part 44

içerde sevdiğimi söylediğim kız. Telefonun diğer ucunda sevdiğimi artık söyleyemediğim kız. Hatta sevgimin azalarak nefrete dönüştüğü kız. Yurdun giriş saatinin bitmesine yaklaşık 1 saat vardı. Kalkıp gitsem gibsem şu kızı diye geçirdim içimden. dayanilmaz bir haz vardı içimde. Mesaja devam ettik Esrayla;

Esra: o zaman be bekliyorsun? Sevgilinden mi korkuyorsun?

- ona değer veriyorum.

Esra: hani bana da değer veriyordun?

- O değeri azaltan sensin. Kendi kendini kaybettiriyorsun.

Esra: Buraya gelsene..

Öyle bir laf etmiştiki mahvolmuştum. Gidip gitmemekte kararsizdim. En son kalkıp giyindjm tekrar üzerimi. Coraplarimi bulamadim ilkin. O kadar kararmıştı gözüm. Gidip gibmeden gelmeyecektim. Üzerime ince bir mont aldim. aldim ayakkablarimi elime kapiya doğru yoneldim parmak uclarimla.. Arkadan bir ses geldi. Sibelin sesi;

+ Manco?

part 48

Karnıma kadar indi elleri. Benim dalga Berlin duvarını yıkacak güçte ve sertlikteydi şuan. Eli oraya kadar inmedi. Ben hamur gibi yorulmuştum. Bana 5 kişi masaj yapsa bu kadar rahatlamazdim.

Sibel: aç gözlerini bebeğim.

Gözlerimi açtım. Gülüyordu gözleri bana bakıp. Bende tebessüm ettim. Fena tahrik olmuştum. Nefeslerimiz sıklığını yitirdi biraz. Başını göğsüme dayadı.

- neler biliyorsun?

Sibel: unutmak istiyorum herşeyi. Yanliz uzun zamandir beklediğim seni bilmek, hatırlamak istiyorum.

- bu kadar önemli mi bu Sibel?

Sibel: evet Manco. daha fazla hatta.

Başını hic çekmedi oradan. Kalkıp sigara icesim vardı, kıyamadım. Uyuya kaldi göğsümde öylece. Bir rüyayı canlandırır gibi. Beni bir rüyada yaşatır gibi.

Sabah uyandığımda baktım Sibel yatakta yok. Korktum biraz. Alel acele ciktim odadan. Mutfağa gitmiştir belki dedim. Saat öğlene geliyordu gerçi. Mutfağın kapısına geldim. Kader abla ile Sibel yemek masasında oturuyorlardı.

part 54

Sigaram, demli çayım, yeni evim, artık daha çok sevdiğim Sibel, ben...

Sibel: bunu konuşmak istemiyorum aslında. Ama herşeyden haberim oldu neredeyse. Yani Esranın bahsettiği kadarıyla. Zaten daha öncesinden de duyduğum bildiğim şeyler vardı. Ama ben hepsine kulaklarımı tıkadım, sırf senin için.

- bunları konuşmasak hiç.

Sibel: olur sevgilim.

Ben bir sigara daha yaktım. Beynim zonkluyordu hafif hafif. Karnımda zamansız bir ağrı baş gösteriyordu bazı zaman. Sibelin varlığı yetiyordu ama. Sigaram bitti, dizine uzandım. Kapandı gözlerim. Saçlarımın içinde mevsimleri sıralıyordu elleri. Bazı kar oluyordu bazı yağmur, bazı güneş oluyordu bazı rüzgar. Her mevsimde beni seviyordu. Her mevsimde ona aşık oluyordum. Uyuya kalmışım. Telefonun sesiyle uyandım. Arayan Esraydı. Açtım.

Esra: geçmiş olsun.

Sesinde dalga geçer bir tavır vardı.

- Yaptıklarının cezasını çektirecegim biliyorsun değil mi?

Esra: dur bak kime veriyorum.

Telefonu Serhat picine verdi.

Serhat: Sibel hiçbir zaman senin olmayacak. Buna izin vermeyeceğim. Ya benim olacak ya da bu hayat sana zindan bilesin.

