part 65

korktum. ikimizin de nefesi kesildi. Esra koptu benden. Ne yapacağımı bilemiyordum. Aklimda milyonlarca düşünce vardı. O esnada sesin kime ait olduğunu pek anlayamadim. Esra da karşımda duruyordu. Heyecandan titriyordu o da.

Esra: Manco gidelim burdan.

- nereye gitcez?

Esra: bilmiyorum Manco gidelim.

Esra bir yandan elimden tutmuş çekiştiriyordu. Ben hala duvarda oturuyordum. Kalktım. Sesin geldigi yere doğru birkaç adım attım. Bir karartı vardı sadece. Anlayamiyordum henuz kim olduğunu. Sibelse ya? Eger bu Sibelse giberdi belamı. Belki hic bakmazdı yüzüme bir daha. Birkaç adım daha attım. içimde kocaman bir hiç vardı. Esra duvarın kenarında duruyordu hala.

+ Manco?

- Kader abla?

+ Manco ne yapıyorsun, ne işin var burada?

part 66

korkudan iki büklüm olmuştum. Kader abla bana anlamlı anlamlı bakıyordu. Esra geriden yanımıza geldi.

Kader: bu kız kim?

Esra atıldı hemen.

Esra: Merhaba. Ben esra. Manconun arkadaşıyım.

Kader abla kendisine uzanan eli sıkmadı. Sinirli bir şekilde bana bakıyordu.

Kader: Nasıl bir arkadaşlık bu Manco?

- anlatırım Kader abla. uzun hikaye

Kader: benimle gel Manco, yukarı çıkalım.

Esra: gidecek misin Manco?

- Esra geç oluyor zaten. Yurda dön sende.

içimden bir yandan Kader ablaya geldiği icin sitem etsemde bir yandan tesekkur ediyorum. Belki de beni burada yakalamasi ders olmuştu bana. Esra dönüp gitti. Tek kelime dahi etmedi. Ben Kader ablanin yaninda utancimdan kırılmıştım. Bir sigara cikarip yaktım.

Kader: hadi yukari cikalim.

- olur abla.

Beraber binaya girip asansörle yukari ciktik. Bizim katta inince Kader abla donüp bana baktı. Sigaram hala elimdeydi. Dudagım sızlıyordu.

Kader: istersen bana gel Manco?

part 67

- yok abla çok yorgunum eve gideyim.

Kader: bugun canım çok sıkkın. Otururuz biraz. Bak birada aldım

- abla çok kalamam ama.

Kader: tabiki canım bir iki şise iceriz sonra eve dönersin.

-peki abla

Kader: lan olum allahtan abla demek yok dedik.

Gülüştük. Kader abla kapiyi açtı. içeri geçtik. Evi normalin üzerinde bir evdi. Az ama öz eşyası vardı. Göze hoş geliyordu. Pembe ve lila renkler ağırliktaydı. Aklima Sibel geldi. Acaba ne yapıyordu şuan? Uyanmıştı belki de. belki telefona sarılmıştı beni aramak için. ama yanımda değildi iste telefon. Belki bunu farkedince daha çok sinir olmuştu. Ağlıyordu ya da kim bilir?

Kader abla beni salona yönlendirdi. Biralar sehpanin üzerindeydi. Ben bir sigara daha yaktım. Aklimda bin bir düşünce vardı. Acaba Kader abla ne planlıyordu şuan? Sadece konuşmak, dertleşmek için mi çağırmıştı beni?

Kader abla mutfağa gidip çerez, cips vs getirdi.

Kader: Çok sigara iciyorsun?

- bilmem.

Kader: dudağın nasıl oldu?

- iyi abla.

Kader: tamam canım. Sen takıl ben üzerime rahat birseyler alayım.

part 68

Heyecanım katlanmıştı. Dalga fena halde havalara girmeye başlamıştı. Kendime bir bira açtım. Çerez ve cipslerden atıştırıyordum azar azar. kader abla az sonra geldi. Üzerinde gecelik tarzi birşey vardi. Uzun bir elbise.

Kader: nasıl gidiyor canım?

- iyi abla.

Kader abla da kendine bir bira açtı. ikide bir sözü dolandırıp duruyordu. Canı mı sıkkındı? Azgınmıydı şuan? kararsızdım.

- neden tek yaşıyorsun abla?

Birasindan bir yudum aldı çıkarıp bir sigara yaktı. Bir yudum daha aldı birasından sonra.

