-
1.
-5toplanın panpalar yine uzun bir hikayeyle karşınızdayım.. son birkaç yıldır size hikaye anlatmamıştım. zaten bu anlatacaklarım da o son yılların birikimidir.
kısa bir girişten sonra hikaye hakkında konuşayım panpalar.
size üniversite 1den itibaren kızlarla ilişkilerimi ilginizi çekecek kısımlarıyla anlatıp genel olarak taktikler vericem.
5 entry gelince part 1i yazmaya başlıyorum panpalar -
2.
+2kimse okumuyor mu amk
-
3.
+2--spoiler--Tümünü Göster
part 2
yine bizim okuldan başka bir erkekle yazışmalarını gördüm. dersanenin ordaki terk edilmiş arabaların bulunduğu otoparkta buluşup arka koltukta neler yaşadıklarını bir sonraki sefere ne yapacaklarını konuşuyorlardı. öpüşmeler, elleşmeler vs.
6. sınıfta ne anlamlar yüklediğim ne denli masum yaklaştığım bir insanın bu denli kahpeleşmesi hem de sadece 8. sınıftayken beni şok etmişti.. bu olayla yüzleştikten sonra bir daha da aklıma gelmedi o kız.
lise.. lisede cinsellik içermeyen birkaç ilişkim oldu ama benim evden çıkmama isteğim neticesinde hepsi sonlandı. hatta bir tanesi çok trajikti. kız artık buluşmamaktan çıldırmıştı beni bir cafeye davet etti. hayır dedim oyun oynuyorum. (knight online bağımlısıydım ortaokul ve lisede) ben gidiyorum gel ya da gelme sen bilirsin dedi. ve gerçekten yarım saat sonra ben ulaştım gel diye aradı. ben o buluşmaya gitmedim panpalar.
ona rağmen kız beni takıntı haline getirdiği için bir türlü kurtulamadım da...
sonra duydum ki o kız da kaşar olmuş. bana kim uğrasa sonrasında kaşar oluyor. şimdi düşündüm de..
lise 3..
artık yavaş yavaş özgüvenim artmaya başlıyor. lise 1-2deki o alt dönem havasından "ben daha yeniyim" duygusundan kurtulduğum zamanlar. bir arkadaşım vardı kızlarla sürekli arkadaş olurdu. ama sadece arkadaş. gerçekten çok kız arkadaşı vardı. ona rağmen çok çekingendi. benim orta okuldaki halim gibi... sabahlara kadar mesajlaşır iş dışarda bir şey yapmaya gelince çok geride dururdu... (gerçi hala öyledir kendisi)
bir kız arkadaşı davet etmiş bunu.
- erdem ben arkadaşım iremleyim eğer gelmek istersen ablamların evinde kek falan yapıcaz (ablası almancıymış yaz tatilleri hariç kocasıyla birlikte almanyada olduklarından ev genelde boş)
+ hmm ben rahatsız etmeyeyim ya siz takılın
o sırada ben erdemin yanındaydım. "olum napıyorsun çıldırdın mı kızlar açıkça eve davet ediyor sen kabul etmiyorsun. ben de gelirim gidelim kaç kere boş evi olan kız denk gelicek?" dedim.. o sırada kız da ısrar ediyordu.
- ya gel işte erdem ev boş biliyosun anlatmıştım. biz bize olucaz yabancı yok.
+ tamam ben de bir arkadaşlaydım ona sorayım
...
derken eve doğru yolculuğumuz başladı.
yirmi dakika sonra sitenin oradaydık. siteyi görünce baya şaşırdım 4 tane büyük beyaz yeni apartmandan oluşan güvenliği olan kumandalı garaj kapısı olan bir siteydi. girerken komşulara görünmemek için kızlar garajdan girmemizi söylemişler. öyle yaptık ama orada bile güvenlik kamerası vardı, baya gerildim.
garaj yolundan sonra nihayet asansöre ulaştık ve o sırada aklımda şu düşünce vardı
"hiç tanımadığım birinin evine gidiyorum, erdemin de sadece internetten mesajlaştığı ilk defa görüşeceği biri, bu kadar lüks sitede kullanılmayan bir daire... ?"
o an korkudan başka bir şey hissetmiyordum.
--spoiler-- -
4.
+1 -1ilişkiye girdin mi hepsiyle
-
-
1.
0hayır panpa hepsiyle değil
-
1.
-
5.
+2yalanı batasıca eksi.
-
6.
+1 -1biride seni uykundan kaldırsın
-
7.
-1yalan bence ama anlat hadi amk dinliyoz
-
8.
+1Rez kardes
-
9.
+1Hadi bin
-
10.
+1abi daha anlatmadan yalancı tayfa geldi neyse seviyorum sizi amk.
önce ortam ısınsın diye biraz maziye gidip çok özet bir şekilde hızlıca üniversite yıllarına bağlayacağım sonra.
--spoiler--
part 1
ortaokul ve lisem bilgisayar başında geçti. zorunda kalmadıkça evden çıkmazdım. okul, dersane, bilgisayar 3 lüsü hayatımı kaplamıştı. 6. sınıfta bir kızı beğenmiştim, yakın bi arkadaşıma sordum
- mervenin sevgilisi var mı
+ yok abi istersen ayarlayayım sana
-yok olm öylesine sordum
bilirsiniz ortaokul dönemi çocukluk. bir sonraki gün okula geldiğimde bu diyalog herkese yayılmış ve birkaç hafta sürmeden merveyle sevgili oluvermiştik. mesajlaşırdık saatlerce, evlerimiz yakındı sabahları erken iner onu okuluna bırakır servisimi beklerdim. okul çıkışları apartlamanlarının oraya gider balkona çık der utangaç bir halde el sallardım ona.
1 ay. Sadece 1 ay sürdü bu yanyana okuluna yürürken dönüp yüzüne bakamama, kalbimin sesinden onun söylediklerini duyamama hali. bir mesaj geldi 30. gün
- babam duymasın istiyorum hem daha küçüğüz arkadaşlığa geri dönelim
+ ...
ve bu sondu. bir daha hiçbir kızı beni terk etmeyecekti. bu olayın intikdıbını almak için yapmadım bunu, belki de sadece öyle denk geldi, ama olmadı işte bir daha terk edilen ben olmadım asla.
çocukluktu belki ama aylarca çektim bu aşkın acısını.
8. sınıf oldum, başka bir kızla münasebetim olmadı zaten dediğim gibi gözüm de yoktu pek kızlarda. zaman zaman merve hala aklıma geliyordu. acaba şimdi napıyor, benden bahsediyor mudur diye düşünüyordum ayda yılda bir. facebookunu kırmaya çalıştım, kimle konuşuyor napıyor öğrenmek için. gizli sorusu
"hangi takımlısınız" idi. cevap olarak Beşiktaş yazmak yetmişti tüm mesajlarına ulaşmak için.
Keşke hiç cevaplamasaydım o soruyu...
--spoiler--
not: bu kısımda geçen isim hikaye boyunca kullanacağım tek gerçek isimdir, yıllar öncenin olayı ifşa olmam diye umuyorum. bundan sonraki partlarda isimler takma isim olacaktır panpalar -
11.
+1Ulan huur ferre sözlüğümü bura
-
12.
0d
-
13.
0anlatma amk
-
14.
0Yuru amk seni bekliyok
-
15.
0rez anlat dinliyorum panpa
-
16.
0Bende nasıl ananı kaldırdığımı anlatacam zaaa xde