üniversite aşkımı anlatıyorum beyler toplan

Bizim bölüm başkanımız saat 16:00 gibi yanımıza geldi,
+"Gençler 5-10 dakika işim var daha sonra birlikte bir şeyler yapalım bugün. Diğer günler herkes istediği yeri gezer."

Boynumuz kıldan ince hesabı adamın işinin bitmesini beklemeye başladık. işi bittiğinde saat 18:30'du beyler. o adamı orada iki buçuk saat beklemiştik. Aslında ben Betül'e ya boş ver şunları kaçalım şuradan kafamıza göre gezelim dediğimde "... başımızı derde sokmayalım istersen" tepkisi almıştım, haklıydı da. Adamla inatlaşmaya ne gerek vardı ki.

Önce metro, sonra tramvay yolculuğu ile istanbul Üniversitesi'nin bulunduğu mevkiye (Beyazıt olması lazım, ismini tam hatırlayamadım nedense) geldik. Bizim hoca hadi burada inelim geze geze Eminönüne gider balık-ekmek yer dağılırız dedi. O balık ekmek yiyoruz diyor ben ise kafaları yiyorum beyler. Çünkü benim planım Bebek sahilinde takılmaktı o gece. Hocanın yanına yavaşca yanaşıp;

"Hocam biz acıktık, Eminönü'ne geçiyoruz. Orada bekleriz sizi." dedim ve sorun yok cevabını aldım. Bizde tramvaydan inmeyip Eminönü'ne kadar gittik. Oturduk yine bir yere. Bizimkileri beklemeye başladık. Geldiklerinde saat 23:30'du. Sabır taşı denilen şey bende çoktan çatlamıştı. Yaklaşık 20 kişi o zaman için tek alkolsüz olan yer oturup muhabbet etmeye başladılar. Biz dışarıda oturup devam ettik keyfimize. Gruba katılmadık. Saat 23:50'de dayanamadım ve yanlarına gittim.

Saat 6'dan sonra arayan arkadaşlarım bile Van'da ne yapacaksın gel yanımıza, Van'daki arkadaşlarım kanka bırakma bizi Allah'ın gibtir ettiği yerde. Senin aktivitelerin ile eğleniyorduk vs. Betül'ü daha önce anlattığım arkadaşlarım ise Betül'ün peşini bırakıyor musun artık gibi sorularla vicdan azabı çektirdiler bana gün boyu.

Babam akşam üzeri eve geldiğinde bir nutukta o çekti.

+"Oğlum alışabilecek misin yeni şehire, yeni arkadaşlar vs. Benim fikrimi soracak olursan geçme."

Annem oradan lafa giriyor.
+"Oğlum Van çok sıkıcı, gelip gördük bizde işte bir gün. Geç kazandığın şehire. Orası daha iyi olur senin için."

Anlayacağınız annemle babam bile fikir ayrılığına düşmüştü ilk günden ki kayıt haftasına daha 2 hafta vardı. Kabir azabı çekeceğim 2 hafta beni bekliyordu sanki.

O gece saat 2'de Betül'e söz verdiğim için msn'e girdim ve beklemeye başladım.

bizde beklemeye basladık 2den beri reis

Gece saat 2 olduğunda Betül girdi msn'e. Ben görmedim girdiğini ama o beni görüp direk görüntülü konuşma davetini yolladı tabi. Çokta özlemişim kızı o zamanlar. Zor zamanlarımda yanımda olan kişi olduğu için o gün yanımda olmayışını çok yadırgamıştım. Genelde kızların bir kahramanı olur ama Betül benim kahramanım olmuştu resmen. Görüntülü konuşma davetini kabul ettim hemen ve Betül söze girdi;

+"Naber?"
-"Betül boş ver şimdi bunları. Bugün saat 6'ya kadar her şey güzeldi. 6'dan sonra kabir azabı çekmeye başladım resmen. 8 saattir içim içimi yiyor. Annemle babam bile fikir ayrılığına düştü ilk günden. Yetti daha ilk günde. Sen ne dersen onu yapacağım, geç dersen geçeceğim; kal dersen kalacağım."

Tam o anda net gitti kızın en azından tekrar çevirim içi olduğunda bana böyle söylemişti. Çevirim içi olduktan sonra da 10 dakika boyunca konuşma penceresinin alt tarafında beliren "Betül yazıyor... " ifadesi bir gelip bir kayboluyordu. Ama sonuna uzun bir mesaj gelmişti.

... kalmanı çok istiyorum ama; diye başlayan ve maddeler halinde aşağı uzayan uzun bir liste. Aşağıya uzayan o maddeleri hala okumuş değilim, çünkü benim için önemli olan ilk cümlede yazılıydı.

-"Anladım, geçeceğim yani?"
+"Ya aslında kalmanı çok istiyorum, kal demek istiyorum ama az öncede belirttiğim gibi kalıp mezun olamazsan çekeceğim vicdan azabını düşün. O yüzden geçmeni istiyorum. Ama tek şartım var, geçiş yaptıktan sonra burayı unutma."

Daha sonra normal muhabbetimizi yaptık, çıktık.