Kader: yalnızlık benim kaderim be Manco.

- evlenmedin mi hiç abla?

Kader: evlenmedim. Bir huur çocuğuna gönül verdim. Bu hallere o yüzden düştüm hep.

Biraz ağlamaklı olmuştu. Birasindan ve sigarasından birer yudum aldı.

Kader: Çocuk denecek yaştaydım neredeyse. Mahallemizde bir çocuk vardı. Beni seviyordu ve bende onu seviyordum. Ailemden istedi beni. Annem babam ben küçüğüm diye evlenmemi istemediler. Akılsızlık ya tuttum kaçtım bu yavşakla. Bu şehre yerleştik. Akrabaları vardı burada. Bir ev tuttuk. Beraber yaşamaya başladık. Ne bir nikah ne de başka bir şey. Gel zaman git zman sogudugunu hissediyordum benden. Ve birgün, birgün çekip gitti. Fahisenin biriyle kayboldu ortalıktan. Bende buraya taşındım. Derinlere inmeyim daha.

Kader abla sustu. Gece de beraber sustu sanki. Yanımda oturuyordu. Sigarası ve birası elindeydi. Birşey söyleyemedim. Tıkandı sözcükler bogazıma. Biramdan bir yudum alıp Kader ablaya döndüm. Egildim öptüm dudağına yakın bir yerden.

part 69

Kader abla utandi sanki biraz. Oysa böyle biri değildi. Aklimda Kader ablaya dair binlerce soru vardı.

- Çocuğun oldu mu abla?

Kader: hayır Allahtan o olmadı. Yani tek güzel olay o zaten. O bin ten cocugumun olmaması.

Kader abla demin öpmemden midir bilmem değişik bir tebessüm yer edinmişti suratında. Karşımda çok tahrik edici duruyordu. Yanlış bir sey yapmak istemiyordum. Esra konusu geldi aklıma.

- abla demin gördüklerin..

Kader abla sözümü kesti.

Kader: onu dert etme Manco. Bir yanlış yaptın , bitti gitti. Sibel bunu haketmiyor ama sana diyeyim. O seni hakkaten seviyor. binlik yapmak uğruna bu kızı kaybetme. benden sır çıkmaz ama bir daha böyle birşey olmasın. Fena olur yoksa.

- tamam abla.

Biralarimizi içtik. Sigaramız çoktan bitmişti.

- abla kalkayım ben artık.

Kader: tamam canım. uyucam bende zaten.

- abla tesekkur ederim herşey için.

Kader: ben sana tesekkür ederim asıl.

Ayağa kalktım. Benim dalga belirgindi biraz. Kader abla fark etti bunu. Güldü. Aldırış etmedi. Bende güldüm. Kapının önüne geldik. Cıkıyordum.

- görüşürüz abla

Kader: görüşürüz.

tam çıktım derken kapıdan.

Kader: Manco?

geri döndüm. kader abla arkamdaydı. yaklaştı bana. gözlerime bakıyordu. Kacırmadim gözlerimi. Öptü o da dudağımın ağrımayan yerinden.

Kader: güle güle

kapandı kapı.

part 70

Yüreğim küt küt çarpiyordu. Acaba geri gönüp kapıyı çalıp yapışsamıydım dudaklarına? Kendime hakim olamiyordum. Bizim evin kapısını tıkladım çok hafif. Sadık uyumamıştı Allahtan. Geldi kapıyı açtı.

Sadık: lan oğlum nerdesin?

- Sibel uyandi mi?

Sadık: uyanmadı. merak ettim ama.

- sıkıntı yok. rahat ol dostum.

Sadıkla içeri geçtim. aciktigimi hissettim biraz. mutfağa geçip birşeyler atıştırdım. Güneşim içerde uyuyordu. Bira ictigimi anlamasin diye kola vb de içtim. Dişlerimi fircaladim bir kaç kez gargara yaptim suyu agzimda. Picamalarimi giyindim. Sibel uyuyordu. Arkasi dönüktü. Yatağa oturup omzundan öptüm sessizce. Telefonu komidinin üzerindeydi. Saate bakmak için aldım. Mesaj gelmişti. Baktım mesaj Esra huursundan.

' sen uykundayken sevgilin kimin kollarında? aç gözlerini.'

sildim mesajı hemen.

part 71

Sibel biraz uyanır gibi oldu. Mırıldanıyordu sanki. Seslendim;

- sevgilim.

