üniversite aşkımı anlatıyorum beyler toplan

beyler biraz ara veriyorum gece devam edeceğim. dikkat edin kendinize.

rezerved alalım panpa 00.30da burda ol

rezervasyon

devam etsene züt lalesi

reservation complete

evet beyler geldim, biraz geç kaldım ama film biraz geç bitti. tekrar yazmaya başlıyorum.

anlat panpa dinlicem bi ara

17 şubat Beşiktaş 1-4 D.Kiev, 20 şubat beşiktaş 2-4 fenerbahçe
maçlarını izledikten sonra döndük Van'a. Döndüğümde evime girdiğimde ilk işim mcdonalds'ın sitesine girip orada bir şikayet yazıp adamlara göndermekti. Hiç bir kimlik bilgimi yazmadım, sadece e-posta kısmı zorunluydu. e-posta yazdım, mesaja da şöyle yazdım.

"Türkiyenin bir çok şehrine gittim. Her gittiğim şehirde ilk tercihim hep mcdonalds'tan yana oluyor çünkü çok hızlısınız ancak artık Van'da ilk tercihim mcdonalds değil çünkü sayenizde trenime geç kalıyordum. son saniyede yetiştim ve tren garına kadar koşmak zorunda kaldım her şey için teşekkür ederim" yazdım

Ertesi gün bir mail geldi.
"Merhabalar ... Bey. Eğer telefon numaranızı verirseniz sinizle daha rahat iletişime geçebiliriz."

"Tabi buyrun. 05XXXXXXXXX"

Telefonum çaldığında dersteydim beyler, hocadan izin alıp çıktım dışarı. Arayan Mcdonalds Doğu Anadolu bölge müdürü.
"... Bey k.bakmayın sanırım biraz sorun olmuş, biraz aydınlatabilir misiniz bizi olayın nasıl geliştiği hakkında"

Az önce anlattıklarımı anlattım beyler, yaklaşık 10 dakika beklediğimizi vs.

"Anladım tekrar özür diliyoruz. Sizden özür diliyoruz ve eğer kabul ederseniz sizi bir gün restoranımızda misafir etmek istiyoruz."

"tabi, neden olmasın. Ancak kız arkadaşımla birlikte gelmemin bir sorunu olur mu acaba?"

"Her zaman bekleriz ... Bey, yalnız ne zaman gelebilirsiniz? duruma göre restorant müdürümüze haber vermem gerekiyor sizi ağırlaması için."

"Bir dakika bekleteceğim... 23 şubat günü saat 15:45 civarında gelebiliriz, uygun mu acaba?"

"tabi ki bekliyoruz, görüşmek üzere"

updullah

Evet beyler bu telefon konuşmasından sonra hemen Hande'yi aradım, bir barışma ümidiyle. Aldığım cevap s.git yüzünü şeytan görsün,bir daha beni arama oldu.

Daha sonra adama kız arkadaşımla geleceğim diye fakülteden numarası olan bir çok kızı aradım. Alayının dersi vardı, olmayanlarında işleri vardı amk. Yalnız gitmek istemiyordum çünkü adamlar beni sevgilim Hande ile bekliyordu. 22 şubat gecesi saat 1 gibi çaresiz bir şekilde msn'e girdim. Ne facebook,ne twitter ne telefon hiç birinden fayda yoktu. Msn'de Betül'ü gördüm. Son çarem Betül'dü o an için. O zamana kadar Betül'le sadece merhaba merhaba muhabbetimiz vardı. Ve yazdım Betül'e.

Merhaba vs. nbr şu bu dedikten sonra Betül başımda küçük bir bela gibi bir şey var dedim ve anlattım durumu. En sonunda yarın benimle gelip sevgilim rolü yapar mısın dedim. Beyler sabah 5'e kadar gülerim şöyle böyle yaptı. ikna ettiğimde sabah beşti saat ve ilk defa muhabbetimiz merhaba merhabayı geçmişti.