Kapandı telefon. Meğer Serhat Sibeli seviyordu. Bunu Sibel bilsede söylememişti bana. Detayları daha sonra öğrenecektim.

Esra icin bu kızı uzersen yemin ederim bulurum adresini giberim seni

part 63

- delisin sen.

Esra: geç farkettin.

Bu kızın hal hareketleri beni benden alıyordu. Çok alımlı bir yanı vardı. Hele o beline düşen dalgalı saçları ve gülüşü. Bunlar bile yetiyordu bana.

Esra: Sevgilin yukarda mı?

- Sanane

Esra: yürüyelim mi az?

Cevap vermedim. Yanina yürüdüm. Aşagı tarafta okul vardı o tarafa doğru yürüdük. Cantasindan sigara cikardi yakti bir tane. Bir tane de bana uzattı, aldım. Elimizde sigaralar yürüyorduk. Aklımda Sibel vardı, uyuyordu yukarda simdi. Yanımda ise platoniğin platoniği bir hayalken simdi yanımda olan Esra.

Esra: kötü olmuş dudağın.

- Evet.

Esra: Yalçın kendine gelemedi hala.

- Gebersin huur çocuğu

Esra: neyin mücadelesini veriyorsun? Sevmediğin bir kızın mı?

- Hayır. Sevgisinden acılarımı bilmediğim kızın, dokunuşuyla yaralarımı iyi eden kızın.

Esra: pek iyi edememiş daha.

- kes sesini.

part 67

- yok abla çok yorgunum eve gideyim.

Kader: bugun canım çok sıkkın. Otururuz biraz. Bak birada aldım

- abla çok kalamam ama.

Kader: tabiki canım bir iki şise iceriz sonra eve dönersin.

-peki abla

Kader: lan olum allahtan abla demek yok dedik.

Gülüştük. Kader abla kapiyi açtı. içeri geçtik. Evi normalin üzerinde bir evdi. Az ama öz eşyası vardı. Göze hoş geliyordu. Pembe ve lila renkler ağırliktaydı. Aklima Sibel geldi. Acaba ne yapıyordu şuan? Uyanmıştı belki de. belki telefona sarılmıştı beni aramak için. ama yanımda değildi iste telefon. Belki bunu farkedince daha çok sinir olmuştu. Ağlıyordu ya da kim bilir?

Kader abla beni salona yönlendirdi. Biralar sehpanin üzerindeydi. Ben bir sigara daha yaktım. Aklimda bin bir düşünce vardı. Acaba Kader abla ne planlıyordu şuan? Sadece konuşmak, dertleşmek için mi çağırmıştı beni?

Kader abla mutfağa gidip çerez, cips vs getirdi.

Kader: Çok sigara iciyorsun?

- bilmem.

Kader: dudağın nasıl oldu?

- iyi abla.

Kader: tamam canım. Sen takıl ben üzerime rahat birseyler alayım.

part 72

Kader ablanın kapısını çalsakta fayda etmiyor. Kapıyı açan kimse yoktu. Zile basıp bir yandan da kapıyı tıklıyorduk. En sonunda kapı açıldı. Kader ablanın saçı başı incintı. Kızarmıştı rengi. Üzerinde siyah-kırmızı sabahlığı vardı yine.

- Kader abla ne oluyor?

Kader: birşey yok çocuklar. Gürültü mu geldi?

Resul: abla bir sorun mu var.

Kader: yok. siz endişelenmeyin. Bişey yok.

Sadık: abla yapabileceğimiz birşey var mı?

Bu arada diğer komuslardan da birkaçı çıkmıştı kapılarının önüne. Onlarda bizim koridordaki gurultumüzden rahatsiz oldular galiba. içeri girdi sonra hepsi bir bir.

- hadi çocuklar eve girelim biz de.

Kader: beni merak etmeyin.

Sibel: abla yapabileceğimiz birşey olursa çekinme.

Döndük biz eve gidiyorduk ki;

Kader: Manco iki dakika gelir misin?