Biraz daha uyanir gibi oldu. hafiften bana doğru döndü. Gülümsüyordu. Kıyamet gibi gülümsüyordu.

Sibel: sen uyumadın mı daha?

- uyucam bebeğim şimdi.

Sibel: hadi gel öyleyse. Çok özledim hem.

Yatağa girdim bende. Sarıldım arkadan Sibele. Çok kötü şeyler düsünemiyordum artık. Seviyordum. Bu daha çok netti şimdi. Taşın sert, yağmurun ıslattığı kadar netti. Uyuya kaldık sonra ikimizde.

Bugün cumartesiydi okul yoktu. Sabah uyandigimda Sibel uyanmıştı yine. Kalkip ciktim odadan. Sibel mutfakta oturmuştu. Çay demleniyordu ocağın üzerine. Elimi yuzumü yıkadım önce. Mutfağa geçtim ardından. Sibele bir öpücük kondurup yanına oturdum. Sigaramı yaktım. Suskunduk ikimizde. Birden Resulun arbedesiyle irkildik. Koşar adım mutfağa doğru geldi.

Resul: duydunuz mu sizde?

- ne oldu Resul? neyi duyduk mu?

Resulun odası yan daireye bitişik olduğu için Resul olanlari duymuştu.

Resul: Kader ablanın evinden bağrısma sesleri geliyor.

- ne?

Hemen fırladık yerimizden.

Beyler iş arasında yazdığım için partlar geçikiyor farkındayım. Elimden geldiğince bekletmemeye çalışıyorum.

part 72

Kader ablanın kapısını çalsakta fayda etmiyor. Kapıyı açan kimse yoktu. Zile basıp bir yandan da kapıyı tıklıyorduk. En sonunda kapı açıldı. Kader ablanın saçı başı incintı. Kızarmıştı rengi. Üzerinde siyah-kırmızı sabahlığı vardı yine.

- Kader abla ne oluyor?

Kader: birşey yok çocuklar. Gürültü mu geldi?

Resul: abla bir sorun mu var.

Kader: yok. siz endişelenmeyin. Bişey yok.

Sadık: abla yapabileceğimiz birşey var mı?

Bu arada diğer komuslardan da birkaçı çıkmıştı kapılarının önüne. Onlarda bizim koridordaki gurultumüzden rahatsiz oldular galiba. içeri girdi sonra hepsi bir bir.

- hadi çocuklar eve girelim biz de.

Kader: beni merak etmeyin.

Sibel: abla yapabileceğimiz birşey olursa çekinme.

Döndük biz eve gidiyorduk ki;

Kader: Manco iki dakika gelir misin?

part 73

ben bizimkilere döndüm.

- siz içeri girin ben geliyorum.

Sibel boş gözlerle koptu benden. Kader ablanin dairesine doğru yürüdüm. içeri girdik. Kapi kapandi.

- abla ne oluyor? o bağrışmalar ne?

Kader: o pekekent aradı beni.

- ne istiyor abla senden?

Kader: yaptıklarına pişmanmış. geri dönmek istiyormuş. Kabul etmemi istiyor tekrar kendisini. ama istemiyorum ben.

- o zaman şöyle abla istemediğini.

Kader: anlamıyorki dıbına koyduğum. Taş kafalı işte. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Sehpanin uzerinde Kader ablanin sigarasi vardı. Uzandim aldim paketi.. Kanepeye oturdum. Çıkardım yaktim bir dal. Kader ablaya da uzattım o da aldı bir tane. Yakti sigarasini. Oturdu yanima. Ne yapsam bilemedim. Ne söylesem? Söyleyeceğim herşey asılı kalacaktı belki havada.

Sabahliginin altında bacağı açıktı kader ablanın. Boşta olan elimi tutum bacağının üzerine koydu. Bir an göz göze geldik.

- abla?

Kader abla ağır ağır yaklaştı. Hicbir şey söylemedi. Ellerimizde hala sigaralarimiz vardı. Dudaklarımız birleşti. Dudaklarinin değdiği her saniye benim malafat ayaklandı. Bende Kader ablanin omzumda olan elini tutup benim dalganin üzerine zütürdüm. Kader abla dudaklarimdan bir saniye ayrilip sigarasindan bir firt çekti. Dumanini dudaklarindan benim agzima bıraktı. Sonra aynısını bende yaptım.

