sırıta sırıta geldi yanıma, atladı boynuma.. sardım kollarımla.. saçlarını öptüm.. bayağı uzun kaldık o halde.. çekti kafasını,

"özledin mi sevgilini" dedi şımararak.

Şımar Hazal'ım.. hayatının sonuna kadar şımar.. hayatımın sonuna kadar şımartayım.. ama.. yeter ki ayrı kalmayalım..

"çok.. sen?" dedim gülümseyerek.

"ben de.." dedi gülümseyerek.

Utanıyorduk lan.. şaka gibi..

Eline çevirdim gözlerimi.. hemen uzattı tuttu elimden..

"böyle daha güzel" dedi gözlerime bakarak.

El ele, ufak gülümsemeler eşliğinde her şeyin başladığı o kafeye gittik.. Yağmur kafeye..

ilk tanıştığımız masaya oturduk, baktı yan yana, sırıttı,

"biliyorsun yaa nereye zütüreceğini"

Aslında tam anlamıyla güvenip, inanmam lazımdı Hazal'a. Masaya koydum elimi,

"Hazal.. bir şey sorucam.. biliyorsun çok mutluyum.. o geceden beri.."

Pür dikkat dinliyordu.. gülümsedi, başını salladı hafifçe..

"ama düşünceler çok zorluyor beni.. aşık olduğundan emin misin? eğer aşık değils.." tamamlayamadan,

"sus" dedi.

Uzandı masaya, elimi tuttu.. gözlerime baktı,

"anlıyorum seni.. gerçekten.. çok uğraştın, çok katlandın bana.. ama hiç bir şey konusunda bu kadar emin olmamıştım.. aşığım tabi ki sana, seni seviyorum sevgilim.." dedi, sonlara doğru gülümsemesi artarak.

Rahatlamıştım sonunda.. o da seviyordu beni..

Yaz tatili de gelmişti sonunda.. Hazal'ın valizini kapıp otogara gittik.. otobüsün kalkmasına 5-10 dakika vardı, valizi bagaja attım, yanına gittim,

"ayrılık vakti" dedim gülerek. içten içe üzülüyordum ama Hazal'ın daha fazla üzülmesini istemiyordum..

ya da istiyordum.. vedalaşırken üzülmesini istiyordum..

Üzgün üzgün baktı,

"3 ay ayrı mı olucaz şimdi?"

"öyle gözüküyor.. ama telefondan konuşuruz hep tamam mı bitanem?" dedim. Gülümsemem gitmişti..

"peki" dedi sessizce. Harbi duygulandı kız.. gözleri doldu..

"gel buraya" dedim. Sımsıkı sarıldık. Aylarca hasret kalmanın hüznüyle, çektim kendimi, alnına ufak bir öpücük bıraktım. Sulu gözlerle gülümsedi..

"birine bakarsan ya da konuşursan öldürürüm seni" dedi gülmeye çalışarak.

"öyle bir şey yapmayacağımı ikimizde biliyoruz da.. sen?" dedim.

Uzandı öptü yanağımdan, gülümsedi gözlerime ardından.. diyordu.. diyordu ki,

"düşünme bile, seni seviyorum, güven sevgiline..", gözleriyle..

Garip değil mi.. güvenilmeyecek biri varsa o da bendim.. ama güvenmeyen de bendim.. aslında güveniyordum da korkuyordum.. bir gün ayrılmaktan..

yanağına elimi koydum hafifçe,

"hızlıca geçicek tatil.. merak etme güzelim" dedim.

Sarıldı tekrardan.. tekrardan kokusunu çektim içime.

Otobüs kalkarken vedalaştım, bindi.. ve gitti..

Ben de ertesi gün izmir'e döndüm. Yine geldi ailem beni almaya. Özledik birbirimizi, samimi bir sarılma sonrası Bornova'ya geçtik. Oradan da eve..

Annemlere Hazal'ı anlatmam gerekiyordu.. elimde olsa tüm dünyaya..

Akşam, konsey yine kuruldu.. Babam kendini "Mehmet Karahanlı" sanarak Baron havasında,

"anlat bakıyım" dedi.

Mahkum Teleri'de her şeyi dökülmeye başladı..

"Hazal.. tanıyorsunuz, kızıl saçlı kız.." dedim. ikisi de "tanıyoruz" tarzı başını salladı..

"biz.. sevgili olduk.." dedim gülümseyerek.. ve utanarak.. utandım.. çünkü sevgi utançla doğar..

"aaa" dedi annem, kalktı yanıma oturdu sarıldı,

"çok güzel, çok efendi bir kız Hazal, sakın ha üzeyim deme o kızı tamam mı oğluşum?" dedi.

Hala 10 yaşındaki bebe olarak görüyor sanırım beni.. bebe Teleri..

"üzer miyim annem, her şeyim o benim" dedim.

Sonucunda ailecek mutluyduk.. huzurlu bir yaz ve geleceğim olmasını istiyordum..

ama tabi ki Teleri'ye mutlu olmak suç dimi?

Beyza'yla Hazal bu yaz Karabük'e aileleriyle gidip ev tuttular.. sürekli fotoğraflarını yolluyordu evinin.. mutluydu güzelim benim.. hakediyor mutlu olmayı, herkesten fazla..

Öyle böyle, ine çıka, bitti yaz tatili.. annemle babam Çeşme'ye gittiler tekrardan bir aylığına.. gitmeyin dedim ama yine de gittiler aq.. zütüm atıyordu Çeşme'yi duyunca.. peki ben? gitmedim.. kara bir sayfa olarak kaldı bende Çeşme.. yeniden açılmamak üzere kapandı..

Başka yere gidelim dedim, yok efendim illa Çeşme olacakmış.. yakın olduğu için hesaplıymış.. 1 ay mal gibi yattım evde aq.. sonunda geldiler, pişmiş tavuk gibi olmuş koca taşaklı,

"pişmişsin başkan ne yaptınız tatilde?" dedim salonda oturuken.

"hayta, niye gelmedin, güzeldi" dedi. Cevap vermedim, "amaan salla" tarzı el hareketi yaptım.

baktı baktı, bende ona baktım,

"ha, bir de, o kız yeni numaranı istedi, geçen sene tanıştırdığın.."