part 113

Hep beraber kalkıp hazırlandık. Biraz sonra çıktık evden. Kader ablada bizimle geliyordu. Mutlu bir aile olmuştuk şimdilerde. Kader abla bazen bize öğüt verip bir anne gibi yaklaşıyordu. Aşağı inip yürümeye başladık. Hava serindi. Sibel koluma girmişti. Sadık ile Aysel arkamızdan geliyorlardı. Resul Kader ablayla bir konuyu tartışıyorlardı. Biraz sonra Esra da tartışmalarına dahil oldu. Sibelle bende en önde yürüyorduk. Sibel başını dayadı omzuma.

Sibel: seni seviyorum.

- bebeğim?

Sibel: efendim canım?

- Yüreğime bir kuş kondu kaç zamandır. Yeri hazırdı sanki. Yerini ben hazırlamadım ama hazırdı sanki en bastan. Yerini yadırgadı sanki ilkin. Ama ben gönlümden bir şeyler daha kattım yuvasına. Durdu sonra. Hiç uçmasın. Hiç gitmesin. Gitmez değil mi?

Sibel: istersen gitmez.

Egildim şakağından öptüm Sibeli.

- gitmesin tabi. Hangi mevsimi istiyorsa yaşasın gönlümde, gönlünce.

Sibel: hem ben yadırgamadım yerimi, nereden çıkarıyorsun bunu?

- bilmem. Hissim o yöndeydi sadece.

Sibel: yanlış his bebeğim.

Elimi Sibelin omzuna attım. Sımsıkı çektim kendime. Durup arkaya baktım sonra. Resul Esra ve Kader abla hala hararetli hararetli birseylerden konuşuyorlardı. Sadık ve Aysel mutlu görünüyorları. Yürümeye devam ettik. Limon ağaclarinin kokusu burnumuza değdi sonra.

part 114

Limon kafeye gelmiştik artık. Saat ikindiyi geçiyordu. içeri girip asma kata çıktık. Kafeye girer girmez çok sevdiğim pir parca çalmaya başladı.

' Azer Baba - Yakasım gelir '

Bu saatte kafede bu parçanın çalmasına şaşırdım. Ama biri istemişti herhalde. iyiki de istemişti. Çoktandır dinlemiyordum. parçaya eslik ediyordum hafiften.

Sibel: aşkım sende de her türlü zevk var.

- Eskiden kalma bunlar bende bebeğim.

Esra: okey oynayalım mı?

Aysel: çok kalabalığız ama.

Esra: olsun birşey olmaz.

- bana uyar. yenilen takımın bir cezası olsun ama.

Esra: ne mesela?

Sibel: ben sevgilimleyim. Yani kazanan takımdayım.

Gülüştük.

Kader: yenilen takım kazanan takıma nargile ısmarlamış olsun. Olur mu?

- bana her türlü uyar.

Kader: benle Resul eş olalım. Senle de Sadık. Sibel ve Ayselde sevgililerine yancı olsunlar.

Kader abla böyle söyleyince Sadık güldü. Aysel utandı.

- peki, kabul.

part 115

okeyde yenildik. Yenilgiyi hazmedemedim. Sinirlenip izmire taşındım. Arkadaşım Necip vardı orda. pekekentlik yapmaya basladım sonra.

dermişim xd

part 115

Oyuna başladık. Çok zevkli başladı oyun. Kader abla şirinlikler yapıp bizi güldürüyordu sürekli. Boşta kalan Esra Kader ablanın yanında oturmuştu. Somurtuyordu biraz. ama kader ablanın esprilerinden sonra onunda neşesi yerine gelmişti. Gülmeye başlamıştı. Sibel hep benim oyunuma müdahale edip cadılıklar yapıyordu.

- Sadık oğlum bak sağlam oynamamız lazim. Kader abladan korkuyorum ben.

Sadık: bencede. Ama merak etme sen.

Hakikaten de öyleydi. Kader abla sanki yılların okeycisiydi. Kadın mahvetti bizi. Ya da bugunluk şans ondan yanaydı. Oyun bitmeye yakındı yeniliyorduk. Biraz morelsizleşmiştik Sadıkla ben. Kader abla Esra ve Resulun keyfine diyecek yoktu. Esrayı böyle keyifli görmek huzur veriyordu bana. Oyun içinde bazen anlamlı anlamlı çarpışıyordu gözlerimiz.

Oyun bitti. Kader ablayla Resul alt ettiler bizi.

