Okuyan herkese saygılar..
Bu gecelik bu kadar yarın tam gaz devam edicez. Herkese iyi geceler...

--4 YIL ÖNCE--

Sonunda kurtuluyorum bu şehirden, eski kötü hatıralardan.

Üniversite tercihleri açıklanıyordu ve benim tercihlerimde bir tane bile bu şehirden üniversite bulunmuyordu.

Ailemi zor ikna etmistim başka şehre gitmeye.

Lan yoksa babam tercihin son günü girip hepsini değiştirmiş olmasın.

Yapar mı yapar.Ben bunları düşünürken telefonum çaldı ve arayan Mehmet'ti...

M-Olum tercihler açıklanmış baktın mı neresi geldiğine?

H-Harbi mi lan, diyip telefonu oğlanın suratına kapattım ve bilgisayarın başına koştum.

Yoğunluktan dolayı bir müddet bekledim.

Heyecan tavan yapmış bir şekilde ösym ye söve söve bekledim.

En son giberim amk ne bekleyecem diyip kalkiyordum ki babam ve annem geldiler.

Babam dur bakalım bide ben deneyim dedi ve tabiki de tek tıklayışta sayfa açıldı.

Bendeki heyecan yerini öfkeye bıraktı.

Babam ve annem birden durgunlaştılar ve annemin hemen gözleri doldu.

Ne oldu demeye kalmadan babam"yanımızdan ayrılıyorsun heleluv" deyip sarıldı.

Altı üstü başka şehre okumaya gidiyordum bunda ne vardı ki.Ama gel anne babaya bunu anlat...

Kazandığım yere gelince tam bir yer belirtmeyim ama Karadeniz tarafında X Şehri diyelim çokta önemli değil.

Bilerek en uzak yerleri yazmıştım yine en yakını geldi amk.

Neden bu kadar nefret ettim o şehirden derseniz( şehir değil de insanları dersek daha doğru olur)lise boyunca yaşadığım olaylar tanıdığım ve tanımaktan pişman olduğum bir sürü insan yüzünden nefret ettim bu şehirden.

Ayrintiya çok fazla girmeyeceğim ama yeri gelince biraz bahsederim..

Artık okulların açılma tarihi yaklaşıyordu ve bende iyice toparlanmistim.

Samimi olduğum 2 3 arkadaşımdan biri bu ili kazanmış diğerleri de mezunları kalmışlardı.

Onlarla da vedalastiktan sonra annem babam ve abim yolcu etmeye otogara zütürdüler.

Kendine dikkat et yemeklerini ye bak sonra güçsüz düşersin gibi birkaç anne baba nasihatından sonra, sonunda vedalaşıp binmistim otobüse.

içimde çok büyük bir heyecan ve sevinçle son kez baktım bu sehre.

Ayni zamanda son kez iç geçirdim eski yaşadıklarından dolayı ve kendime bir söz vermiştim artık eskiye dönmek yok eski helelüv'ü gömüp gidiyorum X'e diye...

6saatlik yolculuğun ardından gözümü açtığımda otogara giriş yapıyorduk.

Tabi birkaç gün önceden abim ve babamla gelip kalacağım yurdu ayarlamistik.

Yurda geçtim ve gittiğimde odada kimse yoktu.

Yatagima uzanıp hayallere dalmaya başladım.

Tam en güzel yerinde meşhur babalarımızın kapıya 619 çekmesi gibi çaat diye odaya biri girdi.

Haliyle bende ayağa fırlayıp:

-Kapısız köyden mi geldin amk ne o baskın yapar gibi.

+Oo sende hoşgeldin oda arkadaşım böyle mi merhaba diyorsun yeni arkadaşına

Şöyle bir tepeden tırnağa süzdükten sonra

-Bornozda yakışmış genelde böyle mi gezersin sen oda arkadaşım?

+Banyodan sonra çıplak dolasmamak için mecbur birşeye sarılmam lazim.

Tabi sakıncası yoksa.

Bu arada ben Hasan.Pek iyi bir tanışma olmadı ama idare et artık, deyip elini uzattı.

Bende serçe parmağımı uzatıp tokalastiktan sonra kendimi tekrar yatağa attım.

Bir oda arkadaşımız daha vardı ama ortalıklarda gözükmüyordu...

