Olaylara lise 1 den başlayayım, 143 kiloydum, her okulda obez bir çocuk olur ya bizimkinde de o ise bendim, hangi kızdan hoşlansam ya beni hor görür dalga geçerlerdi ya da arkadaş olmaya çalışırlardı bana acıdıklarından, çocuklar topa vurduğunda bana geldiğinde ise " topu geri göndersene şişko, hızlı ol dombili" gibi ithamlarda bulunurlardı, üzerdi ama yıkılmazdım ta ki, yine hoşlandığım bir kızın bunu öğrenip bana "seninle işim olur mu sence dombik" demesinden sonra, üzülmüştüm artık bunların bir son bulması gerekiyordu ve tabiiki tartıya çıkıp "143" kgyi görene kadar" her şey son bulmuştu yeni bir sayfa başlıyordu..

Çalıştım, çabaladım, bırakacak gibi oldum yılmadım, yeni spor salonumdan çok memnundum hocam benimle çok ilgileniyor ve beni gerçekten seviyordu, ona yakınır dururdum.. Buraları sadece geçmişimi bilin diye yazıyorum beyler kısa keseceğim. Lise 1 den Lise3 e kadar 143 kilodan 81 kgye inmiş ve kas kütlesi olarak tekrar 98 kgye çıkmıştım, boyum 1.93 olduğu için bu kadar kütleyle bile kaslı olmama rağmen zar zor iri duruyordum vücudum estetikti. Çevremdekilerin yorumları ve bakışları tamamen değişmişti oğlum sen çok yakışıklı oldun lan demeler kızların uzaktan vücuduma şaşkın şaşkın bakmaları, bırakın aşşağılamayı sanki benden çekinir gibilerdi, özgüvenim tamamen tavan yapmıştı, ama hala bir dişi ile konuşamıyordum ve 1 tane bile sevgilim olmamıştı ne acı..

Önümde dolu dolu 1 yıl vardı ve ben, belki üniversiteye gider buradan kurtulursam hayatımın daha güzel olacağını düşümüştüm ve çok çalışmalıydım ne kadar fiziğim olsa da görüntüm düzelse de, ben düşünce olarak o aşşağılanmış kompleksi olan şişman ve herkesin dalga geçtiği çocuktum yani ben aslında "hiçbirşeydim"
Devam ediyorum