kısaca ülkemizde özgürlük sadece benim kafamdaysan özgürsündür işte benim partimi tutuyorsan özgürsündür benim dinime inanıyorsan özgürsündür kafasında herkes

ben hiçbirini istemiyorum sizin partinizide istemiyorum inancınızada karışmıyorum ama gel görki ülkece ölen kişileri bile dinine göre tutuğu partiye göre ayırıyoruz

işte o zaten akp haketmiştir ozaten chpliydi haketmiştir allah aşkına bune lan kendinize gelin amk ne lan bu amk

çok kötü günlere gidiyoruz hepiniz kabul etmesede biz çok rahat sömrülürüz ülke gibildiği gün

ucuz köle olarak bizi çalıştırırlar buraya fabrikalarını açarlar tıbi deneylerini üzerimizde denerler 2 3 parça ekmeğe herşeyi kabul eder hale gelebiliriz

hiç türkün gücü falan demeyin amk kalbinizi kırarım iyi günler

çugulayanın amk sana bi şey olmasın.

aslında ben de ülkeden bahsettim. bahsettiğin gibi o şucuymuş bu bucuymuş diye yaftalamalar, hizipçilik, kayırmacılık bilmem ne olmaması için, yani empatinin yapılabilmesi ve biraradalığın sağlanabilmesi için demokrasi kültürü gerekiyor. sadece iktidara değil bu eleştirim bu arada. siyasal kültürümüz böyle gelişti maalesef bizim. ama diyorum ki, demokrasi kültürü olan yerlerde de bu kültür bir anda yerleşmedi. Türkiye'nin de kendine has bir takım süreçler yaşaması gerekiyor. Hem de çok zor da değil esasında. bu toprakların hafızası yüzlerce kültürü taşıyor içinde. neyse. yani katliam değil söylediğim. kültürel gelişim.

bu siyasal kültürün böyle süregelmesi gerçekten çok acı. ama işte her ülkenin, her ulusun kendine ait bir gelişim süreci oluyor maalesef. Batı'nın demokrasi kültürü bir anda durduk yere oluşmadı. tarihi katliamlarla, acılarla dolu. demokrasi yüzyıllar boyunca süren değişimlerin sonucunda yerleşti (ki bu da tartışılır). Türkiye'nin de kendine has bir süreci var ve maalesef henüz empati dolu bir kültüre ulaştıramadık. kesin ulaşacak da diyemeyiz tabi. ama ulaşacaksa, çok da kolay olmayacak maalesef. önemli olan kendine özgü dönüşümle gerçekleşmesi burada. batıdan al gel demokrasi olmuyor görüldüğü gibi. yavaş yavaş. mücadeleyle. bazen gerileyerek vs. hayat böyle.