Beyler sigara&çay molası. Elim gibildi. Bu halde görseler zütüme masa sandalye ne varsa sokarlar amk.

part 80

Bende Sibele sarıldım sımsıkı. Saçları omzuma serpilmişti şimdi. Ellerimi yüzüne zütürdüm. Yanaklarında süzülen yaşları sildim parmaklarımla.

- ağlama sevgilim. yakışmıyo sana ağlamak.

Sibel sokulup öptü sol yanağımdan.

- hadi birşeyler yiyelim. Gel.

Elimi uzattım tuttu. Esra ve diğer yavşaklar züt olup kalmışlardı oldukları yerde. Biz bizim elemanların yanına doğru geçtik. Çaylarımızı aldık ve simitlerimizi. Yanlarina oturduk. Sadik Resul ve Aysel gülüyordu.Ben sevinçliydim.

- Sibel

Sibel: Efendim

- Seni seviyorum.

part 87

Sibel koluma girdi. Sadık Resul ve Aysel önden biz arkadan yemekhaneye girdik. Yemeklerimizi alıp boş bir yere gectik. Yalcınlarda çaprazımızda bir yerde oturmuşlardı. Az sonra Esra ile Serhatta geldi. Serhatın her zmanki gibi pis bir bakışı vardı. Esra ya mutsuzdu ya da numara yapıyordu. Ya moralsizdi ya da kül kedisini oynuyordu. Yemek yedikten sonra çok kalmadik kalktik hemen. Eve gidecektik.

Sibel: sevgilim yurda uğrayabilir miyiz önce?

- olur bebeğim hayırdır?

Sibel: hem başka bir bloka geçmek için dilekce vereyim hem de alacagim esyalarim var.

- tamam bebeğim. Aysel sen geliyorsun değil mi bu akşam?

Aysel: evet. bende yurda uğricam. Alacaklarım var. Ben sizinle geleyim ya da.

- olur. Resulle Sadık eve geçsinler. Bizde yurda uğrayip gelelim. olur mu Resul?

Resul: olur kardeşim. biz alışveriş yapariz hem.

- tamam çok iyi olur.

Fakultenin önünden geçip okulun kapisindan cikip otobüs duraklarina geçtik. Resullerin bineceği otobüs geldi onlar binip gittiler. Sonra bizim otobüs geldi, bizde binip yutta indik. Kızlar yukari cikti ben kapida bekliyordum. Bir sigara yaktim. Aklimda binbir düşünce beklemeye koyuldum. Aldim telefonu elime babamla görüştüm biraz. 10-15 dakika sonra kızlar geldi.

- dilekceni verdin mi bebeğim?

Sibel: evet aşkım. yarına kadar netleşir.

- tamam hadi gidelim.

Otobüs duragina geldik tekrar. Otobuse binip bizim binanin oradaki durakta indik. Asagı zili çaldık. Kapiyi açtilar yukari çıktık. Sadık bize kapıyı açtı. Ayseli görünce aptalca bir gülüş attı. içeri girdik. Kapandı kapı. Salona doğru gelince durdu adımlarim. Resulle Kader abla içerde oturuyorlardı.

part 93

Ben içeri girer girmez sabah nasıl bir bahane uydurup da Kader ablaya giderim diye düşünmeye basladim. Salona gectigimde Sibel ortaligi biraz daha toparlamiş sızmıştı kanepeye.

- uykun mu var meleğim?

Sibel: uyku değilde yorgunluk.

- niye yatağına geçmiyorsun.

Sibel: yatağımıza demek istedin herhalde.

Güldüm. Kalktım yerimden. Sibele yaklaştım. Kucağıma aldım

Sibel: ay dur ne yapiyorsun? birakır mısın?

- Senin başka türlü kalkacağın yok. Çırpınmayı bırak.

Bir kuş gibi nazlıydi şimdi kucağımda. Cırpınmayı kesti. Teslim olmuş gibiydi bana. Odaya zütürdüm. Yatağa uzatmadan evvel dudağına bir öpücük kondurdum. Uzattıktan sonra da alnından öptüm tek.

Sibel: sen gelmiyor musun sevgilim?

- ben Sadığı bekleyeceğim bebeğim.

Sibel: ha doğruya.. tamamm sevgilim.

