Yarın Hasan memleketinden dönüyordu.

konuşup buluşmak iyi bir kafa dağıtmak için sözleştik.

O gün yine erkenden eve gittim ve kendimi yatağa attim.

son günlerde yaptigim gibi erkenden yatip hemen uyumaya çalıştım ama tabiki de uyuyamadim.

O gün farklı olarak öğlen 2'ye kadar uyumuştum.

Uyandigimda Hasan'dan mesaj vardi:
-

günaydin kardeşim ben geldim biraz dinleniym yol yorgunuyum buluşuruz öğleden sonra ,yazmişti.

Dayak yemiş gibi olmustum.

Çok uyumak da yoruyormus insanı amk.

Bir süre Ceylan'la fotograflarimiza baktim.

Kendimi toparladiktan sonra bir duş alip Hasan'la bulusacagimiz yere gittim.

Daha çok vardi ama önceden çıkıp hava almak istedim. Yarim saatten Hasan da geldi.

Altı üstü 2 haftadır gorusmuyorduk ama bize bu 2yil gibi gelmisti.

Doya doya sarıldık kardesimle ve hasret giderdik.

Olan gelişmeleri telefondan anlatiyodum zaten ama yüzyüze de uzun uzun konustuk.

teselli etti yanindayim dedi destek verdi yani kisaca.

Oradan da sabahlamak üzere bizim meşhur tepemize doğru yola çıktık...

Okulların açılacağı gün gelmişti.

Batuhan Hasan ve ben ortamı kurmuş kısa sürede kaynatmaya başlamıştık.

Sabah Hasan ve Batuhan tepeme atladılar ve;

-Kalk lan okula gidecez seni bekleyemeyiz geç kalıcaz.

+yav gibtirin gidin başımdan ben gitmeyecem okula rahatsız etmeyin beni.

-Kalkıyon mu yoksa tependen aşağı buz gibi suyu dokelim mi

+yav he he hadi gidin bekleme yapmayın.

Bunu diyen ağzımı gibeyim.

Vicdansizlar koskoca kovaya buz gibi suyu doldurup tüm vücuduma boşalttılar.

Batuhan salağı yarısını üstüne döktü orası da ayrı bir olay.

Durun olum bunun intikdıbını ben çok pis alırım sizden...

H-hadi soyle bakalim nerde bu kız.

A-soyliycem ama tek sartim var.
H-pazarlik edecek durumda değilsin ama söyle bakalim neymiş sartin.

A-Ceylani tutup kolundan getireceksin buraya ama mutlu bir sekilde.

H-tamam söz getiricem ama yerini bilmedikten sonra biraz zor o iş.

A-iyi ozaman söylüyorum ama bide yemin edermisin bisey yapmadigina dair yani nasil inancam sana.

H-ayse bak sinir etme beni sürerim uçurumdan aşağı(ulan orda sür dese bi tak yapamazdim).biliyorum güvenini sarstim onun da seninde ama zamani gelince anlaticam bak inan bana simdi en erken zamanda gidip ceylanla konusmam onu buraya getirmem lazim.

A-tamam ozaman inaniyorum sana. aslinda tahmin etmek zor degil ailesinin yanina Almanya'ya döndü ilk ucakla. ordada hatti cekmedigi icin yeni bir hat alir sanirsam. yani ulasman biraz zor olacak gibi..

Artık okulların açılma tarihi yaklaşıyordu ve bende iyice toparlanmistim.

Samimi olduğum 2 3 arkadaşımdan biri bu ili kazanmış diğerleri de mezunları kalmışlardı.

Onlarla da vedalastiktan sonra annem babam ve abim yolcu etmeye otogara zütürdüler.

Kendine dikkat et yemeklerini ye bak sonra güçsüz düşersin gibi birkaç anne baba nasihatından sonra, sonunda vedalaşıp binmistim otobüse.

içimde çok büyük bir heyecan ve sevinçle son kez baktım bu sehre.

Ayni zamanda son kez iç geçirdim eski yaşadıklarından dolayı ve kendime bir söz vermiştim artık eskiye dönmek yok eski helelüv'ü gömüp gidiyorum X'e diye...

+Aa kusura bakma ya uzun zaman oldu tanıyamadım.(Evrim gecirmissin aq diyemedim tabi)

-Yok ya ne kusuru hafif değiştim tabi normaldir tanıyamaman. Sende degismissin çok yakışıklı olmuşsun görmeyeli.

Bunu dedikten sonra yanakları kizardi.

Noluyoz amk daha ilk günden bana mı yürüyon.