Saat sekizde dersimiz vardı. Ben ikna ettikten sonra yattım iki saat uyudum beyler. o ise uyumamış. okula gelene kadar gayet güzel süslenmiş. onu hayatım boyunca en güzel gördüğüm gündü 23 şubat 2011 günü.

sabah sekizde derste buluştuk,ilk defa birlikte oturmuştuk o gün. sanki aylardır tanışıyormuşuz gibi. sekiz saat önce sadece merhaba merhaba olan bir muhabbetimiz vardı oysa. Dersimiz saat üçte bitti panpalar.

hızlı yaz panpa.

Panpa çok güzel yazıyosun devam et mutlaka okuyorum

reserved

panpa harbi güzel yazıyosun da..

Hızlı ol gözünün çapağına yumurta kırayım hızlı ol

@85 eyv. panpam

Yazmasak da dinliyoruz panpa buradayız

reserved

rezerved okucam !!

bir çırpıda okudum panpa devdıbını bekliyoruz.

Hayatımızın en anlamlı günü sabah 10'da aramıştı Betül beni yine.

+"Uykucu kalk artık, Taksim'deyim ben."
-"Vay yolu öğrenmişsin. (:"
+"Kim gezdiriyor, tabi ki öğreneceğim (:"
-"Tamam hazırlanıp geliyorum, hem şu dönüş biletini ayarlayalım."
+"Tamam bekliyorum."

Hazırlanıp yine düştüm yollara. Ben geldiğimde kahvaltısını yapmış. Aylar sonra birlikte kahvaltı yapmayacaktık. Farklı bir gün olacağı daha ilk dakikadan belliydi zaten. Ben kahvaltımı yaptıktan sonra önce Haydarpaşa'ya geçtik vapurla. Haydarpaşa'da Van'a dönüş bileti kalmadığı için açıkta kalmak üzereydik (: Ama Betül'ün arasının iyi olduğu bir arkadaşı bizi de düşünerek bir otobüste 4 kişilik yer rezerve ettirmiş. Hemen o biletleri aldık. Bilet numaralarını tam hatırlamıyorum ama sanırım 9-10 ve 29-30 numaralı koltuklar. Kızların yanına döndüğümde durumu açıkladım.

-"Kızlar ben arka tarafta oturmak istiyorum, kim yanımda oturuyor?"

Betül direk atladı bilete. "Tabi ki ben" dedi. Diğer kızlara biletlerini verip ayrıldık onlardan. Akşam servis saatinde buluşuruz dedik.

Ayrıldıktan sonra Betül bana dönüp:
+"... balık ekmeği çok beğendim ben, gitmeden bir kez daha yiyelim mi?"
-"Tabi ki olur canım, ne demek."

Eminönü'ne doğru yola koyulduk tramvayla. indik yedik balığımızı.

+"Dönerken yürüyelim mi?"
-Uzak değil mi?"
+"Sadece bulabilecek miyim yolu, merak ediyorum."
-"Tamam öyle olsun"
+"Sen karışma ama, şuradan buradan diye."
-"tamam nasıl istersen."

Beyler yürümeye başladık, yürümez olaydık. istiklal'in arka sokaklarına soktu bizi. Travestiler evlerin pencerelerinden bana laf atıyor. Kendimi hiç güvende hissetmiyordum (: Neyse ki sağ salim çıktık istiklal caddesi'ne. Orada bir kafeye oturmuştuk, soğuk bir şeyler içtikten sonra;

-"Betül gün batımı yaklaşıyor, ne yapmak istersin.?"
+"Denizin kenarına oturup, gün batımını izlemek isterim birlikte"
-"Ne duruyoruz o zaman (:"

Kabataş'a indik. Denizin kenarına oturduk. Kız kulesini izliyoruz, geçen vapurları izliyoruz, aklıma güzel bir fikir geldi.

-"Anı biraz daha güzelleştirelim mi?"
+"Ne yapacaksın?"
-"Bekle."

Cebimden telefonun kulaklığını çıkardım, telefona taktım, bir ucunu ona verdim, bir ucunu da kendi kulağıma taktım ve telefondan çok sevdiğim bir parça açtım. istanbul'da Sonbahar.