Yine iyisin kardeşim seni hiç bırakmayan arkadaşlarin var ne olursa olsun kız seni bırakmamış sadece aşık değil ama aşık ettirebilirsin

Üniversiteye doğru yürürken aklımda türlü hesaplar yaparken, birden tuttum Hazal'ın kolunu, döndü yüzüme,

"Hazal seni seviyorum" dedim gözlerinin derinliklerine bakarak.

Utanması bile yeterdi benim için.. ki öyle de oldu.. hafif gülerek kafasını sağa sola salladı,

"Teleri çok mu hoşuna gidiyor beni utandırmak?" dedi.

"utanınca çok güzel oluyorsun, o yüzden yapıyorum" dedim gülümseyerek.

"hadi gidelim artık" dedi. Gülümsüyordu lan.. acaba bir ufacık şans olabilir miydi..? sanmıyorum..

1 ay falan geçti aradan, her gün olmasa da her Hazal'ı gördüğüm gün bir kez daha açılıyordum ona.. artık bir beklentim kalmamıştı, beni sevsin ya da sevmesin çok da umursayacağım bir şey değildi.. her "seni seviyorum" dediğimde yanaklarının pembeleşip utanması bile yeterdi benim için..

platonik olmuştum artık, bir farkla..

duygularını paylaşan bir platonik..

Neyse tayfa geldi ben yine 3.murat ilahisini açıyom

Öyle platonikliğe can kurban amk

Korku ve ciks öyküsü dışında tutanlara bayılıyorum amk. Helal olsun.

Ya da evin önünde düğün var kinayi getir aney şarkisıni sesi ibrahim tatlisese benziyen bi amca soylüyor oda dinlenir

Olum devam et sabrın sonu selamet rez

@4624 aç panpa

2 haftadır trendsin be kardeşim helal olsun

Platonik iyidir platonik giber

Sonuçta onur ünlüde platonik

Eninde sonunda hazal da açilacak iste bal gibi biliyoruz

Aha yüksek yüksek tepelere başladı plantonik teleriye iyi gider

Oda seni seviyoda naza çekiliyo işte

Hazalı acaba becerir mi neyse abazalık yok önce aşk ^^ .Rez

Bedava konser dinliyorum suan be yes be

Hazal bi evet desese rahatlasak aq

Yalniz hazal kabul ederse küçük telerinin hincı var kavurarak giber sonra herkesten geline 3 posta

Birgün tekrardan Hazalla buluşacak ve bu sefer Hazal sevdiğini söyleyecek.

Ama bir şey farketmiştim, Hazal'dan "bitanem" demesini isteyince, gözlerini kaçırmıyordu.. utanıyordu ama gözlerimin içine bakarak diyordu. Ve tekrardan kendini "ulaşılmaz bir güzellik" olarak düşünmeme sebebiyet veriyordu.

Her gün Hazal'ıma "seni seviyorum" demek.. çok güzeldi lan.. bir de onun utanıp narince gülümsemesi..

Peki karşılığını görmeden her gün bunları yapmak sıkıyor muydu beni..? asla.. hatta bakarsanız görevim gibi görmeye bile başlamıştım, pgibozun belki de "en hoş" yanı esir almıştı beni.. asla pişman da değildim.

Cuma akşamı Hazal'ın bizde kalmasını isteyecektim. Kalır mıydı kalmaz mıydı bilmiyordum, hatta intihar gözüyle bakıyordum.. olsun.. sadece şansımı denemek istedim. Fatih dışarıdaydı o ara, Beyza'yla. Aradım salon da otururken,

"efendim bitanem" dedi..

Bitanem demezse konuşmayacağım diye tehdit ediyordum aq.. napıyım..

"güzelim napıyorsun?"

"oturuyorum yurtta tek başıma, malum biliyorsun, sen?"

"ben de öyle oturuyorum evde, ya şey diyeceğim.. yarın bizde kalır mısın?"