Kader abla pantolonumun düğmesini çözüp fermuarini açtı. benim elim bacaklarını oksaya oksaya yuvaya varmak üzereydi. Kader ablanın nefesleri yavaş yavaş inlemeye dönüşmüştü. Pantolunumu biraz indirdi. Baksırımın arasından benim dalgayı çıkardı. Güldü şöyle çok hafif. Ben elimi iç camaşirindan içeri sokup parmaklamaya basladim dıbını. Dalgaya doğru edilirken bir Fırt daha aldı sigarasindan. Ben elimi çıkardım yuvadan. Kader abla önüme eğildi. Ben kanepeye biraz daha yayıldım. Pantolonumu çekip çıkardı. Sigaramdan bir yudum daha aldım. Dalgayı ağzına aldı sonra.

Bir an çıkardı agzindan.

Kader: ağzıma boşal.

Olur der gibi salladım başımı. Bir yandan ağzına almısken diğer yandan sigara olmayan eliyle tasaklarimi sıvazlıyordu. Gittikçe hızlanmaya başladı. Zevkten dört köseydim. Bir elimle başını bastırmaya başladım. Az sonra volkan gibi ağzına patladım kader ablanın.

Beyler henüz gibişme yok. Eline çavuşu alanlar ya sakince bıraksın ya da attırsın kader ablanın ağzının hatrına bir posta.

part 74

Kader abla hepsini yalayıp yuttu. Benim dalga sakinleşti sonra biraz. Kader abla baksırı yukarı çekti sonra. sigaralarimiz bitmişti. Gelip yanıma oturdu sonra. Yayıldı benim gibi. Başını omzuma koydu. Ağlıyordu sanki. Nefesi kesiliyordu ara ara.

- kader abla iyi misin?

Kader: iyiyim Manco. Güzel miydi?

- çok güzeldi abla.

Kader: oğlum gibicem ablanı.

Sustum. güldüm. Ama sesinde söyleyemediği sözcükler vardı Kader ablanın. Birşeyler barındırıyordu da sinesinde ağır gelir diye mi artık söylemiyordu sanki kimseye. Bir yük vardı omuzlarında ama tek başına taşımak istiyordu sanki o yükü.

Kader: hadi git beklemesinler seni.

- abla?

Gitmek istemiyordum. Bu isteğimin böyle bitmesini istemiyordum.

Kader: beni arzuluyorsun belki ama şimdi değil Manco? Benimde en az senin kadar arzulamam gerekiyor.

Sesim çıkmadı. Kalkıp pantolunumu çekip giydim. Bir sigara daha yaktim.

- gidiyorum ben.

Kader: tamam Manco

Kapiyi kapatip ciktim evden. Biraz pismanlıkta vardı aslında içimde. Zili çaldim kapiyi Sibel açtı. içeri adımımı attım. Sarıldim Sibele. Gözüm yaşarmıştı.

Sibel: ne oldu sevgilim?

part 75

- birşey yok bebeğim.

Sibel: Kader abla nasıl? Nesi varmış?

- canı sıkılmış biraz. Kötü bir şey yok.

Sibel: seni niye çağirdi?

- bir şey danıştı aşkım. Haydi içeri girelim artık.

Bu hafta sonu böyle geçti beyler. Diğer gün Kader ablayi da görmedik hic. Tabi benim aklımda hep gibmek var Kader ablayi. Ama fırsat bekliyordum. Resul ve Sadığın yurt işlemleri bitmişti. Bende pazartesi ilk iş gidip yurt islemlerimi hallettim. Kalan eşyalarimi alip eve getirdim. Sonra Sibeli de alıp ciktim evden. Derse gidecektik. Sadık ile Resul önceden cıkmış bizi bekliyorlardı. Beraber yürüyüp otobüs durağına gittik. Otobüs geldi. binip okulda indik. Fakültenin en yoğun olduğu günlerden biriydi bugün. Dersler genelde bugün cakışmıştı nedense. Dersin baslamasina biraz daha vardi. Ben kantine gidip simit çay getirmek için ayrildim onlardan. Sibel Sadik ve Resul bankta oturuyorlardı.

Kantinde hepimz için cay ve simit aldim+ üçgen peynir. Tepsiye koydum hepsini. parasini öderken kasa da Ayselle karşılaştım.

Aysel: aa naber manco?

- iyidir Aysel senden?

Aysel: bende iyiyim. Kahvalti yapcam.

- bizde kahvalti yapcaz dışarda, sende gelsene.

Aysel: olur.