- iyi uykularin olsun bebeğim.

Sibel: teşekkür ederim aşkım.

Odadan ciktim. Salona geçip TV yi actim. izleyeceğimden değil sadece ses olsun diye. Cikarip bir sigara yaktım. Sabah kimse uyanmamışken kalkıp gidecektim Kader ablaya. üzerini değiştirdim uzandim kanepeye. Biraz sonra kapi caldı. Sadikti gelen. Kapiyi açtım. içeri geçti.

- nasıl geçti kardeşim?

Sadık: çok iyi be abi.

- Hadi bakalım.

Sadik sevinçten 4 köseydi. Üzerini değişip diğer kanepeye uzandi. Uyuya kalmistik sonra. Ben kolay uyuyamamıştım. icimde garip bir heyecan vardı. Sabah gibecektim Kader fahişesini. Belki bir kez daha ağzına kökleyip boşalacaktım. Bu hayallerle uyuya kalmişim olduğum yerde. Allahtan Sibelin yanina gidip uyumadim bu gece. Belki uyanirdi ben sabah giderken.

Sabah 8 gibi uyandim kendiliğimden. Heyecan en üst seviyedeydi. Elimi yuzumu yıkayıp giyindim sessizce. parmak uclarima basa basa ciktim evden. Kader ablanin kapisjni tıkladım hafifce. Kader abla kapiyi açtı. Yüzü gülüyordu.

Kader: Erkencisin Manco

- kimse uyanmamışken geleyim dedim.

Kader abla beni içeri alıp kapıyı kapadı.

part 136

Çaylarımız ve sigaralarımız bitti. Filiz benim son söyledigimden sonra zevke gelmiş gibi gülmeye başladı.

- Ben yukarı cikip arkadaşıma bakayım.

Filiz: uyuyor işte bakacak bir durum yok.

- Olsun serumu takılıydı bitmiş olabilir şimdi.

Filiz: tamam beraber çıkalım o halde.

Oturdugumuz yerden kalkip yeniden hastaneye girdik. Bir yandan yukari çıkıyor bir yandan da muhabbet ediyorduk.

Filiz: üniversitede mi okuyorsunuz burada?

- evet. Odadaki arkadaşımla ayni siniftayız.

Filiz: hangi bölüm?

- ...

Filiz: sana yakışır ama o bölüm.

- nerden anladın?

Filiz: bilmem öyle hissettim diyelim sadece.

Filizin kızıla çalan küt saçları ve kızıl rengi ojesi bunlar yetmezmiş gibi dizlerinin biraz üzerine gelen eteğinin altındaki kızıl corabi.. Mahvediyordu bunlar beni. Üzerindeki beyaz önlükle beraber ferre starlarına taş çıkarıyordu kitabıma.

Beraber yukarı çıktıktan sonra Resulun olduğu odaya gittik. Resul uyuyordu hala. Serum bitmek üzereydi. Filiz serumu çıkardı.

Filiz: yeterli bu kadar. Çok serum kafa yapar.

Hafiften sırıttı. Beraber ciktik odadan. Koridorda durduk karsılıklı. parmagiyla bana uzaktaki bir kapıyı gösterdi.

Fliz: ben bugün nobetciyim. Bu kata iki hemşire bakıyoruz. Benimle beraber bir arkadaşım daha var. Eğer bir durum olursa şu odadayım ben. illa birşey olmasına gerek yok. Canın sıkılırsa da gelebilirsin.

- Tamam, gelirim.

Filiz: sigara için teşekkürler.

- Rica ederim.