O da çatlak bişe çıkmasa bari...

Bir hafta gayet monoton geçti.

Diger arkadaş da yerleşmişti yanımıza.

Adı Batuhan...

iyi birine benziyor sessiz sakin sorulan sorulara cevap veren bir tip.

Ama bu arkadaşlada az şey yaşamadık.

Yeri geldikçe anlatacağım..

Okulların açılacağı gün gelmişti.

Batuhan Hasan ve ben ortamı kurmuş kısa sürede kaynatmaya başlamıştık.

Sabah Hasan ve Batuhan tepeme atladılar ve;

-Kalk lan okula gidecez seni bekleyemeyiz geç kalıcaz.

+yav gibtirin gidin başımdan ben gitmeyecem okula rahatsız etmeyin beni.

-Kalkıyon mu yoksa tependen aşağı buz gibi suyu dokelim mi

+yav he he hadi gidin bekleme yapmayın.

Bunu diyen ağzımı gibeyim.

Vicdansizlar koskoca kovaya buz gibi suyu doldurup tüm vücuduma boşalttılar.

Batuhan salağı yarısını üstüne döktü orası da ayrı bir olay.

Durun olum bunun intikdıbını ben çok pis alırım sizden...

iyice temizlendikten sonra otobüse bindik ve okulun yolunu tuttuk.

Yol boyunca sabahki olayın gırgırını yaptilar ama bişey demedim.

Firtina öncesi sessizlik...

Neyse kampüste yolumuz ayrıldı Hasan insaatte ben bilgisayarda Batuhan da eczacılıkta okuyordu.

Okula bir girişimiz var şuan bile gözümün önüne geldikçe gülerim.

üniversiteli olduk biz len mq...

Artik liseli değiliz amk der gibi eller cepte gözde gözlük (hava bulanık güneş te yok amk)artis bir giriş yaptim.

Zaten üst sınıfların bana gıcık olması o gün başladı büyük ihtimal.

Kim lan bu yavsak babasının mekanı gibi dolaşıyor der gibi bakıyorlardı...

Geçtim sınıfıma (tabiki en arka köşeye)oturdum gelenleri izliyorum..

iyi kızlar fena sayılmaz erkeklerde birbirinden utangaç amk sanki ilkokul 1deyiz.

Neyse hoca geldi tanışma faslı falan derken ilk ders bitti.

Benim yanımda oturan biri yoktu şimdilik.

Bir müddet tek takılıcaz anlaşılan...

Teneffüste bizim oğlanlara bakmaya bahçeye indim.

Hasan muallaksi yanına iki kız almış gülerek bahçede geziyorlardi.

Yuh amk bu ne hız.

Yanindan geçtim abazanlıktan gözü beni görmedi.

Neyse şimdi takilsin bakalım hem alacağım bir intikam da var senden.

Batuhan da ortalıkta gözükmüyordu.

Belli ki kendi göbeğimizi kendimiz kesecektik.

Gittim bir banka oturdum gözleri kısıp etrafa sexy sexy bakışlar atmaya calisiyorum.

Daha doğrusu av için olta atıyorum bakalım kim takılacak.

Derken karşı banka gözüm çarptı.

iki tane "fıstık"diye nitelendirebileceğim kız oturuyordu.

Birinin de ben baktıktan sonra kafasını çevirmesi gözümden kaçmadı.

Bir müddet daha kesiştikten sonra kalktım ve sınıfa doğru yöneldim.

Tam merdivenleri çıkarken arkamdan tatlı bir ses "bakar mısın?"diye sesleniyordu...

Dinleyen panpalarıma selamlar..
Şimdilik işim var bir problem olmazsa akşam tekrar buluşmak dileğiyle.

-Bakar mısın?

+Bana mı dedin?

-Evet. Tanidin mı beni? Diyip gülümsemeye başladı.

+Yok çıkaramadım maalesef.

-Demekki iyi sokmuşum zuhahah(şaka la şaka hiç bir kız böyle dermi.)

-Ben Ebru liseden

O an gözlerimi kısıp bu müddet baktım sonra içimden "vay amk bu kız o kız olamaz"dedim.

Beyler bu kız lise 2 de başka okula geçmişti çirkin bişeydi bizim sınıfta asosyal bir tipti.