Bir tepsi benim bir tepsi Ayselin elinde kantinden çıktık. Fakultenin dış kapısına doğru gelirken arkadan birinin bağırdığını duydum.

+ Manco.. Manco..

part 76

Bu Yalçın muallaksinin sesiydi. Arkamdan bağrıyordu. Önce hic oralı olmadım. Devam ettim yürümeye. Bir tatsızlik çıksın istemiyordum. Fakuktenin kapısından çıkıp yürümeye devam ettik.

Aysel: Manco ne olur cevap verme? Dudağını da onlar mı bu hale getirdi?

Yalçın: Sana sesleniyorum lan, duymuyor musun?

Bagiriyordu hala arkamdan.

- Aysel sen şu tepsiyi de tut.

Aysel: Manco lütfen.

- Aysel tut dedim.

Aysel benim elimdeki tepsiyi de aldı. Bu sefer gibecektim belalarını. Dönüp baktım. Yalçın ve Serhattan hariç birkaç kişi daha vardı. Esrada ordaydi amk. Yalcının elini tutuyordu.

Bizi gören Resul ve Sadık koşarak geldiler.

- Aysel Sibelin gelmesine izin verme.

Aysel bize doğru gelen Sibelin yanina koştu elindeki tepsilerle. Düşman gibi bakiyorlardi bize.

Yalçın: Sevgilimi neden rahat bırakmıyorsun?

- sevgilin kimmiş?

Esra: ben.

part 77

Şaşkınlıktan diyecek birşey bulamadım. Dünyalar başıma yıkılmıştı sanki? ama neden amk? Sibel varken hala bu huurnun benim canımı acıtması neden? Belki de bende çok biriktiğinden. Belki de benimle çok biriktiğinden. Sessizdi herkes. Sessizliği Resul bozdu.

Resul: derdiniz nedir lan?

Yalçın: arkadaşın benim sevgilimin etrafında dolaşıyomuş. Onu rahatsız ediyormuş. Asıl onun derdi ne? Sor bakalım.

Resul bana baktı. Birşey demedim. Gözlerimde yaslar birikmisti. Hakim olamiyordum kendime. Esra nisbet yapar gibi hic bırakmıyordu Yalcin picinin elini. Sibel bize çok uzak değildi. Seslerimizi rahatlıkla duyabiliyordu. Zaten donup kalmıştı o da. Benim söyleyecek hicbir şeyim yoktu aslında. Zorladım kendimi.

- Bizim kimseyi rahatsiz ettiğimiz yok. Adam gibi konuşun önce. Nerenin ağasısınız lan siz?

Yalçın gecen günku dayaktan sonra çok ileri gidemiyordu konuşurken.

Resul: gibtirin gidin simdi. Duydunuz işte.

Yalçın: bir daha boyle birşey duymayayım.

Cevap veremedim Yalcına. Sözlerim kelimelerim tükenmişti düştüğüm bu boşlukta. Esranın eli hala o picin elindeydi. Bir rüyadır sandım. Hayır, değildi. Geri döndüm cevap vermeden. Sibeli aradı gözlerim. Sibel gidiyordu.

Beyler sigara&çay molası. Elim gibildi. Bu halde görseler zütüme masa sandalye ne varsa sokarlar amk.

part 78

Belkide gitmesi gerekiyordu. Belkide hic gitmeseydim peşinden daha iyi olurdu. Biraz donup kaldım öylece. Aysel elindekileri bankın üzerine koyup Sibelin peşinden koştu.

Esra: ne oldu ya? Gidiyor sevgilin. Kosmayacak mısın arkasından?

Döndüm. Serhat pici cins cins bakıyordu bana. Kaslarını hafif kaldırmış başını sallıyordu. Hayat durmuştu sanki benim için. Ne yapmalıydım?

Resul: Kanka gidiyor kız.

Sadık: Kanka hadi..

Duymuyordum sanki ikisinide. Aysel uzakta bir yerde tuttu Sibeli. Hararetli hararetli tartışıyorlardı. Resul koluma girdi.

Resul: Hadi oğlum ne bekliyorsun? Gidiyor baksana kız.

- Resul bırak gitsin.

Resul: ne saçmalıyorsun oğlum sen?

- benim yanımda kaldığı müddetçe hep üzülecek böyle. Bırak gitsin.