Kader: bende birşey zannediyordum sizi.

Gülmeleri tavana çarpıp üzerimize serpiliyordu sanki.

Resul: nargileyi nerde içiyoruz beyler?

- farketmez. Çıkalım buluruz bir yer.

Resul: tamam kalkalım madem.

Toplandik kalktık hep beraber. Hesabi ödeyip çıktık. Limon ağaçlarinin karşısındaki yola girip başka yere nargile içmeye gidecektik. Sigaramı yaktım. irkildim sonra. Arkadan bir ses;

+ Kader?

part 116

Kader: yinemi ya?

Döndük hepimiz. huur çocuğu Oğuzdu bu. Gitti sanmıştık ama burdaydı hala muallak. Bizimi takip ediyordu bilmiyorum ama başka nasil olacaktıda yerimizi bilecekti?

Oğuz bize yaklaştı.

Kader: ne var lan? ne istiyorsun gene?

Oğuz: seni istiyorum Kader. Yapma bana bunu lütfen.

Kader: ben söyleyeceklerimi söyledim sana Oğuz. Git şimdi. Huzursuzluk çıkarmadan git.

Oguz: Sadece benimle gel istiyorum. Bak herşeyi anlatacağım sana. iki dakika dinle sadece.

Kader: Git Oğuz istemiyorum.

Elimdeki sigarayı yere attım. Yaklaştım Oğuza.

- Lan Oğuz musun nesin? istemiyor kadın işte. Ne zorbalık yapıyorsun ki?

Oğuz: Sen neden karışıyorsun lan bizim meselemize?

- istemiyor lan işte istemiyor. Zorla mı?

Oğuz: Gerekirse zorla tabi. Sen çekil aradan.

- Çekilmesem ne yaparsın lan?

Kader: Dur sen Manco. Tamam şurada adam gibi konuşacaksan iki dakika konuşalım. Anlat neymiş derdin?

Sibel yanıma geldi. Kolumdan tuttu.

Sibel: aşkım sakin olur musun?

Kader ablayla Oğuz az ilerlediler. Konuşmaya başladılar. Biz onları izliyorduk. Ama az sonra bağrışmalar başladı yine. Oğuz yine Kader ablanın kolundan tutmuş çekiştiriyordu. Ben Resul ve Sadık atıldık hemen.

Kader: Olmaz Oğuz boş hayaller bunlar.

Oğuz: benimle geleceksin.

Ben Oğuzun elini Kader ablanın kolundan ayırdım. Oğuz resmen delirmişti sanki. Kararmıştı sanki gözü. Kader ablayı iki adım uzaklaştırdım. Bir çığlık attı Kader abla. Döndüm. Resul yere yığıldı birden. Dondum. Felç oldum sanki birden. Yere kan birikmeye başladı sonra.

part 117

Aslında herkes donmuştu sanki o an. Resul yerdeydi. irkilip kendime geldim. Oğuz bini kaçmaya başladı. Ciğerim sönmüş bir halde eğildim yere. Resul kıvranıyordu. Yüz üstü uzanmıştı. Biraz çevirdim Resulü kendime doğru. Kızlar korkarak geldiler. gözlerinde yaş birikmişti hepsinin. Sadık hala kendine gelememişti. Kader abla şok geçirmişti sanki. Gelen gidenler başımıza toplanmaya başladılar.

- Kardeşim?

Resul inliyordu acıyla. Biraz daha toparladım yerden Resulu. Yere oturdum Başını dizime aldım. Oğuz bini o korkuyla bıçağı yere atmıştı. Yada düşmüştü elinden. Resulun darbeyi aldığı yeri görmeye çalışıyordum. Eli bacağındaydı. Elini çekince farkettim, bacağından kasığa yakın bir yerden darbe almıştı. Toplananlardan biri ambulansı aramıştı bile. O hengamede aklıma bile gelmedi. Kader ablaya baktım. Ağlıyordu.

Ambulans geldi az sonra. Resulü aldılar. Bizden de Sadık bindi yanına.Ben kızları alıp taksiyle hastanenin yolunu tuttuk.

part 118

Biz hastaneye vardığımızda ambulans çoktan gelmişti. Danışmaya sorup danışmanın bizi yönlendirdiği kata çıktık. Sadık karidordaydı. iki eli yüzünde oturuyordu. Koşarak yanına gittim.

- Ne oldu Sadık? Resul nasıl?