Evet panpalar. Betül'ün de geç demesiyle hazırlıklara başladım geçmek için. Öncelikle yeni üniversiteme gidip ders transferi için gereken belgeleri öğrendim. Sonra Van'a geçtim.

Van'da kaydımı sildiğim anda o lanet üniversitemden ayrıldığımı cümle aleme duyurmak için facebook durum güncellemesi yaptım saat sabahın 10unda. 5 dakika sonra arayan yine Betül'dü. Ne zaman internete girebileceğimi sordu. Eve gidince yani gece 2'den sonra dedim. Tamam bekliyorum gece o zaman dedi.

11 haziran günü sabah eve geldim. Direk yatağıma yattım. Öğle saatine yakın uyandım kendiliğimden.

O gün ilk defa Betül uyandırmak için aramamıştı beni. ilk defa sabah ders saatinden önce telefonum çalmamıştı. Bir boşluk oluşmuştu sanki hayatımda. Günler böyle geçerken ben neredeyse her gün kordona gidiyorum oturuyorum denize karşı banklara ve uzaklara bakıyorum her defasında. Gün batımını izliyorum, yanımda Betül'ün varlığını düşünerek. Kulaklığımda her defasında istanbul'da sonbahar parçası çalıyor. Facebook, twitter gibi sitelere korkudan giremiyorum. Eğer girersem kendimi tutamayıp ağlarım diye.

Sonra bir gün msn'e girmek geldi içimden.

O gece bana "senden tek isteğim beni Van'da unutma" dedi. Benim için en önemli cümleydi. Bende unutmayacağıma dair söz verdim.

yazıların cok gecikiyor panpa. yazmıyorsun artık neredeyse

@112 az sonra başlayacağım panpa. 24 saattir emre aydın dinliyorum. kıvama geldim sayılır.

güzel panpa bende duygusalım aglattın ama puşt

var mı bi gelişme?

Sabah dükkanda okursun panpa. Şu an biraz işim var ve duygusal modda değilim. Yazsam da güzel bir şey çıkacağını zannetmiyorum.

Betül onlinedı msn'de. Konuşmaya başladık hemen. o klagib selamlaşmadan sonra yine sustuk. Konuşacağı şeyler hiç bitmeyen iki insanın sanki artık bitmişti tüm konuşacakları. Sadece susuyorduk. O sırada Betül görüntülü konuşma daveti attı. Aramızda ikimizi de gülümseten şu basit konuşma geçti.

-"Atıyorsun bu daveti ama ben çok dağınığım."
+"Aman sanki ben çok düzgünüm. (:"

kabul ettim daveti, sadece birbirimize bakıyoruz, ne konuşuyoruz ne de başka bir şeyle ilgileniyoruz. Sadece bakıyoruz birbirimize. Uzun sessizlikten sonra söze girmek istedim.

-"Betül birlikte 3 ayımız geçti bazen küstük, bazen barışık;bazen sıkıldık oturmaktan bazen de çok eğlendik. Bence her anımız çok değerliydi ama senin için daha farklı bir gün var mıydı?

Hiç düşünmedi direk söyledi.

+"Şu an bilgisayarımda hangi parça çalıyor sence?"
Ağzımdan "istanbul'da sonbahar" kelimeleri dökülüverdi.
+"O zaman hangi gün en güzeldi benim için, sanırım söylememe gerek yok, tahmin edersin."
-"Peki bende hangi parça çalıyor, tahmin et bakalım?"
+"istanbul'da son... "
-"Evet."
+"O zaman aynı soruyu sana sormamın bir anlamı yok." dedi ve tekrar sustuk. Bir saat kadar baktık birbirimize öyle, sonra ben daha fazla dayanamayıp çıktım netten ve yattım o gece.

devam devam panpa

Tarih: 19 ağustos 2011

Üniversite tercihlerinin açıklanacağı gün gelmişti. Ben ygs'den iyi bir puan aldığım için tercih yapmıştım, bu şekilde istediğim üniversiteye geçiş yapmak istiyordum. O gün saat 3'te açıklanacaktı sonuçlar.

Saat 3 oldu, anlamsız bir heyecan yaptım ve ösym'nin sitesine girdim. Sonuca baktığımda kazanmıştım isteğim üniversiteyi, hemen ekran görüntüsünü alıp facebook'ta paylaştım. bir dakika içinde Betül aradı.

+"Öncelikle hayırlı olsun, istediğin oldu, sevindim senin adına."
-"Çok tşk. ederim Betül."

Kısa bir sessizlikten sonra Betül devam etti.

+"Şimdi senin telefonun susmaz muhtemelen, arkadaşların tebrik için arar. Gece müsait olursan 2'de msn'de konuşalım mı?
-"Tabi olur canım."
+"Görüşürüz o zaman gece."
-Görüşürüz."

@108 sus giberim ananı karısma panpama

Knsma haamina

eyvallah anladım kardeşim

ohooo sabah işe gidiyorum dükkan acıcam amk ben. saat 1de yatıyorum oldumu şimdi a mübarek

panpa bu saatte ergenler oldugu için yazmıyorum. gece 4-sabah9 arası yazıyorum.