Esra ve diğerleri pis pis gülüyorlardı arkamızdan. Ses çıkaracak halim yoktu. Dizlerim bosalmıştı sanki. Uzakta Sibelle Aysel hala birşeyler konuşuyorlardı. Esra Yalcının elini bırakıp yanıma geldi. Kimse duymayacak şekilde;

Esra: bak gitti işte. ama ben burdayım. Yanındayım senin. Şimdi elimi tutarsan bir dahada bırakmam hiç.

part 79

Esra yanı başımda duruyordu. Arkamızda o muallakler. Diğer yanımda Resul ve Sadık. Resulde Sadıkta bana bakıyolardı. Pek umutları yoktu sanki benden.

Resul: hadi kardeşim gidelim.

Esra: gitme.

Ayaklarım titriyordu sanki. Sadığında başı önde uzaklaştığını gördüm. Aysel Sibelin gitmesini engelliyordu. Ya gitgide yalnızlaşacaktım ya da bir karanlık bekleyecekti beni. Esrayla olursam hep benden birşeyler eksilecekti. Hep kendimden feragat edecektim.

Bir kuvvet geldi bana. Doğruldum iyice.

- gidelim Resul.

Resul: gidelim kardeşim.

Koşar adımlarla Sibelle Ayselin olduğu yere gittik. Sadıkta gelmişti ve onlar Sibeli ikna etmeye çalışıyordu.

- bizi yalnız bırakabilir misiniz?

Sadık Aysel ve Resul banka doğru gittiler.

- nereye gidiyorsun?

Sibel: bilmem. Belki de ait olmadığım bir yerdeyim. Kendi yerimi arıyorum.

- yanlış yere gidiyorsun. Dolayısıyla yanlış yerde aramış olacaksın. gitme.

Sibel: beni neden sevmedin?

Birşey diyemedim. Başımı önüme eğdim. Gitmesin diye dua ediyordum içimden..

Sibel: hani sen 'bana omuz ver. ' demiştin ya. Sende bana omuz ver. Sende bana güç ver. Bana sırt ver. Kaldıramıyorum yoksa bu olanları.

Sibel bana sarıldı. Ağlıyordu şimdi.

Sibel: Bana güç ver Manco, bana güç ver sevgilim.

part 80

Bende Sibele sarıldım sımsıkı. Saçları omzuma serpilmişti şimdi. Ellerimi yüzüne zütürdüm. Yanaklarında süzülen yaşları sildim parmaklarımla.

- ağlama sevgilim. yakışmıyo sana ağlamak.

Sibel sokulup öptü sol yanağımdan.

- hadi birşeyler yiyelim. Gel.

Elimi uzattım tuttu. Esra ve diğer yavşaklar züt olup kalmışlardı oldukları yerde. Biz bizim elemanların yanına doğru geçtik. Çaylarımızı aldık ve simitlerimizi. Yanlarina oturduk. Sadik Resul ve Aysel gülüyordu.Ben sevinçliydim.

- Sibel

Sibel: Efendim

- Seni seviyorum.

part 81

Dersin başlamasına vardı daha. Caylarımızı simitlerimizi yiyip içtik. Çıkardım bir sigara yaktım. ilerde Esra huursuda çıkarmıştı yakmıştı sigarasını. Sibelin telefonu çaldı. Babasıydı arayan. Babasıyla konuşmak için kalktı biraz.

Sadığa baktım hala sessiz sakindi amk. Kıza açılamamıştı bi türlü. Ama Ayselin ona, onunda Aysele bakmasından anlaşılıyordu herşey.

Resul: Aysel gelsene bugün bize.

Resul baktı Sadıkta iş yok yardimci olmaya çalisiyordu.

Sadık: evet ya hem Sibelde bizde kaliyor.

Aysel: gelirim ama kalamam.

Sadık: tamam nasıl istersen.

Sibelde geldikten sonra kalkıp derse gittik. Öğleye kadar ders vardi bugün. Dersler bittikten sonra ciktik. Yemek yemek için yemekhaneye gidecektik. Fakültenin önüne ciktik dersten sonra. Bizimkiler yürümeye basladi. Ben duraksadim.

Sibel: ne oldu bebeğim neden durdun?

- siz devam edin bebeğim.

Sibel: yine ne oldu ya? bitmeyecek mi bu?

- hayatım çok kısa bir işim var. siz devam edin yetişcem ben.

Resul: kanka hayırdir?

- siz devam edin kardeşim. gelcem hemen.

Resul: peki..

Onlar yürümeye devam ettiler. Benim Serhatla kapatılacak ufak bir hesabım daha vardı.