Sadık: Baygınlık geçirdi gelirken. Hemsire normaldir dedi. Kan kaybediyormuş, olağanmış baygınlığı. Odaya aldılar.

Sadık ağlamaklıydı. Aslında herkes öyelydi. Sadığın yanına oturduk hepimiz. Kader abla hala ağlıyordu.

Kader: hepsi benim yüzümden. Gitmem gerekiyordu belki de onunla.

- abla saçmalama. Kim bilebilirdi böyle olacağını?

Esra: inşallah birşey olmaz.

- Merak etmeyin birşey olmayacak. Duvar gibidir Resul. Sağlamdır. Ona birşey olmaz.

Sibel yanımdaydi. Elimi tuttu. Yaşadığımız bu seri olaylar onu da çok yormuştu. Fısıldar gibi konuştu;

Sibel: hep böyle mi olacak Manco?

- neyden bahsediyorsun?

Sibel: böyle yani hep diken üstünde?

- Düzelecek bitanem düzelecek.

Elini alıp öptüm Sibelin. Odanın kapısı açıldı.

part 119

içerden hemşire cıktı. Hepimiz ayaklandık.

- Nasıl hemşire hanım arkadaşımızın durumu iyi mi?

Hemşire: Korkulacak birşey yok. Ama ufak müdahale ile olacak birşey değil. Şimdilik geçici müdahale oldu ama ameliyathaneye almamız gerekiyor. Bıçak ciddi bir yere denk gelmiş.

- ee ne olacak yani şimdi?

Hemşire: Birazdan ameliyathaneye alacağız hastayı. Diğer gerekli müdahaleler yapılacak orda.

- uyanabildi mi?

Hemşire: evet kendine geldi ama şimdi giremezsiniz içeri.

Kader: ben girsem sadece çok kısa?

Hemşire: Olmaz hanım efendi. Şimdilik kimse girmesin. Hepinizin burada olmasına da gerek yok. Hem yasak zaten.

- Hepimiz kalmayacagız burada.

Hemşire: tamam. Ha birde şuan öyle bir durum yok ama kana ihtiyaç duyulabilir. Aranızda AB+ kanı olan varsa burada bulunursa iyi olur.

Hepimiz birbirimize baktık. Benim kanım farklıydı.

Esra: Evet var. Bende AB+ ..

part 120

Esra sakin ve soğukkanlı hemşireye bakıyordu. Ben rahatladım bir an. Bizden birinin olmasaydı aramak zorunda kalacaktık belki. Simdilik ihtiyaç yoktu ama ne olur ne olmaz bulunması gerekiyormuş iste.

Hemşire: tamam hanımefendi siz burada kalın öyleyse.

Esra: tamam.

Hemşire gitti. Biz oturduk yine. Akşam olmuştu bile. Sabah Kader ablayla fantazi yaparken şimdi nerelerdeydim? Ne olaylar yaşamıştım?

- Sadık siz eve gidin.

Sadık: yok abi siz gidin ben kalayım.

- Olmaz Sadık. Benle Esra burda kalalım siz gidin. Kader abla sende bugün bizde kal istersen. Aysel sen yurda mı gideceksin?

Sibel: sende gel bize Aysel.

Aysel: peki tamam.

Kader: ben de kalsam ya burada?

- Olmaz abla. Yasakmış hem. Siz dikkat edin kendinize. Sadık?

Sadık: tamam öyleyse biz gidelim. Ama haberdar edin bizi.

- Tamam olur.

Kalktık hep beraber.

- Esra sen kal burda istersen.

Esra: Yok. Bir sigara içeyim ben de.

- peki.

Çıktık hastaneden.

part 121

Paketimi cikarip bir sigara aldım. Kader ablaya ve Esrayada uzattim. Onlarda aldılar, yaktık sigaralarımızı. Sibel yanıbaşımdaydı. Hastanenin önünde duruyorduk öylece. Herkes yorgun, herkes argın, hastane boğuk, güneş yok, ki asıl güneşim benim yanımda, hava hafif soğuk, bir şarkı anlatıyor şuan sanki beni...

' can gox - Yalnızım Ben '

Sibel: bebeğim?

- Efendim sevgilim.

Sibel: dikkat et kendine olur mu?

Elinden tuttum Sibelin. Onlardan ayrılıp yürümeye başladık biraz. Uzak sayılırdık.

