ünide 3 aydır dışarı çıkmayan yalnız adam

ya sus amk salağı sus. yalnızım diyosun gece vakti dağ kadar laf ediyosun ondan sonra evden çıkmamayı savunmaya çalışıyosun. kendi kendinize yediriyonuz amk kafayı. herkes bilir az çok böyle dönemleri ama bazılar atlatır bazılar böyle senin gibi dibe batar.

mal mal konuşma amk. bahaneye bak! : dışarıya çıka çıka dışarıdakilere benzemekten korkan insandır
ne var olum benzemekte. hatta umarım benzemeyi başarırsın bir gün.

bak goç; kendi için birşeyler yapmayana hiç kimse bişey yapmaz.
acınmayı bekleme. özellikle kimse acıdığı insan için bişey yapmaz.
elde edilmek istenmem lazım. eğer ilgi görmek istiyorsan; elde edilmek istenen kişi olman lazım.
evine kapanmanın seni mutlu ettiğini falan söylemişsin. peki nereye kadar? okuluna bile gitmiyorsun amk. ne zamana kadar? her şey birikip kaldıramayacağın bir yük haline geldiğinde intihar mı edeceksin?

toparlan amk. küçük amaçlarla başla her amacına ulaştıkça bir öncekini başarmanın güveni ile bir sonraki daha büyük amacına geç. kendine gel amk. zaman geçiyor. yaşının rayından çıkmadan kendini hayata dahil etmeye çalış.

bir de başkalarından bahsederken insanlar diye bahsetmemeye özen göster. bu çok önemli amk. kendini dahil olduğun türden bile soyutlamışsın.

@16 panpacım bişey diyicem ama alınma. yannan iyi. kişisine göre degişiyo.8 aydan beri evde yatıyorum kaldım sınıfta amk.2 gün sonra kaçıyorum allahtan bu amk memleketinden.

derdin varsa anlat be panpa gerçi evden çıkmayan adamın derdi tasası olmaz (bkz: ben)

o insanı koruyun lan

@12 ayrı eve çıkıp hayattan soyutlanmak iyi be bilader

ağzına sağlık topraaaam

@1 seni çok iyi anladım panpa. hislerini paylaşıyorum.

amın oğlu ne isitiyorsun
eidt bide eksilemiş bak bak

@1 panpa hep o oruspi yüzünden oldu bunlar biliyorum. aman kötü yola düşeyim deme

bende de ufaktan asosyallik var be panpa

bağırsam duyacak kimse yok mu ?

@3 içim patlamaya hazır bi bomba

bende olabilirim lan

ferre var desek dolardı burası ama

o adam benim

evden çıkmadığı gün sayısı arttıkça yalnızlığı da artar. şehir büyük gelir eve hapsolur, ev büyük gelir odaya hapsolur, oda büyük gelir yatağına hapsolur. günler sonunda gözleri boş bakan, boşluğa bakanlardır.

insanlar nedense evden çıkmamayı delilik gibi görüyor. sanki eve kapanmak bir hastalık ve iyileşmenin tek şartı dışarı çıkmak. "sıkılmıyor musun?" duymaktan sıkıldığım ama tanıdığım herkesin ortak bir dille yönelttiği tek soru. sıkılmıyorum, hatta zaman nasıl geçiyor anlamıyorum, canım evimden uzak olduğum şu saatlerde ona geri dönmekten başka bir arzum yok gayrı.

yakında kıza evrilirsin haberin olsun panpa bunlar nasıl laflar la

gidecek yeri olmayan insandır. yalnız insandır. insanlar içinde yalnız kalmaktansa kendi mekanında yalnız kalmayı seçmiş insandır. belki de dışarıdan korkan insandır. dışarıya çıka çıka dışarıdakilere benzemekten korkan insandır. konuşmak zorunda kalmaktan korkandır belki, konuşursa kendi söyleyeceklerinden korkandır ya da bir tek evinde kendinin kendi olduğunu hisseden insandır. belki tanımadığı bir şehirde yaşamak zorundadır. kendisini bir tek evinde huzurlu hisseden, ne kadar çıkmazsa o kadar evin o kadar evi olacağını düşünen, kendini kandıran ve bunu bildiği halde yine de yapan insandır. belki dışarısı soğuktur, evi sıcaktır, üşümekten korkan bir insandır. belki canı sıkkındır hep o yüzden evde kalmayı tercih eden insandır. belki insanlardan, tanımadıklarından korkan bir insandır. belki yine tanımadığı bir şehirde tanıdığı eşyalarıyla kendine ait olan tek yeri evi olan insandır. belki dışarda yapacak bir şeyi olmayan insandır. belki çıkarsa gitmekten korkan insandır. belki kaybolmaktan korkan insandır. belki de en baştaki gibi sadece gidecek yeri olmayan insandır. belki sendir, belki bendir ama o da insandır.