part 137

Filiz afeti gülerek dönüp gitti. Arkadan izledim biraz onu. Fena parçaydı. Simdi cıksam gitsem arkasindan olmayacakti. Ya da olur muydu? Azdırmıştı resmen beni kaltak. Geri dönüp odaya girdim. Resul hala uyuyordu yatakta. Uyandırıp birşeyler getirip yedirsemiydim acaba? Ama uyusa saha iyi olurdu sanki. Hem yorgundu hem de yaralıydı. Adamın hasıydı ama.O da bir bakıma benim yasadıklarimin hemen hemen aynisini yaşıyordu. Daha doğrusu benim gecen 3 yıl yasadığımı o da o zamandan bu zamana yaşıyordu. Ama onunki sanki biraz daha zor sanki biraz daha imkansızdı. Gerçi biz büyütmüş olabilirdik gözümüzde. Resul herşeyi içinde yasayan bir insan olduğu için bilmiyorduk tabi. Ama hic bir şekilde bir adım atmadı platonik sevdiğine. Onu severken kendisine atılan adımları da görmezden geldi hep. Hic olmamış saydı. Sanki ondan başka kız yokmuş gibiydi Resulun dünyası. Öyle bir bağlanmışlık öyle bir ihtiras vardı.

Derinlere dalmama telefonun çalması mani oldu. Arayan Esraydi. Ses cikarmadan koridora cikip telefonu açtım.

- Alo Esra?

Esra: ben indim otobüsten haber vermek için aradım.

- iyi yapmışsın Esra.

Esra: Resul nasıl?

- iyi, uyuyor.

Esra: peki tamam. Ben eve cıkıyorum. Hadi bakalım, görüşürüz.

- tamam. Görüşürüz.

Telefonu kapayıp içeri girdim yine. Boş olan yatağa uzandım. Çok geçmeden uyuya kalmışım. Ne kadar zman uyudum bilmiyorum ama gecenin bir vakti beni dürten bir el tarafından uyandım.

part 141

Filiz: hmmm.. zekice..

Filiz ağzı sulanmış bir vaziyette sanki. Sanki gavat ben değilde o. Bu allah bilir normal zamanda nasıldır diye geçiyor içimden. Belki de tüm doktor, saglik memuru, güvenlikçi, temizlik görevlisi herkese vurdurtuyordur.

Filiz: Başka peki?

Sigaramdan bir fırt daha çekip izmariti ezdim ayağımla.

- Bir hemsireyle hemşire odasında beyaz önlüğü giyinikken sevişmek.

Bu söylediğim Kader abladan geldi aklıma. Onu önlükle gibtigim anlar gozumün önüne geldikçe daha çok azıyordum sanki. Filiz zaten uçmuştu. Az daha konuşsa üzerine atlayacaktim burada. Telefonu cikardim cebimden saat 5 civariydi. Birazdan sabah olmaya başlayacak ve tahminime göre Filizlerin nöbeti bitecekti sabah olduğunda. O yüzden elimi biraz cabuk tutmaliydim. Yoksa tren kacabilirdi.

- Peki bir hemşire nasıl bir fantazi kurar böyle bir durumda?

Filiz: normal bir hemsireyle benim aramda çok fark vardir diye tahmin ediyorum.

- bence de çok fark var. Ben hissettim onu?

Filiz: aynen.

- peki normal olmayan bir hemsirenin fantazisi ne gibi birseydir?

Filiz: yukarı çıkalım mı?

part 12

Okeye başladık. Ben Resul eştik. Esra ile de Sadık. Ben ve Sibel Esrayı taşlıyorduk. Atacağımız taşa beraber karar veriyorduk. Sibel taşı atıyordu. Bu arada bende yiyecek birşeyler istedim. Birkaç saat sürdü neredeyse oyunumuz. Biraz da zevkliydi hani. Esranin sinir olduğu çok belliydi. Lan 3 sene sırf bu kıza yandığımdan diğer hiçbir fırsatı değerlendirmek gelmemişti içimden. Ama bana her zamankinden yakın olduğu şu zamanda ben neden uzak duruyordum ki? Belki de biraz da o çeksin istiyordum.

Oyunumuz bitti. Kalktık. Zaten 11 den önce yurtlarimizda olmamız gerekiyordu. Hemen binmedik otobüse. Yürüdük biraz çarşı tarafına doğru. Sibel dibimden hiç ayrılmıyordu. Esra bir o kadar uzaktı. Resulün yanında yürüyordu o da. Resul biraz muallak bir çocuktu ama yanlış bir şey düsünmezdi Esraya karşı.

Esra: siz baya samimisiniz bugün hayırdır?

- kim?

Esra: senle Sibel

- yok canım ne alakası var. ne yaptık ki?

