öğretmenden yediğim dayak

şimdikiler bilmez eskiden eğitimde şiddet terörizm gibi bi şeydi. sırayla yediğim dayakları anlatacam.

ilkokul birinci sınıftaydım. acaip bi şekilde bacananın olduğu yerin hizasına tahta koymuşlardı bacanın küllerinin içine döküldüğü çekip çıkarılan içinden küllerin döküldüğü şey adını bilmiyorum işte o şey de tahtaya denk gelmişti. tahtanın ortasında kül kapağı vardı yani. öğrenciler öğretmenin masasını etrafında toplanmış bi şeyler yapıyolardı.ben de tebeşirle tahtada yazı yazıyordum.o şeyin üstüne denk geldim tebeşirle aşağı aşağı yani kapağına bastırıyodum ki birden çot dedi kırıldı düştü. şaşkındım.lan 7 yaşındayım kadın ordan bi hışımla geldi şaaap bi tane koydu. beş parmağının izi çıktı.o zamanlar veliler şimdikiler gibi değildi. çünkü bilmiyorlardı böyle olduğunu hep öğretmen haklıydı hep vurduğu yerde gül biterdi. e amuna koyum yedi yaşındaki çocuğa yüzünde iz bırakacak kadar vurdun.ne kazandın? sövmeye bile tenezzül etmiyorum.
sen kendini iyi giben birini bulamadın diye benim suçum neydi?

Özet : öğretmenin vurduğu yerde gül bitmez. bilakis dayak atan öğretmene dikenleri ayıklamadan gül ağacı sokmalıyız.

ilk üçü bu acaip kadınla okudum.

4. sınıfta döne hoca diye toparlak kısa boylu sert bi kadın geldi.ama osmanlı kadındı. hakikaten yaramazlığı sabit olmayınca dövmüyordu. sertti ama dövmüyordu. sınıfta bizi bi gün askıların oraya dizip üsküdara giderikeni söyletmişti bak hala aklımda. çok tatlı kadındı aslında.5. sınıfta aysel hanım geldi. kadına nasıl bi hayran olduysam artık gittim 15 sene sonra muadiliyle evlendim. iyileri de yazıyorum yani hakkı olana hakkını veriyorum.

sonra yatılı orta okul ve lise. acaip insanlardan biri yatağımı toplamadım diye işaret parmağını büküp tok diye kafama vurmuştu.ama o acaip insanın kendi çocuklarına daha beterini yaptığını görüyorduk. yani bizi onlardan ayırmıyordu ve ondan yediğimiz dayaklar hiç zorumuza gitmedi.

bırak liseli ünvlileriniz bile bilmez bi ara sprite basketbol topu hediye ediyordu.ben de ondan bi top aldım. oynuyoruz ediyoruz filan top kayboldu. neyse önemsemedik.bir gün müdür yardımcısının odasına bir izin vs için gittim.o başka öğrencilerle bi şey yapıyor oda uzunlamasına kapıdan 8 10 metre var bunun masa en sonda beklerken baktım sprite topu. topun bir yerini karışmasın diye kalemle işaretlemiştim. şöyle baktım var mı işaret diye. sonra ayağımı hafifçe uzattım topu çevirdim evet arka kısmında kalmıştı işrat o toptu sonra bi hareketlenme bi sesler baktım ruh hastası bana doğru hızla geliyor şap şap şap üç tane seri tokat attı o etkiyle kapının yanına geri gelmişim. şok oldum.ne olduğumu anlamadan kendimi dışarı attım. peşimden de gelmedi zaten.
işte bize bunlar öğretmenlik etti arkadaşlar.bu yaratıklar.

@7 yok pampa ankara değil.

bi gün geç kalkmıştım istiklal marşına geç kalıyormuşum az kaldı. öyle tören gibi bi şey. hala var mı bilmiyorum. baktım ufak tefek bu yola durmuş beni gördü önüme durdu.ve tüm gücüyle vurduğunu anlamamak elde değil. suratımda patlaması. canım ona acıdı. yani eh be.hayvana öyle vurulmaz.ne geçti eline çok merak ediyorum.sen bir ana sen bir baba ha.
bunları öğretmen yapanları gibecen. bunlardan bi tak olmazdı.