ünide şakirtlerle kalıcam amk yardım

panpa ben de sana yaşadıklarımı anlatayım belki bişeyler çıkartırsın içinden.
üniversitenin ilk kazandığım zaman ankara ya geldim tabi pederler gelmiştim. benim bu adamlarla bağlantım dershaneden vardı yani onların dershanesine gidiyordum. dershane zamanlarında da bunlar elemanları falan evlere zütürüp ders falan çalıştırıyorlardı. ben beni hiç davet etmeden tavrımı koymuştum en başta sonradan eve falan çağırmadılar. neyse konumuza dönelim.

ankara ya vardığımızda dedi peder gidelim bi yurtlarına bakalım beğenmezsen kalmazsın amk dedi. oraya gitmeden bi kaç devlet yurduna falan baktım işte bana çıkan devlet yurduna falan amk it bağlasan durmaz belkide bana onlar denk geldi. neyse gittik yurda baktım on numara mekan her şey var internet ki o zamanlar anasını amıydı (gerçi hiç kullandırmadı amın oğulları.)24 saat sıcak su yemekler süper en fazla 3 kişilik oda dedim burası bizim evden daha iyi amk ben burda kalırım. direk verdik işte bi kaç aylık döndük memlekete. sonra okul başlamasına az bir zaman kala geldim tekrar ankara ya yerleştik falan herşey güzel. sonra ufak ufak abi dedikleri dallamalar gelmeye başladı (gerçi aralarında bir iki sağlam eleman vardı ama neyse) bir geldiler yok iki geldiler yok baktım olcak gibi değil sonra dedim aga siz ne ayaksınız beni rahat bırakın. sonra pek yanaşmadılar. olayda şu bizim oda da bi şakirt vardı sabah namazına kaldırmaya geliyolar onu. oç de uyanmıyor kolay kolay atıyorum ismi salih eleman papağan gibi tekrarlıyor salih salih salih bi sabah uyandım uyku sersemi salih kalksana lan amın oğlu diye bi bağardım baktım herkes uyandı bana bakıyor. sonra hiç bişey olmamış gibi yattım tekrar. sonra kesildi ayakları.

ilk dönem sonunda zaten eyw diyen elemanları oradan evlere kaydırıyorlar. kalanlar aykırı tipler oluyor benim gibi. neyse ikinci dönem bi oldu kabus başladı amk. ne düzgün yemek çıkar ne sıcak su olur olsa da banyolar arızalı olur neyse bu baktık olmuyo biz de onları giblememeye başladık. içeride sigara içmeye başladık, geç gelmeye başladık, müdürün odasının anahtarını çaldık banyosunu kullandık, (bu bizim atılmaya en yaklaştığımız andır hala hatırlayınca gülüyorum surat ifadesine) çok büyük bişey yapmadığın sürece atmıyorlar zaten. sonra bizim odadaki şakirt de eve çıkınca bi tane daha daşşanı yediğim bi eleman kaydırdık odaya. bunları toparladım 2. sene başında eve çıktım olaylar bu şekilde aga.

özet: bu adamların yanında devlet yurdu gibsen çekilmez. hele bir de dandik bi yurda denk gelirsen tabi benim anlatığım olay 2003 yılı idi bu zamanı bilemem.

*@6 ya tamamen katılıyorum.

• lan dingil aynen senin gibi ben de başka bi şehirden ankaraya gelmiştim bundan 4 yıl önce üniversite için.

• o senin dediğin tak 4 yıl önce de aynıydı. aynen senin gibi benim de etrafımı çevirdiler.

• aynen ben de senin gibi düşünüp yemeğimi, bi günlük barınmamı, ulaşımımı beleşe getiririm diye bunlarla gittim.

• aynen sana yaptıkları gibi bana da yaptılar. yok burda kalırsın hayatın kurtulur falan.

• ben de aynen senin gibi inşallah abi maşşallah abi dedim. ama önce bi kaydı halledelim dedim.

• kaydımı falan hallettim, yememeklerini falan yedim bi güzel.

• haa iş en son yurt-barınma yerine gelince bunlara dedim ki;

• bakın ben sigara içiyorum. tamam yurdun içinde içecem demiyom ama dışarda içmeme karışmıcanız.

• bakın ben alkol alıyorum. tamam yurtta içecem demiyorum ama dışarda içerim. sonra yurda gelir kimseyi rahatsız etmeden vurur kafayı yatarım

• bakın ben kızlarla ilgilenirim. yani ılık değilim amk illa ki kız arkadaşlarım olur. bunlara karışmıcaksınız

• bakın ben ateist değilim tamam. ama bana yok namaz kıl, yok oruç tut diye baskı yapmıcaksınız. benim içimden gelirse yaparım zaten ibatdetim sizle benim aramda değil, allahla benim aramda.

• bakın bana yok sohbet vardı, yok piknik vardı diye gelmeyin. o ara başka işim olabilir, başka birine söz vermiş olabilirim, ya da en basitinden keyfim olmaz o gün vurup kafayı yatmak isyebilirim. o yüzden şu sohbet-piknik lafını duymak istemiyorum.

• özet olarak bakın ben kötü bi insan değilim; hırsızlığım, sapıklığım, başkalarıyla beraber yaşayamıcak derecede bir rahatsızlığım ya da huyum yok. sadece dini konularda baskı istemiyorum ve başkalarının özgürlüğünü kısıtlamadan özgür barınmak istiyorum bu yurtta. okey derseniz tamam hemen imzalayalım anlaşmayı kalayım burada.

• onların cevabı ise tabi ki: aman kardeşim sen bizden uzak ol, biz senden uzak olalım oldu.

niye bu kadar yazdım bilmiyorum ama sanırım gençliğinin baharındaki gencecik, hayat dolu, gözleri pırıl pırıl parlayan, içinde yaşam enerjisi dolu olan gençleri alıp, gözlerinin feri gitmiş, sadece ibadet etmekle var olabilen, üretemeyen, hayattan bezmiş, içleri geçmiş insanlara dönüştürdükleri için kızgınım sanırım.

bence herkesin hayatını istedği gibi yaşama özgürlüğü olabilmeli.

aması mı? dıbına koyduğumun parası. sırf daha ucuz diye hayatlarını satan gençler... ve gençlerin hayatlarını üç kuruş paraya satın alan insanlar...

şimdi şakirtler elinizi vicdanınıza koyun da düşünün. benim saydığım şartlardan hangisi o yurtta kalan bir başka öğrencinin özgürlüğünü kısıtlıyo. ya da benim saydığım şartların hangisinin bir başkasına zararı var? dışarıda sigara içmemin mi? kız arkadaşımın olması mı? namaz kılmamam mı? hangisi?

edit: tek pişmanlığım şu son yazdığım "şimdi şakirtler" diye başlayan iki satırı onlara söylemedim. eyvallah abi ben de öyle tahmin etmiştim deyip çıkıp gittim. acaba bunları onlara sorsam ne cevap verirlerdi.