- bebeğim beni düşünme sen. Kader abla kendine gelemedi hala. Diğerlerinin de hallerini görüyorsun. Sen; benim güneşim. Onlarıda ısıt ve onları da aydınlat olur mu? Kader abla sana emanet. Dikkat edin kendinize. Resul de iyiymiş zaten.

Sibel: tamam bebeğim. Ama sen de dikkat et. Çok çıkma dışarı, üşütme.

- Tamam sevgilim.

Diğerleri hala duruyordu gerimizde. Sigaramdan bir fırt daha aldım. Onlara doğru döndük.

- Sadık hadi kardeşim siz gidin.

Sadık: tamam kardeşim. Hadi kızlar.

Sibeli öptüm yanağından. Ayrıldık.

Kader: bizi habersiz bırakmayın Manco.

- tamam abla merak etme sen.

Bizimkiler dönüp gittiler. Ben ve Esra tek kaldık. Ellerimizde sigaralarımız. ikimizde dertli. Hava üşütücü.

Kapıda bir görevli göründü.

+ demin gelen hastanın yakınları siz misiniz?

part 122

- Evet biziz. Kötü birşey mi oldu?

+ içeri gelin biraz.

Esrayla beraber korku dolu adımlarla içeri girdik. Resule birşey olduğunu düşünüyorduk sanki ikimizde. Ama birbirimize belli etmeden korkuyorduk. Ben ona yalancı güven aşılamaya çalışıyordum hareketlerimle, o da bana.

Görevli önde bizde arkada yürüyorduk hala. Görevli bir odanin kapısında durdu. Kapiyi çalıp içeri girdi sonra. Kapının arasından içerdeki polis göründü.

Polis: Gelin gençler. Resul D. nin neyi oluyorsunuz siz?

içeri girdik. Polisin oturmamız için başıyla işaret ettiği sandalyelere oturduk.

- arkadaşlarıyız biz.

Polis: üniversite öğrencisi misiniz?

- evet. öğrenciyiz.

Polis: olay anında orda mıydınız?

- Evet ordaydık.

Polis: bana olayı anlatın. ifadenizi almam gerekiyor.

Olayı ben anlattım. ama kader abladan bahsetmedim. Kader ablanin başına iş açmak istemiyordum. Biriyle karşılaştığımızdan ismini dahi bilmediğimden filan uydurdum olayı kafamdan. Basit bir yan bakma olayıymış gibi anlattım olayı. yanlış mı yapıyordum bilmiyorum. Esra şaşkın gözlerle beni izliyordu.

Polis: peki Oğuz kim?

Sigara&nescafe molası beyler.

edit: adım adım 150 ye

edit2: o 150 buraya gelecek !

part 123

Esra korku dolu gözlerle bana bakıyordu. Acaba olduğu gibi mi anlatsaydım? Ama sadece Kader ablayı korumaktı benim amacım. Ama sıçmıştık herhalde. Şimdi sıvama zamanıydı.

- Tanımıyoruz.

Polis: Emin misiniz? Oğuz diye birini tanıyor musunuz?

Esra: neden soruyorsunuz bize bunu?

Polis: Olay yerine olaydan çok sonra gidebildik. Bir bıçak bulduk. Bir de daha ileride bir cüzdan bulduk. Cüzdan Oğuz U. diye birine ait. Acaba olayla ilgisi var mı diye düşünmeye başladık? Adresini bulduk zaten gidip alacak arkadaşlar.

- Polis bey dediğim gibi biz şahsı daha önce görmemiştik. ismini de bilmiyoruz.

Polis: Simasından hatırlarsınız o halde.

- evet tabiki de.

Polis çekmeceden bir kağıt çıkardı.

Polis: cüzdan şuan emniyette. Burada kimlik fotokopisi var. Bumuydu kızım şahıs.

Esra: evet buydu.

part 124

Polis: Şimdilik resmi bir ifade almayacağız. Bu kadarı yeterli. Arkadaşınızda kendine gelince onun ifadesi de alınacak.

- peki memur bey.

Polis: siz isterseniz çıkabilirsiniz. Yada bir çay ısmarlayayım size?

- Hayır tesekkur ederiz. Biz çıkalım.

Odadan ciktık. Esra tedirgindi hala yanımda. Aslında bende de tedirginlik vardı. Ne yaptığımı, ne yapacağımı bilemiyordum. Resulun yattigi odaya doğru gidiyorduk. ikimizden de ses seda çıkmıyordu. Esra biraz buruk biraz ürkek biraz da yorgundu. Onun bu kadar yoğun yorulması canımı yakıyordu sebepsiz.

