üniversite de tüm hayatımı değiştiren kadın

hep düşünmüşümdür.. Neden bir siyasi görüşüm uçlarda değil.. (bu konudan bahsettim detay verip sıkmayayım)

Solcu olamadım hiç bir zaman
Sağcı olmak içinse fazlaca düşünüyordum
dinci de olamazdım, sorguluyordum..

eğer insanlığın hakkını vermek istiyorsanız solcu olmanız gerekir. Karnınızı doyurmanız için sağcı, kefeni doldurmanız içinse dinci.. Düzen böyle işliyordu, düzen, solcu ve hiç birine ait olmayanı düzüyordu. Düzülüyordum o an..

Bir video Vardı. Trabzonlular eylemcileri dövüyorlardı. o aklıma geldi yerdeki halimden. birşey omamıştı tekmeler gerçekten ölümcül vurulmamıştı ama vurulabilirdi bu şehir kirli bir geçmişe sahipti (ki şimdi bile gidin insan hayatının kutsallığını idrak edemezler, çünkü onlar eşit olmadıklarına inandırılmışlardır.) insanlar üstün olduklarına kim inandırmışsa...

insanlığın neler yapabileceğini düşündüm o an. Kurtulmam gerekiyordu.

@224 aynen lan hani üniversitede ki kadın hani o değiştircekti hayatını ? eğer skorsky helikopterle gelip ateş açmazsa o kadın ben gidiyorum panpa daha da okumam (o kadın kurtaracak seni o kadar)

reserved

rizorvd

tamam dedim gelin ne derseniz kabul ediyorum tüm şeyleri (hani o an belge imzalatsalar imzalarım) sert ve kararlı söyledim ki bir otorite havası vereyim istedim cümlelerime..
yine okkalıdan uzun bir yumruk geldi nedeyyjslknfldnfld gerisini anlamdım. Bu çocuk gerçekten iyi yumruk atıyor bunu anlayabilecek kadar kuvvetim yerinde.

kalkıp bir an yumruk atmak istedim gerçekten yerdeyken bunu yapmak istedim tutup da onlara misgorin önerdiğime de kızdım bu onları tahrik etmişti. o an arkadaşımı da getirdiler. çok kalabalık olduklarını parka geçmeleri gerektiğini söylediler ve parka geçtik. 50 metre kadar iniş...

çok iyi yazıyosun panpa sakın durma amk

indik arkadaşım eğilip kulağıma bir şeyin var mı vurdular mı dedi. Severdi beni, evet dersem yanlış birşey yapabilirdi. yok dedim. bir şeyim yok.

o esnada yandan arabalar geçiyor durumun kontrol altında olduğunu söylüyorlardı. arabalar devam ediyordu. bu olaylar olurken ben arkamdaki (6-7 metre) demir korkulukların tahmini yüksekliğini hatırlamaya çalışıyordum. 5 metre maksimum. asla ölüm için yeterli değil.

Ölüm için yeterli olmayan şey kalımım olabilirdi. Kaslıydım kendime güvenirdim sinirlerim çok yıpranmadığı sürece çok sağlıklıydım. oradan pekala atlayabilirdim bunu ciddi ciddi düşündüm çünkü biri atmaktan bahsediyordu. Ben sadece atmayı atlamak olarak kontrol altına alabilirdim. bunlar zihnimi meşgul ederken çocuğun arkadaşıma yumruk atmaya çalıştığını gördüm. yumruğunu tutuşunu ve karşılık verişini..

karşılık pek çok beleğin bileğinde bitmesiyle bitti. O benim gibi değildi bir yumruk daha olsa atacak biriydi.

