Ebruyu yurduna bıraktıktan sonra bende yurda geçtim ve o günü de bomboş geçirerek tamamladım.

Diğer gün Fatih'den mesaj geldi ve hafta sonu uygun olup olmadığımı sordu.

Cumartesi ebruyla olduğum için pazar gününe sözleştik ve yavaştan plan kurmaya başlayacaktık.

ilk gozlemlerime göre boş birisi değildi Fatih güvendiği birşeyler vardı belli.

Onu da hafta sonu anlayacağız artık...

O gece nerden geldiyse aklıma eski sevgilim geldi ve acaba ne yapıyordur şimdi diye iç geçirdim.

Tüm yaşadığımız şeyler bir bir geçti gözümün önünden...

Hayir benim kendimle yaptığım anlaşmada bu yoktu ve aklıma geldikçe darmadağın ediyordu beni.

Öyle de oldu ve salıverdim yine kendimi...

Disariya ne kadar sert görünmek istesem de kendimle baş başa kalınca çöpe gidiyordu verdigim bütün sözler...

Neden dedim içimden neden herşey güzelken bir insan başka birisine gider ki...

Neden çok sevdiğimiz zaman onu kaybetmek zorundayız.

3 sene... Tam 3 sene onun için yapmadığım şey kalmamıştı...

Herseyimle sevmiştim onu ve yeri geldiğinde çok değer verdiğim ailemi karşıma almıştım.

Cok kavga ettim onun için dayak yedim hastanelik oldum, dayak atıp hastanelik ettim ama kimseye yedirmem onu dedim.

Ama gün geldi ve tek mesajla;

-Ben uzun zamandır başka birisini seviyorum seni de artık üzmek istemiyorum sen çok iyi birisin çok iyilerine layıksın ama senle ben olmayız artık başka birini severken seninle yapamıyorum. Lütfen tüm hayatın boyunca mutlu ol ve kendini sakın üzme.

işte bu mesajla tüm dünyam başıma yıkıldı benim.

Aralarinda ne geçti de aşık olduğunu hala bilmiyorum ama bir insan bu kadar kolay silinmemeli.

Meyveli sakız misali tadı geçince çıkarıp yolun kenarına atılmamalı bir insan...

Çok bağlandığımdan mı yoksa kendime yediremedigimden mi bilinmez ciddi pgibolojik bunalıma girmiştim.

Tabi mal gibi defalarca konuşmayı denedikten sonra...

1 sene benim için zehir gibi geçmişti.

Ama ailemin ve bazı arkadaşlarımın desteği sonucu tekrar doğruldum, toparlandim ve hesap sormak için dikildim karşılarına.

Kiz mahçup erkek gururlu ne de olsa yeni sevgilisi o ve laf söyletmez.

Tabi bağırıp çağırınca oğlan da gururuna yediremedi ve yumruğunu salladı ama yarışı boşa gitti.

Bunu fırsat bilen ben altıma alıp sanki her çektiğim günün acisina birer tane vuruyormus gibi defalarca yumrukladım.

En son sevdiğim kızın...

-\"Neden anlamak istemiyorsun sevmiyorum senle yapamıyorum lütfen rahat bırak bizi çık hayatımdan... \"

Demesiyle kendimi frenledim ve hiçbir şey demeden dönüp arkamı gittim.

O günden sonra bir daha yüzlerini dahi görmedim.

Okul değiştirdim dershane değiştirdim yapılacak ne varsa yaptım.

işte benim kendime verdiğim sözlerin hikayesi de bu.

insan bir gecede değişmez kesinlikle.

Tamam değişir ama bu bir gecede olmaz.

Süreç gereklidir bunun için.Ben de o 1 yıllık süreçte baya degistigime inaniyordum ta ki bu geceye kadar.

Yoksa değişmemiş miydim...

Eski heleluv geri mi geliyordu...

Hayir bunu engellemem ve kendime gelmem lazımdı.

Hasan ve Batuhana o gece tüm olanları anlatıp iç döktüm ve çocuk gibi ağladım.

ilk dertleşmemiz o gece başladı işte Hasanla.

Sonra hiçbir şey saklamadik zaten birbirimizden.

Batuhani soracak olursanız o 2. Sene ailevi sebeplerden dolayı memleketine gitmek zorunda kaldı ve çok samimi olamadan aramızdan ayrıldı.

Onun da zamanı gelecek anlatırım bir ara...

Beyler okuyan varsa belli etsin boşa anlatmiyim

Yeterli okuyan sayısına ulaşana kadar hikaye ilerlemiyecek 2 3 okuyucu bile olsa devam ederim yazmaya. Haydi hayırlı geceler.

Beyler devam ediyorum okuyanlar şuku rez falan belli etsin kendini.

Cumartesi gününü ebruyla birlikte geçirdik.

Birlikteyken çok eğlenmeye başlamıştık.

Son zamanlar gerçekten mutlu ediyordu beni bu kız. Tabiki ben de onu...