Cok fazla muhabbetim olmamıştı tanıyamamam normal yani.

Makyaj falan da yapmıştı taş gibi olmuştu anlayacağınız...

+Aa kusura bakma ya uzun zaman oldu tanıyamadım.(Evrim gecirmissin aq diyemedim tabi)

-Yok ya ne kusuru hafif değiştim tabi normaldir tanıyamaman. Sende degismissin çok yakışıklı olmuşsun görmeyeli.

Bunu dedikten sonra yanakları kizardi.

Noluyoz amk daha ilk günden bana mı yürüyon.

+Tesekkur ederim sende hoş olmuşsun.Ee nasılsın görüşmeyeli nasıl gidiyo hayat.(Kızla konusmusluğumuz yok nerdeyse)

-iyi ya nasıl gitsin. istersen çıkışta biyere oturup konuşabiliriz.

Bu ne hız aq şimdi de çıkma teklifi geldi.

Tabii bende kirmamak için kabul ettim.

Neyse çıkışta görüşmek bahanesiyle numarayı da verdik.

Bu kızlar çok fena...

Derse geçtik tekrar sirama oturdum telefonla uğraşıyordum sonra kafamı kaldırdım kızın biri bana bakıyordu.

ilk derste de yakalamistim kafasini cevirmisti.

Yine kafasını çevirdi...

O benimle konuşmak için adım atmayacakti belli.

Kiz güzeldi ama pekde gibimde değildi.

Hoşlandiysan gel konuş amk ne utanıyosun...

Önceden de bahsettiğim gibi lisede başıma gelen bazı olaylar kızlara karşı cephe almama sebep olmuştu.

Kisaca anlatacak olursam aşık olduğum kızla 3 seneye yakın bir ilişki yaşadık.

Ama sonucunda o beni başka biriyle aldattı.

Tabi bunun sürecinde gelişen olaylar ve bazı insanlar beni hayattan soğutmustu.

Pgibolojik destek de kaçınılmaz olmuştu.

Kendime gelmem kolay olmadı ama eski heleluv yoktu artık.

Eski saf, pozitif nerdeyse her insanla anlasan, insanlarla iletişim kurmaktan zevk alan heleluv yoktu artık.

Eski beni özlüyormuyum bilmem ama böyle bir devirde tamda böyle davranmak gerek bazı insanlara.

Genelleme yapmak istemesem de çoğu insandan gözlemledigim, gördüğüm kadarıyla iyilik yaramıyor insanlara, tepene çıkıyorlar bir müddet sonra.

Tabi o dönemi atlattıktan sonra çoğu arkadaşımdan duyduğum "sen değiştin kanka çoğu kişiden olgun davranıyor ve mantıklı şeyler yapıyorsun"lafıydı.

Evet zor günler geçirdim ama en kısa zamanda atlattım.

Ve hiçbir iz kalmaması için de başka şehre yeni bir sayfa açmaya geldim.

Bambaşka bir hayata yelken açmaya...

O gün okul öyle kaçamak bakismalarla geçti ama ikimizden de adım yoktu.

Gerci benim içimde de bişey yoktu yani niye adım atayım ki.

Son ders telefonda bir mesaj.

-Cikista kantinin önündeki parkta buluşalım canım.

Canım?(WTF!?) Noluyoruz amk

Tmm yazıp gönderdim...

indim bahçeye bekliyordu beni.

Gittik oturduk bi kafeye.

Onceden bi tanışıklığımız olmadığı için ufak bir tanışma faslı gibi bişey oldu.

1 saat civarı taktan bir muhabbetten sonra bir işim çıkmış gibi yapıp kalktım.

Sonra tekrar gorusebilecegimizi söyledi bende he he diyip geçiştirdim.

Lisedeki olaylardan sonra kızlara aldığım tavır değişmemişti belli ki.

Biri elimde patlayacakti ama kim o şanslı kişi çok merak ediyorum...

Yurda geçtim bizim muallakler gelmemişti daha.

Acip prison break izledim birkaç bölüm.

O zamanlar iyi sarmıştım o diziye kendimi scofield zannettigim zamanlar bile oluyordu amk.

Okuyan panpalarıma tekrardan selamlar.
Bu günlükte bu kadar yarın akşam birkaç part daha atarım bu sorun olmazsa.
Herkese iyi akşamlar...