Az sonra odanin olduğu koridora geldik. Odanin kapısına gelince odanın kapısının açık olduğunu gördük. içerde bir hemşire vardı. Demin gördüğümüz hemşire değildi bu. içeri girdik.

- bakar mısınız? Arkadaşımız burada yatıyordu demin, ne oldu?

Hemşire: Bıçaklama vakası mı?

- evet evet..

Hemşire: o hastayı ameliyathaneye aldılar. Darbesi zedelemiş biraz.

- Ameliyathane nerde?

Hemşire: Zemin kat. Danışmaya sorun gösterirler.

- Peki. Teşekkürler.

Çıktık odadan.

part 125

Merdivenlerden aşağı inip zemin kata gittik. Danışma bize ameliyathanenin yerini gösterdi. Ameliyathanenin önüne geldik. Malum giremiyorduk içeri. Oturduk bekledik biraz. Esraya kanla ilgili birşey dememisti kimse. Gerek yoktu herhalde. Esra ayağa kalktı.

Esra: bir sigara içip gelelim mi Manco

- olur. Gidelim. Bekledikce stres oluyor insan burada.

Esra: aynen aynen hadi çıkalım.

Babam aradı o an actim telefonu. Babama olanlardan bahsetmedim. Her zamanki muhabbetlerden sonra kapattık telefonu.

- Esra sen çık ben lavaboya gidip geleyim.

Lavaboya gittim. Gitmisken biraz soğuk suda çarptım yüzüme. iyi gelmişti. Rahatlatmıştı beni.

Kapıya ciktim. Esra sigarasini yakmıştı, köşede oturuyordu. Hasta yakini diğer insanlar bahcedelerdi. Hastanenin bahçesinde kafeterya tarzi bir yer vardı. iki çay alıp Esranin yanina gittim. Cayın birini Esraya uzattım, Esranin yanına oturdum bende. O esnada telefonum çaldı. Arayan Sibeldi.

part 126

- bebeğim?

Sibel: aşkım nasılsın?

- iyiyim bitanem. Resulu ameliyathaneye aldılar. Bekliyoruz bizde.

Sibel: haber alabildiniz mi? Durumu nasılmış?

- Yok bebeğim. Durumunu soracak kimseyi bulamadık bile. Siz ne yapıyorsunuz?

Sibel: Bizde birseyler atıştırdık az önce. Oturuyoruz şimdi.

- Kader abla nasıl?

Sibel: iyi o da. Çay içcez biraz sonra.

- tamam bebeğim dikkat edin kendinize. Gerektiğinde haber veririm ben size.

Sibel : tamam sevgilim, görüşürüz.

- Görüşürüz bebeğim.

Telefonu kapattiktan sonra Esranın uzattığı paketten bir dalda ben aldım. Esra cakmağını uzattı sonra. Alıp sigaramı yaktım. Esra bakışlarını yere dikmiş duruyordu öylece. Ona biraz güç vermek adına sigaramı çay bardağını tuttuğum elime alıp elimi omzuna attım.

- Kendine gel biraz. Uykun mu var yoksa

Esra: Hayır yok. Düşünüyorum sadece.

- neyi?

Esra: herşeyi. En çokta seni.

- yine mj aynı muhabbet.

Esra bir fırt daha çekti sigarasından. Bakışları yere döndü sonra.

part 127

Esranın nefesleri sıklaştı biraz. Yerden kaldırdı hafifçe bakışlarini. Bir yudum daha çay aldı dudaklarıyla. Bana baktı, gözlerime.

Esra: ne olur beni sevsen?

- Esra bu durumda konuştuğumuz şeylere bak.

Esra: ben bunu konuşmak istiyorum ya, varmı ötesi amk?

- peki öyleyse. Sevmedim mi seni hiç? O kadar sene kimin peşindeydim ben? Kaç defa geldim sana hatırlıyor musun? Ben unuttum sayısını çünkü. Kaç defa geri cevirdin beni? Ha söyle sevmedim mi seni hiç?

Esranın bakışları yere döndü tekrar. Sigarasından ve çayından birer yudum aldı. Devam ettim ben;

- Sana ilk geldiğimi hatırla. Nasıl da alay etmiştin benimle. Oysa senin için az mı kavgalar verdim ben? Hem kendimle hem de başkalarıyla. Her defasında kopmaya çalıştım senden ama olmuyordu. Olmadı da. Söyle, sevmedim mi seni hiç? Ben o kadar yanarken hiç degmedimi sana benim yangınım? Hiç mi canını acıtmadı? Hic mi için cız etmedi? Susma ya söyle hiç mi sevmedim seni?