En son yurduna bırakırken boynuma sarıldı ve "herşey için teşekkürler heleluv seni seviyorum" deyip küçük bir çocuk gibi utanıp yurduna doğru gitti.

Biliyorum bu "seni seviyorum"bir kız kardeşin abiye veya bir çocuğun anne-babaya dediği seni seviyorumdan farklı değildi.

Az çok tanışmıştım artık ebruyu ve önceden de söylediğim gibi onu korumaya yanında olmaya ve mutlu etmeye söz vermiştim.

Az çok da basariyordum sanki...

Ne mutlu bana...

Yurda çok mutlu bir şekilde gittim.

O akşam Hasan ve Batuhan in da keyifleri yerinde olduğundan güzel bir gece geçirdik.(Birbirimizi gibmedik yanlış anlamayın.)

Diğer gün yani pazar günü Fatih le buluşmak için mekan belirledikleri ve öğleden sonra buluşmak için sözleştik.

Hasan da gelmek istedi ama şimdilik ben gidiym gereği olunca sizi haberdar ederim zaten deyip ikna ettim.

Buluşacağımız kafeye gidip oturdum ve fatihi beklemeye başladım.

Camdan dışarıyı seyrederken bir araba yaklaştı, durdu ve bilin bakalım içinden kim çıktı.

Nerden bileceksiniz amk Fatih çıktı işte.

Önceden dediğim gibi boş birisi değildi Fatih ve bu boş olmaması maddiyattan geliyordu büyük ihtima.

Yanima yaklaştı ve:

+S.a

-A.s kardeşim hoş geldin(sanki mekan benim amk ).

iki neyaptin ne ettin gibi gibindirik muhabbeten sonra asıl konuya geldik...

F:Fatih. H:ben işte amk

F:Gelelim bizim meseleye şimdi sen adamları tam tanımıyorum demiştin istersen onları anlatiym biraz.

H:Aynen iyi olur bi de sen bunları nerden taniyon aga geçen konuştuğumuzda soramadım sen de 1. Sinifsin bildiğim kadarıyla.

F:Evet biyomedikal müh. 1.sinif.

Nerden tanıdığıma gelirsek ben bu şehirde yaşadığım için zaten bu üniversiteyi istiyordum az çok bilgim vardı.

Burayi kazanınca da biraz daha araştırma yaptım ve kime sorsam bunları anlatıp aman uzak dur gibi şeylerle karşılaştım.

Tabi o kadar çok duyunca bunları biraz daha derine inip kimlermis nelerle ugrasiyolar falan baya araştırdım ve şuan haklarında çoğu şeyi biliyorum...

F:Ahmetten baslayalalim(namı diğer taşak reyiz).

Aslında tahmin edebilirsin mafya gibi biseyler kendi caplarinda.

Ahmetin de üstleri var, bir nevi "yeğen"bu pic.

Acayip zenginler anlayacağın, üniversitede kimsenin ses cikaramamasinin sebebi de içerde adamları var büyük ihtimal.

Boş gezmezler hiçbir zaman.

Çok içeriye girip çıkmışlar.

Ama klagib mafyacılık işte adamlarından biri suçu üstlenir ve başları çıkar içeriden mesele budur.

Ahmet bildiğim kadarıyla 29 30 yaşlarında işletme okuyor.

dıbına kodugum kaçına kadar gelecekse daha, neyse...

Yanindaki iki adam 1. Siniftan senin benim gibi alıp, güya koruyup kollayip yetiştirip yanlarına yamak ettikleri tipler.

Tahminimce para falan da veriyorlardır bunlara.

Bu Ahmet, mafya kolunun üniversitedeki başı diyebiliriz.

Daha nerelere sizdiklari hakkında çok bilgi sahibi değilim.

Ha bide piyasada ne kadar pavyon, gazino vs.
şeyler varsa bunların.

üstüne birde silah ve uyusturucu ticareti.

Zenginler demiştim ya hani buralardan akıyor işte para.

Başka ne ticareti yapıyorlardır orasını bilmiyorum...

Gelelim bunların \"bilinen\" liderlerine.

Adı Esat. Memlekette baya yardımsever olarak bilinir ama çoğu kişinin bunun kirli işlerinden haberi yoktur.

Senin nerden haberin var dersen önceden dediğim gibi çok araştırdım ve güvenilir bir istihbaratım var.

19 yıldır burada yaşıyorum az çok bizimde tanidiklarimiz var tabi...

(Ben burda içimden vay anasını çekiyorum tabi alttan alttan da 3.5 atmaya başladım.)Bu halimi görmüş olacak ki gülerek;

F:Noldu aga rengin attı bi yok ben bulaşmam bunlara dersen anlayışla karşılarım sıkıntı değil.

H:Bulaşmak falan değilde adamlar harbi sıkıntılılarmış. Neyse sen devam et karar veririz sonra ne yapacağımıza.

F:iyi bakalım. Nerde kalmıştık..

H:Esat falan diyodun.