+Tesekkur ederim sende hoş olmuşsun.Ee nasılsın görüşmeyeli nasıl gidiyo hayat.(Kızla konusmusluğumuz yok nerdeyse)

-iyi ya nasıl gitsin. istersen çıkışta biyere oturup konuşabiliriz.

Bu ne hız aq şimdi de çıkma teklifi geldi.

Tabii bende kirmamak için kabul ettim.

Neyse çıkışta görüşmek bahanesiyle numarayı da verdik.

Bu kızlar çok fena...

Okuyan panpalarıma tekrardan selamlar.
Bu günlükte bu kadar yarın akşam birkaç part daha atarım bu sorun olmazsa.
Herkese iyi akşamlar...

--4 YIL ÖNCE--

Sonunda kurtuluyorum bu şehirden, eski kötü hatıralardan.

Üniversite tercihleri açıklanıyordu ve benim tercihlerimde bir tane bile bu şehirden üniversite bulunmuyordu.

Ailemi zor ikna etmistim başka şehre gitmeye.

Lan yoksa babam tercihin son günü girip hepsini değiştirmiş olmasın.

Yapar mı yapar.Ben bunları düşünürken telefonum çaldı ve arayan Mehmet'ti...

indim bahçeye bekliyordu beni.

Gittik oturduk bi kafeye.

Onceden bi tanışıklığımız olmadığı için ufak bir tanışma faslı gibi bişey oldu.

1 saat civarı taktan bir muhabbetten sonra bir işim çıkmış gibi yapıp kalktım.

Sonra tekrar gorusebilecegimizi söyledi bende he he diyip geçiştirdim.

Lisedeki olaylardan sonra kızlara aldığım tavır değişmemişti belli ki.

Biri elimde patlayacakti ama kim o şanslı kişi çok merak ediyorum...

Yurda geçtim bizim muallakler gelmemişti daha.

Acip prison break izledim birkaç bölüm.

O zamanlar iyi sarmıştım o diziye kendimi scofield zannettigim zamanlar bile oluyordu amk.

Kazandığım yere gelince tam bir yer belirtmeyim ama Karadeniz tarafında X Şehri diyelim çokta önemli değil.

Bilerek en uzak yerleri yazmıştım yine en yakını geldi amk.

Neden bu kadar nefret ettim o şehirden derseniz( şehir değil de insanları dersek daha doğru olur)lise boyunca yaşadığım olaylar tanıdığım ve tanımaktan pişman olduğum bir sürü insan yüzünden nefret ettim bu şehirden.

Ayrintiya çok fazla girmeyeceğim ama yeri gelince biraz bahsederim..

Bir hafta gayet monoton geçti.

Diger arkadaş da yerleşmişti yanımıza.

Adı Batuhan...

iyi birine benziyor sessiz sakin sorulan sorulara cevap veren bir tip.

Ama bu arkadaşlada az şey yaşamadık.

Yeri geldikçe anlatacağım..

-Bakar mısın?

+Bana mı dedin?

-Evet. Tanidin mı beni? Diyip gülümsemeye başladı.

+Yok çıkaramadım maalesef.

-Demekki iyi sokmuşum zuhahah(şaka la şaka hiç bir kız böyle dermi.)

-Ben Ebru liseden

O an gözlerimi kısıp bu müddet baktım sonra içimden "vay amk bu kız o kız olamaz"dedim.

Beyler bu kız lise 2 de başka okula geçmişti çirkin bişeydi bizim sınıfta asosyal bir tipti.

Cok fazla muhabbetim olmamıştı tanıyamamam normal yani.

Makyaj falan da yapmıştı taş gibi olmuştu anlayacağınız...

Dinleyen panpalarıma selamlar..
Şimdilik işim var bir problem olmazsa akşam tekrar buluşmak dileğiyle.

M-Olum tercihler açıklanmış baktın mı neresi geldiğine?

H-Harbi mi lan, diyip telefonu oğlanın suratına kapattım ve bilgisayarın başına koştum.

Yoğunluktan dolayı bir müddet bekledim.

Heyecan tavan yapmış bir şekilde ösym ye söve söve bekledim.

En son giberim amk ne bekleyecem diyip kalkiyordum ki babam ve annem geldiler.

Babam dur bakalım bide ben deneyim dedi ve tabiki de tek tıklayışta sayfa açıldı.

Bendeki heyecan yerini öfkeye bıraktı.

Babam ve annem birden durgunlaştılar ve annemin hemen gözleri doldu.

Ne oldu demeye kalmadan babam"yanımızdan ayrılıyorsun heleluv" deyip sarıldı.

Altı üstü başka şehre okumaya gidiyordum bunda ne vardı ki.Ama gel anne babaya bunu anlat...

Teneffüste bizim oğlanlara bakmaya bahçeye indim.