Bir an cesaret erdemininin ekgibliğini fark ettim. Benim erdemim demirden atlamayı onun erdemi savaşmayı savunuyordu. Orada kalmalıydım. bu yumruğu beklememiş olacaklar ki çoğu sakin ol ... dediler. Hepsi tanıyordu arkadaşımı. Multi milliyetçi bir çocuk olduğunu biliyordum onun evimizde kürt de vardı ve ikisi tartıştıkları için evde siyasi konular konuşmamaya çalışırdık. tartışmayı hala beceremiyoruz. (ekgibliğini yaşadığım oluyor bazen)

öylece biraz ileriye gidip konuşmaya başladılar. Arkadaşım bana gitmemi ve onu (akçaabatlıyı) bulmamı söyledi.

geldiler farabi hastanesinin oraya çıkacağız dediler. Bu oranın dilinde dövelim ses çıkarsa bile kimse duymasın anldıbına geliyordu.
cümleyi unutmuyorum arkadaşımın

- "gidelim ve elinizden geleni yapın çünkü eğer yarına gözlerimi açarsam ertesi gün sizin için olmayacak"

yetişen varsa buna da baksın beyler ben yazana kadar..

http://inci.sozlukspot.co...seri-bir-hasta-i%C3%A7in/

Reservedd

akçaabatlı bordo bereli çıkmazsa adam değilim (ama o skorsky gelicek hala umudum var)
(edit:olm yazsana odun olduk lan burda)

yukarı çıkmaya başladık. aktaşa yetişince biri koluma girdi gel dedi. Nereye dedim (yine çapraz sorgu herhalde) gel dedi arkama baktım arkadaşımın da arkasına baktı. kafasıyla olur dedi.

Bugünkü kadar onu dikkat ettiğimi hatırlamıyorum. Yürüdük sedefin orada uzaklaş kimseye haber verme dedi. Caminin aradan aşağı inip koşmaya başladım. Akçabatlıyı buldum. anlattım. Kalacak yerin var mı dedi bugün başka yerde kal dedi tamam dedim. bende gelmek istiyorum dedim sarhoştu o vodka içmişti. dostum şimdi yürek değil sırt zamanı dedi. peeee kiiii diyebildim. Çünkü artık kavga ya büyük aile aşiret kavgasına dönüşecek ya da büyükler araya girince bitecekti. Neresi olabilirdi ? Memleketten pek samimi olmadığım bir arkadaşı aradım (şu an kadim dostumdur) buluştuk onlarda kaldım 2 gün. telefonum çaldı sorun yok orada kal dediler. Kaldım..

Sonradan gitmekten vaz geçmişler. yolda durmuş burada dövünlan dövecekseniz demiş onlar da birşekilde vaz geçmiş aynı ilçeden olmanın faydası da vardır muhakkak.

savegame

okumiicam büyük ihtimal ama reserved

dursun da okurum

3 gün sonra arkadaşım arabayla beni aldırdı okulda çınaraltının önünde orta yaşlı siyah pardüseli bir adam oturmuş önünde de beni dövdüren şu bıyıksız marioya benzeyen adam var. kızı seven çocuk. adam basaklarını açmış çocuğu arasına almış tokat atıyor. Tokat ki yumruktan daha aşağılayıcıdır.

tıpkı ayakkabı ile yumurta atmanın farkı gibi.. Ayakkabı serttir ama yumurta onur kırıcıdır.

arkadaşımın yanına gittim gel dedi. Sende intikdıbını al, rahatlarsın, içimde öyle bir vurma isteği var ki o uzun boylu ile hele o ayakkabısı parlak adam olan çocuk da olsa...

Çocuk sessiz gözlerime bakmıyor. baksa hani o an bende tekrar canlanacak.. ama bakmıyor. vurmak istiyorum içim istiyor anlıyor musunuz bunu ? seni aşağılayan insan karşında, elim titriyor adam ellerime bakıyor utanıyorum vücudum kasılıyor gerçekten o an kanını içmek istiyorum

bir anda bak böyle vuracaksın deyip tokadı yapıştırıyor. içimden birşey kopuyor o an tokat o kadar sert ki dudağının kenarından kan iniyor.
yok üstad ben yapamam diyorum içim titriyor o an.

vursana korkak lan bu diyor arkadaşıma, o sana vurmadı mı..
Vurdu diyorum.
peki sen ? (adam o an retorik sanatçısı kesiliyor sorularıyla)

mantıklı cevap vermem gerekiyor veremiyorum. intakama verebilecek yanıtım olmuyor.. ben gdiyorum diyorum bir kaç adım atıp duruyorum.

ya çocuk zütünü gibim senin! bende yaşadım bunları belamı gibtin lan şimdi pekekent

reserved

reserve