F:işte başları bu Esat. Emir falan bundan gelir hep.1 2 kere görmüştüm bu adamı dışarıdan gayet normal biri gibi duruyor aslında.Ama gel gör ki...

H:Ortalığın dıbına koyuyorlar.

F:Aynen öyle. Simdi gelelim bunları nasıl devireceğimize.

Öyle kavgayla döğüşle alt edilecek tipler değil seninde anladığın gibi.

Tamamen plan strateji ve gerekirse polis yardımıyla bitirmemiz lazım bunları.

Bastan soyleyim bunlar 1 haftada ya da 1 ayda olacak olaylar değil baya uğraştıracaklar bizi belli.

Şimdi varmısın birlikte bunları yok etmeye...

Gercekten zor bir karardı benim için.

Fatihin de dediği gibi kavgayla döğüşle alt edilecek kimseler değillerdi.

Ama su bir gercekti ki bu iş bittiğinde,ne bir ortada onlardan adam kalmaliydi ne de bizim onları bitirdiğimize dair bir iz...

H: Uğraşalım bakalım şunlarla,bu amk dünyasına bi katkımız olur belki olmazsa başarısız olursak da kaybedecek biseyim yok benim sende bu kadar cesur olduğuna göre senin de yok galiba.

F:Kaybedecek çok şeyim var aslında ama onları takarsam kafaya gerçekten yaşayamam bile.En iyisi doğru bildiğimi yapmak sonucunda ne olacağını düşünmeden.

Harbiden delikanlı çocuktu Fatih.

ikinci konuşmamızdi ama baya kanım ısınmıştı bu oğlana.

Haydi bakalım Allah sonumuzu hayır etsin...

O gün konuyu orda kapattık ve tekrar buluşmak üzere sözlestik.

Bir de okulda çok yan yana gelmemeye çalışacaktık.

işi baştan sağlam tutmak gerekir ne de olsa...

Ama diğer buluşmamıza arkadaşlarımızıda getirelim diye sözleştik.

Hem bizim kaynaşmamız açısından önemliydi hem de meselenin biraz daha ciddilik kazanması açısından önemliydi diğer buluşma.

O istihbaratım ve kardeşim dediği iki arkadaşını ben de Batuhan ve Hasan'la birlikte gelecektim tabiki...

Bu gecelik de bu kadar takip eden herkese iyi geceler.

12 den sonra başlıyorum panpalar

Birkaç hafta gayet sıradan olaysız bir şekilde geçti.

Uzun zamandır taşak reyiz ortalarda gözükmüyordu.

Ama adamları devriye geziyorlardi tabi.

Bu birkaç haftada nerdeyse her hafta sonu ebruyla buluştuk kafa dağıttık.

Hasan ve Batuhan la birlikte yeni yerler kesfettik ve bir nebze de olsa kendimizi yurdun dışına atabildik.

Derken vize dönemleri geldi çattı.

Derslerim fena gidiyor sayılmazdı.

Bu vize dönemi içerisinde kendimizi dışarıya soyutladik ve 2 hafta yurttan okula okuldan yurda şeklinde geçti.

Ha birde bu vize dönemi içerisinde olan önemli bir olayı sizle paylasiym...

Gizemi hatırlarsınız herhalde.Şu yumruğu yedikten sonra yanıma gelen kız.

Neyse birgün bahçede tek başıma sigara içiyordum ince güzel bir ses "oturabilir miyim?" diye sordu.

Tabi buyur dedim.

Naptın ne ettin gibi klagib giriş tarzı konuşmalardan sonra Gizem söze girdi...

-Gözün de geçmiş sanki.

+Tabi amk kaç hafta oldu(diyemedim tabi)

+Aynen baya geçti.Cok kötü değildi aslında çok daha kotulerini gördüm ben.

-Hadi ya çok sık mi kavga edersin ki?

+Yani ben bulaşmam aslında ama bulaşan olursa da sessiz
kalmam. Lise zamanımda bu huyumdan dolayı baya ağız göz patlak gezdim.Ama sen gel bide karşı tarafı gör (eheheheh).

-Yaaa ama kavga bence çözüm olmamalı sonuçta insanız demi konuşarak anlasabiliyoruz.

+iste bana kalsa konuşarak halledicem de karşı taraf müsaade etmiyor.

-Acaba sende ne hatıralar vardır çok merak ediyorum. Bide tabi geçen konustugumuzdaki kavganın sebebini. Ozel değilse eğer birgün buluşup seve seve dinleyebilirim seni.

(Helaal olsun vallahi ebru bir bu iki buluşma için bahane bulmaya üstlerine yok gerçekten).

+Olabilir aslında bende içimi dökecek yer arıyorum bu zamanlar hem sen de kendinden bahsedersin iyice tanışmış oluruz.

-Piki ozman numaraları vermemiz gerekiyor sanki.

+Yani biraz öyle gerekiyor.

Dedikten sonra numaraları aldık ve vizelerden sonra buluşmak için sözleştik

.Taniyalim bakalım kimmiş neymiş bu kız.

Belki biseyler olur ne dersiniz?