Resul ve Sadık şasırmışlardı. Sibel heyecan yapmıştı herhalde. Aklıma kötü şeyler geliyordu hep. Durdum birden. Sibelin elini tuttum. Sibel çekindi önce.

- neden olmasın?

gülüştük.

part 13

Sibel basta yadırgamış olsa da sonradan hic tedirginlik hissetmedim. Elini daha çok belirginleştirdi avucumda. Ben daha çok sıktım elini. Parmakları parmaklarımla sevişiyordu sanki. Bir okşuyor bir soğuyordu. Esra sinir küpü olmuştu. Deminki az biraz neşesinden eser yoktu. Sadık ve Resul bişey diyemediler. ikiside sessiz kalmıştı. Sibel başını omzuma dayadı. Durağa kadar yürüdük öylece. Kızlarla biz farklı otobüslere binecektik. Önce kızların otobüsü gelecekti. Sibel birakti elimi. Çantasından bir kalem cıkardı. yazdı elime:

"0537... seni seviyorum"

Numarasını yazdı elime böylece. Diğerleri arkamızdaydı bizim. Kalemi aldım Sibelin elinden. yazdım:

"Hoş geldin."

Beyler isten çıkıyorum şimdi. Eve geçip birşeyler atıştırıp seri yazmaya başlıyorum. Çok sürmez.

edit: hala inanmayanlar kader ablanın memelerine 5 posta attıktan sonra daha yok mu? daha yok mu? diye inleyecekler.

Lan 9 eylül de okumuşun sen piknik alanida gölet amk. Birazdan elemanida cozcem kim oldugunu

part 35

Esranın üzerine kapadım telefonu. Başka birşey demedim. Kendini kaybetmişti resmen. Aklım sibelde kalmıştı. Mesaj attım;

'bugün kendi evimize geçtik. gelip seni alayım mı?'

Kapı çaldı. Gelen Resuldü.

Sadık: oğlum naptınız bu kadar zaman?

Resul: Kanepe taşıdım amk. ne umutlarla gitmiştim. ama olacak bekleyin, görün. Kadın çok ateşli.

- ben sana demedim mi Sadık. Bu çocuk bir şey yapamaz diye.

Biraz eğlendik Resulle. Hevesi kursağında kalmıştı. Sibelden cevap geldi.

' birşey olmaz aşkım. sen sıkma canını.'

kapı bir daha çaldı. kapinin hemen arkasinda duruyorduk zaten. Akşam olmuştu çoktan. Kapiyi ben açtım. Gelen Kader ablaydı.

Kader: Ya perdeler de var aslında biriniz gelebilir misiniz?

Resul: geleyim abla

- dur Resul ben gideyim.

Ben ciktim dışarı. Kader ablayla içeri girdik. O çılgın geceliğinin altında memeleri çift başlı füze gibi duruyordu. kapı kapandı.

part 39

Hüngür hüngür ağlamaya başladı. Belimden iyice kavramış ve sanki tırnakları sırtıma geçmek üzereydi. Yüzünü ellerimin içine aldım.

- bebeğim ne oldu?

Sibel: gidelim mi?

- tamam güzelim. alacağın birşeyler varmı?

Sibel: birkaç eşya alayım. Hemen geliyorum.

ağlamaklı ayrıldı yanımdan. Merak ediyordum onu bu hale sokan şey neydi diye. Esra ne yapmıştı ona acaba? Yağmur çiseliyordu hala hafif hafif. Az sonra geldi Sibel. cantasini filan almıştı. Saçları ıslanmıştı biraz. Ben bir sigara daha yaktım.

- durağa geçelim hadi

Sibel: yürüsek aşkım?

- olur.

Ben elimi cebine koydum. Koluma girdi. Çantasını aldım elinden. diğer koluma taktım. Sigaramı yudumluyordum arada. Şuan bir kocaman boşluk vardı içimde. Diğer elinide koluma getirdi. Koluma sarıldı resmen.

- anlatmayacak misin bebeğim? ne oldu?

Sibel: Esrayla konuştuk biraz.

- ee

Sibel: Sen aslında onu seviyormuşsun.