Hasan muallaksi yanına iki kız almış gülerek bahçede geziyorlardi.

Yuh amk bu ne hız.

Yanindan geçtim abazanlıktan gözü beni görmedi.

Neyse şimdi takilsin bakalım hem alacağım bir intikam da var senden.

Batuhan da ortalıkta gözükmüyordu.

Belli ki kendi göbeğimizi kendimiz kesecektik.

Gittim bir banka oturdum gözleri kısıp etrafa sexy sexy bakışlar atmaya calisiyorum.

Daha doğrusu av için olta atıyorum bakalım kim takılacak.

Derken karşı banka gözüm çarptı.

iki tane "fıstık"diye nitelendirebileceğim kız oturuyordu.

Birinin de ben baktıktan sonra kafasını çevirmesi gözümden kaçmadı.

Bir müddet daha kesiştikten sonra kalktım ve sınıfa doğru yöneldim.

Tam merdivenleri çıkarken arkamdan tatlı bir ses "bakar mısın?"diye sesleniyordu...

Geçtim sınıfıma (tabiki en arka köşeye)oturdum gelenleri izliyorum..

iyi kızlar fena sayılmaz erkeklerde birbirinden utangaç amk sanki ilkokul 1deyiz.

Neyse hoca geldi tanışma faslı falan derken ilk ders bitti.

Benim yanımda oturan biri yoktu şimdilik.

Bir müddet tek takılıcaz anlaşılan...

Önceden de bahsettiğim gibi lisede başıma gelen bazı olaylar kızlara karşı cephe almama sebep olmuştu.

Kisaca anlatacak olursam aşık olduğum kızla 3 seneye yakın bir ilişki yaşadık.

Ama sonucunda o beni başka biriyle aldattı.

Tabi bunun sürecinde gelişen olaylar ve bazı insanlar beni hayattan soğutmustu.

Pgibolojik destek de kaçınılmaz olmuştu.

Kendime gelmem kolay olmadı ama eski heleluv yoktu artık.

Eski saf, pozitif nerdeyse her insanla anlasan, insanlarla iletişim kurmaktan zevk alan heleluv yoktu artık.

Eski beni özlüyormuyum bilmem ama böyle bir devirde tamda böyle davranmak gerek bazı insanlara.

Genelleme yapmak istemesem de çoğu insandan gözlemledigim, gördüğüm kadarıyla iyilik yaramıyor insanlara, tepene çıkıyorlar bir müddet sonra.

Tabi o dönemi atlattıktan sonra çoğu arkadaşımdan duyduğum "sen değiştin kanka çoğu kişiden olgun davranıyor ve mantıklı şeyler yapıyorsun"lafıydı.

iyice temizlendikten sonra otobüse bindik ve okulun yolunu tuttuk.

Yol boyunca sabahki olayın gırgırını yaptilar ama bişey demedim.

Firtina öncesi sessizlik...

Neyse kampüste yolumuz ayrıldı Hasan insaatte ben bilgisayarda Batuhan da eczacılıkta okuyordu.

Okula bir girişimiz var şuan bile gözümün önüne geldikçe gülerim.

üniversiteli olduk biz len mq...

Artik liseli değiliz amk der gibi eller cepte gözde gözlük (hava bulanık güneş te yok amk)artis bir giriş yaptim.

Zaten üst sınıfların bana gıcık olması o gün başladı büyük ihtimal.

Kim lan bu yavsak babasının mekanı gibi dolaşıyor der gibi bakıyorlardı...

Derse geçtik tekrar sirama oturdum telefonla uğraşıyordum sonra kafamı kaldırdım kızın biri bana bakıyordu.

ilk derste de yakalamistim kafasini cevirmisti.

Yine kafasını çevirdi...

O benimle konuşmak için adım atmayacakti belli.

Kiz güzeldi ama pekde gibimde değildi.

Hoşlandiysan gel konuş amk ne utanıyosun...

O gün okul öyle kaçamak bakismalarla geçti ama ikimizden de adım yoktu.

Gerci benim içimde de bişey yoktu yani niye adım atayım ki.

Son ders telefonda bir mesaj.

-Cikista kantinin önündeki parkta buluşalım canım.

Canım?(WTF!?) Noluyoruz amk

Tmm yazıp gönderdim...

Beyler neredeyse 140 gun olmus bazi islerim yuzunden yarim kaldi ve devam edemedim sonra. baslikta dedigim gibi 1yilda olsa yine devam ettirip bitiririm hikayeyi ama zaman gibinti gerekli ilgi yok beni yazmaya iten seyler yok yani. tekrar soyluyorum ne olursa olsun hikayeyi bu sene icinde bitiririm yalnizca biraz zaman