Esra: Manco seni seviyorum.

part 128

Esra sustu tekrar. Gözlerime bir anlık değen gözleri yere döndü tekrar. Elimdeki sigaranın külü kendiliğinden döküldü yere. Birşey diyemedim. Sustum kaldım oracıkta. Ne diyebilirdim ki şimdi? Benim yıllardır beklediğim kız yıllardır bekledigim cümlelerle şimdi karşımda duruyordu ve tek cümlesi kalbimdeki yangınları tekrar yakmaya yetmişti. Çayımdan bir yudum aldım.

Şimdi kara gök çekiyordu beni içine. Yıldızlar birer dar ağacı kurmuştu sinelerine. isa çarmığa gerilmişti şimdi ayın bir yanından biğer yanına. Havanın serinliği ilikleri daha çok zorlamaya başlamıştı. Ama kanım her seferinkinden canlı her seferkinden sıcak ve her seferkinden deli akıyordu. Dilim hareketsizdi. Sigaram bitmiş elimde sönmüştü.

Esra başı yerde ama bana doğru gönderdiği yoğun enerjiyle toprağı deşiyordu ayaklarıyla. Belindeki saçlarının dalgaları bir gemi yapıyordu kendiliğinden. Beni bindiriyorlardı gemiye. Kalbe yolculuk başlıyordu. Benim iklimimden Esranın coğrafyasına. Oysa ben iklimime davet etmiştim onu.

Fark etmeden bir kelime cıktı aklımdan. Ben bu düşüncelerle savaşırken tek bir kelime.

- bende..

edit: isim hatası düzeltildi.

part 129

Aklımdan çıkan bu kelimeye inanmak istemedim. Saydım sövdüm icimden. Aklımdan geldi yolunu bulup dilimin ucuna kondu. Çıkmadı ama ağzımdan ve çıkmamalıydıda.

Yeni bir sigara çıkarıp yaktim. Çayım soğumustu ama aldım bir yudum. Söze girdim;

- Ateş birgün suyu görmüş yüce daglarin ardında. Onun duru güzelliğine, kayalara çarpışına, parlaklığına vurulmuş. Gel yarim ol demiş suya. Su, ateşin gözlerindeki yangını görmüş ve demiş; al yüreğim senin, yüreğini ateşe vermiş ve vurulmuş o da.

iki sevgili sarılmışlar birbirlerine. Gel zaman git zaman su birseyleri fark etmeye başlamış. Onlar sarıldıkça sevgili yavaş yavaş sönmeye, kendiside azalmaya başlıyormuş. Dayanamamış bu duruma. Çekip gitmiş ansızın.

Esra başını kaldırıp bana baktı. Gözlerimiz denk geldi. Devam ettim;

-Ateş çok kızmış bu duruma. Suyun ansizin habersiz bir şekilde gitmesini yedirememiş. Yakmış yıkmış dağ, tepe, ova.. Sevgilisini aramaya koyulmuş. Oryaliği yaka yaka ararken birgün bir tepenin arkasında suya denk gelmiş yine. Bakmış suyun o duru güzelliği eskisi gibi duruyormuş öylece. Hırçın dalgaları kayalara çarpıyormuş aynı. Anlamış; sevmek bazen gitmekmiş.

Lan hurr evladı. Irzını gibeyim senin. Lan ne yapsak yaranamadık be. Aşırı yavaşlıkmış? Belanı gibeyim senin. Ulan amın feryadı kaç gündur mobilden yazmaktan parmaklarım gibildi.

Seri de seri, seri de seri. Ben burada söz verdiğim gibi 150 ye kadar yazmaya çalışıyorum. Uykusuzluk, yorgunluk demiyorum. Sevgilimi erkenden evine bırakıyorum yazayım diye ama olmuyor değil mi? Senin gibinin rahat olduğu yerinde tatmin etmeli seni ama. Benim burda telefonu tutmaktan serçe parmağım uyuşmuş, gözlerim kan toplamış ne çıkar? Beyimizin gibi inmesin yeterki. Beyliğini gibtiğim.

Herkese iyi geceler beyler. Sanırım bu kadarı yeterli. Yarın arkadaşın PC den capslerinizi atarım.